คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ซอฮยอน คยูฮยอน
ซันนี่:
“ยัยซันนี่ ยัยแทยอน ไม่สายสักวันจะตายใหม? “
“ถ้าไม่สาย ก็คือไม่มาอะ”
ยัยแท เป็นคนไปตอบคำถามยัยทิฟ ซึงฉันเดินไปนั่งที่ตัวเองซึ่งมันอยู่ริมหน้าต่าง เตรียมนอนเต็มที่
“ซันนี่ แกได้กินวิตามินที่ให้ไปรึป่าวอะ” ยัยทิฟที่นั่งอยู่ข้างๆยัยแท แต่ข้างหน้าฉัน ฉันมาถามฉันในขณะที่ฉันกำลังจะนอน- -ถามไม่ดูเวลา
“คิดว่าซันจะกินของแบบนั้นรึไง” ยัยเจส ที่หลับอยู่ข้างฉันลุกขึ้นมาตอบด้วยเสียงเนือยๆ
“ตื่นแล้วหรอ” ฉันหันไปถามยัยเจสที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน
“อืม เสียงยัยทิฟมันดัง หนวกหูแต่เช้าเลย- -”
“น่าจะชินได้แล้วนะ ^^” ยัยแทหันมาร่วมวงสนทนาด้วย ซึ่งตอนนี้ทิฟไม่รู้เลยว่าพวกเรากำลังพูดถึงมันอยู่แหงละ นั่งทาแป้งอยู่นี่ สวยจนไม่รู้จะสวยยังไงเเล้ว - -
ตอนนี้ต้องแนะนำตัวใช่ใหม ? อืมก็ได้ ฉันชื่อ ซันนี่ มีพี่ชื่อคิบอม ฉันอาศัยอยุ่กับพี่ที่คฤหาสห์หลังใหญ่กับคนใช้ พ่อกับแม่อยู่ อเมริกา นานทีจะ หรือไม่พวกฉันก็ไปหาเอง ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่สามคน
แทยอน ยัยรั่วที่เป็นทั้งเพื่อนข้างบ้านและเพื่อนในกลุ่ม ยัยนี่ดูปกติที่สุดในกลุ่มฉันแล้ว เพราะนอกนอกจากความบ้าที่เกินพิกัดยัยก้เป็นมิตรกับทุกคนแล้วก็ไม่รักสวยรักงามจนเวอร์
ทิฟฟานี่ คนที่วันๆรักสวยรักงาม ซี้กับยัยแทเพราะชอบส่องผู้ชายเหมือนกัน แถมขี้บ่นด้วย บ่นเรื่องไม่เป็นเรื่อง
เจสสิกา คนที่จะพูดเฉพาะกับเพื่อนในกลุ่มเท่านั้น ถ้าเป็นคนอื่นอย่าหวังว่ามันจะเจรจาด้วยเลยยัยนี่จัดได้ว่าอัตรายเลยเพราะตบเก่ง ใครกล้าหาเรื่องมันนั่นคือคนไม่เจียม
นี่แหละกลุ่มฉัน อ้อ พวกเราจัดอยู่ 5 อันดับดาวโรงเรียนด้วย นะ แหม ดีใจจัง ที่วันวันนึงวุ่นวาย เพราะจดหมาย ดอกไม้ ขนม(นี่คือสิ่งดีสิ่งเดียวพวกรู้สึกว่าการเป็นดาวโรงเรียนมันดี นอกนั้น So bad) เพราะวันมันน่ารำคาญ ดีนะที่พี่คิบอม เค้าห่วงและหวงฉันนะ ผู้ชายเลยไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้ นอกจากคอยบ้าอยู่ห่าง ๆ พี่ชายใหญ่ก็เงี้ยแหละ บ้านฉันอะมาเฟียทั้งบ้าน รวมทั้งฉันด้วย ภูมิใจ- -
