ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่9 เริ่มแผนแต่ไม่สำเร็จ
ระหว่างรับประทานอาหารเย็น
"เห๋...เซอเซส กับข้าวฝีมือข้าไม่ถูกปากเจ้างั้นเหรอ "คาเรนถามเซอเซส
"เปล่าหรอก รู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังมา ยังไงไม่รู้"เซอเซสพูด
"เซอเซสคุง ไข้ขึ้นเหรอ?โฟรเซนคุง พอเซอเซสคุงไปนอนที่ห้องหน่อยสิ"พี่เพลสั่งเจ้าเสือ
"ม...ไม่เป็นไรหรอก พี่เพล ขอบคุณมาก"ข้าขอบคุณ คาเรนเล็กน้อยที่อุตส่าห์เป็นห่วงข้า ว่าแต่ ...
ตั้งแต่เจ้ากินข้าวไป ดูเจ้าเงียบไปนะ เจ้าเสือ เป็นอะไรรึเปล่า
'ไม่เป็นไรหรอก อย่าห่วงข้าเลย' เจ้าเสือตอบข้าในใจ เอ...สงสัยไข้ขึ้น กินข้าวเสร็จต้องไปถามตัว
ต่อตัวหน่อยแล้วล่ะ
"อิ่มแล้วนะ"เจ้อเสือพูดก่อนจะเดินจากโต๊ะอาหารขึ้นไปบนห้อง
"นี่พี่ เป็นอะไรรึเปล่าสีหน้าไม่ดีเลยนะ?" คาเรนพูดด้วยความเป็นห่วง แต่ความจริงแล้วคาเรนอยาก
จะเติมไปอีกอย่างนั่นคือ'ยาปลุก ออกฤทธิ์แล้วเหรอ พี่ชาย'
"เอ่อ ข้าอิ่มแล้วนะคาเรน ต้องขอโทษเจ้าด้วย เดี๋ยวข้าไปดูเจ้าเสือก่อนนะ" ข้าพูดก่อนจะเดินขึ้น
ห้องไปอีกคน
'นี่ๆ คาเรน'เฮพเรียกคาเรนเบาๆ
...มีอะไร? คาเรนถามเฮพในใจ
'นี่เจ้า อย่าบอกนะว่า...'เฮพถามเบาๆ
...ใช่ คาเรนตอบไปอย่างสั้นๆได้ใจความ
ห้องนอน
"นี่เจ้อเสือ เป็นอะไรไปน่ะ ไม่สบายงั้นเหรอ?"ข้าพูดก่อนจะเอาหลังมือไปแตะหน้าผาก
"อย่ามายุงกับข้านะ!"เจ้าเสือตวาด ทำไมกันนะ?
"นี่เจ้ายังสติดีอยู่รึเปล่าเนี้ย อุ้บ!"จู่ๆเจ้าเสือ ก็เอาปากของตน มา ประกบปากข้า คิดจะทำอะไรน่ะ
ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้เลยนะ!! ดูเหมือนว่ายิ่งข้าส่งเสียค้าน ข้ายิ่งเปิดช่องปาก ให้เจ้าเสือเท่านั้น ใครก็ได้
ช่วยด้วย เจ้าเสือเกิดคลั่งอะไรขึ้นมาเนี้ย
"อืม แฮ่กๆ...."ในที่สุดเจ้าเสือก็เอาปากออกไป ก่อนจะคร่อมข้า ว้าก!!!!ใครก็ได้ช่วยข้าด้วย!!!!
รึว่า น้ำที่เจ้าเสือกิน มันผสมเหล้ากันนะ? แต่อย่าเพิ่งมาคิดมันตอนนี้เลย จู่ๆ เจ้าเสือก็เอามือล้วง
เข้าไปในเสือของข้า ก่อนจะเลียที่ซอกคอ อย่างกระหาย
"อ๊ะ!"จู่ๆ เจ้าเสือก็ไปจับที่จุกหน้าอกข้า ปล่อยเดี๋ยวนี้นะเจ้าเสือ!!!!!
