ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

    ลำดับตอนที่ #40 : บทที่ 36

    • อัปเดตล่าสุด 31 ส.ค. 54


     บทที่ 36

     

    เฮ้อ ทำไมวันนี้มันถึงได้เหนื่อยใจอย่างนี้นะ... แต่ก็ช่างมันเถอะ ไปกินข้าวให้หายเหนื่อยใจดีกว่า

    ข้าเดินกลับไปที่ห้องนอนชั่วคราวนคฤหาสถ์ของไคลน์ ห้องนอนนี้เป็นห้องนอนรวมสามคน ลักษณะของห้องแทบไม่ต่างจากห้องนอนของข้าที่สมาพันธ์เลย แต่เรื่องนั้นจะไปสำคัญได้ไง ที่สำคัญกว่าคือ ตอนนี้ข้า(ข้าคนเดียวเท่านั้น ไม่มีเจ้าเสือ ไม่มีฮาวิค)กำลังจะไปที่ห้องเพื่อไปหาฮาวิค ทั้งวันนี้ข้ายังไม่ได้เจอกับเขาเลย

     

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

    เมื่อมาถึงห้องแล้วข้าก็เคาะประตูตามมารยาท เป็นไงล่ะ ข้าคนดีไหม ต่างมันเถอะ

    หลังจากข้ารออยู่นานสองนาน แทนที่ข้าจะได้รับคำตอบโดยเร็ว กลับไม่มีเสียงตอบรับแม้แต่น้อย ดังนั้นข้าจึงถือวิสาสะเข้าห้องไปเลย แต่จะบอกว่าถือวิสาสะก็ไม่ได้...ในเมื่อมันเป็นห้องข้านี่นา

    เมื่อข้าเข้าไปในห้องแล้วข้าก็พบว่าฮาวิคก็นั่งอยู่ปกติ ที่ไม่ปกติก็คงเป็นสีหน้าที่ดูย่ำแย่กว่าปกติสักเล็กน้อย

    เอ่อ...ฮาวิค ไปกินข้าวกับข้าไหม ข้าเอ่ยถามอย่างเกรงๆ แม้เขาจะเป็นทาสใต้พันธะของข้า แต่ข้าก็ไม่กล้ามากนักหรอกนะ

    ไม่ ขอบใจ ฮาวิคตอบสั้นๆ สมกับเป็นเขาเลย

    อ...อืม งั้นอยากได้อะไรไหม เผื่อข้าจะหยิบมาเผื่อ ข้ายังคงถามต่อ แม้ข้าจะไม่กลัวๆ กับการที่ต้องถามเขา แต่ข้าก็ห่วงใยทาสใต้พันธะของข้า เหมือนที่ทั้งโฟรเซนทั้งฮาวิคห่วงใยข้าเช่นกัน

    ไม่ คราวนี้เขาตอบสั้นยิ่งกว่าเดิม...

    ก็ได้ ก็ได้ ถ้าเจ้าไม่อยากกินอะไรข้าก็ไม่รบวนก็ได้ แต่ช่วยอย่าทำตัวน่ากลัวแถมแผ่รังสีความสยดสยองมาใส่ข้าได้ไหม ข้าขอร้อง

    ดังนั้นข้าจึงเดินออกไปจากห้อง ซึ่งหลังจากเดินอยู่ไม่นานนักข้าก็มาถึงห้องอาหารในคฤหาสถ์ของไคลน์

    ตอนนี้ที่โต๊ะประกอบไปด้วยคนหลายคน ทั้งไคลน์เจ้าของคฤหาสถ์ วินด์เซล ดัสเซส เฟรส คาเรน และเจ้าเสือจอมกวน

    ไม่ต้องด่าข้าในใจก็ได้นะ เจ้าเสือพูดขึ้นพร้อมกับมอบรอยยิ้มแสนกวนมาให้

    ข้าไม่สนใจคำพูดของเจ้าเสือก่อนที่จะนั่งลงในที่ระหว่างโฟรเซน และคาเรน

    ขอโทษทีที่ช้า

    เอาเป็นว่ารีบกินเถอะช่างหัวขอโทษมัน ขอโทษมันกินไม่ได้ เราหิวแล้วนะ ว่าแล้ววินด์เซลก็พูดขึ้นกลางวง ก่อนที่ทุกคนจะลงมือกินอาหาร วินด์เซลรีบสวาปามอย่างรวดเร็ว ส่วนไคลน์ก็ได้แต่มองไปทางวินด์เซล ก่อนจะพูดขึ้น

    เจ้ากินให้น้อยๆ หน่อย กินแบบดีๆ ด้วย รู้ไหมกินแบบนี้มันไม่ดีต่อสุขภาพนะ

    หลังจากนั้นสักพักหนึ่ง คาเรที่กินเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วพูดกับทุกคน ข้าไปก่อนนะ แล้วก็ใช้เวทข้ามมิติหายไป

