ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Can U Be My BoyFriend ? โทษนะนาย เป็นแฟนกับผมป่าว ? [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #4 : Something Hard + Without Reason

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ย. 53





    เวลาทุ่มเกือบจะสองทุ่มมะรอมมะร่อ


    " กลับบ้านได้แล้ว ดิ้งจะเข้าบ้านแล้ว " สาวน้อยที่ยืนคุยหัวเราะคิกคักกับผมตอนนี้ไล่ผมให้กลับบ้านแล้ว

    " อืม งั้นใหม่กลับแล้วนา เดี๋ยวคืนนี้โทรหาครับ " ผมกะว่าจะรอจนเธอเดินเข้าไปในบ้านแล้วค่อยออกตัวรถคลาสสิคคันสวย

    " จ้า หลับตาหน่อยดิใหม่ " พุดดิ้งยิ้มแบบเขินๆ ยืนบิดซ้ายที ขวาที มีเลศนัยอะไรแน่ๆ

    " อืมๆ " ผมหลับตาลงอย่างว่าง่าย


    ฟอด !!


    ผมลืมตาขึ้นเห็นสาวน้อยที่เป็นแฟนสาวของผมหอมแก้มผมอย่างจะหน้าแดงแล้ววิ่งเข้าบ้านไปเลย  ให้ตายซี้พุดดิ้ง ผมเป็นผู้ชาย ( เคะด้วย 55+ = JeFinx  ) ผมก็เขินเป็นนะ >////<


    บ้านผมกับพุดดิ้งไม่ได้ไกลกันมากแต่ก็ไม่ใกล้ ตอนนี้ก็สองทุ่มกว่าแล้ว ผมขี่เรื่อยๆ ไม่รีบร้อนอะไรนัก  ข้างทางจอแจไปด้วยคนวัยทำงานที่จับจ่ายซื้อกับข้าวกัน หรือนักเรียนที่ยังไม่ได้กลับบ้าน

    ตอนนี้..  เหมือนผมคืนดีกับพุดดิ้งแล้วล่ะ ^^

    ต้องขอบใจไนท์มันที่ให้ผมยื้มรถไป ว่าแต่ป่านนี้มันคงกลับบ้านไปแล้วล่ะ สองทุ่มแล้ว
    พรุ่งนี้ก็วันเสาร์อีก ไว้ขี่ไปคืนมันที่บ้านแล้วกัน



    " เฮ้ย !!  เกือบเลย "



    ผมสะดุ้งก่อนจะหักเลี้ยวเข้าซอยบ้านผม ทั้งๆ ที่รู้จักกันแค่ผิวเผิน ทำไมไนท์ถึงให้ผมยืมรถ? สงสัยมันคงชอบผมจริงๆ แหละมั้ง

    นึกแล้วก็ขำดีนะ   ใครจะไปคิดล่ะนะ

    ถึงบ้านผมแล้ว อ่าวเฮ้ย !! ทำไมบ้านผมปิดไฟมืดเลยวะ ที่บ้านไปไหนหมดหว่า ผมหยิบโทรศัพท์กดเบอร์แม่อย่างรวดเร็ว



    " ฮัลโหลแม่ ไปไหนกันอ่ะ??  "

    " ก็วันนี้แกบอก ... !! "


    ทำไมเสียงเงียบไปอ่ะ แบตหมดอีก ซวยแล้วไง บ้านก็เข้าไม่ได้ เงินติดตัวก็ไม่มีซักบาท
    ทำไงดีวะเนี่ย โถ่เอ๊ย !!~ ชีวิตมีแต่เรื่องซวยๆ  ผีก็กลัว  แถวนี้พึ่งมีเรื่องฆ่ากันตายยกบ้านอีก น่ากลัวชิบเป๋งเลย  คุณผีคร้าบ อย่าพึ่งโผล่มาตอนนี้น้าา ผมกลัว !! > <''



    " ก็บ้านนายเค้าจะไปหัวหินกันไม่ใช่เหรอวันนี้อ่ะ? " เสียงใครคนนึงดังมาจากมุมมืดภายในบ้านผม ทำไมเสียงมันคุ้นๆ จังวะ

    " ใครวะ? " ผมถามไป ว่าแต่กลางคืนเค้าไม่ให้ทักไม่ใช่เหรอถ้าเสียงไรมันดัง ซวยแล้วสิกู !!

