ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : บทพิเศษ พบเจอกันครั้งแรก?
(ช่วงนี้ สมองคนเขียนไม่ทำงานต้องขอโทษ ณ ที่นี้เลยนะครับ -/l\-)
'ที่นี่ที่ไหน? ห้วงมิติแห่งความเศร้างั้นเหรอ?
ข้าจะได้เจอพี่สาวไหมนะ? อยากรู้จัง...
พี่สาว...ท่านอยู่ที่ไหนกันนะ?
ทำไมไม่มาหาข้าเหมือนเมื่อก่อนล่ะ?
ทำไม...ทำไม....?'
'ที่นี่ที่ไหน? ห้วงมิติแห่งความเศร้างั้นเหรอ?
ข้าจะได้เจอพี่สาวไหมนะ? อยากรู้จัง...
พี่สาว...ท่านอยู่ที่ไหนกันนะ?
ทำไมไม่มาหาข้าเหมือนเมื่อก่อนล่ะ?
ทำไม...ทำไม....?'
"ไอ้เด็กบ้า! อย่ากลับมาให้เห็นหน้าเชียวนะ!"ชาวชราคนหนึ่งพูดขึ้น
"ไม่บอกข้าก็ไม่มาแล้วล่ะ ตาแก่โครตเขี้ยวเอ๊ย!"เด็กสาวพูดก่อนจะวิ่งหนีเข้าไปในซอกตรอกแห่ง
หนึ่ง
"คาเรน เจ้าเอาอีกแล้วเหรอเนี้ย?"เด็กสาวคนหนึ่งพูดก่อนจะมองไปที่หน้าของเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่า คา
เรน
"แล้วมันยังไงงั้นเหรอ?อาเนีย"คาเรนพูดก่อนจะมองหน้าเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่า อาเนีย อย่างเซ็งๆ
"ไม่ต้องมา'แล้วไง'เลยนะคาเรน! เงินที่พี่ชายเจ้าเส่งมามันไม่พอรึไงกันห๊ะ!"อาเนียพูดออกมาอย่าง
หัวเสีย
"แล้วมันผ่านมากี่ปีแล้ว ช่วยนับหน่อยสิ อาเนีย...."คาเรนพูดก่อนจะมองหน้าอาเนียเหมือนจะหาเรื่อง
"10 ปี"อาเนียพูดออกมาแบบไม่ต้องคิด
"แล้วพี่โฟรเซน ส่งเงินมาหใข้เท่าไหร่?"คาเรนถามกลับไปอีก
"5000 G"อาเนียตอบออกไป ทำไงได้ก็คาเรน กับ อาเนียเป็นเพื่อนกันนี่นา...
"แล้วคิดว่ามันพอไหมล่ะ?"คาเรนถามกลับไปอีกครั้งหนึ่ง เหมือนกับอยากให้อาเนียจนตรอก ตอยคำ
ถามเธอไม่ได้
"แล้วเจ้าเอาไปทำอะไรหมดล่ะ?"อาเนียถามกลับไปอย่างเหลืออด
"กิน..."คาเรนพูดออกอย่างไม่ต้องคิด เล่นทำเอาอาเนียกุมขมับอย่างหน่ายๆ
"เฮ้อ...จะว่าไปมันก็จริงนะ ทำไมช่วงนี้พี่สาวที่เป็นเพื่อนกับพี่ชายเจ้า ไม่ค่อยมาเยี่ยมเจ้าเลย
นะ...?"อาเนียพูดก่อนจะทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
"พี่ชายข้า ส่งจดหมายมาบอกว่าเธอตายไปแล้ว ต่อมาก็มีคู่หูใหม่...จากนั้นก็รู้ว่าคู่หูคนนั้นเป็นฆ่าพี่
สาว...."คาเรนพูดออกมาก่อนก้มหน้าลงเหมือนกับว่ายังทำใจไม่ได้
"เจ้าชอบพี่สาวที่เป็นคู่หูกับพี่ชายเจ้างั้นเหรอ? คาเรน?"อาเนียถามคาเรน
"อือ...ข้าว่าพี่สาวเป็นคนที่ใจดีมากเลยนะ เคยเลี้ยงอาหารข้า แล้วก็ชอบเอาขนมมาให้กินอยู่บ่อยๆ"
คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมาบางๆเหมือนกับว่ายังจำความทรงจำที่ดีแบบนั้นได้อยู่ ก่อนจะพูดขึ้นมา
อีกว่า...
"อย่าให้รู้นะ ว่าใครเป็นคนฆ่าพี่สาวที่แสนดีของข้า ข้าจะใช้กริชคู่หั่นมันให้เป็นหมื่นชิ้นเลย!!!!"คา
เรนพูดก่อนจะชักกริชสามง่ามคู่ออกมา แล้วทำท่าเหมือนกับว่า 'ข้าเอาจริงนะ!'
