คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 ::: การเดินทาง
Chapter3
+++เซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน+++
“...อาลี่...สบายดีรึเปล่า....ชั้นกลับมาแล้วนะ” ฮันกยองพูดพลางวางดอกไว้สีขาวบริสุทธิ์ลงตรงหน้าหลุมศพของศาสนาคริสต์ สายตามองไปชื่อสลักอักษรภาษาอังกฤษที่ป้ายหินอ่อนนั้น พร้อมกับยิ้มให้
“..ชั้นได้เป็นไกด์ตามที่ฝันไว้แล้วนะ...นายดีใจมั้ย?” ร่างสูงค่อยๆก้มลงตรงหน้าป้ายหินอ่อน มือเรียวค่อยๆสัมผัสกับตัวอักษรที่แกะสลักเป็นชื่อของคนที่ตนรัก...หลับตานึกถึงใบหน้าและคำพูดสุดท้ายของคนรัก
////หานเกิง...ถ้านายคิดถึงชั้นเมื่อไหร่ ให้มองไปที่ดวงดาวดวงนั้น ชั้นจะอยู่กับนายตลอดเวลา////
ฮันกยองค่อยลืมตา หันมายิ้มให้กับป้ายหินอ่อนตรงหน้า ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ตนเองรู้สึกท้อ แค่เพียงนึกถึงคำพูดนี้ ก็ทำให้มีแรงในการสู้ต่อไป
....อาลี่...แม้เวลานี้นายจะไม่ได้อยู่เคียงข้างชั้น
แต่ทุกวินาทีที่ชั้นหลับตา ก็จะมีนายอยู่เสมอ ไม่ว่าเวลาใดก็ตาม
ขอบคุณที่ทำให้ชั้นมีกำลังใจทำในสิ่งที่เราสองคนได้ฝันกันเอาไว้
ความฝันที่เราสองคนจะได้เดินทางไปเที่ยวเกาหลีด้วยกัน
แม้ร่างกายของนายจะไม่ได้อยู่กับชั้นแล้ว แต่ชั้นก็สัมผัสได้ถึงความรักของนาย....
.....เวลาผ่านไป 2 เดือน......
.
++กรุงโซล ประเทศเกาหลี++
“ฮยอกแจ...นายจะเอายังไงอ่ะเรื่องที่ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่จีนน่ะ?” คิบอมเอ่ยถามขึ้น หลังจากหมดชั่วโมงโฮมรูมของอาจารย์ประจำชั้น
“..ยังไง..คืออะไร?” ฮยอกแจถามกลับแบบงงๆ
“นายจะไปจีนรึเปล่าล่ะ?” ดงแฮถามแทนคิบอม
“ชั้นกลับไปคิดที่บ้านก่อนได้ม่ะ แล้วค่อยมาให้คำตอบกับอาจารย์” ฮยอกแจตอบ ใจนึงก็อยากสละสิทธิ์ ไม่ไปจีน ก็ปิดเทอมทั้งที แทนที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนให้หนำใจ แต่ต้องไปอยู่อย่างโดดเดี่ยวที่จีน แต่อีกใจก็อยากจะลองไปดู เพื่อเป็นประสบการณ์ใหม่ๆ และที่สำคัญจะได้ไปหารุ่นพี่คังอินที่ไปเก็บตัวอยู่ที่จีนด้วย
“..อย่าไปเลยน๊า....เราจะได้ไปเที่ยวทะเลกัน ชั้นอุส่าให้ที่ลุงจองรีสอร์ทเอาไว้แล้วอ่ะ ถ้านายไม่ไปไอ้ดงแฮมันเหงาตายเลยสิ่” คิบอมพยายามโน้มน้าวฮยอกแจไม่ให้ไปจีน
“ช่ายๆๆๆ ถ้าไม่มีนายมันก็ไม่สนุกอ่ะซิ” ดงแฮพูดเสริม พร้อมกับกอดแขนฮยอกแจไว้แน่น แล้วเหวี่ยงไปมา
“....คิดดูก่อนๆ “ ฮยอกแจ แอบยิ้มกับท่าทางน่ารักปนติ๊งต๊องของเพื่อนรัก
..
