ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ทะเล 2 100%
ทิฟฟานี่ :
พี่ซองมิน เคยฟังอะไรบ้าง บอกแล้วว่าขนมพวกนั้นมันชูรส เยอะ เป็นไงละ ปวดท้องเลยสมนํ้าหน้า เหนื่อยฉันต้องเอายามาให้เนี่ย ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปที่บ้านพัก ของพวกพี่ชาย เพื่อเอายาแก้ปวดท้องไปให้พี่ซองมิน คอยดูนะ ถ้าเห็นกินอีก แม่จะเททิ้งให้หมดเลย
"ไงพี่ซองมิน วันๆกินแต่ขนม ปวดท้องเลยเห็นใหม"
" ซันอะ บ่นพี่อีก"
ขณะที่ฉันจะเปิดประตู เข้าไป ก็ได้ยินเสียงยัยซัน อยู่ในห้องพี่ซองมิน ฉันเลยตัดสินใจยืนฟังหน้าห้องเงียบๆ
"มันน่าบ่นใหมละ เอ้า ยากินเข้าไปเลยนะ แล้วก็หัดกินข้าวบ้างนะพี่"
"555 คร้าบ แม่ จะกินยาเดี๋ยวนี้แหละ"
ยาหรอ นี่ซันเอายามาให้พี่ซองมินแล้วหรอ ฉันมองยากับนํ้าในมือตัวเอง อ่า มันคงไม่มีประโยชน์แล้วละ เพราะเค้ากำลังกินยา ยาที่ซันนี่เป็นคนให้ พี่คงจะหายไวมากกว่ากินยาของฉันแน่ๆ
"กินแล้วคร้าบบ"
"ดีเลยงั้นพี่ห้ามกินขนมอีกนะ จนกว่าจะกินข้าวกันเสร็จ"
"งะ! ซันนนน ไม่เอาน้า พี่ขาดมันไม่ได้T0T."
"ขาดไม่ได้ก็ต้องขาด นี่ซันเป็นห่วงพี่นะ"
"ซันเป็นห่วงพี่จริงๆหรอ*^*"
"จริงสิค่ะ ไม่งั้นจะเอายามาให้หรอ"
" ฮิฮิ ok พี่จะไม่กินขนมจนกว่าจะกินข้าวเสร็จ"
ห่วงหรอ ฉันก็เป็นห่วงพี่นะ ถ้าฉันพูดแบบยัยซัน พี่จะเชื่อฉันแบบนั้นใหม พี่ยิ้มและทำเสียงดีใจแบบนั้นรึป่าว ถ้าเป็นฉันคนที่เอายามาให้ พี่จะดีใจแบบนี้ใหมค่ะ คำถามมากมายที่ฉันคิดขึ้นมาเพื่อถามตัวเอง พร้อมกับนํ้าตาที่ตอนนี้มากจากใหนไม่รู้ ได้ค่อยๆใหลลงมา จนฉันมองเห็นทุกอย่างพร่าไปหมด
"ดีมาก งั้นเดี๋ยวซันมาตามไปกินข้าวนะค่ะ พี่นอนพักผ่อนเถอะ"
"ครับผม"
ทันทีที่ได้ยินว่ายัยซันจะออกมา ฉันรีบปาดนํ้าตาออกก่อนจะยิ้มอย่างปกติเพื่อเตรียมยิ้มให้เพื่อนรัก พี่กำลังจะเดินออกมา แม้มันจะเป็นรอยยิ้มที่เกิดจากการฝืนก็เถอะ ฉันรีบ เอายาซ่อนใว้ในกระเป๋ากระโปรง แล้วถือแก้วนํ้าใว้ราวกับว่าฉันถือมากินเอง ทั้งที่มันควรจะให้คนข้างในกินมากกว่า
"ทิฟ มาดูพี่ซองมินหรอ" ซันเดินออกมา พอเห็นฉันเธอก็ถามพร้อมยิ้มอ่อนๆ มันจะหาดูยากนะ สำหรับคนทั่วไปที่จะเห็นยัยซันยิ้ม แต่สำหรับพวกเรามันเป็นปกติเลยละ ยัยซันนะ อ่อนโยนเสมอ กับพวกเรา