...ขอล่ะ อย่ามาบ้าแถวนี้เลย อาเนียคิดออกมาก่อนจะทำท่าเหนื่อยใจ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ามีที่ทำเล
ใหม่ให้คาเรนลองไปขโมยดูบ้าง
"เออ...นี่คาเรน ข้ามีที่ทำเลให้เจ้าแล้วนะ รู้สึกว่าเป็นหอพักน่ะ แต่ว่าคนที่มาเช่าน่ะ ดันเป็นคนรวย
มากๆเลยนะ"อาเนียพูด
"จริงเหรอ?ที่ไหนกันล่ะ?"คาเรนหันหน้าไปถามอาเนียก่อนจะทำตาเป็นประกายวิบวับ
"หอ'เอเทน'น่ะ"อาเนียพูด
หอเอเทนเป็นหอที่คนส่วนใหญ่มักจะเป็นคนรวยมาให้บริการ ในช่วงที่มาพักผ่อน ที่เมืองแล้วเดิน
ทางไปที่อื่นต่อ...แสดงว่า รวยมากๆเลยน่ะสิ คาเรนคิด
"ว่าแต่ ใครงั้นเหรอ?"คาเรนหันหน้าไปถามอาเนีย
"ไม่รู้สิ รู้สึกว่าจะเป็นผู้ส่งสารล่ะมั่ง? เห็นเค้าลือมากันแบบนั้นน่ะ ส่วนหมายเลขห้องก็ 013 น่ะ "
อาเนียพูดก่อนจะยิ้มให้คาเรนเล็กน้อย ...ผู้ส่งสาร = พี่โฟรเซน = ต้อมีพี่สาว! ต้องมีแน่ๆ ไม่แน่ พี่
โฟรเซนอาจจะแค่หลอกข้าเล่นเรื่องที่พี่สาวตายก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่รู้สึกว่าพี่โฟรเซนเนี้ยหลอกแรง
น่าดูเลยนะ! คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมาจนแก้มแทบปริ
"เห๋? คิดเรื่องอะไรอยู่น่ะคาเรน"อาเนียถามคาเรนอย่างสงสัย
"เรื่องของข้าน่ะ เอาเป็นว่าข้ารับงานนี้ก็แล้วกันนะ ไม่แน่ข้าอาจจะได้เจอพี่โฟรเซน กับ พี่สาวก็ได้"
คาเรนพูดก่อนยิ้มต่อไป เล่นทำเอาอาเนียยิ้มออกมาแบบแหยงๆ
ตกค่ำมา
"ลั่นล้าๆ เอ...ห้องที่ 013 เลขสวยซะไม่มี"คาเรนพูด แน่นอนว่าเลขสวยที่คาเรนว่าน่ะ มันประชด
ชัดๆ!
...เงิน พี่สาว....นั่นเป็นสิ่งที่คาเรน คิดซ้ำแล้วซ้ำอีก นี่ถ้ามีคู่หูพันธสัญญาล่ะก็ คงยอมตัดแขนตัวเอง
ทิ้งเลยล่ะ เมื่อรู้ว่าคู่หูตัวน้อย เป็นพวกจิตใจอยู่ไม่สุขเวลาดีใจสุดขีด!
จากข้อมูลของเพื่อนรักแสนดี 'คาเรน ข้าขอบอกไว้ก่อนนะ ว่างานขโมยครั้งนี้น่ะไม่ใช่เรื่องงานๆ
เลยนะ'อาเนียพูดกับคาเรน
'ข้าเข้าใจแล้ว...ขอแค่ได้เจอหน้าพี่สาวข้าก็ดีใจแล้วล่ะ'คาเรนพูดก่อนจะหลับตาลง
'อย่าลืมเอาเงินมาฝากข้าบ้างล่ะ เพราะเจ้าคงรู้ว่าบ้านข้ายากจน'อาเนียพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนอด
อยากมานาน
'รับทราบๆ'คาเรนรับคำ และไม่คิดจะเปลี่ยนคำด้วย
กลับมาปัจจุบัน
...วิชากุญแจผีทำงานได้ คาเรนคิดในใจก่อนจะเอาเข็มที่ใช้ถักไหมพรมมาสะเดาะห้อง
แอ๊ด...
...สำเร็จ เงิน พี่สาว เงิน พี่สาว คาเรนร้องออกมาในใจอย่างดีใจเป็นที่สุด
...เจ้าของห้องยังไม่กลับมาสินะ...กีแล้วล่ะ รีบเก็บกวาดทรัพย์ก่อนเลย เดี๋ยวอาเนียงอนจะได้เรื่อง..
คาเรนคิดเพียงเท่านั้นก่อนจะลงมือเก็บกวาดทรัพย์สินทั้งหมดที่มีอยู่ในห้องรวมมูลค่าแล้ว มันหลาย
หมื่นจีเลยนะ
"อ่าวๆ เด็กที่ไหนกันล่ะนั้น...?"เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น เล่นทำเอาคาเรนแทบสะดุ้งก่อนจะหัน
ขลับมาทางู้ชายคนนั้น ผมสีดำ ตาสีดำ แต่สีแว่นนี่แหละ ปัญญาอ่อนที่สุดที่เธอเคยเห็นมาเลย
"เจ้าเป็นเจ้าของห้องนี่งั้นเหรอ?"คาเรนพูดก่อนจะหยุดเก็บกวาดทรัพย์สิน แล้วมองไปที่ชายหนุ่มผม
ดำอย่างเอาเรื่อง
"คิดว่าข้าเป็นขโมยเหมือนกับเจ้ารึไงกัน เจ้าดงจังเลยนะ มีป้ายประกาศตั้งหลายใบน่ะ"ชายผมดำพูด
ก่อนจะชูใบประกาศจับตัวคาเรน ให้คาเรนดู ค่าหัวเพิ่มขึ้นมาเป็นระดับ แรกๆ 500 G หลังๆมา ค่าหัว
ของตัวเธอได้กระฉูดเป็น 25000 G ได้แล้ว...
