คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Sister of Potter VI : Lips
หลังจากนั้นไม่นานก็ถึงเวลามื้อเย็นที่ทุกคนรอคอย ซึ่งฮาเดสพยายามทำตัวติดกับเซดริกให้มากที่สุดโดยเฉพาะเวลาอยู่ต่อหน้าศาสตราจารย์ทั้งหลายเพื่อหวังให้ศาสตราจารย์ทุกคนเลือกที่จะนำตัวเธอไปแทน
ฮาเดสพอจะรู้ข่าวคราวจากคนอื่นๆมาบ้างว่าน้องสาวของเซดริกเป็นคนขี้โรคพอสมควรถึงแม้ว่าจะขัดกับบุคลิกภายนอกก็ตาม ชาร์ล็อตต์ดูเป็นคนที่ห้าวหาญและแข็งแรงแต่ความจริงนั้นไม่ใช่เลย ขืนถ้าโดนจับลงไปใต้น้ำมีหวังขึ้นมาจากน้ำเมื่อไรได้เป็นไข้หวัดกันพอดี
ถ้าศาสตราจารย์ไม่จับตัวเธอไปแทนแล้วจับพวกธันเดอร์หรือไลล่าไปอย่างน้อยมันก็ดีกว่าการจับชาร์ล็อตตั้งเยอะก็แล้วกัน
“ที่รักว่าศาสตราจารย์จะเอาตัวน้องเบ๋ไปไหมอ่ะ ?”ฮาเดสหันไปถามเซดริกที่นั่งกินข้าวอยู่ข้างๆ เขาหันมาตอบอู้อี้ในขณะที่ยังเคี้ยวอาหารมื้อเย็นอยู่ เธอขมวดคิ้วก่อนที่จะตำหนิเขาด้วยน้ำเสียงดุๆ
“เคี้ยวให้หมดก่อนที่รักค่อยตอบเค้า”เซดริกรีบเคี้ยวอาหารอย่างรวดเร็วแล้วกลืนมันลงไปก่อนจะตอบคำถามของเธอ
“ไม่รู้สิ อาจจะจับไปทั้งสองคนก็ได้นะ”
“อืม...ก็น่าคิดแฮะ…”ฮาเดสพูดด้วยน้ำเสียงครุ่นคิด ในนั้นไม่ได้มีบอกไว้ซะด้วยสิว่าของสำคัญที่ว่ามีอย่างเดียวหรือสองอย่าง…
ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว
“ไม่ต้องคิดมากขนาดนั้นหรอกที่รัก”เซดริกพูดเสียงอ่อนโยนก่อนจะใช้มืออ่อนนุ่มของเขาวางบนหัวของหญิงสาวข้างกายที่นั่งทำหน้าเครียดแล้วลูบเบาๆด้วยความเอ็นดูแกมหวังให้เธอหายเครียดบ้าง
ฮาเดสที่รับรู้ถึงสัมผัสนั่นหันไปมองเจ้าของมือก่อนจะรีบหันกลับที่เดิมแล้วก้มหน้าลงทันที เนื่องจากเมื่อกี้ที่เธอหันไปมองเจ้าของสัมผัสนั่นเธอก็พบว่าเขากำลังส่งยิ้มบางๆมาให้เธออยู่ ตอนนี้เธอรู้สึกว่าใบหน้าของเธอนั้นร้อนผ่าวไปหมด แก้มของเธอขึ้นสีแดงระเรื่อจากอาการเขินอายที่เห็นรอยยิ้มของเขา
“หล่อชะมัด….”เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะลงมือทานอาหารที่อยู่ตรงหน้าพยายามไม่คิดไปถึงรอยยิ้มนั่น เซดริกที่เห็นว่าหญิงสาวข้างกายหายเครียดแล้วก็เอามือของเขาลงลงแล้วหันไปกินอาหารของเขาต่อ
มื้ออาหารเย็นครั้งนี้นับว่าเป็นมื้อที่สงบสุขที่สุดในชีวิตของฮาเดสเลยก็ว่าได้ เพราะไม่มีพวกเพื่อนๆตัวป่วนมาคอยแซวเนื่องจากส่วนใหญ่ก็หนีไปหวานแหววกับแฟนกันทั้งนั้น เพราะในช่วงที่เธอไม่มีแฟนพวกนั้นกลัวเธอเหงาเลยมาอยู่ด้วย แต่พอเธอประกาศตัวว่าเป็นแฟนกับเซดริกแล้วแม้จะปลอมๆก็ตามพวกนั้นก็เลยไม่ต้องกังวลอะไรสามารถไปหวานแหววกุ๊กกิ๊กกับแฟนของแต่ละคนได้
“เค้าอิ่มแล้วอ่ะ ไปก่อนนะ”ฮาเดสที่กินเสร็จแล้วหันไปพูดกับเซดริกก่อนจะลุกขึ้น แต่ทว่ามีมือของใครบางคนฉุดไว้ เมื่อหันไปมองปรากฏเป็นเซดริกที่ฉุดแขนของเธอไว้ เธอเลิกคิ้วสูงด้วยความสงสัยก่อนจะเอ่ยถามเซดริก
“มีอะไรที่รัก ?”
