ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Track 1 : ฮูวี๊ฮู
Track 1 : รักคือ
“5..6..7..8”
ตึง ตึ่ง โป๊ะ ตึ่ง ตึง โป๊ะ
“โอ้ย หนวกหู”เสียงโวยวายที่ร้องขึ้นทำให้เสียงกลองเมื่อครู่หยุดชะงัก ร่างสูงที่กำลังซ้อมดนตรีอยู่เงยหน้ามองผู้จัดการหน้าหวานที่พวงตำแหน่งนักแต่งเพลงของวง
“หนวกหูมึงก็ออกไปข้างนอกดิ”
“กูออกแน่ถ้ามึงไม่ได้ทำเพลงกูป่นปี้ขนาดนี้ เล่นไงของมึงว่ะ”
“กูก็ไม่เห็นมันจะแย่ตรงไหน”เสียงทุ้มเจ้าเสน่ห์ที่ยืนจับไมค์เอ่ยขึ้น
“มึงใช้อะไรฟัง โจวคยูฮยอน”
“หูดิ”
“ไอ้เชี่ยนี้กวนตีน”ร่างบางทำท่าจะเดินเข้าไปกระชากของเพื่อนสนิทหากแต่มือหนาคว้าแขนอีกคนกลับมานั่งเก้าอี้มุมห้อง
“นั่ง”
“ฮึ้ย”เสียงหวานเอ่ยสะบัดใส่คนที่ลากตัวเองกลับมานั่ง ก่อนจะมองสมาชิกของวง
โจวคยูฮยอน นักร้องนำที่มีความกวนตีนเป็นเลิศที่สุด
ชเวซีวอน มือกลองผู้ที่ไม่แคร์ใครทั้งนั่น คติประจำใจมันคือ ‘กูจะเล่นอย่างนี้ใครจะทำไม’
และคนสุดท้าย คิมคิบอม มือเบสที่เงียบขรึม ชีวิตนี้ถ้าไม่ต้องกินข้าวคิมคิบอมคงจะคืนปากให้พระเจ้าไปแล้ว
“พวกมึงเล่นดนตรีแบบขาดกีต้าร์มาสามวันแล้ว มึงไม่รู้สึกมันขัดๆบ้างรึไง”เมื่อเริ่มใจเย็น คนหน้าหวานก็เริ่มพูดอย่าง
ช้าๆ
“แล้วมึงจะให้ทำไง จะหาใครมาแทนจองโมว่างั้น”
“มึงจะรอมันกลับมาจาก’เมการึไงล่ะ เชี่ย มันไปเรียนสองปีเชียวนะมึง”
“กูไม่ค่อยอยากรับคนที่ไม่คุ้น”ซีวอนหมุนไม้กลองในมือ พร้อมเอ่ยแบบเครียดๆ
“ทำไมไม่ลองชวนพี่คังอินล่ะ”คยูฮยอนเอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปมองซีวอน
“พี่แกติดสาวขนาดนั้น คงยากว่ะ”
“ไม่ลองจะรู้อะไร”หน้าหวานของชายหนุ่มมองเพื่อนทั้งสองคุยกันแล้วจึงเอ่ยขึ้นมาบ้าง
“กูมีเพื่อนเล่นกีต้าร์ขั้นเทพอยู่คนนึง มึงสนป่ะ”ทั้งสองคนหันไปมองร่างบางที่นั่งกระดิกเท้าแล้วก็เลิกคิ้ว
“ฮยอกแจอ่ะเหรอ”ชื่อเพื่อนสนิทที่หลุดออกมาทำให้หน้าหวานทำหน้าเมื่อย
“ไอ้ไก่มันจะเล่นไรเป็น วันๆกูเห็นมันเอาแต่คุยโทรศัพท์”ว่าแล้วก็ตวัดตาใส่ไอ้มือกลองหน้าม้าหนึ่งที
“อย่าพาดพิง พูดมาเลยดีกว่าว่าใคร”
“ซองมิน”คยูฮยอนเบิกตาขึ้นอย่างงงๆ
“ลีซองมิน เพื่อนกระต่ายของมึงอ่ะนะ ไอ้หมวย”
“เออ เล่นเก่งโครต กูเคยเห็นแมร่งเล่นอยู่ในห้องวันก่อน ฝีมือไม่แพ้จองโมเลยนะมึง”คยูฮยอนมองหน้าซีวอนกับคิบอม แล้วจึงหันไปมองหน้าดงเฮอีกครั้ง
“งั้นมึงก็ชวนเข้ามาดิ”
“กูชวนแล้ว”
“อื้ม ก็ดี”
“แต่มันไม่ยอมมา”
“อ้าว”เพื่อนม้ากับเพื่อนหมาป่าร้องพร้อมกัน
“ทำไม”
“มันบอกมันไม่มีเวลา”
“โธ่ ไอ้หมวย มึงนี่ไม่ได้เรื่องเลย”อารมณ์ที่สงบไปเมื่อครู่เริ่มจะขึ้นมาอีกครั้ง ยอมไม่ได้เลยนะ เจอคนดูถูกอ่ะ
“ถ้ามึงเจ๋งจริง มึงไปชวนมันมาให้ได้ดิ โธ่”
“เออ กูชวนได้แน่”
“ถ้าอาทิตย์นึงมึงยังชวนมันไม่ได้ มึงต้องจูบคิบอมโชว์พวกกูนะ”ผู้ถูกพาดพิงเงยหน้าจากเบสตัวโปรดมามองเพื่อนทั้งสองคน
“เกี่ยวไรกับกู พวกมึงพนันกันก็จูบกันเองดิ”