"เผาทิ้งไปซะ"คาเรนพูดออกมาก่อนจะชักกริชสามง่ามออกมาแล้วทำท่าเหมือนกับว่า ถ้าไม่เผาถึง
ข้าจะฆ่าเจ้าตรงนี้นี่แหละ
"โอ้ๆ เด็กน้อย ดุจังเลยนะ เป็นลูกเต้าเหล่าใครเนี้ย"ชายผมดำพูดก่อนจะเดินเข้ามาหาคาเรนทีละ
ก้าวๆ
"อย่าเข้ามา พันธนาการโซ่น้ำแข็ง!"คาเรนพูดก่อนจะร่ายคาถา'พันธนาการโซ่น้ำแข็ง'
"โอ้โห เวทย์ชั้นสูงซะด้วย แสดงว่าพลังเวทย์เยอะใช่ย่อยเลยแฮะ..."ชายผมดำพูดก่อนจะหน้า
เหมือนสนใจในตัวคาเรน
"ไม่ต้องมาทำเป็นสนใจข้าเลย เจ้าแว่น!"คาเรนพูดก่อนจะเตรียมตัวร่ายคาถาอีกบท
"โอ้ๆ เด็กน้อยใจเย็นๆก่อนสิ ดุดีจังเลยนะ"ชายผมดำพูดก่อนจะส่งสายค้อนไปให้คาเรน แต่ดูเหมือน
ว่า คาเรนจะไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย
"หุบปากไปเลยเจ้าบ้า"คาเรนพูดออกมาอย่างหัวเสีย
"จะว่าไป เจ้าก็น่าหน้าตาเหมือนเจ้าตัวเล็กจังเลยนะ"ชายผมดำพูดก่อนจะยิ้มให้คาเรนบางๆ
"บอกว่า....ว่าไงนะ..? ใครคือเจ้าตัวเล็ก?"คาเรนถามชายผมดำอย่างงงๆ
"อ๋อ...เจ้าตัวเล็กน่ะเหรอ?เขาก็คือ..."ชายผมดำพูดเท่านั้นก่อนจะมีเสียงประตูดังจนคาเรนจะแทบ
หัวใจวายตาย
ปัง!
"ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่ใช่เจ้าตัวเล็ก!"ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะสังเกตเห็นคาเรน
"จ...เจ้า...."คาเรนพูดเสียงสั่น ก่อนจะถอยกรูไปที่กำแพง
...ทำไมชีวิตข้ามันซวยแบบนี้นะ ฮือ... คาเรนคิดก่อนจะร้องไห้ในใจ
"คาเรน?"ชายคนนั้นพูดก่อนจะมองคาเรนอย่างตะลึง
"อย่าเข้ามาใกล้ข้านะ! ไม่งั้นผู้ชายคนนี้ตายแน่!"คาเรนพูดก่อนจะใช้เวทย์ไฟแล้วทำท่าจะขว้างใส่
ชายผมดำอยู่ร่อมร่อ
"ไม่ใช่นะ คาเรนคือข้า..."ชายคนนั้นพูดเสียงเหมือนจะสั่นเล็กน้อย
"เจ้าบอกข้าเองไม่ใช่เหรอ พี่เฟนเซล ว่าข้าเป็นลูกชู้น่ะ!"คาเรนตวาดเสียงดัง
"อ่าว...ญาติ กับเจ้าตัวเล็กหรอกเหรอ?"ชายผมดำพูดก่อนจะมองไปที่เฟนเซล
"กลาเซียส ข้าขอบอกเจ้าเป็นครั้งสุดท้ายนะ ว่าข้าไม่ใช่เจ้าตัวเล็ก..."เฟนเซลออกมาอย่างหงุดหงิด
"แล้วพี่สาวล่ะ?"คาเรนพูดแต่หน้าตา ยังทำหน้าเหมือนกับจะเอาเรื่องเฟนเซลเหมือนเดิม
"ตายไปแล้ว"เฟนเซลพูดออกมาแบบไม่ต้องคิด
"โกหกน่า แล้วผู้ส่งสารที่ว่านั่นมัน..."คาเรนพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนกับทำอะไรไม่ถูก...เป็นไปไม่ได้
คาเรนคิดออกมาในใจ
"อ๋อ...ข้าเองแหละ ข้าชื่อกลาเซียส ยินดีที่ได้รู้จักนะ คาเรน"กลาเซียสพูดก่อนจะยิ้มให้คาเรน
"เจ้าคิดจะเล่นตลกอะไรกับข้า เฟนเซล"คาเรนหันขลับไปทางเฟนเซล
"ข้าเปล่าเลยนะ"เฟนเซลพูด แต่สีหน้าหวาดๆของเฟนเซลยังไม่จางหายไปไหนเลยแม้แต่น้อย
"หมดเรื่องเท่านี้แหละ คลายเวทย์สะกด"คาเรนพูดก่อนจะหันหน้าเหมือนจะกระโดดอกจากหน้าต่าง
แต่ทำไม ขามันไม่ขยับล่ะ? คาเรนคิดในใจอย่างตะลึง ...เวทย์ตรึงเงา! คาเรนพูดก่อนจะส่งสายตา
อาฆาตไปทางกลาเซียส
"แหม อย่ามองหน้าข้าแบบนั้นสิเด็กน้อย ข้าแต่ตรึงที่ขาเจ้าก็เท่านั้นเอง"กลาเซียสพูด ก่อนจะยิ้มให้
คาเรน
"ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!"คาเรนพูดรอดไรฟัน
"แหม...ทำเสียงซะน่ากลัวเชียวนะ แบบนี้โฟรเซนหน่ายตายเลย ที่น้องสาวตัวเองเปลี่ยนไปถึงขนาด
นี้ แต่ก็เอาเถอะ เจ้าต้องไปกับข้า"กลาเซียสพูดก่อนจะเดินมาหาคาเรน
"ไปไหน?"คาเรนถามกลาเซียส
"สมาพันธ์ส่งสารสามภพไง"กลาเซียสพูดก่อนจะยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี
"ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น ข้าจะอยู่ที่นี่ ข้าจะรอจนกว่าพี่สาวจะกลับมาหาข้า!"คาเรนพูดก่อนจะมองหน้า
กลาเซียสด้วยสายตาแข็งกร้าว
"รักพี่สาวคนนั้นมากเลยเหรอ?"กลาเซียสถามคาเรน
"ก็เออน่ะสิ ข้าจะไม่ไปไหมทั้งนั้น ถ้าอยากให้ข้าไป ก็ให้พี่สาวมารับข้าสิ!"คาเรนพูด ก่อนจะเห็นกลา
เซียสทำหน้าเหมือนกับจะเอาจริง ไม่ได้ ล้อเล่นเหมือนเมื่อกี้แล้ว...