“นักเรียน วันนี้มีเพื่อนใหม่นะ” อาจารย์เข้ามาตอนใหนว่ะ ฉันหันไปมองเพื่อนใหม่ที่ทำผู้ชายในนี้ถึงกับตะลึงและทำให้ผู้หญิงในห้องนี้ ทำหน้าหมั่นใส้
“สวัสดีค่ะ ซอฮยอนนะค่ะ ฝากตัวด้วยค่ะ” ยัยเด็กใหม่นั่นแนะนำตัว หน้าคุ้นๆจัง เด็กใหม่นั่นนะ
“แท- -ทำใมฉันคุ้นหน้าเด็กใหม่จัง”ฉันหันถามยัยแท ซึ่งยัยแทก็หันมามองฉันจิกนิดเหมือนทำไรผิด
“ยัยซัน นั่นซอฮยอนเพื่องข้างบ้านแกที่มารายงานตัวกับแกเมื่อเช้าไง สมองแกทำด้วยไรเนี่ยะ- -“ขี้เลื่อยมั้งสมองฉันอะ
“หรอ”
“ข้างบ้านแกมีคนมาอยู่แล้วหรอ”ยัยเจสหันมาถามฉันซึ่งฉันก็แค่พยักหน้าไป ยัยเจสพยักหน้ารับ ก่อนเราสองคนจะหันไปมองเด็กใหม่หน้าตาสวยคนนั้น ที่ กำเดินมาทางพวกเรา แล้วนั่งลงข้างๆแทยอน ที่ยังว่างอยู่ ซึ่งมันอยู่ข้างหน้าพวกเรา
“ซอฮยอน ฉันทิฟฟานี่ นะ ส่วนข้างหลังของยัยแทชื่อเจส ข้างหลังฉันชื่อซันนี่ คนนี้แทยอน”
“ดีจ้ะทิฟ แล้วก็เจส ซอดีใจนะที่ได้อยู่ห้องเดียวกับซันแล้วก็แทน่ะ”ยัยซอหันมายิ้มให้ฉันและเพื่อนๆทุกคนอย่างเป็นมิตรทันที
“อื้อ แทก็ดีใจจ้ะ” ยัยแทหันไปตอบน้องซอ พร้อมกับยิ้ม ฉันจึงได้แต่ยิ้มอ่อนๆให้น้องซอเค้า ส่วนยัยเจส ก็มองหน้าซอเฉยๆ ก่อนจะ..
“หวัดดี ฉันเจส” ทั้งทิฟ ทั้งยัยแทแม้แต่ฉัน ที่ยังหันไปมอง บอกแล้วไงปกติยัยนี้จะไม่เอ่ยปากเจรจากับคนแปลกหน้าเด็ดขาด
“จ้ะ^^ยินดีที่ได้รู้จัก” ยัยซอหันมายิ้มให้ยัยเจสก่อน ที่ จะหัน ไปฟังอาจาย์ สอนตามปกติ ขยันจริง พวกฉันเตรียมนอนแล้วนะ
“ถูกชะตารึไง” ฉันไปถามยัยเจส แบบขำ ๆ ยัยเจสหันหน้ามามองฉัน
“อื้อ คิดว่า น่าจะไปกับพวกเราได้”ยัยเจสตอบพร้อมกับยิ้มอ่อนๆ ยัยเจสนะมีมุมน่ารักเยอะ โดนเฉพาะกับเพื่อนนะ อ่า ยัยเจส ยอมคุยด้วยแบบนี้ กลุ่มเราคงได้เพื่อนเพิ่มแล้วละ ฉันไม่มีปัญหาไรอยู่แล้วนี่นา ตราบใดที่ยัยนั่นไม่ได้ลุกขึ้นมาทำตัวเป็นศัตรูกันนะ ก็คงเป็นเพื่อนกันได้แหละ
พักเที่ยง
“ไปกินข้าวกันเถอะ ซอไปด้วยกันนะ” ยัยทิฟที่เพิ่งแต่งหน้าเสร็จ หันมาเอ่ยชวนพวกเราไปกินข้าว
“เค้าก็รอแกสวยเสร็จอยู่เนี่ยะ” ยัยเจสที่กำลังคุยกับฉันอยู่พูดขึ้น ประโยคที่แอบกัดของยัยเจส ทำให้ยัยแทกับน้องซอขำออกมา ส่วนฉันได้แต่ยิ้ม (หัวเราะไม่เป็น มันคืออะไร?)