"ยัยหมีจอมเรื่องมาก มาทำใม??-^-" พี่ซองมินตะโกนออกมาจากในห้อง ซึ้งพอมองเข้าไปพี่เค้ากำลังนั่งอยู่บนเตียงเตรียมตัวจะนอน
" มาสมนํ้าหน้าพี่อะดิ พี่รู้ใหม ว่าตอนนี้พี่หมดสภาพโครตๆ ทำหน้าเหมือนปวดขี้ด้วย"ฉันชะโงกหน้าเข้าไปว่าพี่ซองมินและแลบลิ้นใส่ไปทีนึง ก่อนจะวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที
"ยัยบ้าาาาาาาาาา" นี่เป็นเสียงที่ได้ยิน จากพี่ซองมิน ที่ตะโกนออกมาจากห้องของตัวเองหลังจากที่ฉันวิ่งออกมา
ที่วิ่งออกมาไม่ใช่เพราะฉันมีความสุขที่ได้แกล้งพี่ซองมินหรอกนะ แต่เพราะฉันกลั้นนํ้าตาไม่ใหวแล้ว ต่างหาก หน้าพี่ซองมินที่กำลังมีความสุข แต่พอเห็นฉัน ก็หน้าบึ้งทันที ยัยหมีจอมเรื่องมากหรอ ?? ฉันมันเรื่องมาก จู้จี้ จุกจิก ฉันมันน่ารําคาญ มากใช่ใหม เห็นหน้ากันแล้วยิ้มเหมือนเดิมไม่ได้หรอ
ฉันพาตัวเองมาที่ชายหาดก่อนจะทรุดตัวนั่งลง ก่อนจะหยิบยาในกระเป๋า ออกมา และฝังมันลงไปในทราย พร้อมกับปล่อยนํ้าตาให้ใหลหลง ราวกับกลั้นไม่อยุ่
" เฮ้ออ ทิฟ แกเป็นขนาดนี้เลยหรอ" อยู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงยัยเจสข้างๆหู ก่อนจะรู้สึกได้ถึงมือที่มาลูบหัว ฉันช้าๆฉันจึงค่อยหันไปมองหน้ายัยเจส จึงได้เห็นว่าใบหน้ายัยนั่นมียิ้มอ่อนๆ แต่อบอุ่นอยู่
"แกรู้หรอ ว่าฉันเป็นอะไร?" ฉันหันไปถามยัยเจสทันที ฉันไม่เคยบอกใครว่าฉันรักใคร ทำใมยัยนี่ถึงรู้ละ
"ฉันรู้ และฉันมั่นใจว่า ยัยแทและยัยซันก็รู้ รวมถึงพี่ยุนอา ด้วย" ฉันถึงกับสะอึกทันที นี่ฉันแสดงออกมากเลยหรอถึงได้รู้กันทั้งบางแบบนี้
"ยัยซันใหนฉันมาดูแกน่ะ" ซันให้มาดูหรอ ทำใมไม่มาเองละ แต่ฉันรู้สึกดีนะ ที่คนที่นั่งอยู่ตรงนี้เป็นยัยเจสแทนที่จะเป็นยัยซัน เพราะฉันกลัวว่ายัยนั่นจะรู้สึกผิด แล้ว ฉันก้ไม่รู้จะพูดอะไรด้วย ยัยซันก็คงรู้ถึงข้อนี้
"ฉันแสดงออกมาเลยหรอ พวกแกถึงรู้กันหมดแบบนี้" คำถามที่ฉันถามไปทำให้ยัยเจสส่ายหัว
"ป่าวหรอ แกไม่ได้แสดงอะไรเลย แต่พวกเราเป็นเพื่อนแก ทำใมจะดูกันไม่ออก อย่ากลัวเลยฉันมั่นใจว่าพี่ซองมินไม่รุ้"
