คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : SENT :: CONVERT - Evening Ray [คุณMoonMaru]
CONVERT – Evening Ray
สวัสดีครับ คุณมูนมารุ
ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ใช้เวลาเกือบสองเดือน(...)ในการส่งงาน
ไม่มีอะไรจะแก้ตัวครับ ส่งเลทก็คือเลท 5555 แต่เอาเป็นว่า หวังว่าจะชอบคำวิจารณ์ของผมนะครับ
ถ้ามีอะไรส่วนไหนผมเข้าใจผิดไป สามารถชี้แจงและติเตียนได้นะครับผม
ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์นิยายเล็กๆ ของผมนะครับ ^ ^
1.ชื่อเรื่อง (7 คะแนน/10 คะแนน) – ถ้าผมตีความหมายชื่อเรื่องไม่ผิด
มันก็คงหมายถึงความเปลี่ยนแปลงหลังแสงสุริยายามเย็น อะไรประมาณนั้นสินะครับ?
ชื่อเรื่องต้องอาศัยความหมายแฝงเยอะก็ไม่ได้แน่อะไร
แต่ผมว่าถ้ามีชื่อไทยให้เข้าใจง่ายขึ้นจะดีกว่ามากเลยล่ะครับผม
2.เนื้อเรื่อง (21 คะแนน/30 คะแนน) – เนื้อเรื่องโดยรวมจัดว่าดี
น่าติดตามนะครับ แต่เปิดมาในช่วงแรกนั้นค่อนข้างเนิบไปเสียหน่อย
ด้วยการที่คามิลเลียอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างเกี่ยวกับโลกหรือฉากของเนื้อเรื่อง
ตรงนี้เลยทำให้แอบน่าเบื่อไปหน่อยนึง แล้วก็ผมแอบรู้สึกว่าหลายอย่างมันดูลงล็อกไปหมด
แบบจะเกิดก็เกิดจะจบก็จบอะไรแบบนี้ ขาดความสมเหตุสมผลไปบ้าง(อ่านได้ต่อในส่วนตอนที่
9) แต่เอาจริง ความแฟนตาซีมันก็มีอะไรเกิดขึ้นได้หมดล่ะนะครับ
แต่แค่มันมีความรู้สึกว่าง่ายไปหน่อยเท่านั้นเอง อย่างชามาลที่จู่ๆ
ก็พานางเอกเข้าฐานไม่ซักถามอะไร โชคดีที่ดันมาเป็นนางเอก
แล้วทุกอย่างก็เลยไหลไปตามเนื้อเรื่อง เป็นต้นครับ งงมั้ย?
คือผมก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน 5555
ตรงส่วนของการดำเนินเรื่อง
ความเร็วไม่ช้าไม่เร็วเกินไปนะ ในความคิดผม เพียงแต่การตัดฉากอะไรพวกนี้ยังทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
คืออ่านแล้วเรื่องนี้ยังดึงอารมณ์ผู้อ่านได้ไม่ขนาดนั้นน่ะครับ เหมือนจะตกใจก็ตกใจได้ไม่สุด
จะเศร้าก็ไม่สุด ประมาณนั้นครับ
บทที่ 2 ผมว่าฉากที่จู่ๆ ตัวนางเอกสัมผัสได้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามามันแปลกๆ ครับ
คือพอเข้าใจที่ทรุด แต่งงว่าทำไมจู่ๆ ถึงแรงกลับมา? หรือเป็นเพราะอันตรายที่ว่านั่นมาถึงแล้วหรอครับ?
แล้วก็ฉากตอนที่นางเอกสัมผัสได้ถึงอันตรายแล้วต้องกุมหน้าอก
แต่ก็ต้องรักษากิริยาทุกอย่างเอาไว้ให้คงที่ อ่านแล้วมันขัดๆ กันครับ คือ
กุมหน้าอกขนาดนั้นจะไม่มีใครสังเกตเลยหรอครับ?
เพราะตอนนี้ตัวคามิลเลียเองก็เป็นเป้าสนทนาอยู่ด้วยแล้ว ประมาณนั้นครับ
แล้วก็ฉากต่อสู้ที่แนทสบถว่ามีคนเก่งระดับนี้อยู่ด้วยหรอ
ผมว่ามันไม่น่าแปลกใจนะ เพราะจากคำบรรยายข้างต้นที่บรรยายว่า “แนทพยายามใจกล้า...”
