ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

    ลำดับตอนที่ #20 : บทที่ 19 งานเต้นรำ(บทจบ)

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ค. 53


     18.30 น

    "จาหนีไปหนายจ้ะ? เซอ~เซส~"เสียงลากยาวที่เหมือนเสียงผีก็ไม่ปานของคาเรนกำลังเรียกข้า

    พร้อม กับ ใช้มือหนีจับคอเสื้อข้าเอาไว้ อ้าก!!!!ปล่อยข้านะ!!!!!ปล่อยๆๆๆ

    'ดิ้นไปก็เท่านั้นแหละน่า ยัยปิศาจนี่ไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายหรอก'เจ้าเสือพูดในใจอย่างปลงๆ

     ทำอย่างกับว่า เค้าเคยปล่อยด้วยงั้นเหรอ? ข้าคิดตอบไป

    "เอาน่า เซอเซอ แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้นแหละ รู้ไหม?ว่าขนาดวินด์เซล ที่เป็นมังกรบ้ายังทำเลย"คา

    เรนพูด

     ฉึก!

     ใช่สิ ข้าไม่ได้ว่าง่ายเหมือนเจ้ามังกรบ้านั่นนี่นา ฮือ....
     
    "เอาน่า คาเรนคุง ในเมื่อเจ้าตัวเค้าไม่ยอมนี่นา"ในที่สุดเสียงของสวรรค์ก็มาโปรดข้าซักที

    "อะไรกัน เพลโธรัส ข้าอยากให้เซอเซสลองใส่ดูนี่นา..."คาเรนพูดก่อนจะส่งสายตาค้อนพี่เพล ก่อน

    จะพูดขึ้นมาอีกว่า

    "แต่ก็ช่างมันเถอะ กลาเซียสเจ้ามาช่วยข้าหน่อยสิ"คาเรนเรียกหัวหน้าสมาพันธ์ออกมา

    "มาแล้วๆ"กลาเซียส โผล่ออกมาในชุดทักซิโดที่ดูเข้ากับผมดำ ชายด้านหลังยาวถึงประมาณเลยเข่า

    มา 3 นิ้วได้

    "มาช่วยกันหน่อยได่ไหม? กลาเซียส ข้าชักจะคุมไม่อยู่แล้วนะ"คาเรนพูดออกมาอย่างหงุดหงิด

    "ได้ๆ นี่เซอเซส"กลาเซียสเรียกข้า

    "ไม่ต้องมาขอร้องข้า..."ข้าพูดได้เท่านั้นก่อนจะมีเสียงแทรกขึ้นมาว่า...

    "ถ้าไม่ทำตาม จะโดนหักเงินเดือนนะ"กลาเซียสพูดก่อนยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย อ้าก!!หัวหน้าสมาพันธ์

    กับ คาเรน รวมหัว กันแกล้งข้าหรอกเหรอเนี้ย?

    "ก็ได้..."ข้าพูดอย่างปลง

    'สุดท้าย เจ้าก็ทำตามเพราะกลัวโดนหักเงินเดือน'เจ้าเสือพูดพร้อมขำออกมาในขณะเดียวกัน

      เงียบปากไปเลย เจ้าเสือบ้าเอ๊ย! ข้าด่าเจ้าเสือนั่นในใจ

    5 นาที ต่อมา

    "จะว่าไป ดูไปๆมาๆ เจ้าเซอเซสก็น่ารักดีนะ โอ๊ย! อารินข้าล้อเล่นหรอกน่า"ซัทเซนพูดก่อนจะโดน

    เอรินยิก จนทำให้เรียกเสียงหัวเราะจากคาเรนเล็กน้อย

    "แต่ก็เอาเถอะ เซอเซสมานี่เดี๋ยวข้าจัดการเรื่องผมให้"คาเรนพูดนิดๆก่อนจะใช้ เวทย์อะไรบางอย่าง

    ทำให้ข้าผมยาวขึ้น คาเรนมีเวทย์แปลกๆ แบบนี้ดัวยเหรอ?

