(ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 สลับร่าง

 ตี 1 ครึ่ง เริ่มงาน

ตุ้บ!

   เท้าของร่างบางร่างหนึ่งกระทบบนพื้นห้องของเซอเซส คาเรนเช็คว่าห้องนี้ใช่ห้องของเซอเซสรึ

เปล่า? แล้ว คำตอบก็คงจะเป็นอะไรมิได้นอกจาก ใช่  เมื่อคาเรนมั่นใจว่าห้องนี้คือห้องของ          

เซอเซสแน่นอนจึงเหยียดยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะร่ายเวทย์อะไรบางอย่างที่เรียกกันว่า

'เวทย์สลับร่าง'...นี่คือบททดสอบบทที่1 ของพวกเจ้าสองคน ดูสิว่า ถ้าหาก เซอเซสอยู่ในร่างของพี่

พี่อยู่ในร่างของเซอเซสมันจะเป็นยังไง...คาเรนคิดเมื่อร่ายคาถาจบ...ฮ้าว~ในเมื่อเรียบร้อยดีแล้ว ข้า

ขอกลับไปนอนห้องต่อดีกว่า ไม่ไหวๆ ชักง่วงแล้วด้วยสิ....คาเรนคิดก่อนหายไปในเงามืด

8.30น.

"ม่าย~!!!!!"ข้าอุทานขึ้นมาอยางทำใจไม่ได้ และดูเหมือนว่าพี่เพลจะเป็นคนแรกที่เป็นห่วงข้า

"เป็นอะไรไป โฟรเซนคุง"พี่เพล นี่ข้าเอง เซอเซส

"พี่เพล ช่วยข้าด้วย ข้าต้องเผลอกินอะไรผิดสำแดงแน่เลย ข้าถึงได้เข้ามาอยู่ในร่างเจ้าเสือ"ข้าคร่ำ

ครวญให้พี่เพลฟัง และดูเหมือนว่าพี่เพลจะเชื่อด้วย

"เหรอ? แล้ว โฟรเซนคุงล่ะ?"พี่เพลถามหาเจ้าเสือที่ตอนนี้อยู่ในร่างข้า ตั้งอต่เช้ามาเท่าที่ข้าเห็น ดู

จากสภาพน่าจะเรียกว่า กลายเป็นศพไปแล้วก็ว่าได้

"ยังช็อกอยู่เลย พี่เพล ท่านต้องช่วยข้านะ ข้าไม่อยากอยู่ในร่างของเจ้าเสือ"ข้าขอร้องพี่เพล

"อือ....จะว่าได้ช่วยได้ มันก็ช่วยได้อยู่หรอก แต่ว่า..."

"ทำไมเหรอ พี่เพล"รึว่า มันต้องแลกชีวิต ไม่เอาน้า~ข้ายังไม่อยากตาย ข้ายอมรับว่า ที่ผ่านๆมา ข้า

อยากตายมาตลอด แต่ข้ายังไม่อยากตายตอนนี้!

"เราไม่รู้ว่าใครเป็นคนร่ายมันก็หมดความหมาย....เพราะว่า เท่าที่ดูมา เวทย์แบบนี้เป็นเวทย์ของพวก

นักเวทย์ระดับที่ถือว่า ต้องเก่งจริงเท่านั้น ถึงจะทำได้....อีกอย่างที่นี่มันก็มีอยู่แค่ 2 คนเท่านั้นแหละ

แต่ว่าอีกคนนึงยังไม่กลับซะด้วย เลยไม่มีทางเป็นไปได้ว่าจะเป็นคนร่ายคาถา ส่วนอีกคน...."พี่เพล

พูดค้างไว้ก่อนจะมีเจ้าเสือเข้ามาแทรก

"ยัยปิศาจ คาเรนเทีย"โฟรเซนพูดเบาๆก่อนจะ กลับกลายเป็นสถาพที่ไม่ต่างจากศพเหมือนเดิม