"หยุดเนี้ยนี้เลยนะ เจ้าเสือบ้า!!!!!!"ข้าตวาดออกไปอย่างเหลืออดเหลือทน หวังให้เจ้าเสือคนเดิมได้
ยิน และดูเหมือนว่ามันจะได้ผลซะด้วย
"น...นี่ข้าเป็นอะไรของข้าเนี้ย"เจ้าเสือพูดก่อนจะเบิ่งตามองกับสิ่งที่ตนทำลงไปในช่วงตอนขาดสติ
ชั่ววูบ
"เซอเซส ข้าขอโทษข้า ไม่ได้ตั้งใจ"เจ้าเสือขอโทษขอโพยข้า เป็นการใหญ่ อยากจะโกรธแต่ก็
โกรธไม่ลงแฮะ ทำไมกันนะ...?
"เจ้าเสือ เมื่อตอนอาหารเย็นเจ้ากินเหล้างั้นเหรอ?"ข้าหันไปถามเจ้าเสือ
"นิดหน่อยน่ะ เป็นน้ำผลไม้ผสมเหล้า เห็นเมื่อก่อนเจ้าชอบกินออกจะตายไป ข้าก็เลยลองชิมดูน่ะ
แต่ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้ ข้าคงเข็ดกับการกินเหล้าไปอีกนาน"เจ้าเสือพูดออกมาอย่างแหยงพร้อมดู
กับผลงานสิ่งที่ตนเองทำ
"ว่าแต่ เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?"เจ้าเสือถามข้า
"แค่เกือบเสียตัวเท่านั้น"ข้าพูดพรอ้มหันหน้าไปทางอื่น
"นี่เจ้าโกรธข้างั้นเหรอ ข้าขอโทษ ข้าไม่รู้จริงๆว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ ด้วยเกียรติของข้า ข้าขอ
สัญญาว่า จะไม่กินเหล้าอีกเป็นอันขาด"เจ้าเสือพูด เฮ้อ...ในเมิ่ออพูดแบบนั้น ข้าคงโกรธไม่ลงจริงๆ
นั่นแหละ...
เซอเซสคิดก่อนจะ หันหน้าไปยิ้มให้เจ้าเสือ นาม โฟรเซน โดยได้สังเกตเลยแม้แต่น้อย ว่ามีคน
กำลังจ้องมองเค้าอยู่
...ฤทธิ์ยาเบาชมีด คาเรนคิดในใจอย่างเซ็งๆ ยาถูกมันคุณภาพต่ำแบบนี้นี่เอง โว้ย!!อย่างจะฆ่าคน
ขายให้ตายคาเท้าจริงเลยเฟ้ย!!!!! คาเรนคิดก่อนจะเกิดอาการอยากฆ่าคนขายยาขึ้นมา
"จำไว้นะ ข้าจะไม่ซื้อยาร้านนั้นอีกแล้ว"คาเรนพูดอย่างตัวพ้อ
'เอาน่า ถ้าหากว่ามันมีฤทธิ์แรงขึ้นมา มีหวังเซอเซสเกลียดโฟรเซน แหงๆ'เฮพพูดก่อนจะทำหน้า
เหนื่อยใจกับคู่หูโรคจิตของเขา
"นั่นน่ะสินะ ถ้าทำอย่างนั้นก็ไม่สนุกน่ะสิ จริงไหม?"คาเรนพูดก่อนจะแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว
'เจ้าเลิกทำหน้าเป็นฆาตกรโรคจิตทีเถอะ ไม่งั้นข้านอนไม่หลับแน่'เฮพพูด ก่อนจะมองหน้าคาเรน
"วิญญาณอย่างเจ้าต้องนอนด้วยงั้นเหรอ เฮพลัสก้า"เจ้าของชื่อ สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะยิ้มแห้งๆ
'เอาน่าๆ ข้าแค่เปรียบเทียบเท่านั้นเอง'เฮพพูดพร้อมยิ้มแห้งๆ ออกมาอีกครั้ง
"เสร็จคู่นี้แล้ว ไปเล่นคู่ไหนต่อดีนะ พี่เพล?จีเซล?"คาเรนพูดก่อนจะเอาสมุดเล่มเล็กๆขึ้นมาจดอะไร