"พี่สาวที่เคารพของเจ้าตายไปตั้งนานแล้วนะ ยอมรับความจริงหน่อย!!!!ถึงเจ้าจะรอนานเท่าไหน พี่
สาวของเจ้าก็ไม่กลับมาหาเจ้าหรอกนะ..!!!!!"กลาเซียสตวาดใส่คาเรน โดนมีเฟนเซลทำหน้าเหมือน
เป็นห่วงน้องตัวเองเล็กน้อย
"....."คาเรนเงียบไปก่อนก้มหน้าเหมือนกับว่าโดนผู้ใหญ่ด่าแล้วสำนึก...
"ทำไงได้ล่ะ...ก็พี่สาวน่ะ เป็นคนที่ข้าไว้ใจมากที่สุดนิ...ยอมรับข้าในฐานะพยัคฆ์เมฆาเลือดผสม ไม่
เหมือนคนอื่นที่มองข้าเป็นลูกชู้ ไม่ต่างอะไรกับพี่เฟนเซลนักหรอก ตอนนั้น ถึงมีคนมาสาปแช่งข้า
พี่สาวก็ค่อยรับเอาไว้เองตลอด ซ้ำยังด่าชาวบ้านที่มาว่าข้าว่าเป็นลูกชู้อีก...พี่สาวน่ะ ใจดีมากเลยแท้
ๆ แต่ทำไมต้องตายด้วยล่ะ ทั้งที่พี่สาวเคยเอาของอร่อยๆมาให้ข้ากินบ่อยๆแท้ๆ"คาเรนพูดออกมา
เบาๆ ก่อนที่จะมีน้ำตาไหลออกมา
"เพราะเป็นผู้ส่งสารสามภพไง ผู้ส่งสารสามภพน่ะ ไม่ใช่อาชีพที่สบายขนาดนั้นหรอกน่ะ ต้องยอม
สละชีวิตเพื่อภารกิจ นั่นแหละ ผู้ส่งสารสามภพล่ะ..."กลาเซียสพูดก่อนจะลูบหัวคาเรนเป็นเชิงปลอบ
"ถ้ามันอันตราย มันจะมีไว้เพื่ออะไรกันล่ะ?"คาเรนถามกลาเซียส
"เพราะเราต้องทำมันไง ถ้าไม่มีผู้ส่งสารสามภพ โลกก็คงได้แต่รอคอยให้มีใครซักคนส่งของข้าม
แดนเท่านั้นแหละ..."กลาเซียสพูด
"แต่...ถึงข้าเป็นพยัคฆ์เมฆาก็จริง แต่ข้าก็ไม่มีผู้เป็นนาย..."คาเรนพูดออกมาเบาๆ
"ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่นา...อีกอย่างเท่าที่ดูจากการที่เจ้าใช้เวทย์ชั้นสูงแล้ว แสดว่าเจ้าเป็นพวกมี
พลังเวทย์น่าดูเลยน่ะสิ งั้น ข้าขอถามเจ้าอีกครั้งหนึ่งนะ เจ้าจะไปสมาพันธ์ผู้ส่งสารสามภพไหม?"