“ไปเถอะแทหิว ไปกันซอ” ยัยแทที่กำลังเห่อเพื่อนใหม่ ก็ควงแขนยัยซอออกไป ตามด้วยฉัน เจสและก็ทิฟ ซอฮยอน หรอ หลังจากนั่งเรียนมาด้วยคาบนึง ทำให้รู้ว่า ยัยนี้แหละคนที่จะให้ฉันลอกการบ้านได้ เพราะแกเรียนเก่งมาก มีประโยชน์กว่ายัยพวกนี้เยอะ แถมซอเค้าเรียบร้อย ทำไรดูจริงใจไปหมด ดูเรียบร้อยแต่สวยจนหน้าหมั่นใส้เลย แต่ก็นะ ฉันไม่ใช่คนที่ชอบหมั่นใส้คนด้วย
“เฮ้ๆ น้องซัน” เสียงพี่ดงเฮดังมาทันทีหลังจากที่ฉันเดินเข้าไปในโรงอาหาร พี่ดงเฮเป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทของพี่ชายฉันนะก็เลยเป็นเหมือนพี่ชายพวกฉันด้วย
“พี่จะตะโกนทำใม ไม่อายเค้ารึไง”ยัยเจสที่เดินมากับฉันพูดขึ้น ตรงใจจริงๆเลย คนเค้าหันมามองหมดแล้ว น่าอายจริงๆ
“ก็กลัวไม่ได้ยินนี่”
“มีไร เรียกซันน่ะ” ฉันจึงหันไปถามพี่ดงเฮที่เรียกหาพระแสงอะไรก็ไม่รู้
“ไอดงเฮมันจะแนะนำเพื่อนใหม่ ให้ซันรู้จักนะ แต่ตอนนี้ เค้าไปซื้อของกับซองมินนะ”พี่ซีวอนที่นั่งอยู่ข้างๆพี่ชายฉันพูดมาบ้าง
“เพื่อนใครค่ะ” ฉันหันไปถามพี่ดงเฮ
“เพื่อนพี่ครับ^^”
“ไม่ใช่เพื่อนซันนี่ จะแนะนำทำใม- -“ ฉันตอบพี่ตรงไปตามตรงทำพี่เค้าเหวอเลย เพื่อนฉันก็ไม่ใช่ จะมาแนะนำทำใม
“ซัน เจส ทิฟ แท แล้วก็เพื่อนใหม่อะมากินขนมกัน พี่ซื้อมาเยอะ” พี่คิบอมที่เงียบมาตั้งแต่ต้น พูดขึ้นมาบ้าง
“อ่า ค่ะ” ฉันจึงเดินไปนั่งกับพี่คิบอม โดยที่ ยัยแทและก็ทิฟจะทำหน้าที่ไปซื้อของ ซอ และก็เจส ก็มานั่งลงมากินขนมที่พี่คิบอมซื้อมาด้วยกัน
“คนนี้ใครนะ?” พี่ซีวอนที่เห็นยัยซอ จึงถามขึ้นมา
“เด็กใหม่น่ะ ชื่อซอฮยอน” ยัยเจสที่นั่งอยู่เป็นคนตอบขึ้นมา พี่ซีวอน พี่คิบอมและพี่ดงเฮต่างก็มองหน้าซอด้วยสีหน้าอึ้ง ซึ่งซอถึงกับประหม่าไปเลย
“เธอมีไรดีอะ ยัยเจ้าหญิงน้ำแข็งถึงพูดกับเธอนะ”พี่ดงเฮ เป็นคนถามขึ้น ซึ่งพี่ซีวอนและพี่คิบอมต่างพยักหน้าเห็นด้วย
“อย่าเวอร์ได้ป่ะ- - แค่ถูกชะตาเลยคุยด้วย”ยัยเจสที่คงสงสารยัยซอเลยตอบให้ แหงละดูแต่ละคนมองสิ กินได้คงคงกินไปแล้ว
