ลำดับตอนที่ #34
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : น้ำแตงกวา
ชื่ออื่น | แตงขี้ไก่ แตงช้า แตงกวา แตงร้าน(อีสาน) แตงมี แตงยาคู แตงเห็น แตงอ้ม(เชียงใหม่) | |||
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ | การใช้ประโยชน์ | |||
ต้น | ไม้เถาเลื้อยไปตามพื้นดินฤดูเดียว ลำต้นมีสี เขียวเป็นเหลี่ยม มีขนสั้น ๆ แข็ง มีมือเกาะยึด | ใช้เป็นอาหาร | ผลอ่อน ใช้ผัดเปรี้ยวหวาน บริโภคสด หรือดอง เป็นผักจิ้ม | |
ใบ | เป็นใบเดี่ยว ออกสลับตามข้อเถา รูปใบเป็น 5 เหลี่ยม ขอบใบจักเล็กน้อย โคนใบสอบ ปลายใบแหลม แผ่นใบขรุขระมีขนสั้น ๆ ปก คลุม เส้นใบเว้าลึก | คุณค่าทาง โภชนาการ | แตงกวามีวิตามินบี วิตามินซี และธาตุ แคลเซียม ฟอสฟอรัสและเหล็ก มีเอนไซม์อยู่หลายชนิด เช่น เอนไซม์ ช่วยย่อยโปรตีนและสารมีกลิ่นหอมที่ ละลายได้ในแอลกอฮอล์ ใช้ผสมในน้ำ หอม และแต่งกลิ่นเครื่องสำอางค์ มีกรด อะมิโน(โปรตีน) ในปริมาณสูง | |
ดอก | ออกตามซอกใบ มีกลีบดอก 5-6 กลีบ สีเหลือง ดอกตัวเมียจะมีผลเล็ก ๆ ที่ฐานดอก และมักมี ดอกตัวผู้สลับกับดอกตัวเมียบนต้นเดียวกัน | ใช้เป็นยา | ใช้พอกหน้าเพื่อบำรุงผิว หรือคว้านไส้ ออก ใส่ผงสารส้มให้เต็ม เผาไฟพอสุก บีบคั้นน้ำดื่มแก้ขัดเบา | |
ผล | ลักษณะกลมยาว ไหล่ผลสีเขียว ก้นาผลสีขาว ขนาดผลแตกต่างไปตามพันธุ์ ภายในผลมี เมล็ดเรียงในแนวรัศมีจำนวนมาก เมล็ด ลักษณะแบนยาวรีปลายเมล็ดแหลม | น้ำแตงกวา |
ส่วนผสม วิธีทำ | |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น