แสดงว่าตัวเธอก็ต้องรู้อยู่ในระดับหนึ่งแล้วล่ะว่ามันน่าจะใช้ไปได้ไม่ตลอดรอดฝั่ง
แล้วก็จากความโกลาหลที่เกิดขึ้น แสดงว่าอย่างน้อยๆ พวกนี้ก็ต้องมีคนเก่งอยู่แล้ว
เพราะเป็นถึง กองโจรชื่อเสียงกระฉ่อน ไม่งั้นคงโดนทางจักรวรรดิกำราบไปนานแล้วครับ
จากที่ผมอ่านแล้วตีความเอง เข้าใจเองน่ะนะครับ
บทที่ 3 มีการบรรยายว่าตระกูลวาลัคของนาตาเลียนั้นเป็นตระกูลจอมเวทที่ใช้เวทมนตร์ได้ดั่งใจ
ค่อนข้างขัดกับบทที่แล้วที่บอกว่านาตาเลียทำได้แค่เสริมกำลังขาครับผม
บทที่ 4 “และที่เขาพูดเมื่อกี้ คำที่ในสมัยนี้ไม่มีใครใช้กันแล้ว...”
ตรงนี้ด้วยความที่เป็นการบรรยายของตัวคามิลเลีย ถ้าเธอไม่เข้าใจความหมาย เธอก็ไม่น่าจะรู้น่ะครับว่ามันเป็นคำที่
“สมัยนี้ไม่มีใครใช้แล้ว” น่าจะเป็นอารมณ์ “คำที่ไม่มีใครใช้กัน” มากกว่า
แล้วก็ถ้านางเอกต้องแอบหลบๆ
ซ่อนๆ มาจริง ผมว่ามันแปลกที่เธอเลือกใส่ชุดสีชมพูหวานจ๋อย
เพราะมันเป็นสีค่อนข้างสะดุดตาน่ะครับ
บทที่ 9 ผมงงมากครับ อ่านในตอนนี้ อะไรคือเหตุผลที่ทำให้จู่ๆ
ทุกคนก็ต่างอธิบายเหตุผลของตัวเองขึ้นมา? คือศัตรู(ที่เป็นอดีตมิตร)
รับโทรศัพท์ก็ปล่อยให้เขาคุยอย่างนั้นน่ะหรอ? ทำไมจู่ๆ คามิลเลียถึงยอมปลดอาณาเขต
ในเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นหนอนบ่อนไส้ แม้จะเป็นอดีตเพื่อนร่วมรบ แต่ก็ยอมง่ายๆ
ทั้งที่ได้เปรียบอยู่? ทั้งที่จะหนีไปพร้อมกันทุกคนก่อนทางนั้นจะมาก็ได้ ไม่ใช่ยืนรอทางนั้นมาสมทบแล้วก็ต้องกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
แถมพอมาถึงทุกคนก็ใจเย็นมาก ทั้งที่จนถึงตอนนี้บิวท์อารมณ์ผู้อ่านแทบตายว่าเป็นสงครามที่แลกเลือดกัน
คือคำถามผมตรงจุดนี้เยอะมาก แล้วผมก็งงมากด้วยครับ ไม่โกรธนะ 55 (ซึ่งต้องบอกต่อเลยว่า เกี่ยวเนื่องไปงงต่อในตอนที่10 ว่าทำไมถึงแนะนำตัวราวกับเป็นเพื่อนกันขนาดนั้น...)