    'ดูถูกยัยนั่นเกินไปแล้ว แต่ส่วนใหญ่ยัยปิศาจจะถนัดเวทย์ต่อสู้มากกว่านะ'เจ้าเสือพูด

    "จะว่าไป เราก็เห็นด้วยนะ เซอเซสเองก็น่ารักดีเหมือนกัน"จู่ๆวินด์เซลที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ก็มาชม

    ข้า แต่ก็เอาเถอะ

    "ใช่ไหมล่ะ"คาเรนพูดก่อนจะยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ...ข้าเองก็ว่าน่ารักเหมือนกันแหละ คาเรนคิด

    "เอาล่ะรับไปกันเถอะ เพราะตอนนี้เรา ก็ใช้เวลา ไปได้50นาทีแล้วเหลืออีกแค่ 10 นาทีเท่านั้น

    แหละ"พี่เพลพูด เมื่อคาเรนได้ยิน จึงเอาบัตรของตัวเองขึ้นมาดูทันที...นี่กว่าข้าจะ กล่อมเซอเซสได้

    ใช้เวลาขนาดนั้นเลยเหรอ? คาเรนคิดอย่างตกตะลึง

    "นั่นสินะ รีบไปกันเถอะ ซัทเซน จีเซล วานเผ้าบ้านทีนะ"คาเรนหันไปบอกซัท้ซนที่มีเอรินซบไหล่อยู่

    กับ จีเซลที่ทำท่าจะหลับแหล่มิแหล่อยู่แล้ว

    "อืม"ทั้งสองพูดก่อนจะโบกมือให้พวกเรา

    ปราสาทพรอนเทร่า

    "นี่มันปราสาท นี่นา เจ้าของงานเป็นพระราชางั้นเหรอ?"ข้าพูดอย่างตกตะลึง ถึงว่าทำไมมันถึงเป็น

    พื้นที่พิเศษ

    "อือ...เพราะเห็นว่าเราเป็นพวกผู้ส่งสารสามภพนี่แหละ อีกอย่างองค์ราชารายนี้ก็ไม่ได้มีพิษสงอะไร

    มากมายซะด้วย"คาเรนพูดก่อนจะยืนบัตรเชิญทั้งหมด ไปให้ทหาร

    "ว่าแต่ ทำไมต้องให้ข้ากับวินด์เซลแต่งหญิงด้วยล่ะ?"ข้าถามคาเรนอย่างสสงสัย ตามจริงข้าสงสัย

    มานานแล้วล่ะ...

    "เพราะว่ามันสนุกไง..."คาเรนพูดออกมาอย่างหน้าตาย อ้าก!!คาเรน สรุปเจ้าแกล้งข้าหรอกเหรอ

    เนี้ย?

    ห้องจัดงาน

    "กว้างดีจังเลยนะ ว่าไหมโฟรเซน"ข้าพูดก่อนจะไปถามความเห็นกับเจ้าเสือ

    "ก็งั้นๆแหละน่า ไม่เท่ากับที่สมาพันธ์ผู้ส่งสารสามภพหรอก"เจ้าเสือในร่างมนุษย์พูด

      เฮ้อ...อยากถอดชุดออกเหมือนกันนะ แต่ว่า มันทำไม่ได้นี่น่ะสิ ปัญหาของข้า

    "เอาน่า แค่วันเดียวเท่านั้นแหละ ขนาดเจ้ามังกรบ้านั่นยังเต้นรำกับเจ้าไคลน์ได้อย่างไม่สะทยสะท้าน

    เลยนี่นา"เจ้าเสือพูดก่อนจะมองไปทางวินด์เซและไคลน์ ที่กำลังเต้นรำกันอยู่ ดีนะ ที่หน้าตาของ

    วินด์เซลมันออกสวย จนทำให้คนรอบข้างคิดว่าเป็นผู้หญิง แต่นี่สิ

    "ทำใจเถอะน่า ยังไงยัยปิศาจก็ไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆหรอก"เจ้าเสือพูด ก่อนจะมาถามข้า

    "พร้อมรึยัง"เจ้าเสือถามข้า

    "ตอบว่าไม่ได้ด้วยรึไง"ถึงขาจะบอกได้แต่ก็กลัวโดนคาเรนฆ่าตายนะ

     จากนั้น เจ้าเสือค่อยๆจับที่เอวข้า ก่อนที่ข้าจะโอบคอเค้าซะอกี ทำไมข้าต้องเกิดมาเตี้ยกว่ามันด้วย

    ฮือ...ก่อนจะเต้นในจังหวะช้าๆ ส่วนคาเรน...