บางอย่าง
'สรุปว่าเจ้าจะแกล้งทุกคนเลยใช่ไหมเนี้ย?'เฮพถามพลางกลืนน้ำลายลงคอ
"แค่ตั้งท่าไว้ก่อนนก็เท่านั่นเอง ไม่มีอะไรมากหรอกน่า จะว่าไปไอ้ความรู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังมา
ของเซอเซสเป็นเรื่องจริงรึเปล่านะ?"คาเรนพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างอยู่
'ข้าว่าน่าจะเป็นจริงนะ เพราะข้าเองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน'
"สัมผัสของเจ้าน่าเชื่อถือกี่เปอร์เซ็นต์กันล่ะเนี้ย"คาเรนพูดก่อนจะทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
'น่าจะเชื่อถือได้นะ เพราะสิ่งที่กำลังจะมามันมาอยู่หน้า คฤหาสน์เราแล้วล่ะ'เฮพพูดก่อนจะมองออก
ไปที่หน้าต่าง
"ท่าทางเหมือนพวกมาเสนอขายของเลย เดี๋ยวลงไปปฏิเสธมันดีกว่า"คาเรนพูดก่อนจะลงไปจาก
ต้นไม้
"เฮ้!!เจ้าน่ะ มาทำอะไรที่คฤหาสน์ของข้า...ฟ...เฟรส วินด์เซล!!!!?"คาเรนมองหน้าผู้ที่มาเยือนก่อน
จะอุทานขึ้นมา
"เห๋...เซอเซส กับข้าวฝีมือข้าไม่ถูกปากเจ้างั้นเหรอ "คาเรนถามเซอเซส
"เปล่าหรอก รู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังมา ยังไงไม่รู้"เซอเซสพูด
"เซอเซสคุง ไข้ขึ้นเหรอ?โฟรเซนคุง พอเซอเซสคุงไปนอนที่ห้องหน่อยสิ"พี่เพลสั่งเจ้าเสือ
"ม...ไม่เป็นไรหรอก พี่เพล ขอบคุณมาก"ข้าขอบคุณ คาเรนเล็กน้อยที่อุตส่าห์เป็นห่วงข้า ว่าแต่ ...
ตั้งแต่เจ้ากินข้าวไป ดูเจ้าเงียบไปนะ เจ้าเสือ เป็นอะไรรึเปล่า
'ไม่เป็นไรหรอก อย่าห่วงข้าเลย' เจ้าเสือตอบข้าในใจ เอ...สงสัยไข้ขึ้น กินข้าวเสร็จต้องไปถามตัว
ต่อตัวหน่อยแล้วล่ะ
"อิ่มแล้วนะ"เจ้อเสือพูดก่อนจะเดินจากโต๊ะอาหารขึ้นไปบนห้อง
"นี่พี่ เป็นอะไรรึเปล่าสีหน้าไม่ดีเลยนะ?" คาเรนพูดด้วยความเป็นห่วง แต่ความจริงแล้วคาเรนอยาก
จะเติมไปอีกอย่างนั่นคือ'ยาปลุก ออกฤทธิ์แล้วเหรอ พี่ชาย'
"เอ่อ ข้าอิ่มแล้วนะคาเรน ต้องขอโทษเจ้าด้วย เดี๋ยวข้าไปดูเจ้าเสือก่อนนะ" ข้าพูดก่อนจะเดินขึ้น
ห้องไปอีกคน
'นี่ๆ คาเรน'เฮพเรียกคาเรนเบาๆ
...มีอะไร? คาเรนถามเฮพในใจ
'นี่เจ้า อย่าบอกนะว่า...'เฮพถามเบาๆ
...ใช่ คาเรนตอบไปอย่างสั้นๆได้ใจความ
ห้องนอน
"นี่เจ้อเสือ เป็นอะไรไปน่ะ ไม่สบายงั้นเหรอ?"ข้าพูดก่อนจะเอาหลังมือไปแตะหน้าผาก
"อย่ามายุงกับข้านะ!"เจ้าเสือตวาด ทำไมกันนะ?