"และพวกเราก็ไม่คิดจะบอกด้วย"และคนที่ต่อประโยคของยัยเจสเป็นยัยแทที่เดินมากับซอ พร้อมกับยิ้ม แต่ฉันยังไม่เห็นยัยซันเลย นี่จะคิดว่าฉันโกรธมันรึป่าวเนี่ย
"เห็นใหมฉันบอกแล้วว่ามันรู้กันหมด"เจสที่ยังอยู่ข้างๆฉันพูดขึ้นมา นี่รู้กันยันยัยซอเลยหรอ
"ซอก็รู้หรอ"ฉันหันไปถามซอทันที
"พึ่งรู้เมื่อตอนอยู่บนรถนี่เองค่ะ ^^" ซอตอบแล้วยิ้มให้ งั้นคนที่รู้ดีที่สุดคงไม่พ้นพี่ยุนอาสินะ เจ๊แกรู้ทุกเรื่องนี่นา
"แต่พวกชั้นรู้นานแล้ว^-^"ยัยแทเดินไปควงแขนยัยเจสพลางยิ้ม
"อย่าเศร้า น้องรัก เห็นใหม เพื่อนๆเค้าเป็นห่วงมากแค่ใหน" พี่ยุนอาที่เพิ่งเดินมาถึงพูดขึ้น แต่คนที่พี่ยุนอาจูงมาทำให้ฉันเงียบ ซันนี่ เธอจะเป็นอะำไรใหมฉันกลัวเธอคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุ ทั้งๆที่ไม่ใช่เลย ตอนนี้ฉันกำลังมองหน้าซันนี่ที่มองหน้าฉันอยู่พอดี แต่อยู่ๆหน้าที่นิ่งของซันนี่ ก็มีรอยยิ้มอ่อนๆ ออกมา เหมือนบอกว่าไม่เป็นไรนะ
"ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคตเถอะทิฟ ว่าในอนาคตเะอจะตัดใจเพื่อเป็นพี่น้องต่อไปหรือจะรุก เพื่อให้ได้พี่เค้ามา ตอนนี้เลิกคิดมากและไปกินข้าวเถอะ"นี่คือคำพูดที่มากจากรอยยิ้มของซันนี่ จริงสินะ ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคต ไม่แน่พี่เค้าอาจจะละสายตาจากซันนี่ มามองฉันบ้างก็ได้
"เธอรู้ใช่ใหมทิฟว่าฉันคิดยังไง เพราะงั้นเชื่อใจฉันเถอะ ฉันกับพี่ซองมินสนิทกันได้แค่พี่น้องเท่านั้น ฉันจะไม่บอกว่าฉันจะอยู่ห่างจากพี่เค้าเพื่อให้เธอสบายใจเพราะไงเค้าก็คือพี่ชาย แต่ฉันจะบอกว่า ขอให้เธอเชื่อใจฉัน เพราะว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็ไม่มีทางคิดได้มากว่าพี่น้องแน่นอน เพราะฉันคิดว่า ฉันชอบคนอื่นซะแล้วสิ"
ซันนี่พูดพร้อมกับมองหน้าฉันและยิ้ม นานแค่ใหนนะแล้วที่ยัยนี่ไม่ได้พูดประโยคยาวๆแบบนี้นะ พี่ยุนอาเดินมาจับใหล่ซันนี่ เหมือนสองคนนี้รู้อะไรกันสองคน นะ
"ไม่ต้องพูดถึงขนาดนั้นหรอก ยัยเตี้ย ต่อให้เธอชอบพี่เค้าจริงๆ ฉันก็จะไม่โกรธเลย เพราะขนาดฉันยังห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลย และก็คงไม่มีใครห้ามความรุ้สึกตัวเองได้แน่ๆ" ฉันตอบยัยซันด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