กลาเซียสถามคาเรน
ส่วนคาเรนเองก็ได้แต่ลังเลเท่านั้น ...เพื่อสืบเจตนารมณ์ ของพี่สาวข้าทำได้ทุกอย่างก็จริง แต่ว่า
ถ้าข้าเข้าร่วมแล้ว พี่สาวจะดีใจไหมนะ? คาเรนคิดในใจ ก่อนจะนึกถึงภาพความหลังแต่ก่อน พี่สาว
เล่าเรื่องน่าตื่นเต้นให้เธอฟังตั้งมากมายก่ายกอ มีทั้งเรื่องที่สนุก แล้วก็เรื่องน่าขำมากมาย จนทำให้
เธอได้แทบทุกเวลา ...ข้าจะเลือกอะไรดีนะ...แต่ว่าถ้าหากว่า มันทำให้ข้าเจอแบบที่พี่สาวเจอได้ข้าก็
ยอม คาเรนคิดในใจ ก่อนจะพูดออกมาว่า
"ข้าไปก็ได้ ดูเป็นเรื่องที่น่าสนุกดีนี่นา"คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมาเหมือนกับว่า จริงใจจริงๆ
"โอ้ งั้นก็ยินดีต้อนรับนะ คาเรนคุง"กลาเซียสพูดก่อนจะยิ้มออกมาอย่างดีใจ
"ไม่บอกข้าก็ไม่มาแล้วล่ะ ตาแก่โครตเขี้ยวเอ๊ย!"เด็กสาวพูดก่อนจะวิ่งหนีเข้าไปในซอกตรอกแห่ง
หนึ่ง
"คาเรน เจ้าเอาอีกแล้วเหรอเนี้ย?"เด็กสาวคนหนึ่งพูดก่อนจะมองไปที่หน้าของเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่า คา
เรน
"แล้วมันยังไงงั้นเหรอ?อาเนีย"คาเรนพูดก่อนจะมองหน้าเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่า อาเนีย อย่างเซ็งๆ
"ไม่ต้องมา'แล้วไง'เลยนะคาเรน! เงินที่พี่ชายเจ้าเส่งมามันไม่พอรึไงกันห๊ะ!"อาเนียพูดออกมาอย่าง
หัวเสีย
"แล้วมันผ่านมากี่ปีแล้ว ช่วยนับหน่อยสิ อาเนีย...."คาเรนพูดก่อนจะมองหน้าอาเนียเหมือนจะหาเรื่อง
"10 ปี"อาเนียพูดออกมาแบบไม่ต้องคิด
"แล้วพี่โฟรเซน ส่งเงินมาหใข้เท่าไหร่?"คาเรนถามกลับไปอีก
"5000 G"อาเนียตอบออกไป ทำไงได้ก็คาเรน กับ อาเนียเป็นเพื่อนกันนี่นา...
"แล้วคิดว่ามันพอไหมล่ะ?"คาเรนถามกลับไปอีกครั้งหนึ่ง เหมือนกับอยากให้อาเนียจนตรอก ตอยคำ
ถามเธอไม่ได้
"แล้วเจ้าเอาไปทำอะไรหมดล่ะ?"อาเนียถามกลับไปอย่างเหลืออด
"กิน..."คาเรนพูดออกอย่างไม่ต้องคิด เล่นทำเอาอาเนียกุมขมับอย่างหน่ายๆ
"เฮ้อ...จะว่าไปมันก็จริงนะ ทำไมช่วงนี้พี่สาวที่เป็นเพื่อนกับพี่ชายเจ้า ไม่ค่อยมาเยี่ยมเจ้าเลย
นะ...?"อาเนียพูดก่อนจะทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
"พี่ชายข้า ส่งจดหมายมาบอกว่าเธอตายไปแล้ว ต่อมาก็มีคู่หูใหม่...จากนั้นก็รู้ว่าคู่หูคนนั้นเป็นฆ่าพี่
สาว...."คาเรนพูดออกมาก่อนก้มหน้าลงเหมือนกับว่ายังทำใจไม่ได้
"เจ้าชอบพี่สาวที่เป็นคู่หูกับพี่ชายเจ้างั้นเหรอ? คาเรน?"อาเนียถามคาเรน
"อือ...ข้าว่าพี่สาวเป็นคนที่ใจดีมากเลยนะ เคยเลี้ยงอาหารข้า แล้วก็ชอบเอาขนมมาให้กินอยู่บ่อยๆ"
คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมาบางๆเหมือนกับว่ายังจำความทรงจำที่ดีแบบนั้นได้อยู่ ก่อนจะพูดขึ้นมา
อีกว่า...
"อย่าให้รู้นะ ว่าใครเป็นคนฆ่าพี่สาวที่แสนดีของข้า ข้าจะใช้กริชคู่หั่นมันให้เป็นหมื่นชิ้นเลย!!!!"คา
เรนพูดก่อนจะชักกริชสามง่ามคู่ออกมา แล้วทำท่าเหมือนกับว่า 'ข้าเอาจริงนะ!'
...ขอล่ะ อย่ามาบ้าแถวนี้เลย อาเนียคิดออกมาก่อนจะทำท่าเหนื่อยใจ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ามีที่ทำเล
ใหม่ให้คาเรนลองไปขโมยดูบ้าง
"เออ...นี่คาเรน ข้ามีที่ทำเลให้เจ้าแล้วนะ รู้สึกว่าเป็นหอพักน่ะ แต่ว่าคนที่มาเช่าน่ะ ดันเป็นคนรวย
มากๆเลยนะ"อาเนียพูด
"จริงเหรอ?ที่ไหนกันล่ะ?"คาเรนหันหน้าไปถามอาเนียก่อนจะทำตาเป็นประกายวิบวับ
"หอ'เอเทน'น่ะ"อาเนียพูด
หอเอเทนเป็นหอที่คนส่วนใหญ่มักจะเป็นคนรวยมาให้บริการ ในช่วงที่มาพักผ่อน ที่เมืองแล้วเดิน
ทางไปที่อื่นต่อ...แสดงว่า รวยมากๆเลยน่ะสิ คาเรนคิด
"ว่าแต่ ใครงั้นเหรอ?"คาเรนหันหน้าไปถามอาเนีย
"ไม่รู้สิ รู้สึกว่าจะเป็นผู้ส่งสารล่ะมั่ง? เห็นเค้าลือมากันแบบนั้นน่ะ ส่วนหมายเลขห้องก็ 013 น่ะ "
อาเนียพูดก่อนจะยิ้มให้คาเรนเล็กน้อย ...ผู้ส่งสาร = พี่โฟรเซน = ต้อมีพี่สาว! ต้องมีแน่ๆ ไม่แน่ พี่
โฟรเซนอาจจะแค่หลอกข้าเล่นเรื่องที่พี่สาวตายก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่รู้สึกว่าพี่โฟรเซนเนี้ยหลอกแรง
น่าดูเลยนะ! คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมาจนแก้มแทบปริ
"เห๋? คิดเรื่องอะไรอยู่น่ะคาเรน"อาเนียถามคาเรนอย่างสงสัย
"เรื่องของข้าน่ะ เอาเป็นว่าข้ารับงานนี้ก็แล้วกันนะ ไม่แน่ข้าอาจจะได้เจอพี่โฟรเซน กับ พี่สาวก็ได้"
คาเรนพูดก่อนยิ้มต่อไป เล่นทำเอาอาเนียยิ้มออกมาแบบแหยงๆ
ตกค่ำมา
"ลั่นล้าๆ เอ...ห้องที่ 013 เลขสวยซะไม่มี"คาเรนพูด แน่นอนว่าเลขสวยที่คาเรนว่าน่ะ มันประชด
ชัดๆ!
...เงิน พี่สาว....นั่นเป็นสิ่งที่คาเรน คิดซ้ำแล้วซ้ำอีก นี่ถ้ามีคู่หูพันธสัญญาล่ะก็ คงยอมตัดแขนตัวเอง
ทิ้งเลยล่ะ เมื่อรู้ว่าคู่หูตัวน้อย เป็นพวกจิตใจอยู่ไม่สุขเวลาดีใจสุดขีด!
จากข้อมูลของเพื่อนรักแสนดี 'คาเรน ข้าขอบอกไว้ก่อนนะ ว่างานขโมยครั้งนี้น่ะไม่ใช่เรื่องงานๆ
เลยนะ'อาเนียพูดกับคาเรน
'ข้าเข้าใจแล้ว...ขอแค่ได้เจอหน้าพี่สาวข้าก็ดีใจแล้วล่ะ'คาเรนพูดก่อนจะหลับตาลง
'อย่าลืมเอาเงินมาฝากข้าบ้างล่ะ เพราะเจ้าคงรู้ว่าบ้านข้ายากจน'อาเนียพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนอด
อยากมานาน
'รับทราบๆ'คาเรนรับคำ และไม่คิดจะเปลี่ยนคำด้วย
กลับมาปัจจุบัน
...วิชากุญแจผีทำงานได้ คาเรนคิดในใจก่อนจะเอาเข็มที่ใช้ถักไหมพรมมาสะเดาะห้อง
แอ๊ด...
...สำเร็จ เงิน พี่สาว เงิน พี่สาว คาเรนร้องออกมาในใจอย่างดีใจเป็นที่สุด
...เจ้าของห้องยังไม่กลับมาสินะ...กีแล้วล่ะ รีบเก็บกวาดทรัพย์ก่อนเลย เดี๋ยวอาเนียงอนจะได้เรื่อง..
คาเรนคิดเพียงเท่านั้นก่อนจะลงมือเก็บกวาดทรัพย์สินทั้งหมดที่มีอยู่ในห้องรวมมูลค่าแล้ว มันหลาย
หมื่นจีเลยนะ
"อ่าวๆ เด็กที่ไหนกันล่ะนั้น...?"เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น เล่นทำเอาคาเรนแทบสะดุ้งก่อนจะหัน
ขลับมาทางู้ชายคนนั้น ผมสีดำ ตาสีดำ แต่สีแว่นนี่แหละ ปัญญาอ่อนที่สุดที่เธอเคยเห็นมาเลย
"เจ้าเป็นเจ้าของห้องนี่งั้นเหรอ?"คาเรนพูดก่อนจะหยุดเก็บกวาดทรัพย์สิน แล้วมองไปที่ชายหนุ่มผม
ดำอย่างเอาเรื่อง
"คิดว่าข้าเป็นขโมยเหมือนกับเจ้ารึไงกัน เจ้าดงจังเลยนะ มีป้ายประกาศตั้งหลายใบน่ะ"ชายผมดำพูด
ก่อนจะชูใบประกาศจับตัวคาเรน ให้คาเรนดู ค่าหัวเพิ่มขึ้นมาเป็นระดับ แรกๆ 500 G หลังๆมา ค่าหัว
ของตัวเธอได้กระฉูดเป็น 25000 G ได้แล้ว...
"เผาทิ้งไปซะ"คาเรนพูดออกมาก่อนจะชักกริชสามง่ามออกมาแล้วทำท่าเหมือนกับว่า ถ้าไม่เผาถึง
ข้าจะฆ่าเจ้าตรงนี้นี่แหละ
"โอ้ๆ เด็กน้อย ดุจังเลยนะ เป็นลูกเต้าเหล่าใครเนี้ย"ชายผมดำพูดก่อนจะเดินเข้ามาหาคาเรนทีละ
ก้าวๆ
"อย่าเข้ามา พันธนาการโซ่น้ำแข็ง!"คาเรนพูดก่อนจะร่ายคาถา'พันธนาการโซ่น้ำแข็ง'
"โอ้โห เวทย์ชั้นสูงซะด้วย แสดงว่าพลังเวทย์เยอะใช่ย่อยเลยแฮะ..."ชายผมดำพูดก่อนจะหน้า
เหมือนสนใจในตัวคาเรน
"ไม่ต้องมาทำเป็นสนใจข้าเลย เจ้าแว่น!"คาเรนพูดก่อนจะเตรียมตัวร่ายคาถาอีกบท
"โอ้ๆ เด็กน้อยใจเย็นๆก่อนสิ ดุดีจังเลยนะ"ชายผมดำพูดก่อนจะส่งสายค้อนไปให้คาเรน แต่ดูเหมือน
ว่า คาเรนจะไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย
"หุบปากไปเลยเจ้าบ้า"คาเรนพูดออกมาอย่างหัวเสีย
"จะว่าไป เจ้าก็น่าหน้าตาเหมือนเจ้าตัวเล็กจังเลยนะ"ชายผมดำพูดก่อนจะยิ้มให้คาเรนบางๆ
"บอกว่า....ว่าไงนะ..? ใครคือเจ้าตัวเล็ก?"คาเรนถามชายผมดำอย่างงงๆ
"อ๋อ...เจ้าตัวเล็กน่ะเหรอ?เขาก็คือ..."ชายผมดำพูดเท่านั้นก่อนจะมีเสียงประตูดังจนคาเรนจะแทบ
หัวใจวายตาย
ปัง!