“ได้เลย แต่ถ้ากูชวนมาได้ มึงเตรียมดีพคิสคิบอมได้เลย”คยูฮยอนเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะหันไปแท็กมือกับซีวอน
ไม่รู้จักลมปากโจวคยูฮยอนซะแล้ว ลีดงเฮ
เตรียมกั้นหายใจไว้ให้ดีเหอะ
ดงเฮมองหน้าโจวคยูฮยอนอย่างเซ็งๆแล้วก็เอ่ยเรียกเพื่อนร่วมห้อง
“กลับห้องกันเหอะ คิบอม กูเบื่อ”ร่างบางรอร่างสูงของรูมเมทที่กำลังเก็บเบสตัวโปรดช้าๆอย่างเซ็งๆ
“ผู้ชายไรว่ะ ช้าชะมัด”ขาเรียวก้าวออกจากห้องอย่างหงุดหงิดให้คนในห้องที่เหลือได้แต่ส่ายหน้า
“มันเป็นเชี่ยไรของมันว่ะ”
“เมื่อคืนเห็นว่าพลาด คงหงุดหงิด”คิบอมเอ่ยบอกเบาๆ ก็จะโบกมือลาเพื่อนสนิททั้งสอง
ซีวอนกับคยูฮยอนมองเพื่อนรักเดินออกจากห้องไปแล้วก็หันมามองหน้ากัน
“เอาไงดีว่ะ มึงกะกู”
“เดี๋ยวกูจะแวะไปหาพี่คังอิน มึงจะกลับหอก่อนก็ตามใจ”ซีวอนเอาไม้กลองเสียบไว้กับกระเป๋ากางเกง พรางเดินออกจากห้องไปอีกคนไม่รอร่างสูงที่กำลังคิดอยู่ว่าตัวเองจะทำอะไรดี
ชมรมพันธุ์ไม้
ซีวอนมองป้ายชื่อชมรมแล้วก็ลังเลใจ จะให้เขาเข้าไปในชมรมนี้จริงๆนะหรอ พี่คังอินจะอยู่รึป่าวก็ไม่รู้..?
“มีอะไรให้ช่วยไหมครับ”เสียงหวานใสจากทางด้านหลังทำให้หน้าหล่อต้องเหลียวไปมอง
นางฟ้ารึป่าว ทำไมถึงสวยอย่างนี้
“เอ่อ..”หน้าสวยเอียงคออย่างสงสัย
“ผมมาตามหาพี่คังอิน เขาอยู่รึป่าวครับ”กลีบปากอิ่มยิ้มหวาน ก่อนจะเอ่ย
“คังอินกลับไปซักพักแล้ว”
“อ๋อครับ”ซีวอนพยักหน้ารัวๆ แบบทำตัวไม่ถูก
“งั้นฉันขอตัวล่ะกันนะ”ร่างบางบอก กำลังจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง แต่เสียงทุ้มเอ่ยขัดไว้ซะก่อน
“คุณชื่ออะไรหรอครับ”คนถูกถามหันไปมองหน้าชายหนุ่มแล้วก็ยิ้มให้อีกครั้ง
“คิมฮีชอล รุ่นพี่ของนาย ชเว ซีวอน”
“ทำไมมาช้าจัง”เสียงทุ้มเอ่ยถามทันทีที่คนรักวางหนังสือลงบนโต๊ะ
“พอดีเจอรุ่นน้องหน้าชมรมน่ะ แล้วทำไมไม่กลับหอไปก่อนเนี้ย”ฮีชอลมองหน้าฮันคยองแล้วก็ยกมือปาดเหงื่อบนหน้าคนรักเบาๆ
“คิดถึงนาย อยากกลับพร้อมนาย เหตุผลแค่นี้พอไหม"ฮีชอลยักไหล่
“ก็ถือว่าเข้าท่า งั้นเรากลับกันเลยดีกว่าเนอะ”ฮีชอลลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้ข้างต้นไม้ใหญ่ พรางกุมมือคนรักเดินกลับไปด้วยกันแบบที่ทำทุกวัน
“นี่ ฮันคยอง”
“หื้ม”
“ถ้าฉันนอกใจนาย นายจะทำยังไง”ร่างสูงหัวเราะ ก่อนจะตอบ
“ไม่ทำอะไร ก็แค่ปล่อยนายไป”
“ปล่อยไปง่ายๆอะนะ”
“อื้ม”
“ทำไมไม่รั้งฉันล่ะ”
“ในเมื่อนายคิดจะนอกใจฉัน รักของเรามันก็คงไม่มีความหมายสำหรับนายแล้ว ถ้าฉันรั้งไว้มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ”
“นั่นสินะ”
“นายกำลังนอกใจฉันรึไง”ฮีชอลมองหน้าคนรักแล้วก็หัวเราะ
“ใช่ ฉันกำลังนอกใจนายไปรักอีทึกอยู่”มือหนายกขึ้นขยี้บนกลุ่มผมหนุ่มแรงๆ
“งั้นก็แล้วไป อย่าให้จับได้แล้วกัน"
TBC
ช่วยแนะนำติชมกันด้วยนะค่ะ
ฟิคเรื่องนี้ คิเฮ คยูมิน วอนซิน ฮันฮยอก และก็คังทึกนะค่ะ
Cry .Q
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น