"ก็น่าจะใช่นะ เพราะว่าเผ่าหมาป่าหิมะเองก็เป็นพวกมีพลังเวทย์สูง ถึวร่ายคาถา สลับร่าง ล้านครั้งก็

ไม่ตายหรอก คาเรนถึงแม้ว่าจะได้เลือดของเผ่าหมาป่าแค่นิดเดียวก็ตาม..."เหรอ? สรุปแล้ว เป็น

ฝีมือของคาเรนงั้นเหรอเนี้ย?นางซาตานในคราบลูกแกะดีๆนี่เอง

"แล้วจะให้ทำไงล่ะ คาเรนเป็นพวกตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาซะด้วย...คงเป็นเรื่องยากแล้วล่ะ ที่จะจับนัง

นั่น ให้พูดจริงๆก็น่าจะเหมือน'งมเข็มทองในมหาสมุทร'นั่นแหละ"โฟรเซนพูดออกมาอย่างเหนื่อยใจ

"จะว่า ก็อย่างที่โฟรเซนคุงพูดนั่นแหละ คาเรนคุงน่ะ เป๋นพวกที่มีความเป็นไปได้ที่จะจับได้เป็น 0"

"แล้วจะทำยังไงล่ะ พี่เพล พี่เพลต้องช่วยข้านะ ไม่มีวิธีเลยเหรอ?"ข้าถามออกไป...

"ไม่แล้วล่ะ นอกซะจากว่า ไปขอร้องเค้าเอาเองเท่านั้นแหละ แค่คาเรนเป็นพวกต้องมีข้อแม้ การแก้

คำสาปครั้งนี้มันเลยยากนิดหน่อยน่ะนะ"พี่เพลพูดออกมาอย่างเหนื่อยใจเหมือนกับจะพูดว่า 'ข้าเอง

ก็หมดปัญญาช่วยแล้วเหมือนกัน...' เอาก็เอา ยอมเสี่ยงหน่อยก็ได้

"พี่เพลห้องของคาเรน อยู่ที่ไหน?"ข้าถามพี่เพล

หน้าห้องคาเรน (Karen)

ก๊อกๆ

"คาเรน อยู่ไหน ถ้าอยู่ช่วยเปิดประตูหน่อยสิ"

"ตอนนี้ข้าว่า ยัยนั่นไปโรงอาหารแล้วล่ะ นอกซะจากเจ้าจะใช้วิชากุญแจผี เข้าไป"เจ้าเสือพูดเหมือน

รู้ทันข้า

"เอาลวดมาให้ข้าหน่อยสิ"ข้าพูด  โฟรเซนพยักหน้าก่อนจะส่งลวดที่แต่เดิมทีถูกม้วนเป็นตุ้มหู มาให้

ดีล่ะ ข้าขอโทษเจ้าด้วยนะ คาเรน ตามจริงแล้ว ข้าไม่อยากทำหรอก แต่เพราะเจ้าหาเรื่องมาร่าย

คาถาสลับร่างใส่ข้ากับเจ้าเสือก่อนทำไม

แอ๊ด...

"โอ้ อรุณสวัสดิ์ พี่โฟรเซน เซอเซส"คาเรนพูดทักทายทันทีที่เห็นหน้าพวกข้าทั้งสอง...

"ทำไมเจ้าไม่ยอมเปิดประตูให้พวกเรา คาเรน"โฟรเซนถามขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้าคาเรน

"บททดสอบข้อที่ 1 ทดสอบความฉลาดของผู้ใช้พยัคฆ์เมฆายังไงล่ะ..."คาเรนเฉลย

 บททดสอบทำไมล่ะ? ข้าเคยทดสอบไปแล้วไม่ใช่เหรอ?

