ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทต้น
ที่สมาพันธ์ผู้ส่งสารสามภพ
ณ ห้องแห่งหนึ่งที่จัดได้เลยว่ามืดจนสามารถนำไปทำเป็นบ้านผีสิงได้อย่างสบาย นั่นคือห้องของ
หัวหน้าสมาพันธ์ 'กลาเซียส' และเนื่องจากว่า กลาเซียส หาประโยคบางอย่างหลอกเฟนเซล
เฟนเซลจึงออกไปอย่างว่าง่าย และระหว่างรอใครบ้างคน จึงถือโอกาส หลับไปอย่างไม่สนใจ
เอกสารที่โดนน้ำลายตนเองเลยแม้แต่น้อย
ตุ้บ!
เสียงฝีเท้ากระทบกับพื้นเบาๆ ปรากฎอยู่หน้าห้อง กลาเซียส เด็กสาวใบหน้าสีขาวราวหิมะ ผมสีขาว
โพลนตาสีแดง และชุดที่ตรงข้ามกับสีผม นั่นก็คือ สีดำ พอมาถึงได้ไม่นาน เด็กสาวจึงเคาะประตู
อย่างไม่รอช้า
ก๊อกๆๆ
เงียบ...แน่นอนว่า เด็กสาวยังดึงดันที่จะเคาะประตูอีกครั้งหนึ่ง พร้อมสะกดอารมณ์ของตนเองเอาไว้
มิให้เกิดอาการ อาละวาดขึ้นมา ไม่งั้นที่นี่ได้เละไม่มีชิ้นดีแน่ๆ
ก๊อกๆๆ
ยังคงมีคำตอบอย่างเดิม คือเงียบ เจ้าบ้า ตายแล้วรึไงกันนะ? เด็กสาวคิด ก่อนจะลงมือเคาะอีกที
ก๊อกๆๆ
เล่นทำเอาเด็กสาวเลือดขึ้นหน้า เกิดอาการโมโห ปน หงุดหงิด เตะประตูห้อง กลาเซียส ให้ไปไกล
หูไกลตา เมื่อเด็กสาวเข้ามา ก็ได้พบซาก กลาเซียสนอนตายคาเอกสารอยู่ ...นี่ถ้าเอาหนังสือพิมพ์
มาคลุมคงเหมือนศพชนิดแยกไม่ออกเลยทีเดียว...เด็กสาวคิด
"อือ...อ่าวคาเรนเทีย มาแล้วเหรอ?"กลาเซียสปรือตาขึ้นมามองหน้าเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า
"เลิกเรียกข้าแบบนั่นได้แล้ว ข้าไม่ค่อยชอบ..."คาเรนเทียพูด
"จริงสินะ อบู่ที่แดนปิศาจสบายดีไหม?"กลาเซียสถาม
"ก็ดี แต่มีคนกวนประสาทข้า เยอะเหลือเกิน" คาเรนเทียมองเล็บที่กางออกมาอย่างชื่นชม
"เจ้าก็หัดควบคุมสติอารมณ์หน่อยสิ อีกอย่าง ประตูห้องข้า ปลิวหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้?"กลาเซียส
พูดพร้อมมองไปทางประตูห้องของเขาเอง
"ว่าแต่มีเรื่องอะไรถึงเรียกข้ามาจากแดนปิศาจกัน ถ้าเหตุผลฟังไม่ขึ้นคงรู้สินะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น?"
