~**~บทความดีๆของคำว่า"รัก"~**~

ลำดับตอนที่ #151 : เรื่องราวของความรัก

         

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว 
          มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน 
          ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก 

          วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจม 
          ดังนั้นทั้งหมดจึงเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ 
          ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ 
          ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย

          เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้วความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ 
          ความรวยแล่นเรือผ่าน ความรวยตอบว่า... 
          “ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มีที่ให้คุณ” 

          ความรักจึงตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม 
          “ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย” 
          “ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย”
 
          ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา
ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก 
          ความเศร้าตอบว่า
           “โอ้ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ” 

          ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน 
          แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังสุข 

          ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา “มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง” 
          เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง 
          ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อว่าใครเป็นผู้ใจดีคนนั้น 
          เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา 
          
          ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้นความรักจึงถามความรู้และคนแก่คนอื่นๆ 
          “ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน” ความรู้ตอบว่า “เวลา” 
          
          ความรัก “แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ ?” 
          ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า
          “ก็เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ไหนน่ะสิ”