3.การใช้ภาษา (30 คะแนน/35 คะแนน) – ภาษาของคุณมูนมารุนี่จัดว่าสวยเลยนะครับ
คำผิดเองก็ไม่เยอะมาก อ่านค่อนข้างสบายตาดี ไม่ค่อยมีข้อให้ติสักเท่าไหร่
การบรรยายเองก็เห็นภาพชัดเจนดีมากเลยล่ะครับ ผมชอบนะ
อาจจะมีแค่เรื่องการเรียบเรียงประโยคที่ดูงงๆ
บ้าง แปลกๆ บ้าง แต่ผมก็เชื่อว่าแต่งไปเรื่อยๆ ตรงจุดนี้จะดีขึ้นเอง เหมือนบางทีรูปประโยคสวย
ต้องการสื่ออะไรหลายอย่าง เลยทำให้รูปประโยคออกมาปนๆ กัน
จนรูปประโยคเพี้ยนไปน่ะครับ
อีกเรื่องคือเรื่องการเชื่อมประโยค
บางที บางประโยคของคุณมูนมารุสามารถเขียนเป็นประดยคเดียวได้ ใช้คำสันธานต่างๆ
เชื่อมเอาได้ แต่บางทีก็เชื่อมจนรูปประโยคอ่านแล้วแอบงง
ตรงนี้ก็อยากให้ทบทวนดูด้วยนะครับผม
แล้วก็ผมเห็นคุณมูนมารุใช้
“แต่อย่างนั้น” เยอะ แต่ผมรู้สึกว่ามันทำให้อ่านแล้วแปร่งๆ รวมถึงความหมายด้วย
ถึงจะเข้าใจก็เถอะ ถ้าเขียนให้คุ้นชินและอ่านเข้าใจง่าย ใช้คำว่า
“แต่ถึงอย่างนั้น” จะดีกว่าครับ
บทนำ -
บทที่1 คำผิด เนียบร้อย -
เรียบร้อย
บทที่2 คำผิด ละ – และ , ร่วม - รวม
- เป็นสิ่งที่ฉันรู้โดยใช้ “วิธีนั้น”... เหลือแค่ว่าฉันจะใช้ประโยชน์จากมันยังไง
ตรงช่วงนี้ผมว่าประโยคยังไม่ค่อยชัดเจนครับ
ว่าตัวคามิลเลียจะใช้ประโยชน์จาก “อะไร” ด้วยการขึ้นต้นประโยชน์ที่พูดถึง
“เรื่องราว” ที่คามิลเลียเล่ามาตั้งแต่ต้น ทำให้อ่านแล้วเหมือนเธอจะใช้ประโยชน์จาก
“ข้อมูล” ที่เธอรับรู้มามากกว่า แต่ผมไม่แน่ใจว่าคุณมูนมารุตั้งใจจะสื่อถึง
“วิธีนั้น” รึเปล่าที่เธอจะเลือกใช้ประโยชน์ยังไง (หรือถ้าต้องการจะสื่อถึงข้อมูลพวกนั้นอยู่แล้วก็ข้ามไปครับ
555)
- ตามจริงแล้ว มีโรงเรียนแบบนี้กระจายไปตามมหานครใหม่ทั่วโลก
ที่ๆ มีบุตรหลานของ 72 ตระกูลอยู่
ตรงประโยคที่ผมว่าใช้
“ที่” รอบเดียวพอครับ เป็น “ตามจริงแล้ว
มีโรงเรียนแบบนี้กระจายไปตามมหานครใหม่ทั่วโลกที่มีบุตรหลานของ 72 ตระกูลอยู่” เขียนเป็นประโยคเดียวไปเลยดีกว่า
- มันตะโกนคำว่าฆ่ามันซ้ำไปซ้ำมาอย่างบ้าคลั่ง
ตรงนี้ผมว่าใส่เครื่องหมายคำพูดครอบไว้หน่อยก็ดีครับ
อย่างเช่น “มันตะโกะคำว่า‘ฆ่ามัน’ซ้ำไปซำมาอย่างบ้าคลั่ง”
บทที่3 คำผิด บรรยกาศ –
บรรยากาศ
- จึงจะพบเห็นได้หลายตระกูล
ผมว่าประโยคนี้ไม่จำเป็นต้องมีคำว่า
“จะ” ครับ อ่านแล้วแปลกๆ
- เพราะฉะนั้น ฉันจึงต้องฉลาดเฉลียวพอที่จะใช้เล่ห์กลกับสตรี...
ตรงย่อหน้านี้ทั้งย่อหน้า
อ่านแล้วเข้าใจความหมายแต่รูปประโยคงงๆ ครับ แนะนำให้ลองอ่านทวนแล้วแก้ไขดูนะ
- จอมเวท
หรือก็คือมนุษย์ผู้มีบรรพบุรุษเป็นแม่มดในอดีตอันห่างไกล จอมเวทสามารถใช้เวทมนตร์
ทำให้ปาฏิหาริย์ทั้งหลายเป็นจริง มีการเปิดเผยตัวตน...