คาเรนเทียกางเล็บขึ้นมาขู่
"เจ้านี่มัน ยังมีนิสัยชอบขู่คนเหมือนเดิมนะ คาเรน"กลาเซียสชมคาเรนเล็กน้อย
"ข้านิสัยแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว มีเรื่องอะไร ก็รีบๆพูดมาเถอะ ข้ารอฟังอยู่"คาเรนพูด
"มีเรื่องสนุกให้ทำน่ะ... " กลาเซียสพูดขึ้นมา พร้อมยิ้มที่มุมปาก
"เรื่องสนุกงั้นเหรอ? ว่าแต่เรื่องอะไรล่ะ ถ้าไม่สนุกอย่างที่เจ้าว่า ข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งซะตรงนี้เลยคอยดู"
คาเรนยังคงกางเล็บขู่ตามเคย
"คงได้ยินเรื่องเด็กใหม่แล้วใช่ไหม?"กลาเซียสถามคาเรน
"คนที่เป็นคู่หูกับพี่โฟรเซนน่ะเหรอ ที่ชื่อ เซอเซสใช่ไหม ชื่อจริงยาวได้เรื่องเลยนี่นา"คาเรนยิ้มอย่าง
ขำๆ
"นั่นแหละเรื่องสนุกที่ข้า อยากให้เจ้าทำในตอนนี้"
"ดูท่าจะเป็นเรื่องที่สนุกไม่เบาเลยนี่นา..."คาเรนแสยะยิ้ม ถ้าให้สังเกตดีๆจะเหมือนกับใครบางคนเลย
ไม่มีคิด อย่างที่เขาว่ากันนั่นแหละ 'เชื้อไม่ทิ้งแถว' ถึงแม้ว่าจะคนละแม่กันก็เถอะ
"เจ้านี่มันยังโรคจิตไม่เปลี่ยนแปลงเลยนะ คาเรน"กลาเซียสแอบแซว คาเรนเล็กน้อย
"ถึงข้าจะโรคจิต แต่ข้าก็ไม่ได้เงียบขรึมเหมือนใครบางคนก็แล้วกันนะ"คาเรนพูด
"อุตส่าห์หลอกให้'คนๆนั้น'ออกไปแล้วแท้ๆ หัดขอบคุณซะบ้างสิ"กลาเซียสพูด
"ข้าไม่อยากขอบคุณหรอกนะ แต่ก็เอาเถอะ ช่วยอย่าบอกเค้าทีได้ไหมว่า ข้ากลับมาที่นี่แล้ว" คาเรน
พูดพร้อมหลับตาลงอยากอ่อนล้า...ในใจตอนนี้คิดได้แค่อย่างเดียวว่า ...ไม่อยากเจอพี่ชายแบบนั้น
อีกแล้ว...
"ก็เอาสิ ถ้าความมันไม่แตกน่ะนะ อีกอย่างคนของที่นี่ก็รู้จักเจ้าเป็นอย่างดีเลยด้วย"กลาเซียสยิ้ม
"แหม...ข้ามันเป็นลูกครึ่งพยัคฆ์เมฆาเพียงคนเดียวของที่นี่นี่นา..." ใช่แล้วคาเรนเป็นลูกครึ่งระหว่าง
หมาป่าหิมะ กับ พยัคฆ์เมฆา แต่ดูท่า จะได้เชื้อจากพ่อมากกว่าแม่ซะอีก
"นั่นน่ะสินะ...แค่นี้น่ะแหละ หวังว่าเจ้าคงจำห้องพักเดิมของเจ้าได้นะ"
"จำได้สิ แล้วเจอกันวันหลังนะ กลาเซียส"
"เช่นกัน คาเรน"
ณ ห้องแห่งหนึ่งที่จัดได้เลยว่ามืดจนสามารถนำไปทำเป็นบ้านผีสิงได้อย่างสบาย นั่นคือห้องของ
หัวหน้าสมาพันธ์ 'กลาเซียส' และเนื่องจากว่า กลาเซียส หาประโยคบางอย่างหลอกเฟนเซล
เฟนเซลจึงออกไปอย่างว่าง่าย และระหว่างรอใครบ้างคน จึงถือโอกาส หลับไปอย่างไม่สนใจ
เอกสารที่โดนน้ำลายตนเองเลยแม้แต่น้อย
ตุ้บ!
เสียงฝีเท้ากระทบกับพื้นเบาๆ ปรากฎอยู่หน้าห้อง กลาเซียส เด็กสาวใบหน้าสีขาวราวหิมะ ผมสีขาว
โพลนตาสีแดง และชุดที่ตรงข้ามกับสีผม นั่นก็คือ สีดำ พอมาถึงได้ไม่นาน เด็กสาวจึงเคาะประตู
อย่างไม่รอช้า
ก๊อกๆๆ
เงียบ...แน่นอนว่า เด็กสาวยังดึงดันที่จะเคาะประตูอีกครั้งหนึ่ง พร้อมสะกดอารมณ์ของตนเองเอาไว้
มิให้เกิดอาการ อาละวาดขึ้นมา ไม่งั้นที่นี่ได้เละไม่มีชิ้นดีแน่ๆ
ก๊อกๆๆ
ยังคงมีคำตอบอย่างเดิม คือเงียบ เจ้าบ้า ตายแล้วรึไงกันนะ? เด็กสาวคิด ก่อนจะลงมือเคาะอีกที
ก๊อกๆๆ
เล่นทำเอาเด็กสาวเลือดขึ้นหน้า เกิดอาการโมโห ปน หงุดหงิด เตะประตูห้อง กลาเซียส ให้ไปไกล
หูไกลตา เมื่อเด็กสาวเข้ามา ก็ได้พบซาก กลาเซียสนอนตายคาเอกสารอยู่ ...นี่ถ้าเอาหนังสือพิมพ์
มาคลุมคงเหมือนศพชนิดแยกไม่ออกเลยทีเดียว...เด็กสาวคิด
"อือ...อ่าวคาเรนเทีย มาแล้วเหรอ?"กลาเซียสปรือตาขึ้นมามองหน้าเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า
"เลิกเรียกข้าแบบนั่นได้แล้ว ข้าไม่ค่อยชอบ..."คาเรนเทียพูด
"จริงสินะ อบู่ที่แดนปิศาจสบายดีไหม?"กลาเซียสถาม
"ก็ดี แต่มีคนกวนประสาทข้า เยอะเหลือเกิน" คาเรนเทียมองเล็บที่กางออกมาอย่างชื่นชม
"เจ้าก็หัดควบคุมสติอารมณ์หน่อยสิ อีกอย่าง ประตูห้องข้า ปลิวหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้?"กลาเซียส
พูดพร้อมมองไปทางประตูห้องของเขาเอง
"ว่าแต่มีเรื่องอะไรถึงเรียกข้ามาจากแดนปิศาจกัน ถ้าเหตุผลฟังไม่ขึ้นคงรู้สินะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น?"
