(ZerZes)รักนะ นายพยัคฆ์เมฆาของฉัน...

ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 11 แขกตัวที่ 3 ของวันนี้

ปังๆๆ!!!!!

"วินด์เซล ข้ารู้นะว่าเจ้าอยูในนั้นออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!!" เสียงไคลน์ดังออกมาจากนอกคฤหาสน์

(ไคลน์มากจากเรื่อง เรื่อง The Dragon อลวนมังกรผ่าเหล่าครับ ใครไม่รู้จักรีบซื้อหนังสือมาอ่าน

ซะ ฮ่าๆ)

โครม!!

   จู่ๆประตูคฤหาสน์ก็บินเข้ามาในบ้าน ว่าแต่ทำไมล่ะ ลมก็ไม่มี ฝนก็ไม่อยู่ และมันมาจากไหน?

"ไม่ได้เจอกันนาน โครตแล้วเนอะ ไคลน์"คาเรนพูดพร้อมยิ้มเล็กน้อย

"วินด์เซลอยู่ไหน?"ไคลน์ถามเสียงเย็น

"มาตามหาวินด์เซลนี่เอง ดูท่าจะวุ่นวายน่าดูเลยเนอะ ไคลน์"คาเรนยังยิ้มได้อยู่

  ส่วนด้านของข้าเอง ที่ยังซ่อนตัววินด์เซลไว้อยู่ก็ไม่มีเหมือนกันว่า คาเรนจะถ่วงเวลาไคลน์ได้นาน

เท่าไหร่

"ทำไมหมอนั่นถึงตามตัวเราเจอได้นะ "วินด์พำพึมกับตัวเองพอๆ

"ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ท่านวินด์เซล ฝีมืออย่างท่านคาเรนน่ะอาจจะหลอกไคลน์ก็ได้นะครับ"เฟรส

ปลอบวินด์เซลเบาๆ

"ก็แค่อาจจะเท่านั้นแหละน่า"วินด์เซลตอบออกไปอย่างหัวเสีย

"เอาน่า ปิศาจอย่างคาเรนน่ะ เรื่องแค่นี้ทำได้อยู่แล้วล่ะมั่ง?"เจ้าเสือพูดออกไป

"แล้วเจ้าจะเติมคำว่ามั่ง? ให้วินด์เซลเสียความมั่นใจหาอะไรเนี้ย"ข้าหันหน้าไปดุเจ้าเสือเล็กน้อย

"ข้าขอถามอีกครั้งหนึ่งนะ ว่าวินด์เซลหายไปไหน?ยัยปิศาจเธอรู้ใช่ไหม"ไคลน์หันไปสงสัยคาเรน

แทนแล้ว

"คำก็ปิศาจ 2คำก็ปิศาจ ถามจริงนะ พวกแกหาคำด่าอื่นๆไม่ได้แล้วรึไงกันห๊ะ?"คาเรนพูดออกมา

อย่างหงุดหงิด

"ฮัดชิ่ว!!"จู่ๆวินด์เซลก็เผลอจามขึ้นมา ม่าย!!!โรคความซวยของข้ากำเริบอีกแล้วเหรอเนี้ย!?

"อยู่นี่เองเหรอ วินด์เซล"จู่ๆไคลน์ก็โผล่หน้ามาหาพวกเรา แว้ก!!!ข้าไม่รู้เรื่องอะไรเหรอน้า~~

...จามผิดเวลาซะแล้ววินด์เซลเอ๊ย! คาเรนได้แต่คิดในใจแย่งเวทนา วินด์เซล

"วินด์เซล กลับไปกับข้าเดี๋ยวนี้!!"ไคลน์ตวาด

"ไม่ไป เราไม่หลับไปให้สะโพกระบมหรอก!!!!"วินด์เซลตะโกนออกมาเถียงอย่างไม่ลดละ

  จู่ๆวินด์เซลก็กระโดดไปเกาะที่เสาในคฤหาสน์หลังนี้เพราะ กลัวว่า ไคลน์จะลากเค้ากัลบไปที่ปฐพี

วารี

"ข้าบอกให้ เจ้ากลับเดี๋ยวนี้!!"ไคลน์ตะโกนอย่างไม่ลดละ

"ไม่ไปเราไม่กลับไปที่นั่นเด็ดขาด!!!"วินด์เซลพูดตอบออกไป

    สรุปว่า ข้า เจ้าเสือ กับ เฟรสเป็นตัวประกอบฉากไปแล้วเหรอเนี้ย...?

   ส่วนคาเรนเองก็มองด้วยสายตาที่เอื่อมระอาอย่างแรง ดูเหมือนว่าไม่อยากเข้าไปช่วยยังไงอย่าง

นั้นเลย

'โรคเมินโลกของคาเรนมาอีกแล้วสินะ เฮ้อ...ข้าล่ะ อย่างถามท่านพ่อเหลือเกินว่า ยัยนี่เป็นลูกของ

ท่านจริงๆรึเปล่า? นิสัยไม่ค่อยเหมือนพวกข้าเลย'

 อาจจะได้นิสัยจากแม่ก็ได้นี่นา ใครจะไปรู้...ข้าคิดตอบกลับไป

"คาเรน เจ้าช่วยเราหน่อยสิ"วินด์เซลหันไปขอร้องคาเรน ให้ช่วยตน

"จ่ายเท่าไหร่?"คาเรนถามออกมาอย่างหน้าตายสุดขีด ...โรคเห็นแก่เงินใช่ไหมนั่น? วินด์เซลคิด

"แล้วเจ้าเอาเท่าไหร่ล่ะ?"วินด์เซลหันไปถามคาเรน

"500000G สนม๊ะ?ไม่สนข้าก็ไม่ได้ว่าอะไรนา..."คาเรนพูดก่อนจะทำท่าเดินหนีไป

"เดี๋ยวก่อนข้าจ่าย!!ช่วยข้าด้วย"วินด์เซลตะโกนเรียกคาเรน

"ถึงเป็นอัน ตกลงสินะได้ข้าจัดการให้เลยก็แล้วกันนะ กรงเล็บหมาป่าน้ำแข็ง"คาเรนพูดก่อนจะร่าย

เวทย์เรียกหมาป่าหิมะออกมา

ตูม!!!