“ไปนั่งเล่นกับเค้าหน่อยดิที่รัก เหงาอ่ะ”เซดริกเอ่ยชวนด้วยน้ำเสียงออดอ้อน หวังให้หญิงสาวตอบตกลงไปกับเขาบ้าง ฮาเดสยืนนิ่งขบฟันแน่นก่อนที่จะครุ่นคิดกับตัวเองสักพัก
“ไปป่าว ?”เซดริกถามย้ำเมื่อเห็นว่าเธอยังคงไม่ตอบ
“อือ..ไปก็ได้”
หลังจากที่เธอบอกตกลงกับเขาไปเซดริกก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจแล้วจูงมือรีบพาเธอวิ่งไปสักที่ที่นึงที่เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือที่ไหนแต่มันคุ้นๆ
“จะพาเค้าไปไหนเนี่ยที่รัก !?”
“ที่ที่ที่รักชอบไปนั่นแหละ”
“ทะเลสาบไม่ได้ไปทางนี้นี่?”เธอถามเขาออกมาอย่างสงสัยแต่ทว่าเขากลับเงียบไม่ได้ตอบอะไรเธอเลย จากตอนแรกที่เขาวิ่งอยู่เขาก็เปลี่ยนมาเป็นการเดินเอื่อยๆแทน ระหว่างการเดินครั้งนี้บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนเงียบสงัดไม่มีเสียงอะไรขึ้นมาแทรกเลยสักนิด เดินไปสักพักก็ถึงทะเลสาบ
เซดริกนอนแผ่ลงบนริมทะเลสาบก่อนที่ฮาเดสจะนอนลงตาม
“เค้าพึ่งรู้ว่าทะเลสาบมีอีกทางด้วย”เธอบอกกับเซดริก
“จริงๆมันก็ทางเดียวกัน ที่รักนั่นแหละมึนเอง”เซดริกกล่าวก่อนจะหัวเราะเบาๆ ฮาเดสทำหน้าไม่เชื่อแต่ว่าก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปนอนหลับตาเงียบๆ ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มซึ่งปกติเธอควรจะเข้าหอไปอาบน้ำไปทำงานแล้ว
บรรยากาศตอนนี้เงียบสงัดมีเพียงเสียงของสรรพสัตว์เท่านั้น เซดริกเหลือบมองหญิงสาวข้างกายที่กำลังหลับตาพริ้มก่อนจะเผลอยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู ตอนที่เธอยังไม่หลับเธอดูเหมือนกับคุณหนูปากร้ายคนนึงที่ดูจะมีความมั่นใจสูง เย่อหยิ่งและทะนงตัวเข้าหายาก แต่พอเธอนอนลงแล้วหลับตาอย่างนี้เธอก็ดูน่ารักน่าน่าชังในระดับนึงเลยล่ะ..
แต่ก็แค่ตอนนอนหลับตาอย่างนี้เท่านั้นแหละ…..
