นิทานพื้นบ้านภาคกลาง

ลำดับตอนที่ #2 : วังตาเพชร

แถว ๆ โรงสี ตอนนี้เค้าถมที่กลายเป็นโรงสีไปแล้ว
เขาเล่าให้ฟังว่า
แต่ก่อนจะมีชายแก่อยู่คนนึง
เขาเรียนพวกเวทย์มนต์อะไรพวกนี้ คาถา
ก็มีเมีย อยู่ด้วยกันเองตายาย

วันหนึ่งก็จะไปทำบุญ
เมียก็ไม่มีเรือ
ก็จะตัวเองก็มีคาถาแปลงตัวเป็นจระเข้
ก็เลยแปลงตัวเป็นจระเข้
ให้เมียเดินทางข้ามไปฟากนู้น
เพื่อที่จะไปทำบุญที่วัด
พอดีเขาก็เสกน้ำมนต์ไว้ขันนึง
บอกว่าระหว่างเดินทาง
ให้ถือขันน้ำมนต์นี้ไปด้วย
เวลาข้ามฟากแล้วก็เทน้ำมนต์รดหัวจระเข้
ซึ่งตาคนนี้ได้แปลงเป็นจระเข้
แล้วตัวเองก็จะกลับกลายเป็นคน

แต่ว่าเวลาถึงกลางแม่น้ำเนี่ย
ขันน้ำมนต์มันก็เกิดหก
ตามันก็เลยไม่สามารถที่จะกลายเป็นคนได้
ก็เป็นจระเข้ตลอด
เขาก็เลยเรียกตรงนั้นว่า บึงตาเพชร