ซันนี่พยักหน้าอ่่อนๆ ฉันก็ยิ้ม พร้อมกับเดินไปกอดยัยซัน แต่ก็กอดได้ไม่นาน เพราะยัยนั่นก็ดันออกและบอกว่าอึดอัด -^- ชิชิ คนอุตสาห์แสดงความรัก
"ว่าแต่แกชอบใครอะซัน" คำถามนั้นยัยแทเป็นคนถาม เออนั่นดิ มันชอบใคร-0-
"ใช่ แกชอบชอบใคร??" และัฉันกับเจสก็ถามขึ้นพร้อมกัน
"ฉันหิว - - ใครจะไปกินข้าวก็ตามมา ใครอยากรู้อะไรไร้สาระ ก็ตามใจไม่ต้องกิน"ยัยซันว่าพร้อมกับเดินไปทันที
"พี่ยุนอารู้ใช่ใหมค่ะ ว่าซันนชอบใคร??" และซอน้อยของเราก็หันไปถามพี่ยุนอา ที่เหมือนจะรู้ว่ายัยซันนั้นชอบใครอยู่
"พี่ไม่รู้ พี่ใสซื่อ หิวววว ซันรอพี่ด้วย" พี่ยุนอาพูดพร้อมกับเดินตามยัยซันไปทันที พวกเราเลยได้แต่มองหน้ากัน ยัยเจสจึงยักใหล่ หน่อยๆก่อนจะบอกว่า
"อย่างยัยซันนะหรอ จะบอก หิวเหมือนกัน ตามมานะ"และยัยเจสก็เดินไปอีกคน
"แต่ฉันอยากรู้นี่นาT^T"ยัยแทก็ควรญคราง พลางเดินตามยัยเจสไป
"ทิฟไปกันเถอะ"และซอน้อยก็หันมาชวนฉันพร้อมยื่นมา ให้ฉันยืนขึ้น ก่อนที่เราจะจูงมือกันไป
ฉันรู้สึกว่า ไม่อยากรู้แล้วว่ายัยซันชอบใคร แต่ฉันแค่อยากให้พวกเราเป็นแบบนี้ตลอดไปมากกว่า ไม่ใส่ใจกันมาก แต่รักกันมาก ไม่ก่าวก่ายเรื่องส่วนตัว แต่พร้อมอยู่ข้างๆ ตลอดเวลา รู้สึกดีจริงๆ ที่มีเพื่อนแบบนี้ ขอบใจนะ เจส แท ซอ พี่ยุนอา และยัยซัน.....
ๆ
ซันนี่ :
"พี่ไม่รู้ พี่ใสซื่อ หิวววววว ซันรอพี่ด้วย>0<" พี่ยุนอาหลังจากที่ ปล่อยมุข ที่มันขัดกับอายุเจ้แกเหลือเกิน 555 ใสซื่อหรอ สำหรับพี่ยุนอา คงอีกยาวววว
"ไงเรา แน่ใจแล้วหรอว่าชอบใคร" พี่ยุนอาที่วิ่งตามมาทันก็โอบคอฉันใว้ทันที
"ยัง แค่พูดให้ยัยทิฟสบายใจ เท่านั้น เเต่ที่ซันไม่คิดไรกับพี่ซองมินอะ จริง" ฉันตอบพี่ยุนอา
"เฮ้ อย่ารู้ตัวช้านักซี่ เดี๋ยวสายนะ" พี่ยุนอายังคงไม่ปล่อยคอฉัน จะสูงไปใหนเนี่ยป้า -0- เล่นกอดคอกันแบบนี้แทบต้องแหงนหน้าคุยด้วยเลยนะ
"สายแล้วไง มันไม่มีอะไรหรอกพี่ เชื่อเถอะ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปตอบพี่ยุนอาอีกครั้ง