พอเขามาคิดๆดูอีกที เขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในชีวิตของเขาที่รองมาจากแม่ของเขาได้เลย
เธอมีผมสีดำยาวสลวยหอมกลิ่นแชมพูที่มักจะปล่อยในเวลาเข้านอนและมักจะมัดในเวลาที่เธอออกมาเรียน ใบหน้าตกกระจางๆและมีใฝใต้ตาขวาที่ใครอาจจะคิดว่ามันดูน่าเกลียดแต่เขากลับคิดว่านั่นดูมีเสน่ห์ด้วยซ้ำ ดวงตาสีเขียวมรกตขนตาค่อนข้างจะดกและหนาขอบตาดำเล็กน้อย คิ้วสีดำโก่งสวยเข้ากับใบหน้ารูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าของเธอดี ริมฝีปากของเธอบางและมีสีชมพูธรรมชาติ ยิ่งเธอมีขายาวสวยรูปร่างไม่อ้วนและไม่ผอมจนเกินไปพอดูรวมๆทำให้เธอดูสวยขึ้นไปอีกในระดับนึง
สายตาของเซดริกมองไปที่ใบหน้านั่นอย่างรักใคร่แล้วเผลอทำอะไรบางอย่างลงไปด้วยอาการที่อดทนไม่ไหว เขาค่อยๆโน้มใบหน้าหล่อคมคายของเขาเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยน่าหลงใหลของหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆแล้วประทับริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา
สัมผัสอ่อนนุ่มของริมฝีปากใครบางคนประทับลงบนริมฝีปากของฮาเดสทำให้เธอที่เข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมาก่อนจะพบว่านั่นคือชายหนุ่มที่พาเธอมาที่ทะเลสาบนี่
เธอเบิกตากว้างใจอยากจะขัดขืนแต่ทว่าร่างกายกลับไม่ให้ความร่วมมือ ร่างกายอ่อนแรงไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนไปหมด และไร้เรี่ยวแรงยิ่งกว่าเดิม เมื่อสัมผัสแผ่วเบาที่อยู่บนริมฝีปากนั่นไม่มีความรุนแรงอยู่เลยสักนิด ตอนนี้ในใจของเธอไม่มีคำว่าขัดขืนอีกต่อไปแล้วทว่ากลับมีคำว่า ‘รู้สึกดี’ มาแทนที่
….เขาทำให้เธอรู้สึกดีขนาดนี้ได้ยังไงกัน….
เธอก็ได้แต่สงสัยกับตัวเองนั่นแหละ..........
------------------------------------
B L A C K L A B E L .
**ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ**
แงงง ทีแรกว่าวันนี้จะไม่อัพแล้วแต่มันคันมือ ช่วงดึกๆมันว่างง
สั้นกว่าเดิมเยอะมากก เพราะเกิดจากความอยากแต่งตอนนี้ และอยากตัดจบแค่นี้ด้วย5555
พรุ่งนี้ถ้าเราตื่นเร็วอาจจะได้อัพอีกตอนแล้วก็ปล่อยร้างยิงยาวไปเลยย จนกว่าจะจบช่วงเทศกาล
พี่เซดริกทำไมน่ารักจังง หลงรักเขาหมดใจแล้วค่ะ ♥
ใครมีอะไรติชมได้นะคะเรื่องการบรรยายอะไรก็ว่ากันไป จะพยายามปรับปรุงค่ะะ
**ฝากคอมเม้นท์ฝากกดให้กำลังใจฝากรักน้องๆด้วย จุ๊บๆๆ**
----------------------------------
อ่านหน่อยนะคะสำคัญเด้อ
หลังจากจบเทศกาลเราจะไปอยู่กับแม่แล้วก็พี่สาวแล้วอาจจะไม่ได้มีเวลาว่างแต่งแบบยาวๆเหมือนห้าตอนแรก
เลยอยากจะถามทุกคนหน่อยว่าจะยังไง
1.แต่ง3-4 หรือ 5-6 หน้าแต่ว่าอัพทุกวัน
2. แต่งยาวเหมือนห้าตอนแรกแต่อาจจะไม่ได้อัพเร็วหรืออัพทุกวัน
3.อัพทุกวันแต่ตามสะดวกเราว่าจะยาวหรือสั้น
ฝากคนอ่านเลือกทีค่ะเราเลือกไม่ถูกก
ความคิดเห็น