"นี่เจ้ายังสติดีอยู่รึเปล่าเนี้ย อุ้บ!"จู่ๆเจ้าเสือ ก็เอาปากของตน มา ประกบปากข้า คิดจะทำอะไรน่ะ
ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้เลยนะ!! ดูเหมือนว่ายิ่งข้าส่งเสียค้าน ข้ายิ่งเปิดช่องปาก ให้เจ้าเสือเท่านั้น ใครก็ได้
ช่วยด้วย เจ้าเสือเกิดคลั่งอะไรขึ้นมาเนี้ย
"อืม แฮ่กๆ...."ในที่สุดเจ้าเสือก็เอาปากออกไป ก่อนจะคร่อมข้า ว้าก!!!!ใครก็ได้ช่วยข้าด้วย!!!!
รึว่า น้ำที่เจ้าเสือกิน มันผสมเหล้ากันนะ? แต่อย่าเพิ่งมาคิดมันตอนนี้เลย จู่ๆ เจ้าเสือก็เอามือล้วง
เข้าไปในเสือของข้า ก่อนจะเลียที่ซอกคอ อย่างกระหาย
"อ๊ะ!"จู่ๆ เจ้าเสือก็ไปจับที่จุกหน้าอกข้า ปล่อยเดี๋ยวนี้นะเจ้าเสือ!!!!!
"หยุดเนี้ยนี้เลยนะ เจ้าเสือบ้า!!!!!!"ข้าตวาดออกไปอย่างเหลืออดเหลือทน หวังให้เจ้าเสือคนเดิมได้
ยิน และดูเหมือนว่ามันจะได้ผลซะด้วย
"น...นี่ข้าเป็นอะไรของข้าเนี้ย"เจ้าเสือพูดก่อนจะเบิ่งตามองกับสิ่งที่ตนทำลงไปในช่วงตอนขาดสติ
ชั่ววูบ
"เซอเซส ข้าขอโทษข้า ไม่ได้ตั้งใจ"เจ้าเสือขอโทษขอโพยข้า เป็นการใหญ่ อยากจะโกรธแต่ก็
โกรธไม่ลงแฮะ ทำไมกันนะ...?
"เจ้าเสือ เมื่อตอนอาหารเย็นเจ้ากินเหล้างั้นเหรอ?"ข้าหันไปถามเจ้าเสือ
"นิดหน่อยน่ะ เป็นน้ำผลไม้ผสมเหล้า เห็นเมื่อก่อนเจ้าชอบกินออกจะตายไป ข้าก็เลยลองชิมดูน่ะ
แต่ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้ ข้าคงเข็ดกับการกินเหล้าไปอีกนาน"เจ้าเสือพูดออกมาอย่างแหยงพร้อมดู
กับผลงานสิ่งที่ตนเองทำ
"ว่าแต่ เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?"เจ้าเสือถามข้า
"แค่เกือบเสียตัวเท่านั้น"ข้าพูดพรอ้มหันหน้าไปทางอื่น
"นี่เจ้าโกรธข้างั้นเหรอ ข้าขอโทษ ข้าไม่รู้จริงๆว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ ด้วยเกียรติของข้า ข้าขอ
สัญญาว่า จะไม่กินเหล้าอีกเป็นอันขาด"เจ้าเสือพูด เฮ้อ...ในเมิ่ออพูดแบบนั้น ข้าคงโกรธไม่ลงจริงๆ
นั่นแหละ...