    " ผมเอง ไนท์ " ไอ้ไนท์เดินออกมาบนหลังสะพายเป้ใบคุ้นๆ  ของผมนี่หว่า

    " ผมมาที่บ้านใหม่อ่ะ มาเอารถแต่ใหม่ยังไม่กลับพอมาถึงเห็นแม่ใหม่กำลังเก็บของขึ้นรถกันอยู่  แม่ใหม่ก็หงุดหงิดอะไรไม่รู้บอกใหม่ยังไม่กลับ ผมก็เลยบอกไปให้ว่าคืนนี้ใหม่จะค้างทำโครงงานที่บ้านผม ผมมาเอาเสื้อผ้าให้ เสร็จแล้วก็นั่งรอใหม่จนถึงตอนนี้แหละ "



    บอกได้คำเดียวว่า เชี่ยเอ๊ย !!  ลืมไปได้ไงวะว่าวันนี้เค้าจะไปหัวหินกัน


    " แม่ฝากอะไรให้...เค้าบ้างป๊ะ? "  เค้าเหรอ? พูดออกไปได้ เขินว่ะ >~<

    " ก็ฝากเงินไว้ให้ แม่ฝากบอกด้วยว่ากลับประมาณวันอังคารนะ " ไนท์พูดพร้อมส่งเงินให้ผม   ผมรับมาพร้อมส่งแบงค์ร้อยให้ไนท์ไป

    " ค่าอะไร? "

    " ค่าน้ำมันไง รับไว้เหอะ " ยืมรถมันมา ค้างบ้านมันอีก จะเกินไปแล้ว ผมก็รู้จักเกรงใจคนนะ

    " ไม่เป็นไร ผมไม่เอาเงินใหม่หรอก ขอแค่...." แค่ไรวะ?


    พูดยังไม่ทันจบ ไนท์ก็ดึงตัวผมเข้ามาจูบ แล้วก็ผลักออก


    " ขอแค่นี้.....ก็พอ ^___^ " ไนท์ยิ้มหวานซะซึ้ง


    ส่วนผมน่ะเหรอหน้าแดงแป๊ดแล้ว ก่อนจะฉุกคิดได้ว่านี่ หน้าบ้านกูเลยนี่หว่า *0*



    " ไอ้ไนท์  มึงตายย !! " ผมตะโกนพร้อมกระโดดเตะก้นไอ้ไนท์ทันที แต่เจ้าตัวมันเร็วกว่า วิ่งหนีไปก่อนแล้ว

    " มาจูบกูไมวะ ถ้าคนเห็นจะทำไงเนี่ย? " ผมยังไม่เลิกไล่เตะมัน  ห่าเอ๊ยยย ~

    " ช่วยไม่ได้ ก็ใหม่น่ารักเองนี่คร้าบบ ไนท์จะอดใจยังไงไหวล่ะ " ไอ้ไนท์ยังมาทำหน้าทะเล้นใส่ผม  ผมยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่ >////<

    " หมอบให้เตะเดี๋ยวนี้เลยนะเว้ยยย ! " ผมเริ่มเหนื่อยแฮะ ไม่เหมือนไอ้ลิงหื่นนั่นวิ่งเร็วจริงๆ  ผมทรุดลงนั่งกับพื้น หอบแฮ่กๆ

    " ยังไม่ได้กินข้าวอ่ะดิเนี่ย? " ไอ้หื่นนั่งยองๆ ใกล้ผม

    " ป่ะ กินข้าวกัน เดี๋ยวไนท์เลี้ยงเอง " 

    " เออ งั้นป่ะ " ผมลุกขึ้นเคืองว่ะ โดนขโมยจูบแรกด้วย กะเก็บไว้ให้พุดดิ้งนะเนี่ย 


    แต่ไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมเนี่ยมันจับหน้าผมแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็...


    ฟอด !!

    แค่คิดถึงพุดดิ้งปุ๊บ  ไนท์ก็หอมแก้มผมปั๊บ  ดีนะที่คนละข้างกับพุดดิ้ง (  -_-)


    " ป่ะขึ้นรถได้แล้วคร้าบ " ไอ้ไนท์ยังทำหน้าทะเล้นอยู่ ส่วนผมยังเหนื่อยอยู่ไม่มีแรงจะไปทำอะไรมันแล้ว  รู้สึกวันนี้จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวมากไปแล้วนะผม ทั้งจูบทั้งหอม ให้ตายเหอะ
    ไอ้ไนท์มันจะรู้มั้ยว่าผมเนี่ยลูกมีพ่อมีแม่นะ !!


         ...........



    ไนท์ก็พาผมไปเรื่อยๆ แกล้งขับรถกระตุกไปกระตุกมาให้ผมเข้าไปกระแทกหลังมันหลายๆ ที
    ดูท่าจะชอบใจเป็นพิเศษ หึหึ ส่วนผมน่ะสิจุกไปหมดแล้วเนี่ย !!