"ข้าบอกแล้วไงว่าข้าไม่ใช่เจ้าตัวเล็ก!"ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะสังเกตเห็นคาเรน
"จ...เจ้า...."คาเรนพูดเสียงสั่น ก่อนจะถอยกรูไปที่กำแพง
...ทำไมชีวิตข้ามันซวยแบบนี้นะ ฮือ... คาเรนคิดก่อนจะร้องไห้ในใจ
"คาเรน?"ชายคนนั้นพูดก่อนจะมองคาเรนอย่างตะลึง
"อย่าเข้ามาใกล้ข้านะ! ไม่งั้นผู้ชายคนนี้ตายแน่!"คาเรนพูดก่อนจะใช้เวทย์ไฟแล้วทำท่าจะขว้างใส่
ชายผมดำอยู่ร่อมร่อ
"ไม่ใช่นะ คาเรนคือข้า..."ชายคนนั้นพูดเสียงเหมือนจะสั่นเล็กน้อย
"เจ้าบอกข้าเองไม่ใช่เหรอ พี่เฟนเซล ว่าข้าเป็นลูกชู้น่ะ!"คาเรนตวาดเสียงดัง
"อ่าว...ญาติ กับเจ้าตัวเล็กหรอกเหรอ?"ชายผมดำพูดก่อนจะมองไปที่เฟนเซล
"กลาเซียส ข้าขอบอกเจ้าเป็นครั้งสุดท้ายนะ ว่าข้าไม่ใช่เจ้าตัวเล็ก..."เฟนเซลออกมาอย่างหงุดหงิด
"แล้วพี่สาวล่ะ?"คาเรนพูดแต่หน้าตา ยังทำหน้าเหมือนกับจะเอาเรื่องเฟนเซลเหมือนเดิม
"ตายไปแล้ว"เฟนเซลพูดออกมาแบบไม่ต้องคิด
"โกหกน่า แล้วผู้ส่งสารที่ว่านั่นมัน..."คาเรนพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนกับทำอะไรไม่ถูก...เป็นไปไม่ได้
คาเรนคิดออกมาในใจ
"อ๋อ...ข้าเองแหละ ข้าชื่อกลาเซียส ยินดีที่ได้รู้จักนะ คาเรน"กลาเซียสพูดก่อนจะยิ้มให้คาเรน
"เจ้าคิดจะเล่นตลกอะไรกับข้า เฟนเซล"คาเรนหันขลับไปทางเฟนเซล
"ข้าเปล่าเลยนะ"เฟนเซลพูด แต่สีหน้าหวาดๆของเฟนเซลยังไม่จางหายไปไหนเลยแม้แต่น้อย
"หมดเรื่องเท่านี้แหละ คลายเวทย์สะกด"คาเรนพูดก่อนจะหันหน้าเหมือนจะกระโดดอกจากหน้าต่าง
แต่ทำไม ขามันไม่ขยับล่ะ? คาเรนคิดในใจอย่างตะลึง ...เวทย์ตรึงเงา! คาเรนพูดก่อนจะส่งสายตา
อาฆาตไปทางกลาเซียส
"แหม อย่ามองหน้าข้าแบบนั้นสิเด็กน้อย ข้าแต่ตรึงที่ขาเจ้าก็เท่านั้นเอง"กลาเซียสพูด ก่อนจะยิ้มให้
คาเรน
"ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!"คาเรนพูดรอดไรฟัน
"แหม...ทำเสียงซะน่ากลัวเชียวนะ แบบนี้โฟรเซนหน่ายตายเลย ที่น้องสาวตัวเองเปลี่ยนไปถึงขนาด
นี้ แต่ก็เอาเถอะ เจ้าต้องไปกับข้า"กลาเซียสพูดก่อนจะเดินมาหาคาเรน
"ไปไหน?"คาเรนถามกลาเซียส
"สมาพันธ์ส่งสารสามภพไง"กลาเซียสพูดก่อนจะยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี
"ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น ข้าจะอยู่ที่นี่ ข้าจะรอจนกว่าพี่สาวจะกลับมาหาข้า!"คาเรนพูดก่อนจะมองหน้า
กลาเซียสด้วยสายตาแข็งกร้าว
"รักพี่สาวคนนั้นมากเลยเหรอ?"กลาเซียสถามคาเรน
"ก็เออน่ะสิ ข้าจะไม่ไปไหมทั้งนั้น ถ้าอยากให้ข้าไป ก็ให้พี่สาวมารับข้าสิ!"คาเรนพูด ก่อนจะเห็นกลา
เซียสทำหน้าเหมือนกับจะเอาจริง ไม่ได้ ล้อเล่นเหมือนเมื่อกี้แล้ว...
