-ночь- NighTime' รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #41 : SENT :: St. Augarsia ปกรณัมล้างภพ ภาค ใจทมิฬ [คุณดรีม]

St. Augarsia ปกรณัมล้างภพ ภาคใจทมิฬ

                    แล้วผมก็หายไป พร้อมกับกลับมาอีกครั้งครับ 5555 ขอโทษด้วยที่ปล่อยให้รอนะครับ ปีนี้ชีวิตผมวุ่นวายไม่หน่อย เลยมาๆ หายๆ เวลาวิจารณ์นิยายเลยไม่ค่อยมี เลยเป็นไหดองแบบนี้ ;w; แต่ก็มาถึงภาคสุดท้าย(?)กันแล้วสินะครับเนี่ย แต่งานคุณดรีมงานค่อนข้างดีมากอยู่แล้ว ผมเชื่อว่ามันจะพัฒนาไปได้อีกเยอะครับ ในหลายๆอย่าง (แต่ความสวยของภาษาแค่นี้ก็อ่านยากแล้วนะ แบบยากถึงยากมากด้วยครับ) ก็หากมีอะไรติชมก็สามารถคอมเมนต์ถึงไว้ได้เลยนะครับ

1.ชื่อเรื่อง (8 คะแนน/10 คะแนน) – อันนี้ส่วนตัวก็ยังคิดเหมือนกับภาคสองเลยครับว่าชื่อภาคมันควรสลับกัน 5555

2.เนื้อเรื่อง (21 คะแนน/30 คะแนน) – ภาคสามนี้ ส่วนตัวผมคิดว่าช่วงแรกมันค่อนข้างยืดเยื้อ อ่านแล้วอารมณ์ของมหาสงครามมันหายไปครับ มันเหมือน(ส่วนมาก)กลายเป็นการเดินทางและการต่อสู้ไปเรื่อยๆ เสียมากกว่า ตรงนี้เพราะคุณดรีมพยายามใส่ปมของเทพแห่งความตายเข้าไปรึเปล่า ผมไม่ค่อยแน่ใจครับ มันเหมือนพอมีฉากสงครามเข้ามา อ่านไปได้สักพัก ก็ต้องละจากสงครามอีกแล้วเพราะตัวละครเดินทางไปนู่นมานี่ตลอด ประมาณนั้นครับ การปูเรื่องของมหาสงครามตั้งแต่ภาคสองมันเลยรู้สึกเหมือนกับว่าปูทางมาแล้วขาดตอน อะไรแบบนั้นน่ะครับ แต่คือก็เข้าใจอารมณ์คุณดรีมนะครับ ว่าปมหลักหรือชนวนสงครามไม่ได้อยู่ในสงคราม แต่คือเหมือนพอใส่ฉากสงครามเลยแอบรู้สึกไม่ได้ว่ามันไม่ได้มีความสำคัญต่อเนื้อเรื่องหลักเท่าไหร่น่ะครับ

            เรื่องที่สองคือ ความกระตือรือร้นของตัวละคร หลายจังหวะที่เป็นฉากร้อนใจหรือเจอปัญหา มันจะมีความเอื่อยโผล่มาปนๆ จนอ่านแล้วติดขัดน่ะครับ อย่างเช่น ฉากในตอนที่8 ที่อาร์กัสบอกเอโอเรสว่าเมืองหลวงถูกโจมตี ให้รีบไป แต่ตัวละครแต่ละตัวยังมีอารมณ์เย้าแหย่กัน อ่านแล้วอารมณ์เรื่องที่น่าจะดึงตึงเครียดขึ้นไปได้อีกก็เลยหายไป ประมาณนั้นครับ

            เรื่องที่สาม อันนี้คือความสงสัยส่วนตัว ส่วนตัวจริงๆ นะ ผมรู้สึกว่าพระนครมันถูกโจมตีง่ายไป คือยิ่งเป็นเมืองติดน้ำ น่าจะมีเรือลาดตระเวนหรือหอคอยคอยสอดส่องศัตรู ยิ่งเป็นช่วงสงครามด้วยแล้ว ทัพนาวีเองก็น่าจะมี อย่างน้อยๆ ไม่น่าจะใช่แค่เครื่องยิงหิน แล้วก็ทัพราชนาวี น่าจะเห็นขนาดเด่นชัด น่าจะมีการเตือนอะไรสักนิดหน่อย

            แต่พอเข้าครึ่งหลัง ดึงอารมณ์ได้ดีนะครับ อารมณ์เศร้า อารมณ์โกรธของตัวละคร เรื่อยๆ จนถึงฉากจบที่เป็นสุขปนขมขื่นดี(?) ผมชอบนะเอาจริง มันไม่สุขแต่แฝงอายเศร้าเต็มเปี่ยม มีความอาวรณ์อีกสักหน่อย รู้สึกว่าเหมือนรสดี(?) แต่ผมแอบรู้สึกว่าโลไลออนตายง่ายไปหน่อย... แต่ก็อ่านแล้วเข้าใจสาเหตุอะไรแบบนี้แหละครับ แล้วก็การดำเนินเรื่องดูเข้ารูปเข้ารอยมากขึ้นกว่าครึ่งแรก กระชับได้ใจความ แม้จะยังเฉลยทุกอย่างกำกวมไปหน่อยก็ตาม คนอ่านแอบตามเรื่องยากเพราะเนื้อหาเยอะเกินไปด้วยครับภาคนี้ แล้วต้องอาศัยบุญเก่าเยอะด้วย 555 อย่างผมที่ลืมๆ ไปบ้างแล้วนี่งงบ้างบางส่วนไปเหมือนกัน ต้องยอมรับเลยตรงนี้

