♪ เรื่องเล่า ♪ {{{นิทานชาดก.+}}}☂

ลำดับตอนที่ #261 : •✭• คิดเองเออเอง }}*

กินอาหารให้อร่อยต้องกินร้อนๆ
ส่วนจะกินผลไม้ให้อร่อยต้องแช่เย็น ฮิ.ฮิ
แต่ถ้าใครชอบราเมง กินโชบะเย็นๆ ก็แล้วแต่ชอบอะนะ







รู้ไหมว่าทุกคะแนนมีค่า ทุกคะแนนมีความหมาย
เพราะทุกคะแนนมีชีวิตเพื่อลิขิตเกรดเฉลี่ย TT^TT









คนบางคนหน้าตาดีแต่ใจร้าย
แต่บางคนหน้าไม่สวยแต่ใจสวยใจดี
ก็รู้อะนะว่ามีคนประเภทนี้ แต่จะแยกได้ยังไงในพริบตา
พอใช้เวลานานไปกว่าจะรู้ก็เจ็บกันไปแบบไม่ขำ











บางคนชอบปริศนาตีความมันดะทุกกรณี ทั้งที่ชาวบ้านไม่ได้คิดอะไร
พวกนี้เข้าข่ายเพ้อเจ้อ เจ้าเด็กน้อยระวังให้ดี อย่าไปเข้าใกล้
เจ้าเพ้อเจ้อชอบเข้าข้างตัวเอง เถียงข้างๆคูๆละเก่งนัก









ต่างคนยลต่างมุม

หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง

{สุนทรภู่ ; แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลดก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน}