คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 : ทํ า เ รื่ อ ง ... เรื่องอะไรหว่า -_,-
บทที่ 3
__________________________________________________________________________________________
ฮ้าวว~
ง่วงชิหายเลย เอาน่านี้คาบสุดท้ายของสัปดาห์แล้วนะ จะนั่งหลับก็กระไรอยู่ แต่ไอ้ข้างๆผมน่ะ ฟุบหัวลงไปเลย เห็นอาจารย์ส่งสายตาคาดโทษประหารมาหลายรอบแล้ว ผมล่ะเสียวแทน ก็โต๊ะเรียนน่ะนั่งเป็นคู่นี่นา เวลา’จารย์มองมาเหมือนกับคาดโทษผมไปในตัว = =” แถมโต๊ะที่ผมนั่งอยู่หลังห้องซะด้วย’จารย์ต้องเพ่งเป็นธรรมดา
ป๊าบ!
สงสัยความอดทน’จารย์แกถึงขีดสุดแล้วล่ะครับ เล่นฟาดไม่เรียวดังซะขนาดนั้น
“เธอ! คนหลังสุดยืนขึ้น!” จนได้ครับ เพื่อนทั้งห้องหันมามองเป็นตาเดียว พรึบ! สามัคคีคือพลังจริงๆครับ... เป็นพลังที่น่ากลัวและน่าอายมาก เอาแล้วไงไอ้บอลเอ๊ย... - -^ ผมเขย่าตัวไอ้บอล มันก็ยังสลึมสลืออยู่
“ไรวะ” โห ไอสาด ยังจะมีหน้า... ผมส่งสายตาไปทาง’จารย์ มันเลย(เพิ่งจะ)รู้ตัว (ผิดเองที่รู้ตัวช้า~)
“เมื่อกี้ครูสอนว่าอะไร” ผมล่ะไม่ชอบหน้า’จารย์ตอนนี้สุดๆเลย ไม่สวยเลยครับ’จารย์ T^T
“ธาตุที่เป็นไอโซโทปกันคือธาตุที่มีเลขอะตอมเท่ากัน เลขมวลต่างกัน...ฉอดๆๆ...” มันเก่งว่ะ ขนาดหลับในห้องนะเนี่ย แต่เอ๊ะ... มันจ้องอะไรวะ ผมเหลือบตาไปมองกระดาน... ถึงรู้ อาจารย์เค้าลืมลบเรื่องที่สอนไปอะครับ -*-
“แล้วอะไรอีก” รู้อยู่ครับว่าผิด แต่ไม่ชอบเลย... ไอ้สายตาเหยียดหยามแบบนั้น ไอ้บอลมันก็คงคิดเหมือนผม
“โห อาจารย์ครับ ถามแบบนี้ ผมตอบให้ตาย’จารย์ก็บอกว่ายังไม่ครบอยู่ดีแหละ ถ้าจะให้มันยุติธรรม’จารย์ก็ถามคำถามผมเลยดิครับ” กล้ามาก... ผมเดาจากสีหน้า’จารย์แกนะ (อย่าเลียนแบบมันนะครับ ถือว่าผมขอร้องละกัน T^T)
จากนั้น’จารย์แกก็ยิงคำถามมาเรื่อยๆเลยครับ ไอ้นี่มันก็เก่งนะ ตอบได้หมด แหะๆ ตอนนี้มันคงถูกตราหน้าเป็นบุคคลอันตรายไว้เรียบร้อยแล้วแหละ
.
.
