ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : น้ำขนุน
ชื่ออื่น | ขะหนุน(เหนือ,ใต้) หมักหมี้ บักมี่(อิสาน) ขะนู (ซอง-จันทบุรี) นากอ(มลายู-ปัตตานี) โนน (นครราชสีมา) ขนุร ขะเนอ (เขมร) | |||
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ | การใช้ประโยชน์ | |||
ต้น | ไม้ยืนต้นขนาดกลางลำต้นสุงประมาณ 8-15 ม. มียางขาวทั้งต้น ไม้เนื้ออ่อน แก่นสีเหลือง | ใช้เป็นอาหาร | ยอดอ่อน ใบอ่อน กินสดหรือลวกกินกับ น้ำพริก ส้มตำ ใช้แกงกับปลาแห้ง ผล อ่อน นำไปต้มให้สุกกินกับน้ำพริก แกงขนุน ทำซุปขนุน เนื้อหุ้มเมล็ด รับ ประทานเป็นผลไม้ | |
ใบ | ใบรูปร่างกลมรี เนื้อในเหนียวและหนา ปลายใบแหลมยาว 7-15 ซม. ก้านใบยาว 1-2.5 ซม. ใบสีเขียวเข้มเรียบเป็นมัน | คุณค่าทาง โภชนาการ | เนื้อผล มีน้ำตาลสูง มีน้ำมันหอมระเหย มีวิตามินเอ มีธาตุแคลเซียม ฟอสฟอรัส และอื่น ๆ แก่น มีสารสีเหลือง ชื่อ morin ใช้เป็นสีย้อม | |
ดอก | ดอกออกเป็นกลุ่ม ช่อดอกตัวเมียและตัวผู้ จะอยู่บนต้นเดียวกัน ช่อดอกตัวผู้จะออกที่ โคนกิ่ง ลำต้น ง่ามใบ ดอกเป็นแท่งยาว ประมาณ 2.5 ซม.ช่อดอกตัวเมียเป็นแท่ง กลมออกจากลำต้น ดอกตัวผู้มีกลิ่นหอมคล้าย ส่าเหล้า | ใช้เป็นยา | ผลอ่อน เป็นยาระบาย แก่น บดกินเป็น ยาระบาย กินขนุนทำให้ผิวพรรณดี เมล็ด ช่วยขับน้ำนมในสตรีหลังคลอด | |
ผล | ผลเป็นผลรวม ผลกลมและยาวขนาดใหญ่ หนัก 10-60 กิโลกรัม ในหนึ่งผลใหญ่จะมี ผลย่อยหลายผล (เรียกยวง) | น้ำขนุน |
ส่วนผสม วิธีทำ | |
เมล็ด | เมล็ดกลมรี เนื้อหุ้มเมล็ดสีเหลือง ถ้าสุกมี กลิ่นหอม เปลือกหุ้มเมล็ดบาง รับประทานได้ | |||
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น