..
..
// “ตอนนี้พี่ฝึกซ้อมอย่างหนักเลยล่ะ ใกล้คัดตัวแล้ว
แต่ยังไงก็จะสู้ๆครับ จะต้องเอาเหรียญมาฝากให้ได้แน่ๆ สัญญา^__^
รักษาสุขภาพนะครับ แล้วก็ตั้งใจเรียนด้วยนะฮยอกแจ
พี่คังอิน” //
ฮยอกแจมองโปสการ์ดในมือที่คังอินส่งมาให้ ยิ้มน้อยๆที่มุมปาก อย่างมีความสุข ...เราจะได้เจอกันแล้วนะพี่คังอิน ผมจะไปให้กำลังใจเวลาพี่แข่งนะครับ ร่างเล็กหลับตา นึกถึงคนที่รักอย่างมีความสุขพร้อมกับกอดโปสการ์ดที่อยู่ในมือ
...คุณคือความรักของผม และผมก็เป็นแค่หนึ่งเดียวของคุณผมจะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป...
+++สนามบินโซล +++
ฮยอกแจมาที่นี่อีกครั้งหลังจากสองเดือนก่อน ครั้งนี้ เป็นการมาสนามบินที่มีความสุขมากที่สุด มากกว่าทุกครั้ง เพราะด้วยเหตุผลนั้นคือ เขาจะได้ไปเจอกับคนที่รัก ที่ไม่ได้เห็นหน้ากันนานเกือบสอบเดือน
...สองเดือนที่ผ่านมานั้นมีแต่ความรู้สึกคิดถึง ปฏิทินที่ถูกขีดทุกๆวัน เป็นการแสดงได้ว่า ลีฮยอกแจรอคอยคิมยองอุน มานานแค่ไหน ...และจากวินาทีนี้ต่อไป ลีฮยอกแจจะไม่รอคิมยองอุนอยู่ ที่เกาหลีอีกต่อไป แต่จะไปหาด้วยตัวเอง พร้อมความรู้สึกมากมายที่อยากจะบอกในเวลานี้...
“ฮยอกแจบ้า....ใครใช้ให้นายทำคะแนนท๊อปห๊า~~” ดงแฮแอบบ่นพร้อมกับเอาไหล่ไปกระแทกไหล่ของฮยอกแจ ด้วยความรู้สึกเสียดายที่ฮยอกแจไม่ได้ไปเที่ยวกับตน
“...เอาน่า...ดงแฮ ...ไอ้ฮยอกแจน่ะ มันไปตามหาหัวใจ...ปล่อยมันไปเถอะ” คิบอมพูดขึ้น ทำเอาฮยอกแจหน้าแดงด้วยความเขิน ....เหตุผลที่ไปจีนครั้งนี้...ก็เพราะพี่คังอิน...และก็เพราะนายไง....หัวใจของนาย...ลีฮยอกแจ.....
“...พวกนายสองคนเนี่ย..ชั้นไปเดือนเดียวเองน๊า แป๊ปเดียวเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว เด๋วกลับมาจาหาของมาฝากเยอะๆเลย โอเคมั้ย?” ฮยอกแจพูดพลางตบบ่าดงแฮ ที่ทำหน้าเซ็งๆ
“...ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว...ไปเถอะ” คิบอมพูดขึ้น พลางส่งเสื้อโค้ทให้ แล้วฮยอกแจก็เดินไปขึ้นเครื่อง ก่อนจะหันมาโบกมือลาเพื่อนรักทั้งสองคน
อีกไม่นานเราก็ได้เจอกันแล้วนะครับ..พี่คังอิน
มือเรียวสัมผัสที่หน้าอกด้านซ้าย ตำแหน่งตรงหัวใจ....
หัวใจของลีฮยอกแจ....ที่คิดถึงพี่คังอิน.....เราจะได้เจอกันแล้วนะครับ ..
+++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น