พี่ๆพวกเนี่ยะนอกจากพี่คิบอม พี่เป็นพี่แท้ๆของฉันแล้ว คนอื่นๆก็เหมือนพี่ชายฉันหมด ไม่ว่าจะเป็น พี่ซีวอน พี่คงเฮและยังมีพี่ซองมินอีกคน ไม่สิ พวกพี่เค้าเป็นเหมือนพี่ชายของพวกฉันทั้งสี่คนเลย เพราะยัยเจสยอมรับให้พวกเค้าเป็นพี่ชาย ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่เจส ไม่งั้นเดี่ยวตายหมู่
“มาของกินมาและ”ยัยแท ที่เดินมากับยัยทิฟ ถือถาดของกินมา แล้วมานั่งกินด้วยกัน
“ซัน เจส ซอมากินสลัดด้วยกันเลย กินแต่ของอะไรไม่รู้”ยัยทิฟที่เอาสลัดมาให้พวกฉันกิน ฉันกับยัยเจสที่ทำหน้าแหยะ แต่ยัยซอก็ยิ้มๆ
“ ไม่ละ ฉันกิน ข้าวอะดีแล้ว”
“ฉันก็กินข้าวเหมือนกัน”
ทั้งฉันและยัยเจส ต่างปฏิเสธแล้วก็นั่ง กินข้าวของตัวเองไป
“นี่พี่ซองมินไปใหนอะ”ยัยทิฟที่ถามหลังจากไม่เห็นพี่ซองมินเลย
“มันไปซื้อของอะ แต่ก็นานแล้วนะยังไม่มาเลย” พี่คิบอมตอบพลางมองหา พี่ซองมิน
“เดี๋ยวก็คงมาแหละ เฮ้ พี่คิบอม เอาปลาแทมานะ” พี่คิบอมแกล้งยัยแทตอนที่มองหาพี่ซองมินโดยการขโมยปลามากิน พี่ชายฉันทุเรศจริงๆ
“เธอน่ะกินปลาไปก็คงไม่ช่วยไรหรอกมันโง่เกินเยียวยาแล้ว”พี่คิบอมพูดพร้องกับเคี้ยวปลายัยแท อย่างอร่อย
“พี่ เคี้ยวให้หมดค่อยพูดดิ น่าเกลียด”ยัยเจสที่ทำหน้า ไม่บอกบุญสุดๆ พลางว่าพี่คิบอมด้วยสายตาน่ากลัวอเชิงขยะแขยง
“555555” พี่ซีวอนกับพี่ดงเฮขำกับท่าทีที่หงอยของพี่คิบอมไปเลย แหงโดนยัยเจสว่า ใครไม่ซึมก็บ้าแล้ว ลองไม่ซึมเจสตบ
“ปลาซันก็มีไปแย่งยัยแททำใม”ฉันหันไปถามพี่คิบอม
“พี่กลัวน้องรักไม่อิ่มจ้ะ” พี่คิบอมพูดแล้วมองฉันตาแป๋วเลย กระแดะ
“เออ พี่รู้ยัง ซออะเป็นเพื่อนบ้านคนใหม่พี่ด้วยนะ” ยัยแทที่หลังจากหายงอลที่คิบอมพูดขึ้น
“จริงหรอ ซันไม่เห็นบอกเลย” พี่คิบอมทำหน้าตกใจก่อนจะกันมาถามฉัน
“พี่ถามซันเมื่อใหร่อะ”
“อ้าว มานั่งกินข้าวกับพวกพี่หรอสาวๆ” พี่ซองมินที่เดินมากับผู้ชายที่หน้าคุ้นๆคนนึง
“อ้าวพี่คยู”
“คยูแกรู้จักน้องซอหรอ”พี่ดงเฮ หันไปถามคนที่ชื่อคยูที่ฉันพึ่งนึกออกเมื่อกี๋คือคนที่ยัยซอบอกว่าเป็นพี่ชายเมื่อเช้า
“น้องสาวฉันน่ะ” พี่คยูตอบพี่ดงเฮก่อนจะเดินไปนั่งข่างๆยัยซอ
“เฮ้ยคยู จะแนะนำนะ นี่น้องซันนี่ น้องเจส น้องแทยอน และน้องทิฟฟานี่ ซันนี่เป็นน้องสาวไปบอมมัน และน้องพวกนี้คือคนที่เป็นน้องสาวของพวกเราด้วย อ้อและเมื่อ5นาทีก่อนฉันรับน้องสาวแกเป็นน้องสาวพวกฉันแล้ว”พี่ดงเฮที่อธิบายเส็รจศัพท์ ยัยทิฟกับยัยแทก็หันไปทักทายพี่คยูด้วยหน้าแดงๆส่วนฉันกับยัยเจส ก็แค่พยักหน้า
“อืม หวัดดี”นั่นคือคำพูดที่หลุดออกจากปากพี่เค้า แค่นั้นจริงๆ ก่อนที่พี่เค้าจะกินแซนวิชเงียบ ๆ
“คยูมันเป็นคนเงียบนะ ถ้าเปรียบดีก็คงเป็นน้องเจสในเวอร์ชั่นชายนี่แหละ”พี่ซีวอนเป็นคนพูดขึ้นมา
“พี่ดงเฮน่าจะเลียนแบบนะค่ะ”ยัยเจสหันไปพูดกับพี่ดงเฮ
“เพราะพี่นะพูดมากเกินไปแล้ว”แล้วฉันก็เป็นต่อคำพูดของยัยเจส
“อ้าววว-0-“ <<พี่ดงเฮ
“55555” คนที่เหลือหัวเราะทันที ยกเว้นพี่คยูนะ- -เค้าเงียบกว่ายัยเจสอีก เพราะถ้าอยู่กันเองยัยเจสจะคุยนะแต่พี่เค้าเงียบตลอดแม้กระทั่งกับเพื่อน เอ่อ เหมือนพี่เค้าจะรู้ว่าฉันมองมั้ง เลยมองหน้าฉัน ไม่สิต้องเรียกเรียกว่าเรามองกันมากกว่า ก่อนที่ฉันจะหันหน้าหนีมา อ่า รู้สึกแปลกๆแหะ
“วันนี้ เราไปฉลองกันนะ” พี่ซองมินที่กินขนมหมดพูดขึ้นมาบ้าง ถ้าขนมไม่หมดพี่เค้าจะพูดใหมเนี่ยะ
“ฉลองไร”พี่คิบอมถามบ้าง(กลัวจะไม่มีบท)
“ต้อนรับคยูกับซอไง บ้านแกเลยนะคิบอม^^ตามนี้นะฉันจ้ะโทรไปสั่งของ”พี่ซองมินพูดแล้วเดินไปทันทีเลยหาเรื่องกินมากกว่า
“ปาร์ตี้หรอ><เย่”ยัยทิฟที่ดูตื่นเต้นกับยัยแท
“ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ”ซอพูดขึ้นมาอย่างเกรงใจ
“ไปห้ามพี่เค้าสิ ถ้าห้ามได้นะ”ฉันพูดขึ้นพวกเรารู้ดีเลย ว่าถ้าห้ามเรื่องปาร์ตี้กับพี่ซองมินน่ะยาก!
“อ่า”ยัยซอทำหน้าละบากใจ
“ไม่เป็นไรหรอก ซอ ยังไงถ้าไอซองมินไม่จัดปาร์ตี้ต้อนรับเธอกับคยู เราก็จัดปาร์ตี้ประอาทิตย์อยู่ดีแหละ”พี่ซองมินพูดขึ้น
“เฮ้ออออออ”ยัยเจสถอนหายใจ ยัยนี่นะ ไม่ชอบเสียงดังๆแต่ก็นะ ยังไงก็ต้องไป ห้ามได้ที่ใหนละจริงใหม?
__________________________________________________________________________________________________________________
ความคิดเห็น