“เฮ้ย ไอ้ชา เรายังไม่ได้ทำเรื่องขอออกเลยว่ะ” เออใช่... ลืมไปเลย มัวแต่เสียเวลาตอนไอ้บอลโดนด่านี่แหละ พรุ่งนี้จะได้ไปสวีต เอ๊ย ทำงานกับไอ้บอล (สองต่อสอง >///<) ทั้งที
“ทำพรุ่งนี้ทันมั้ยวะ” มันจะหกโมงแล้วครับ จำได้มั้ย ถ้าเข้าโรงอาหารช้ากว่าหกโมงจะเจออะไร
“พรุ่งนี้ก็วันเสาร์แล้วนะเว่ย ต้องทำล่วงหน้าอย่างน้อย1วันไม่ใช่หรอ”
“เออๆ งั้นเดี๋ยวค่อยทำหลังกินข้าวละกัน”
“มันจะทันหรอวะ”
“กรูว่าทำเรื่องไม่ทันแล้วโดนด่ายังจะดีกว่าทำเรื่องทันแล้วต้องเต้นท่าปัญญาอ่อนนั่นว่ะ”
“เออใช่ กรูลืม แหะๆ” มันลืมน่ะไม่แปลกหรอก ก็มันเคยโดนแค่ครั้งเดียวนี่นา แต่ผมนี่สิ... T^T
“งั้นไปโรงอาหารก่อนละกัน”
“อืม”
แลเห็นแต่ไกลเลยครับเพื่อนผม ไอ้ว่านกับไอ้บูมมันกำลังยืนมองหาอะไรซักอย่าง ชะเง้อกันเข้าไป... ส่วนไอ้เอ็มกับไอ้บูมก็นั่งอยู่ หันหน้าไปอีกทาง หรือว่ามันกำลังมองหาพวกผมอยู่
“เมิงมองหาไรกันวะ” อดถามไม่ได้น่ะครับ
“เออ ไอ้บอล ไอ้ชา กรูมองหาพวกเมิงนั่นแหละ เผื่อมาช้าอีกจะได้มองเห็นตอนสก็อตจัมป์ชัดๆ” ปากมันสุดๆครับไอ้ว่าน จริงๆผมรู้หรอกว่ามันกลัวผมกับไอ้บอลหาโต๊ะนั่งไม่เจอ อิอิ ปากแข็งดีเนาะเพื่อนผม
“ฮ่าๆๆ เสียใจ..วันนี้กรูมาทันเฟ่ย ^O^” ถ้ามันพูดตรงๆก็น่าขอบใจอยู่หรอก ฮ่าๆ
“เฮ้ย พวกเมิงมีใครรู้บ้าง..” ไอ้บอลถามยังไม่ทันขาดคำ
“ไม่รู้ว่ะ” ไอ้กรมันคิดว่ามุขบางรักซอยเลขคี่จะทำให้ทุกคนขำหรือไง
“ยัง!!” มันก็เล่นด้วยนะ ไอ้บอล หุหุ
“กรูจะถามว่าที่กรูกับไอ้กัญชาจะไปทำโปรเจกต์ยักษ์นอกโรงเรียนวันเสาร์น่ะ ทำเรื่องออกหลังกินข้าวทันมั้ยวะ”
“ไม่รู้ว่ะ จะไปพรุ่งนี้ใช่มั้ยวะ”
“อืม”
“’จารย์แกไม่รับหรอกมั้ง” อย่าทำลายความมั่นใจกรูดิไอ้เอ็ม
“กรูเคยไปตอนกลางคืนอะ ‘จารย์ปกครองกลับไปแล้ว” จริงเหรอไอ้บูม T^T
“งั้นค่อยไปเสาร์หน้าได้มั้ยวะไอ้ชา”
“เมิงจะบ้าหรอ ส่งวันอังคารนะเฟ่ย กรูว่าเปลี่ยนไปสำรวจคลองดีกว่า” ผมพูดอะไรผิดอีกฟะ ทำไมมันทำหน้าอย่างงั้นล่ะ
“แต่กรูว่า... เฮ้ย!” มันเป็นอะไรของมันฟะ
“ไอ้ชาๆ วันนี้’จารย์วรรณาเป็นเวรกินเด็กนี่หว่า” เวรกินเด็กที่พูดถึงคือเวรที่ตรวจตอนกินข้าวน่ะครับ ‘จารย์วรรณาเป็นอาจารย์ปกครองด้วย โชคดีจัง ^^
“เออใช่ เมิงไปขอ’จารย์ดิ” มีหวังแล้วครับ ^O^
“ไปด้วยกันดิ” มันคงเขินมั้ง > <”
“ก็ได้ๆ”
.
.
“อาจารย์ครับ พวกผมจะขอทำเรื่องออกหอตอนนี้ได้มั้ยครับ” ไอ้บอลพูด
“มันหมดเวลาแล้วนะ ห้องปกครองปิดแล้วด้วย พวกเธอจะออกไปไหนกัน” ‘จารย์คนนี้ใจดีครับ
“ไปสยาม.. อ๊ะ ไปสำรวจสิ่งแวดล้อมครับ ทำโครงงานของอาจารย์สมปองน่ะครับ” เกือบไปแล้วตู - -“
“ทำไงดีล่ะ ห้องปกครองปิดไปแล้ว” แป่ว...
“ด่วนหรอจ๊ะ”
“ครับ” เริ่มมีหวังขึ้นมาอีกนิดแล้ว
“งั้นเธอไปตามลุงอ้วนมาเปิดห้องให้ครูทีนะ ค่อยไปหลังกินข้าวนะ” เย่! ‘จารย์น่ารักที่สุดในโลกเลย มาจุ๊บทีนึง (ไม่ได้ๆลามปามเกิน) ลุงอ้วนคือลุงภารโรงน่ะครับ
“ขอบคุณมากครับอาจารย์ ^^”
“ครูรอหน้าห้องปกครองนะ”
.
.