    ฝ่ายคาเรน เมื่อออกมาจากห้องแล้วก็เดินไปที่ห้องนอนของเซอเซส เมื่อคาเรนเดินไปถึงหน้าห้องของเซอเซสแล้ว คาเรนก็ทำการถีบประตูดังโครมเพื่อเป็นการเปิดประตู

    มีอะไร ฮาวิคเป็นฝ่ายเปิดปากขึ้น เขาพูดไปพร้อมกับการปล่อยรังสีอำมหิตใส่คาเรน

    แต่มีหรือที่คนอย่างคาเรนจะสนใจ คาเรนจึงพูดตอบ ฮาวิคเจ้าเป็นอะไร อิจฉาพี่ชายข้าหรือไง คาเรนส่งมอบรอยยิ้มยียวนกวนประสาทไปให้ฮาวิค

    เรื่องของข้า

    ให้ข้าช่วยไหมล่ะ...ฮาวิค ถ้าสนใจก็เชิญไปที่ห้องข้าได้ทุกเมื่อเลยนะ แล้วคาเรนก็ใช้เวทข้ามมิติอีกครั้ง

     

    เฮ้อ ฮาวิคจะเป็นอะไรไหมนะ

    ข้าคิดในใจ ตอนนี้ข้ารับประทานอาหารเสร็จแล้วหรือ ถ้าจะเรียนภาษาชาวบ้านก็กินข้าวนั่นแหละ

    ตอนนี้ข้ากับโฟรเซนกำลังเดินกลับไปที่ห้องนอนขงพวกข้า... เฮ้อ ทำไมคฤหาสถ์ไคลน์มันใหญ่อย่างงี้ ถึงจะไม่ใหญ่เท่าสมาพันธ์... แต่แค่นี้...ข้าก็อิจฉาแล้วนะ

    จริงๆ แล้วถ้าข้าจะรีบกลับก็มีวิธีอยู่ วิธีง่ายๆ ที่เรียกว่าเวทข้ามมิติ แต่ใครให้เจ้าของเวทนี้ดันขี้เกียจแล้วบอกว่านี่เป็นการย่อย นั่นทำให้ข้าต้องรีบเดินกลับห้อง

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

    ข้ายังคงรักษามารยาทของผู้ดีไว้

    ผู้ดีมากเลยเจ้าจอมซวย

    ว่าแล้ว...โฟรเซนยังคงกัดข้าต่อไป แต่ว่าคนอย่างมันรอไม่ได้หรือไง ถึงได้ถีบประตูเข้าไปเลย

    ไงเจ้าแร้งทึ้ง สีหน้าเจ้าเหมือนปวดขี้มากเลยนะ ไปเข้าห้องน้ำมารึยัง ดูประโยคเปิดสทนาของมัน ชาตินี้ทาสใต้พันธะของข้าทั้งสองคน (หรือตัว) จะญาติดีกันได้ไหมเนี่ย

    เอ่อ...ฮาวิค เจ้าเป็นไรไหม

    ข้าไม่เป็นไร ไปล่ะ เดี๋ยวจะกลับมา ว่าแลวฮาวิคก็ตัดบท เขากระโดดลงมาจากเตียงก่อนเดินผ่านข้า ผ่านโฟรเซน และออกนอกห้อง ก่อนจะหายไปในพริบตา

    เขาเป็นอะไรมากไหมเนี่ย

    ห่วงแต่เจ้าแร้งทึ้งหรือไง เซอเซส แล้วข้าล่ะ...โฟรเซนกล่าวค้างก่อนกระชากตัวข้าแล้วพูดต่อแบบมีเสียงให้ได้ยิน เจ้าไม่ห่วงข้าบ้างหรอ

    เจ้าเป็นบ้าอะไรเนี่ย

    ทำไมล่ะ...ไม่ชอบงั้นหรอ เมื่อพูดจบแทนที่โฟรเซนจะต้องการคำตอบ กลับกลายเป็นเขาเดินไปที่เตียงแล้วพูดขึ้น ราตรีสวัสดิ์นะ...เซอเซส

     

    อ้าว ฮาวิค มาทำอะไรที่หน้าห้องข้าหรอ เสียงของคนผู้หนึ่งดังขึ้นที่ข้างหลังฮาวิค ดังนั้นเขาจึงหันไปข้างหลัง

    มีอะไร จะให้ข้าช่วยหรอ

    คาเรน...ข้าอยากให้เจ้าช่วยข้า

    ---------------------------------------------------------------------------

    กร๊ากกกก ในที่สุดก็ได้อัพพพพพ
    ขอบคุณโฟรซมากเน้อ ที่อุตส่าห์ช่วย ^[]^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×