    ไนท์พาผมท่องราตรีมาถึงร้านข้าวต้มหน้าบ้านพักทหาร ข้างๆ เป็นร้านคาราโอเกะ
    ร้านข้าวต้มที่มีแค่โต๊ะตั้งอยู่กลางแจ้ง 5-6 โต๊ะ แต่มีคนนั่งอยู่เกือบเต็มร้าน เป็นโชคดีของพวกผมที่ยังมีที่เหลืออยู่ ผมมานั่งรอที่โต๊ะแล้วให้ไนท์ไปสั่งให้



    " สั่งไรนักหนาวะ หมดร้านเลยรึไง รอนานชิบหาย " ผมบ่น  รอนานเวอร์จริงๆ นี่นา

    " อย่าใจร้อนดิ ก็คุยกับเจ๊ยาเจ้าของร้านอยู่ " ไนท์บอกอีกมือก็หยิบโค๊กกับน้ำแข็งจากเด็กเสิร์ฟ

    " อืม " ผมรินโค๊กให้ตัวเองไป และก็รินให้ไนท์



    ไนท์ยิ้มให้ผม มันจะยิ้มทำบ้าไรวะ  ผมก็ก้มหน้าหลบตามองไปทางอื่น 
    จะว่าไป นี่ผมเขินมันเหรอ? หรือผมหวั่นไหวไปแล้วหว่า?? 

    บ้าไปแล้ว !! ผมส่ายหัว ( _ _)(_ _ )(  _ _)(_ _ )(  _ _)



    " อย่าพยายามเลยใหม่ ยังไงใหม่ก็สะบัดไนท์ออกไม่ได้หรอก ^-^" ไนท์ยิ้มหวานและเอามือมาขยี้หัวผมแรงๆ



    ปกติเวลาใครเล่นหัวผม ผมต้องลั่นกบาลมันคืนแล้วแต่ทำไมกับไนท์ผมถึงปล่อยให้เล่นน้า 

    จู่ๆ ไนท์ก็ทำหน้าเครียด ไม่พูดไม่จาพร้อมมองหน้าผมแบบเคืองๆ  เวร !! ผมไปทำอะไรให้มันอีกเนี่ย



    " เป็นไรอ่ะไนท์? "  ผมถามไป มันเป็นไรของมันเนี่ย เมื่อกี๊ยังทำตัวเฮฮาอยู่เลย

    " หยุดเหอะใหม่ หยุดทำแบบนี้ซะที " ไนท์พูดทำตาขวางใส่ผมอีก

    " หยุดอะไรอ่ะไนท์ ผมทำอะไรผิดเหรอ? " ผมเสียงสั่น เริ่มกลัวแล้วนะเนี่ย รู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลด้วย นี่ผมกลัวมันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย #_#

    " ก็หยุด .....  "  (_ _)ไนท์ก้มหน้าลง



    หยุด ไรวะ?  พูดต่อดิ๊ผมลุ้นสุดตัว

    ไนท์เงยหน้าที่กำลังอมยิ้มอยู่และยื่นมือมาหยิกแก้มผม



    " หยุดทำตัวน่ารักแบบนี้ซะที ไนท์จะบ้าตายอยู่แล้ว "  เอ่อ... ผมเขินหน้าแดงจนเลือดฉีดไปทั่วใบหน้าชนิดที่ว่าจะระเบิดออกมาทางรูขุมขน

    " นี่อีไนท์ หยุดซักทีนี่ร้านค้านะโว๊ย !!  ว่าแต่แฟนมึงก็น่ารักดีนะโว๊ย ! " เจ๊ยาเข้ามายกถาดกับข้าวพร้อมข้าวต้มวางขัดจังหวะการเขินของผมได้ทันท่วงที

    " แหมเจ๊ก็ กำลังสวีทกันเจ๊รีบไปเลย อ่ะนี่ตังค์ ค่อยมาอีกทีตอนเก็บจานนู่นเจ๊ " ไนท์ยัดเงินใส่มือเจ๊ยาแล้วดันออกไป

    " จำไว้นะมึง ไอ้ไนท์.. @$%#*&/^! " เจ๊ยาเดินไปพร้อมคำด่าภาษาอะไรไม่รู้ด่าไอ้ไนท์


    เราสองคนก็ตักไอ้นู่นไอ้นี่กินไปเรื่อยๆ ไนท์ก็คอยตักนู่นตักนี่ให้ผมจนสาวโต๊ะข้างเริ่มมองผมแล้วยิ้มแบบเขินๆ  อยู่ดีๆ ไม่รู้ว่าผมเมาผัดผักบุ้งหรือเมาไข่เยี่ยวม้า ผมก็เกิดคำถามที่เก็บไว้ในใจไม่ไหว ผมวางตะเกียบวางช้อนลง มองหน้าไนท์