"เฮ้อออ ไปๆ ไปกินข้าวเถอะ -^-!ชิแต่พี่เตือนเธอแล้วนะ ว่าจะมีเรื่องยุ่งยากเกิดขึ้น ถ้าเธอรู้ตัวช้าแบบนี้ มันจะยากขึ้นไปอีก" พี่ยุนอางอลตุ๊บป่องที่ฉันไม่ยอมรับ ยอมรับอะไร ไม่รู้ ฉันไม้เห็นรู้เรื่องเลยนี่นา สุดท้ายฉันก็เลยมองหน้าพี่ยุนอาที่ยืนกอดคอฉันทำแก้มป่องอยู่
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ" ฉันตอบพลางยิ้มอ่อนๆ กอดจะสอดตัวออกจากวงแขนที่กอดคอ แล้วไปดันหลังพี่ยุนอาที่ ห้องอาหาร ซึ่งตลอดทางก็มีเสียงชิชิ ของพี่ยุนอาตลอดเวลา
"สาวๆ ไปใหนกันมาจ้ะ"พี่ คิบอม ถามทันทีที่ฉันเดินเข้าไปในห้องอาหารพร้อมกับพี่ยุนอา และยัยสามตัวที่เพิ่งเดินตามหลังมาเมื่อกี๊
"ไปแรดมา ใช่ใหมซัน - - " คนที่ตอบได้กวนเบื้องล่างและหน้าตายขนาดนนี้ มีคนเดียว ยัยเจส
"อืม แถวนี้คนหล่อเยอะดี" ฉับตอบยัยเจส ไป
" มีคนหล่อกว่าพี่ด้วยหรอซัน *^*"พี่ดงเฮเงยหน้า จากการกิน เพื่อถามคำถามที่ กล้ามาก
"เพียบ!!!!!" พี่คือเสียงของฉันกับยัยเจสที่ประสานเสียงทันที ทำใหพี่ดงเฮ ต้องนั่งกลำกลืนอาหาร อย่างปวดใจ
"5555555555555" ประสานเสียงฮา ยกเว้นคนที่นั่งหงอยไปเมื่อกี๊
ตอนนี้ พวกเราก็นั่งทานข้าวกันอย่างเฮ ฮา จนยัยแทพูดว่า
" ซัน สรุป แกชอบใครว่ะ"
"- -;" << หน้าฉัน หาเรื่องแล้วยัยแท
"0[]0!!" พี่ดงเฮ ที่บัดนี้นําที่กินใหลออกมาจากปาก อี๋ -0-
"0[]0;!!!!!" พี่ซองมิน
"O[{}]O"< พี่คิบอมม พุ่งข้าวมากจาก ปากทันที อี๋ -0-!
"- -" พี่คยู พี่ซีวอน ไม่ทำหน้าบัดซบอะไร แค่มองหน้าฉันเฉยๆ
"><???" หน้ายัยแท หน้าแบบนี้มันหน้า อยากรู้อยากเห็นใช่ใหม
" ^^ " น้องซอ ยิ้ม จนแก้มพองออกมาแล้ว - -
" - -? " หน้ายัยเจส แม้จะนิ่ง แต่อยากรู้ชัวร์
"ไม่มีหรอก ซันนี่นะจะชอบใคร ^^; "ความเงียบถูกทำลายโดยพี่ยุนอาทันที
"มีสิ ยัยซันเป็นคนพูดนี่" ความนี้เป็นยัยทิฟ ที่ เป็นต่อบทความอันน่า สยอง ต่อจากยัยแท
" ซัน มันคือใคร!!!!!" พี่คิบอม พี่ซีวอน และพี่ดงเฮ เป็นคน พูดขึ้นมา อย่างเสียงดัง ซึ่งทำให้คนในร้านฉันมามองหมดแล้ว
"เงียบๆได้ใหม คนมองกันเต็มเลยเนี่ย" ฉันพูดขึ้น
"แล้ว ซันชอบใคร - -+"หน้าพี่คิบอมเริ่มซีเรียส แหงดิ พี่แกหวงฉันมากนี่นา
"ไม่มีอะไร หรอกน่า - -" ฉันตอบปัดๆพี่คิบอมออกไป
"ไม่จริง ซันบอกพวกเราเอง" ยัยสองตัวนี้น่าเตะสักฉาด