"ดูท่า พวกเจ้าจะขอให้ข้าแก้คาถานั่นน่ะสินะ ทำไมข้าจะไม่รู้ก็เล่นลงทุนใช้วิชามารเลยนี่นา"

คาเรนพูดอย่างขำๆ แต่ดูเหมือนว่า ข้าไม่ขำด้วยเลยนะคาเรน

"ข้าจะแก้คาถาให้เจ้าถ้าหาก...."คาเรนพูดค้งไว้เท่านั้นก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ถ้าให้

สังเกตดีๆ รอยยิ้มแบบนั้นเหมือนเจ้าเสือไม่มีผิด!

"รีบๆพูดมาเถอะน่า...ข้าเองก็อยากกลับร่างจนตัวสั่นอยู่แล้ว"เจ้าเสือเร่ง ด้วยึวามอยากกลับร่างเดิม

แล้วไม่คิดเลยเหรอ? ว่าข้าอยากกลับร่างเดิมรึเปล่า?

"พี่โฟรเซนต้องจูบเซอเซสซะ รึไม่ก็ ตะลุยในค่ายกลของห้องข้า แน่นอนว่ามีศพมากว่า 10 ราย

แล้ว"คาเรนเหยียดยิ้มออกมาอีกครั้งหนึ่ง

"ว่าไงนะ ไอ้ข้อ2 จะให้ข้าทำน่ะ ข้าทำได้ แต่ว่าเจ้า ข้อ 1 นี่น่ะสิ เจ้าคิดอะไรของเจ้าคาเรน"โฟรเซน

ถามคาเรน

"พอดีว่า ข้าเป็นพวกชอบของแปลกกับโรคจิตน่ะ เอาล่ะ เลือกข้อไหนดี 1 หรือ 2 ข้าให้เวลา 10 วินะ
ถ้าหากหมดเวลา ข้าจะเป็นคนเลือกเอง ฮิๆๆ"

 เอาไงดีล่ะ จะเลือกข้อที่ 1 ก็ดันเป็นเรื่องที่แปลกที่สุดในโลกเลย ส่วน ข้อที่ 2 ก็โหดเหลือเกิน

"10"คาเรนเริ่มนับ ถอยหลังแล้ว

 เจ้าเสือ เลือกข้อไหนดีล่ะ

'เป็นข้า ข้าจะเลือก ไปลุยค่ายกลของห้องนี้ ดีกว่ามาจูบเจ้าเยอะเลย' งั้น สรุป ก็คือ ข้อที่ 2 สินะ เอา

ก็เอา

"9"

"ข...ข้าเลือกข้อที่ 2 "ข้าพูดออกไปอย่างเสียงสั่น

"ฮิ ได้สิ แต่ต้องระวังตัวหน่อยนะ เท่าที่ข้าเคยเห็นมาไม่เคยไม่ใครรอดออกมาไดเลยซักคนเดียว"

'คงเพราะเหตุนี้มั่ง กลาเซียสถึงไม่ให้คาเรนเป็น 1 ในผู้ทดสอบ'โฟรเซนพูดในใจออกมาเบาๆ

"แล้วเริ่มตอนไหนล่ะ...?"

"ตอนนี้เลยเป็นไง"คาเรนพูดก่อนจะ กดที่ปุ่มบางอย่าง จนเกิดเป็นห้องที่กว้างขึ้น ซ้ำยังมี กับดักที่

มากมายซะเหลือเกิน...ระดับแรก มีดยักษ์ที่บินไปบินมา และพร้อมจะตัดคอผู้ที่เข้าใกล้ได้ทุกเมื่อ

ระดับที่ 2 ทะเลลาวา มีคลื่นซัดมาตลอด กว่าจะไปถึงฝังมีหวัง ข้าได้สุกก่อนเป็นแน่

ระดับที่ 3 ค่ายกลคำสาป จะโดนคำสาปอะไรบ้างก็ไม่รู้

  แล้วงานนี้ ข้าจะกลับไปได้ไหมเนี้ย!?