คาเรนเทียกางเล็บขึ้นมาขู่
"เจ้านี่มัน ยังมีนิสัยชอบขู่คนเหมือนเดิมนะ คาเรน"กลาเซียสชมคาเรนเล็กน้อย
"ข้านิสัยแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว มีเรื่องอะไร ก็รีบๆพูดมาเถอะ ข้ารอฟังอยู่"คาเรนพูด
"มีเรื่องสนุกให้ทำน่ะ... " กลาเซียสพูดขึ้นมา พร้อมยิ้มที่มุมปาก
"เรื่องสนุกงั้นเหรอ? ว่าแต่เรื่องอะไรล่ะ ถ้าไม่สนุกอย่างที่เจ้าว่า ข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งซะตรงนี้เลยคอยดู"
คาเรนยังคงกางเล็บขู่ตามเคย
"คงได้ยินเรื่องเด็กใหม่แล้วใช่ไหม?"กลาเซียสถามคาเรน
"คนที่เป็นคู่หูกับพี่โฟรเซนน่ะเหรอ ที่ชื่อ เซอเซสใช่ไหม ชื่อจริงยาวได้เรื่องเลยนี่นา"คาเรนยิ้มอย่าง
ขำๆ
"นั่นแหละเรื่องสนุกที่ข้า อยากให้เจ้าทำในตอนนี้"
"ดูท่าจะเป็นเรื่องที่สนุกไม่เบาเลยนี่นา..."คาเรนแสยะยิ้ม ถ้าให้สังเกตดีๆจะเหมือนกับใครบางคนเลย
ไม่มีคิด อย่างที่เขาว่ากันนั่นแหละ 'เชื้อไม่ทิ้งแถว' ถึงแม้ว่าจะคนละแม่กันก็เถอะ
"เจ้านี่มันยังโรคจิตไม่เปลี่ยนแปลงเลยนะ คาเรน"กลาเซียสแอบแซว คาเรนเล็กน้อย
"ถึงข้าจะโรคจิต แต่ข้าก็ไม่ได้เงียบขรึมเหมือนใครบางคนก็แล้วกันนะ"คาเรนพูด
"อุตส่าห์หลอกให้'คนๆนั้น'ออกไปแล้วแท้ๆ หัดขอบคุณซะบ้างสิ"กลาเซียสพูด
"ข้าไม่อยากขอบคุณหรอกนะ แต่ก็เอาเถอะ ช่วยอย่าบอกเค้าทีได้ไหมว่า ข้ากลับมาที่นี่แล้ว" คาเรน
พูดพร้อมหลับตาลงอยากอ่อนล้า...ในใจตอนนี้คิดได้แค่อย่างเดียวว่า ...ไม่อยากเจอพี่ชายแบบนั้น
อีกแล้ว...
"ก็เอาสิ ถ้าความมันไม่แตกน่ะนะ อีกอย่างคนของที่นี่ก็รู้จักเจ้าเป็นอย่างดีเลยด้วย"กลาเซียสยิ้ม
"แหม...ข้ามันเป็นลูกครึ่งพยัคฆ์เมฆาเพียงคนเดียวของที่นี่นี่นา..." ใช่แล้วคาเรนเป็นลูกครึ่งระหว่าง
หมาป่าหิมะ กับ พยัคฆ์เมฆา แต่ดูท่า จะได้เชื้อจากพ่อมากกว่าแม่ซะอีก
"นั่นน่ะสินะ...แค่นี้น่ะแหละ หวังว่าเจ้าคงจำห้องพักเดิมของเจ้าได้นะ"
"จำได้สิ แล้วเจอกันวันหลังนะ กลาเซียส"
"เช่นกัน คาเรน"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น