    ไอ้หื่นนั่นยังตักไอ้นู่นไอ้นี่ไม่หยุด  ตะกละจริงๆ =_=''  



    " ไนท์ " ผมตัดสินใจเรียก

    " ครับ? "  ไนท์เงยหน้าขึ้นมองพร้อมรอยยิ้มที่ละลายใจสาวได้แน่ๆ รวมถึงจะละลายใจผมได้ในตอนนี้  อ๊ากกก ~ เขินโว๊ยยย !!

    " ทำไม.... ไนท์ถึงชอบผมอ่ะ? " ผมถามไปแล้วก้มหน้าลงฟังคำตอบ อันที่จริงเพราะผมหน้า
    แดงต่างหาก >;<



    ไอ้หื่นไนท์วางตะเกียบลง มองหน้าผมแล้วยิ้ม


    " ฟังนะใหม่ การที่ไนท์จะชอบ หรือจะรักใครซักคนเนี่ย มันไม่มีเหตุผลหรอก รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้อ่ะ ไนท์ชอบใหม่นะ "



    คำตอบที่ได้ทำเอาอุณหภูมิร่างกายผมเกิน 30,000 องศาเคลวิน หัวใจเต้นเร็วกว่าเฟอรารี่หยิบคันเร่งมิด !!


    " กลับบ้านกัน เจ๊ยากลับแล้วนะครับ" ไนท์ชวนผมแล้วหันไปสวัสดีเจ๊ยา

    " ไนท์อิ่มอ่ะ ขี่ไม่ไหวแล้ว ใหม่ขี่แล้วกันเดี๋ยวไนท์ซ้อน " ไอ้หื่นส่งกุญแจรถให้ผม


    ก็จริงของมัน ดันแด๊กไปซะเยอะนี่หว่า ผมพยักหน้าเออออห่อหมกกับมันไป 
    พอไนท์ก้าวคร่อมรถปุ๊บ ตัวไนท์ก็ไหลมากระแทกหลังผมปุ๊บ และสองมือก็โอบเอวผมไว้อย่างแน่นเจ้าตัวก็เอนลงมาซบแผ่นหลังผม


    " ฮึ้ยย ~  ไนท์ ปล่อยผมดิ เดี๋ยวคนเห็นอายเค้า อีกอย่างแล้วไนท์จะบอกทางผมยังไงเนี่ย " ผมเขินขณะพยายามประคองรถไม่ให้ล้ม เพราะตัวไอ้ไนท์ก็ไม่ใช่เล็กๆ

    " ไม่เห็นต้องอายเลย ขอไนท์อยู่แบบนี้จนถึงบ้านแล้วกัน เดี๋ยวไนท์บอกทางเอง " ไนท์ไม่ยอม
    ปล่อยแถมยังกอดผมแน่นอีก

    " เหยิบไปหน่อยดิไนท์เข็มขัดทิ่มหลังอ่ะ เจ็บหมดแล้ว " ผมรู้สึกตั้งแต่ขึ้นรถมาแล้วว่ามีอะไรแข็งๆ ทิ่มหลังพอดี

    " อืมๆ " ไนท์กระเถิบถอยหลังไป


    แต่สุดท้ายไนท์ก็ไหลลงมากระแทกหลังผมเช่นเดิม  ( _ _+)


    " ใหม่ ไนท์มีไรจะบอกอ่ะครับ " อะไรอีกล่ะเนี่ย ถ้าบอกรักคงชินแล้วล่ะ


    ไนท์ยื่นหน้ามาใกล้หูผมก่อนจะกระซิบเบาๆ


    " วันนี้ ไนท์ไม่ได้ใส่เข็มขัดไปโรงเรียน "


    ก็แค่ไม่ได้ใส่เข็มขัดไปโรงเรียน แล้วมาบอกทำไมวะ??
    เอ๊ะ !? แต่เดี๋ยวก่อนดิ๊  ถ้าไนท์ไม่ได้ใส่เข็มขัด แล้วไอ้แข็งๆ ที่โดนหลังผมเนี่ย


    มันก็ต้องเป็น...................


    " ไอ้ไนท์ !!!!!!!!!!!!!!!!!! " 


    ________________________________________________

    นั่นสิน้า !!
    อะไรโดนหลังใหม่ 

    55+

    ติดตามอ่านตอนต่อไป..
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×