"ฝีมือยังอ่อนหัดนะ ยัยปิศาจ"ไคลน์พูดก่อนที่จะเอาดาบ'เดธธันเดอร์'ออกมาฟันคาเรน แต่ยังดีที่คา

เรนเอากริชคู่มารับไว้ได้ ไม่อย่างนั้น คาเรนได้จบชีวิตตรงนี้แหงๆ ...เกือบไปแล้วไม่ละ เรา คาเรน

คิด

"การตอบสนอง โอเคนี่นา"ไคลน์ชมคาเรนเล็กน้อย

"ขอบใจนะที่ชม เวทย์บทที่ 367 บุปผาน้ำแข็ง!!!"จู่ๆก็มีกลีบดอกไม้น้ำแข็งออกมา สวยจังเลยเนอะ

'ภายนอกน่ะสวย แต่ภายในนี่นะสิ'เจ้าเสือพูดออกมาเบาๆ

"เจ้าทำได้แค่นี้เองหรอกเหรอ?"ไคลน์เย้ยคาเรนเล็กน้อย

"เปล่าหรอกนะ เจ้าน่ะ สังเกตตัวเองหน่อยจะดีกว่า มีแผลที่ไหล่ขวาแล้วยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ?"คาเรน

ถามออกมาด้วยความหน้าตาย 100%

"ชิ!เก่งขึ้นนี่นา"ไคลน์สบถเบาๆก่อนจะมาชมคาเรนอีกครั้งหนึ่ง

"ข้าไม่ค่อยอย่างสนใจคารม ของเจ้าอยู่แล้วนี่นา ข้าไม่หลงกลเจ้าหรอก"คาเรนพูดก่อนจะไปแบมือ

ตรงหน้าของวินด์เซล คาเรนพูดก่อนจะยิ้มออกมาว่า

"500000 G จ่ายมาด้วยจ้ะ คุณลูกค้า"

ที่ห้องรับแขก

"บอกแล้วไง ว่าให้ตายยังไงเราก็ไม่กลับไปหรอก จนกว่าเราจะได้เป็นเยี่ยมเพื่อนข้า"วินด์เซลพูด

ออกมาอย่างหงุดหงิด

"แล้วใครกันล่ะ?"ไคลน์ถามวินด์เซล

"เราบอกแล้วไงว่า เราบอกเจ้าไม่ได้ ไม่เข้าใจคำพูดของเรางั้นเหรอ?"วินด์เซลถามไคลน์

"นี่เจ้ายังไม่รู้ตัวเองอีกเหรอ ว่าข้าหึงเจ้าน่ะ"ไคลน์พูดออกมาอย่างไม่ลดละความพยายามที่พาวินด์

เซลกลับไป

"เรารู้ แต่เราจะไปเยี่ยมเพื่อนแล้วมันผิดตรงไหนงั้นเหรอ?"วินด์เซลถามไคลน์กลับไป

"ผิดตรงที่เจ้าไม่ยอมบอกข้ายังไงล่ะ"ไคลน์พูดออกมาอย่างหัวเสีย

"ท่านไคลน์ช่วยเข้าใจหน่อยเถอะครับ ว่ามันบอกไม่ได้จริงๆ"เฟรสพูดแทนวินด์เซลที่ทำหน้าหงุด

หงิดอยู่ในตอนนี้

"ข้าเองก็อยากรู้เหมือนกันนะ ว่าใคร"คเรนเข้าไปแจมอีกคนแล้ว แล้วเจ้าเอาพวกข้าไปไว้ไหนเนี้ย

"บอกมาเถอะนะ วินด์เซลผื่อข้าให้เจ้าเสือใช้เวทย์เคลื่อนย้ายได้"ข้าช่วยขอร้องอีกแรง เพราะข้าอีก

ก็อยากรู้เหมือนกันว่า ใคร

"เทพอัศวินเนกอน..."วินด์เซลตอบ

ป.ล.เนกอนมาจากเรื่องthe legend of sun knight ครับ

"งั้นก็พอดีเลย เพราะข้าเองก็ต้องไปส่งเอกสารให้เทมเพสเหมือนกัน"คาเรนพูดออกมาอย่างดีใจ

"งั้นเดี๋ยววันพรุ่งนี้บอกให้ทุกคนเดินทางไปด้วยดีไหมนะ?"ข้าแสดงความคิดเห็น

"ก็ดีเหมือนกัน เพราะข้าเองก็อยากเห็นวิหารของพวกเทพอัศวินด้วย"เจ้าเสือออกมาพร้อมพยักหน้า

"งั้น วันพรุ่งนี้ข้าก็ไปด้วยก็แล้วกันนะ"ไคลน์หลับตาพูด

"จ...เจ้าเองก็ไปงั้นเหรอ?"วินด์เซลเบิ่งตาถามไคลน์

"ข้าไปไม่ได้รึไงกัน?"ไคลน์พูดก่อนจะมองหน้าวินด์เซลอย่างเคืองๆ

"ป..ไปได้จ้ะ"วินด์เซลตอยเสียงอ่อนลง