เซอเซสคิดก่อนจะ หันหน้าไปยิ้มให้เจ้าเสือ นาม โฟรเซน โดยได้สังเกตเลยแม้แต่น้อย ว่ามีคน
กำลังจ้องมองเค้าอยู่
...ฤทธิ์ยาเบาชมีด คาเรนคิดในใจอย่างเซ็งๆ ยาถูกมันคุณภาพต่ำแบบนี้นี่เอง โว้ย!!อย่างจะฆ่าคน
ขายให้ตายคาเท้าจริงเลยเฟ้ย!!!!! คาเรนคิดก่อนจะเกิดอาการอยากฆ่าคนขายยาขึ้นมา
"จำไว้นะ ข้าจะไม่ซื้อยาร้านนั้นอีกแล้ว"คาเรนพูดอย่างตัวพ้อ
'เอาน่า ถ้าหากว่ามันมีฤทธิ์แรงขึ้นมา มีหวังเซอเซสเกลียดโฟรเซน แหงๆ'เฮพพูดก่อนจะทำหน้า
เหนื่อยใจกับคู่หูโรคจิตของเขา
"นั่นน่ะสินะ ถ้าทำอย่างนั้นก็ไม่สนุกน่ะสิ จริงไหม?"คาเรนพูดก่อนจะแสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว
'เจ้าเลิกทำหน้าเป็นฆาตกรโรคจิตทีเถอะ ไม่งั้นข้านอนไม่หลับแน่'เฮพพูด ก่อนจะมองหน้าคาเรน
"วิญญาณอย่างเจ้าต้องนอนด้วยงั้นเหรอ เฮพลัสก้า"เจ้าของชื่อ สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะยิ้มแห้งๆ
'เอาน่าๆ ข้าแค่เปรียบเทียบเท่านั้นเอง'เฮพพูดพร้อมยิ้มแห้งๆ ออกมาอีกครั้ง
"เสร็จคู่นี้แล้ว ไปเล่นคู่ไหนต่อดีนะ พี่เพล?จีเซล?"คาเรนพูดก่อนจะเอาสมุดเล่มเล็กๆขึ้นมาจดอะไร
บางอย่าง
'สรุปว่าเจ้าจะแกล้งทุกคนเลยใช่ไหมเนี้ย?'เฮพถามพลางกลืนน้ำลายลงคอ
"แค่ตั้งท่าไว้ก่อนนก็เท่านั่นเอง ไม่มีอะไรมากหรอกน่า จะว่าไปไอ้ความรู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังมา
ของเซอเซสเป็นเรื่องจริงรึเปล่านะ?"คาเรนพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างอยู่
'ข้าว่าน่าจะเป็นจริงนะ เพราะข้าเองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน'
"สัมผัสของเจ้าน่าเชื่อถือกี่เปอร์เซ็นต์กันล่ะเนี้ย"คาเรนพูดก่อนจะทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
'น่าจะเชื่อถือได้นะ เพราะสิ่งที่กำลังจะมามันมาอยู่หน้า คฤหาสน์เราแล้วล่ะ'เฮพพูดก่อนจะมองออก
ไปที่หน้าต่าง
"ท่าทางเหมือนพวกมาเสนอขายของเลย เดี๋ยวลงไปปฏิเสธมันดีกว่า"คาเรนพูดก่อนจะลงไปจาก
ต้นไม้
"เฮ้!!เจ้าน่ะ มาทำอะไรที่คฤหาสน์ของข้า...ฟ...เฟรส วินด์เซล!!!!?"คาเรนมองหน้าผู้ที่มาเยือนก่อน
จะอุทานขึ้นมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น