"พี่สาวที่เคารพของเจ้าตายไปตั้งนานแล้วนะ ยอมรับความจริงหน่อย!!!!ถึงเจ้าจะรอนานเท่าไหน พี่
สาวของเจ้าก็ไม่กลับมาหาเจ้าหรอกนะ..!!!!!"กลาเซียสตวาดใส่คาเรน โดนมีเฟนเซลทำหน้าเหมือน
เป็นห่วงน้องตัวเองเล็กน้อย
"....."คาเรนเงียบไปก่อนก้มหน้าเหมือนกับว่าโดนผู้ใหญ่ด่าแล้วสำนึก...
"ทำไงได้ล่ะ...ก็พี่สาวน่ะ เป็นคนที่ข้าไว้ใจมากที่สุดนิ...ยอมรับข้าในฐานะพยัคฆ์เมฆาเลือดผสม ไม่
เหมือนคนอื่นที่มองข้าเป็นลูกชู้ ไม่ต่างอะไรกับพี่เฟนเซลนักหรอก ตอนนั้น ถึงมีคนมาสาปแช่งข้า
พี่สาวก็ค่อยรับเอาไว้เองตลอด ซ้ำยังด่าชาวบ้านที่มาว่าข้าว่าเป็นลูกชู้อีก...พี่สาวน่ะ ใจดีมากเลยแท้
ๆ แต่ทำไมต้องตายด้วยล่ะ ทั้งที่พี่สาวเคยเอาของอร่อยๆมาให้ข้ากินบ่อยๆแท้ๆ"คาเรนพูดออกมา
เบาๆ ก่อนที่จะมีน้ำตาไหลออกมา
"เพราะเป็นผู้ส่งสารสามภพไง ผู้ส่งสารสามภพน่ะ ไม่ใช่อาชีพที่สบายขนาดนั้นหรอกน่ะ ต้องยอม
สละชีวิตเพื่อภารกิจ นั่นแหละ ผู้ส่งสารสามภพล่ะ..."กลาเซียสพูดก่อนจะลูบหัวคาเรนเป็นเชิงปลอบ
"ถ้ามันอันตราย มันจะมีไว้เพื่ออะไรกันล่ะ?"คาเรนถามกลาเซียส
"เพราะเราต้องทำมันไง ถ้าไม่มีผู้ส่งสารสามภพ โลกก็คงได้แต่รอคอยให้มีใครซักคนส่งของข้าม
แดนเท่านั้นแหละ..."กลาเซียสพูด
"แต่...ถึงข้าเป็นพยัคฆ์เมฆาก็จริง แต่ข้าก็ไม่มีผู้เป็นนาย..."คาเรนพูดออกมาเบาๆ
"ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่นา...อีกอย่างเท่าที่ดูจากการที่เจ้าใช้เวทย์ชั้นสูงแล้ว แสดว่าเจ้าเป็นพวกมี
พลังเวทย์น่าดูเลยน่ะสิ งั้น ข้าขอถามเจ้าอีกครั้งหนึ่งนะ เจ้าจะไปสมาพันธ์ผู้ส่งสารสามภพไหม?"
กลาเซียสถามคาเรน
ส่วนคาเรนเองก็ได้แต่ลังเลเท่านั้น ...เพื่อสืบเจตนารมณ์ ของพี่สาวข้าทำได้ทุกอย่างก็จริง แต่ว่า
ถ้าข้าเข้าร่วมแล้ว พี่สาวจะดีใจไหมนะ? คาเรนคิดในใจ ก่อนจะนึกถึงภาพความหลังแต่ก่อน พี่สาว
เล่าเรื่องน่าตื่นเต้นให้เธอฟังตั้งมากมายก่ายกอ มีทั้งเรื่องที่สนุก แล้วก็เรื่องน่าขำมากมาย จนทำให้
เธอได้แทบทุกเวลา ...ข้าจะเลือกอะไรดีนะ...แต่ว่าถ้าหากว่า มันทำให้ข้าเจอแบบที่พี่สาวเจอได้ข้าก็
ยอม คาเรนคิดในใจ ก่อนจะพูดออกมาว่า
"ข้าไปก็ได้ ดูเป็นเรื่องที่น่าสนุกดีนี่นา"คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมาเหมือนกับว่า จริงใจจริงๆ
"โอ้ งั้นก็ยินดีต้อนรับนะ คาเรนคุง"กลาเซียสพูดก่อนจะยิ้มออกมาอย่างดีใจ
'พี่สาว ข้าจะได้เป็นผู้ส่งสารสามภพ เหมือนที่พี่สาวเป็นแล้วนะ..
อย่าลืมชมข้าบนท้องฟ้าซะล่ะ ไม่งั้นข้างอนแน่....
ไม่แน่ ข้าอาจจะแก้แค้นให้ท่านด้วยก็ได้นะ
ขอเพียงให้ท่านได้หลับสบายข้าก็ดีใจแล้ว
ต่อไปนี้ หวังว่าคงจะได้เจอพี่สาวอีกนะ
ที่ไหนซักแห่ง...ที่แม้กระทั้งข้าเองก็ไม่รู้จักก็ได้...'
อย่าลืมชมข้าบนท้องฟ้าซะล่ะ ไม่งั้นข้างอนแน่....
ไม่แน่ ข้าอาจจะแก้แค้นให้ท่านด้วยก็ได้นะ
ขอเพียงให้ท่านได้หลับสบายข้าก็ดีใจแล้ว
ต่อไปนี้ หวังว่าคงจะได้เจอพี่สาวอีกนะ
ที่ไหนซักแห่ง...ที่แม้กระทั้งข้าเองก็ไม่รู้จักก็ได้...'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น