ตรงนี้รูปประโยคแปลกๆ
ครับ น่าจะเป็น “จอมเวท หรือก็คือมนุษย์ผู้มีบรรพบุรุษเป็นแม่มดในอดีตอันห่างไกลนั้น
สามารถใช้เวทมนตร์ทำให้ปาฏิหาริย์ทั้งหลายเป็นจริง พวกเขามีการเปิดเผยตัวตน..” หรืออะไรประมาณนั้นครับ
บทที่4 คำผิด เสื้อเชิต –
เสื้อเชิ้ต
- ถึงกระนั้นก็ยังทำให้ [ปีศาจในคราบมนุษย์] ชามาล นาเบเรียสยังคงงดงามในแบบของเขา
ประโยคนี้ไม่ต้องใช้
“ยังคง” ซ้ำด้านหลังครับ เพราะคุณมูนมารุใช้ “ยัง” ตอนแรกไปแล้ว
หรือจะกลับกันแทนก็ได้นะครับผม
บทที่5 คำผิด เนื้อมนุษย์ -
เหนือมนุษย์
บทที่6 คำผิด เพชฆาต – เพชฌฆาต , ออกม – ออกมา
4.ตัวละคร (10 คะแนน/15 คะแนน) – เอาจริง
ตรงนี้คุณมูนมารุก็ทำได้ดีอยู่แล้วนะ เรื่องของนิสัยตัวละคร
ด้วยความที่บรรยายแบบบุคคลที่หนึ่งทำให้ผู้อ่านสามารถเข้าถึงลักษณะนิสัยของคามิลเลียได้เป็นอย่างดี
อาจจะมีบ้างที่นิสัยคามิลเลียยังไม่คงที่ เดี๋ยวทำตัวสมวัยอย่างเด็กอายุ16(?) หรือ บางทีที่ทำตัวดูเจนโลกเหมือนผ่านมานานอะไรแบบนี้
แต่โดยรวมแล้วก็จัดว่าดีครับ ในส่วนของคนอื่น มันยังไม่มีอะไรมากนัก
แต่ก็ไม่มีข้อให้ติอะไรในเรื่องของลักษณะนิสัย
ส่วนเรื่องภาพลักษณ์ภายนอก
คุณมูนมารุอาจจะยังไม่ค่อยตามติดลักษณะภายนอกตัวละครเท่าไหร่
เหมือนนอกจากครั้งแรกแล้วก็ไม่มีกล่าวถึงอีก
แต่ตรงส่วนนี้คิดว่าคงเป็นเพราะลักษณะการบรรยายแบบบุคคลที่หนึ่งด้วยครับ
ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ตัวละคร
ตรงส่วนนี้ผมว่ามันยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่ อย่างตัวของคามิลเลียเองที่จู่ๆ
ก็เกิดความรู้สึกรักต่อเกรโกรี หรือตรงนี้ผมอาจจะไม่เข้าใจมันเองก็ได้ล่ะครับ (เพราะมันก็เป็นส่วนหนึ่งว่าทำไมผมถึงไม่ค่อยอ่านนิยายรัก
5555 ) คือถ้าเป็นความรู้สึกผูกพันแบบพ่อลูกผมยังพอเข้าใจได้
ผมรู้สึกว่ามันชั่ววูบขึ้นมา เหมือนเป็น”ความยึดติด”เสียมากกว่าที่จะเป็น“ความรัก”
ประมาณนั้นล่ะมั้งครับ หรืออย่างความสัมพันธ์ระหว่างตัวคามิลเลียกับชามาล
รู้สึกว่าชามาลไว้ใจ(?)ในตัวของคามิลเลียมากไปหน่อย ประมาณนั้นน่ะครับ
5.การจัดรูปแบบ (10 คะแนน/10 คะแนน) – ส่วนนี้ไม่มีปัญหาครับผม
อ่านง่ายสบายดี มีเว้นวรรคย่อหน้าเรียบร้อยดีครับผม
รวมคะแนน 78 คะแนน/100 คะแนน
ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด
อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^
ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ
สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ
อาจจะยาวไปบ้าง
แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ
ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ
ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ ^ ^
RECEIVE’
ชื่อของท่าน :
นามปากกา :
วันที่รับงาน :
ความรู้สึกต่องานวิจารณ์ :
รบกวนแปะแบนเนอร์และโหวตให้ด้วยนะครับ :
เพิ่มเติม (คำติชม ฯ) :
ขอบคุณที่ไว้ใจผมให้ทำงานวิจารณ์ชิ้นนี้นะครับ
หากมีข้อสอบถามอะไรเพื่อพัฒนาผลงานท่านสามารถสอบถามผมได้
ถ้าผมตอบได้ก็จะช่วยเต็มที่ครับ แล้วก็หากมีผลงานชิ้นใหม่ ยินดีต้อนรับที่ NighTime’ รับวิจารณ์นิยายนะครับ ^ ^
ความคิดเห็น