    "....อ่าว เริ่มเต้นแล้วเหรอคู่นั้น"คาเรนพูดขึ้นเมื่อเห็นเซอเซส กับ โฟรเซน เริ่มเต้นรำกัน ก่อนจะจิ้ม

    เนื้อ ขึ้นมากินต่อ อย่างหน้าตาย เพราะตนนั้น 'ไม่มีคู่'นั่นเอง

    "คาเรน"จู่ๆก็มีเสียงใครบางคนดังขึ้นมา ...ช่างเป็นเสียงที่ข้าไม่อยากได้ยินเอาซะเลย อีกอย่างคน

    เยอะๆแบบนี้ข้าขะวิ่งหนียังไง คาเรนคิดในใจขึ้นมาเพราะรู้ว่า ต้นเสียงนั้นคือใคร ...เอาวะ แค่วันนี้

    เท่านั้นแหละ

    "มีอะไรงั้นเหรอ พี่เฟนเซล"คาเรนหันหน้าไปพูดกับเฟนเซล ...ฮือ อดทนไว้ยัยคาเรนเทีย อดทนไว้

    คาเรนพูดในใจ

    "ทำไมเจ้าไม่ไปเต้นรำ กับคนอื่นๆล่ะ"เฟนเซลถามคาเรน

    "ก็ข้าไม่มีคู่นี่นา...อีกอย่างข้าเองก็ไม่อยากมาเต้นซะด้วย"คาเรนพูดออกมาอย่างเซ็งๆ

    "งั้นเป็นเกียรติ เต้นรำกับข้าไหม?"เฟนเซลพูด ...ว่าไงนะ นี่พี่บ้าตามวินด์เซลไปแล้วงั้นเหรอ คาเรน

    คิดอย่างตกตะลึง ...เอาไงดี ยัยคาเรน เอาไงดี คาเรนคิดก่อนจะประมวลผลออกมาได้ว่า ...ยอมไป

    เถอะ

    "แค่วันนี้ วันเดียวเท่านั้นนะ"คาเรนพูดขึ้น ก่อนที่เฟนเซลจะพยักหน้าอย่างดีใจ ...ในที่สุด น้องสาว

    ตัวน้อยของข้าก็ยอมเต้นรำกับข้าซักที เฟนเซลคิดขึ้นมาอย่างดีใจ

    "วันนี้ ช่างแปลกประหลาดดีแท้ ขนาดคาเรน ยังยอมเต้นรำกับเค้าด้วยเลย"กลาเซียสพูดออกมา

    อย่างดีใจ ...ดีใจด้วยนะ เฟนเซล ถึงมามันจะเป็นระยะสั้นๆก็เถอะ แต่มันก็เป็นความทรงจำที่ดีสำหรับ

    เจ้านะ กลาเซียสพูดก่อนที่จะออกตระเวนหาคู่เต้นรำต่อไป

    "ไหวรึเปล่าเนี้ย เซอเซส"เจ้าเสือถามข้า

    "ไม่เป็นไรหรอกน่า..."ข้าตอบเจ้าเสือ ทำไงได้ ถ้าไม่เต้นต่อไปมีหวังคาเรนเอากริชสามง่ามคู่ของ

    ตนเองมาปลิดชีพข้าเป็นแน่แท้ เอาน่า ขอแค่ให้คืนนี้รอดไปได้ก็เป็นพอแล้ว

    -----------------------------------------------------------------

     เฮ้อ...จบไปอีกตอน เอาภาพที่คนอ่านเคยขอมาลงครับ (แต่พี่วินด์ผมยังวาดไม่เสร็จนะ)

     

    ย้ำ อย่าเห็นว่า โฟรเซน แอบนอกใจ เซอเซสเป็นอันขาด ไม่อย่างนั่น คนเขียนคอขาดแน่

    เพราะคนที่ผมยาว นั่นแหละ เซอเซสเองครับ

    ป.ล. เนื่องจาก ถ่ายมาจากโทรศัพท์ จึงทำให้ภาพไม่ชัด เดี๋ยววันหลังเก็บตังซื้อเครื่องสแกนดีกว่า

    ฮือ...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×