พอกินข้าวเสร็จ ผมกับไอ้บอลก็ลาเพื่อนวงไพ่ แล้ววิ่งหน้าตาตื่นไปหาลุงอ้วน แกเป็นคนอ้วนสมชื่อครับ
เริ่มมืดแล้ว เพื่อนคนอื่นก็กลับหอกันหมด บรึ๋ย..~
“ลุงแกอยู่ไหนวะ หาตั้งนานไม่เจอ” ไอ้บอลครับ มันคงเริ่มสยองแล้ว
“ปกติแกจะอยู่หลังอาคารวิทย์นะ” ได้ชื่อว่าอาคารวิทย์ ย่อมสยองเป็นธรรมดา ทั้งเด็กดอง ลิงดอง นกสตาฟ สมอง ไส้ หืยยย... น่ากลัวจะตาย~ แต่ไอ้ที่ที่ผมสองคนยืนอยู่ไม่ใช่อาคารวิทย์หรือไง!!
“ไม่ใช่แกกลับไปแล้วเรอะ”
“คงงั้นว่ะ อาคารวิทย์สยองชิบ”
“เฮ้ย นั่นเงาไรวะ” ถึงเมิงจะเป็นคนหน้าและตาดี แต่เมิงไม่ต้องมาบอกกรูก็ได้ T^T
“เงียบไปเลยไอ้บอล” แต่ผมเห็นจริงๆนะ เงาอยู่ตรงบ้านทรงไทยข้างๆอาคารน่ะ ฮือๆ ช่วยลูกช้างด้วย...
กึกๆ กึกๆ
มันขยันด้วยอะ T^T ผมหันไปมองหน้าไอ้บอล มันกำลัง O_O ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อสายตาตัวเอง แล้วยิ่งเสียงหมาหอนอีก บู้ววว... ขนลุก น่ากลัวเป็นบ้าเลย ผมเผลอเอามือไปเกาะแขนไอ้บอลด้วยอะ >///< มันก็หันมาหาผม ยิ้มให้อีก อารมณ์ไหนของมันฟะ
“ไง กลัวดิเมิง” เปลี่ยนจากยิ้มน่ารักๆเป็นน่าถีบแล้วครับ = =”
“ก็เออสิ หรือเมิงไม่กลัว”
“เปล๊า.. ไม่หนิ ไม่เห็นจะน่ากลัวเลย” โกหกหน้าด้านๆ!
“ม..เมิงไม่กลัวแน่นะ”
“อืม” ตอนนี้ความหมั่นไส้ถึงขีดสุดแล้วครับ หน้าตามันตอนนี้เปรี้ยวตรีนมากๆ ผมก็เลยตัดสินใจ... เผ่น!
ผมวิ่งด้วยความเร็วสูง ปล่อยไอ้คนกล้าหาญปลอมๆก็วิ่งตาม มันตะโกนเรียกผมตลอด หน้าตาดูไม่จืดเลยอะ ฮ่าๆๆๆ
“ไอ้ชา รอกูด้วย T^T หยู๊ดดดด” เห็นมันก็สงสารเหมือนกันนะ หึหึ
“ไม่กลัวไม่ใช่หรอเมิง แต่กรูกลัว ไปก่อนนะเว่ย” ทำไมตอนที่ผมแกล้งมันถึงไม่รู้สึกกลัวแล้วน้า...
“ไอ้ชาาา” เฮ้ยๆๆ จะทันแล้ว ไอ้นี้มันเหนือมนุษย์ไงครับ วิ่งโคตรเร็ว...
มันมาแล้วๆ ผมเลยหันไปดู แล้วก็..แล้วก็!!
เหมือนภาพสโลว์เลยครับ.. มันสะดุดก้อนหิน... แล้ว ล้ม ลง มา ทับ ผม... ทำให้เราสองคน
...จุ๊บ…
O///O
>///<
ตอนนี้ผมไม่รับรู้อะไรแล้ว...
รู้เพียงแต่ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
__________________________________________________________________________________________
to be continue...
ตอนนี้สั้นไปป่าวครับ
เปลี่ยนพล็อตเรื่องนิดนึงอะ เห็นบอกว่าอยากได้หวานๆ ><"
________________________________*
ตอบคำถามฮะ ^^ (ไม่รู้ว่าจะเข้ามาอ่านรึเปล่าน้า)
ตอบพิณนะครับ : มันเป็นเรื่องในจินตนาการรั่วๆของผมเอง แหะๆ อาคารวิทย์น่ะมีไว้เพื่อให้บอลกับชา..ครับ ^O^
ตอบโมโมครับ : แน่นอนว่าชาเป็นเคะ บอลเป็นเมะครับ แต่มันยังไม่ชัดเจนเนาะ อิอิ ลุ้นต่อไปนะครับ
________________________________*
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์นะครับ รู้ตัวป่าวคนเม้นท์น่าร๊ากที่สุดเลย
ฝันหวานครับ ^^
ความคิดเห็น