            แล้วก็ข้อสงสัยสุดท้าย ตกลงว่าเรื่องของปิศาจมันยังไม่จบถูกมั้ยครับ? แล้วก็ปมที่ทิ้งไว้ในบทส่งท้ายอีก? เป็นปมที่ตั้งใจเปิดทิ้งไว้หรือเปล่าครับ? อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองอ่านไม่ครบหรือยังไงกันแน่ 555

3.การใช้ภาษา (31 คะแนน/35 คะแนน) – การใช้ภาษาของภาคนี้ ส่วนตัวคิดว่าไม่ต่างจากภาคสองมากเท่าไหร่ครับ อาจจะมีความยากของภาษาที่เพิ่มขึ้นมาระดับหนึ่ง ซึ่งทำให้อ่านยากขึ้นมาอีก ผมต้องเปิดดิกหาความหมายก็หลายคำทีเดียว 555 แต่โดยรวมลักษณะประโยค ลักษณะการบรรยายคล้ายคลึงกับภาคสองครับ แล้วก็เรื่องเดิมคือพอใช้ศัพท์สวยหรูเยอะ ทำให้ความหลากหลายของคำศัพท์ลดน้อยลงและทำให้อ่านแล้วมีการใช้คำศัพท์ซ้ำเยอะครับ ซึ่งก็ทำให้ความสลวยของภาษาลดลงไปหน่อย แต่โดยรวมไม่ได้แย่อะไร จัดว่าดีมากทีเดียว คำผิดเองก็น้อยมากเช่นเคย ปรบมือครับ!

บทนำ -

บทที่1 คำผิด ดูและ – ดูแล , ระเบียด – กระเบียด , เงามือ - เงามืด , ต้นไหม้ - ต้นไม้

บทที่2 คำผิด นุ่มน้อย – นุ่งน้อย , ปกปัก - ปกปักษ์ , ดูและ - ดูแล

- ดึงศีรษะไร้หัว

            ตรงนี้ผมว่าอ่านแล้วไม่รู้ว่าพิมพ์ผิดรึเปล่าน่ะครับ เพราะศีรษะ = หัว

- ไม่ได้มองแวบแรกก็นึกพิสมัยเช่นอาร์กัส

            ตรงนี้เป็น “เมื่อได้มองแวบแรก” รึเปล่าครับ?

บทที่3 คำผิด สาบซ่าน – ซาบซ่าน(?)

บทที่4 คำผิด -

บทที่5 คำผิด -

4.ตัวละคร (13 คะแนน/15 คะแนน) – ภาคนี้ อาจจะเรียกได้ว่าเป็นภาคที่ตัวละครทำได้ดีที่สุดในบรรดาสี่ภาคเลยนะครับ ทุกตัวชัดเจน ทั้งด้านอารมณ์และความคิด เอกลักษณ์เด่นแต่ละคนชัดเจนดีมาก อ่านแล้วไม่สับสนอะไรเท่าไหร่ อาจจะจินตนาการภาพตัวละครแต่ละตัวได้ไม่หมดเท่าไหร่ เพราะคุณดรีมจะเน้นที่ลักษณะนิสัยกับสีดวงตาเป็นหลัก ซึ่งก็ทำให้เวลาอ่านบทสนทนาเข้าใจง่ายดีครับ ไม่สับสนว่าใครพูดประโยคไหนเท่าไหร่ แต่แค่เวลาอ่านแล้วจินตนาการภาพตาม ภาพตัวละครยังไม่ค่อยเข้ามาในหัวผมเท่าไหร่น่ะครับ ยังคงมีการแนะนำตัวละครใหม่ๆ กับชื่อยาก      ๆ เข้ามาอยู่ แต่ดีที่ภาคนี้แนะนำน้อยเลยไม่ได้เป็นปัญหาครับ ยังพอจำได้มากอยู่

5.การจัดรูปแบบ (6 คะแนน/10 คะแนน) – ส่วนตัว ผมรู้ว่าฟ้อนท์ที่ใช้อ่านยากครับ อย่างสระโอกับสระไอนี่แทบจะกลืนกันไปเลยทีเดียว แต่การจัดหน้าและส่วนอื่นๆ ดีแล้วครับ แต่ก็อยากให้ระวังเวลาโพสท์ลงหน้านิยายด้วย เพราะบางทีคำเฉพาะบางคำมันจะขาดเอาน่ะครับ เช่น ในบทที่1 ป่าวูดเวดส์ในย่อหน้าแรก มันตกบรรทัดเป็น “ป่าวู / ดเวดส์”

รวมคะแนน 79 คะแนน/100 คะแนน

ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^

ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ

อาจจะยาวไปบ้าง แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ

ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ

ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ  ^ ^

RECEIVE’

ชื่อของท่าน :

นามปากกา :

วันที่รับงาน :

ความรู้สึกต่องานวิจารณ์ :

รบกวนแปะแบนเนอร์และโหวตให้ด้วยนะครับ :

เพิ่มเติม (คำติชม ฯ) :

ขอบคุณที่ไว้ใจผมให้ทำงานวิจารณ์ชิ้นนี้นะครับ หากมีข้อสอบถามอะไรเพื่อพัฒนาผลงานท่านสามารถสอบถามผมได้ ถ้าผมตอบได้ก็จะช่วยเต็มที่ครับ แล้วก็หากมีผลงานชิ้นใหม่ ยินดีต้อนรับที่ NighTime’ รับวิจารณ์นิยายนะครับ  ^ ^

Ⓒ QRD