" ซัน !!!บอกพี่มา " พี่คิบอมเริ่ม จะคาดคั้น
"จงฮยอน ซันชอบเค้า" -0- นี่ฉันพูดไรไปหว่า จงฮยอน โทษน้า ที่อ้างนาย จงฮยอนเป็น เพิ่งห้องเดียวกับชั้นเองแหละ ก็ฉันสนิทกับมันที่สุดแล้วอะ เลยหาคนแก้ขัดไม่ออก T^T
" หา 0[]0! ซันแกชอบจงฮยอน" ยัยสามตัวตะโกนขึ้นมาทันที
' ซันพุดอะไรออกไปเนี่ย ' พี่ยุนอามากระซิบฉันทันที
' ซันคิดอะไรไม่ออกนี่ค่ะ' พี่ยุนอาได้แต่ส่ายหน้าเหนื่อย ประมาณว่า ฉันเขียนใบสั่งตายให้นายจงฮยอน แล้ว
"มันเป็นใครรร!!!!!!!" พี่คิบอม พี่ดงเฮ พี่ซองมินตะโกนขึ้นมา
"เพื่อนร่วมห้องพวกเรานะ - -" ยัยเจสเป็นคนตอบออกไป
คำตอบของยัยเจสทำให้พี่คิบอม หงุดหงิดจนต้องเดินออกจจากห้องไป พี่ ดงเฮและพี่ ซองมินก็เช่นกัน เฮ้ออ จะอะไรกันนักกันหนา เนี่ย!
"ชอบนานแล้วหรอ" พี่ซีวอนเป็นคนถามคำถามนี้
"อืม" ฉันตอบ แต่ตาฉันไม่ได้มองหน้าพี่ซีวอน แต่กลับมาหนาคนข้างๆพี่ซีวอน ที่มองมาอย่างโกรธๆ จะโกรธทำใม เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ
แล้วคำถามมากมายก็ดังเข้ามาจาก ยัยพวก สามตัว ยัยแท ยัยเจส ยัยทิฟ ซึ่งมันไม่ได้เข้าหัวฉันเลย ตาฉันมอง หนึ่งในสองคนที่เพิ่งลุกตาม พี่คิบอม พี่ซีวอน พี่ดงเฮ ออกไป แล้วฉันยังรู้สึกแย่ที่ทำให้พี่คิบอมโกรธอีกต่างหาก พี่เค้าไม่ชอบ เรื่องแบนี้เลยจริงๆ ที่แย่ที่สุด คือนายจงฮยอน ฉันลากเค้าเข้ามาทำใม ??? ฉันหันไปมองหน้าพี่ยุนอาทีมอง มาอย่างห่วงๆ ก่อน ฉันจะถอนหายใจแล้วเดินออกไป จากโต๊ะอาหาร รู้สึกอยากนอนจังงง
.........................................................................................................................................................
วุ่ววายขึ้นอีกแล้วเจ้าข้า><
อยากรู้เป็น ไง เม๊นเลยค่ะ เม๊นเยอะ ยิ่งเยอะยิ่งอัพ
ไปโหวตคู่ให้ เหม่ง ด้วยนะค่ะ เร็วๆ รีบ เพราะอีกไม่เกิน 3 He คนนั้น จะมาแล้ว>0<
อีกไม่นาน ยูริ ซูยอง และ ฮโยอน จะมาแล้วค่ะ และมาพร้อมกับคู่หมั้นเหม่งด้วย (เอะ!ยังไง)
หนุ่ม จงฮยอน Cn.Blue ผู้หน้าสงสาร อีกไมนาน เข้ามามีบทชัวร์ป้าบบบบบบบบ ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น