คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Sister of Potter IV : Spin the bottle & Truth or Dare
หลังจากที่ฮาเดสได้รับตุ๊กตาแล้ว เธอก็เดินกลับไปที่ห้องโถงด้วยรอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้าจางๆ
“ตุ๊กตานั่น....? ตุ๊กตารูปเซดริกนี่...ใครให้มาล่ะนั่น ?”เฮร่าเอ่ยถามฮาเดสหลังจากที่เธอนั่งลงแล้วหยิบตุ๊กตาตัวนี้ขึ้นมา เฮสเทียหัวเราะก่อนที่จะตอบเฮร่าด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
“ตุ๊กตารูปพรีเฟ็คบ้านฮัฟเฟิลพัฟคนถักก็ต้องเป็นพรีเฟ็คฮัฟเฟิลพัฟสิ ฮ่าๆๆ”ฮาเดสกระตุกรอยยิ้มชั่วร้ายก่อนที่จะหันไปพูดอะไรกับไลล่าที่นั่งคั่นเธอกับวิคตัวร์อยู่
เมื่อฮาเดสพูดจบไลล่าก็ร้องว้าวขึ้นมาเบาๆก่อนจะหันไปกระซิบกับวิคตัวร์ คราวนี้วิคตัวร์ยิ้มชั่วร้ายออกมาก่อนจะลุกขึ้นมานั่งที่ของฮาเดส ในขณะที่ฮาเดสย้ายไปนั่งที่ของวิคตัวร์แทน
“ไง...ตุ๊กตาน่ารักเชียว”เซดริกสะดุ้งโหยงเมื่อมีเสียงของใครกระซิบใกล้ๆหู ซึ่งนั่นเป็นเสียงที่เขาคุ้นเคย...เสียงของฮาเดส พอหันไปปรากฏว่าเธอกำลังนั่งอยู่ข้างๆเขา บนใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏอยู่
ด-- เดี๋ยวนะ ทีแรกวิคตัวร์นั่งข้างเขาไม่ใช่เหรอ !
“อ- อะไร”เซดริกเอ่ยออกมาเบาๆ ฮาเดสหัวเราะก่อนที่จะหยิบตุ๊กตารูปเซดริกขึ้นมา แล้วถามคนข้างๆ
“นายถักเองไม่ใช่เหรอ ?”
“ม--”
“ถ้าโกหกฉันจะเอาตุ๊กตาไปปาทิ้ง”
“ย--อย่านะ ! เออ..ฉันถักเอง…”พอเธอยื่นคำขาดว่าจะเอาไปทิ้งเซดริกก็ยอมรับออกมาก่อนที่จะก้มหน้าลงมองหน้าตักของตัวเอง ธันเดอร์กับเดย์รวมไปถึงผู้คนแถวนั้นที่ได้ยินคำพูดทั้งหมดถึงกับหัวเราะออกมากับภาพที่ได้เห็นและคำพูดที่ได้ฟัง
ภาพที่เซดริกนั่งก้มหน้าก้มตามองหน้าตักของตัวเองโดยมีฮาเดสเท้าคางมองเซดริกอยู่ด้วยใบหน้ากรุ้มกริ่ม
“พี่เซดทำไมขี้เขินงี้อ่ะ หนูจำได้ว่าหนูไม่มีพี่ชายเป็นตุ๊ดนะพี่”ชาร์ล็อตต์เอ่ยแซวก่อนที่จะหัวเราะ ทำเอาบรรยากาศแถวนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของผู้คนบนโต๊ะทันที
หลังจากรับประทานอาหารมื้อเย็นเสร็จทุกคนก็เข้าหอนอนกัน ฮาเดสและเพื่อนสาวๆรวมไปถึงพวกผู้ชายปีห้าหลังจากอาบน้ำเสร็จก็ลงมานั่งรวมกันที่ห้องนั่งเล่นบ้านฮัฟเฟิลพัฟ โดยเสนอกันว่าจะเล่นเกม Spin the bottle
“มันเล่นยังไงวะ ?”เฮร่าเอ่ยถาม เฮสเทียหัวเราะก่อนที่จะตอบเฮร่าไป
“เราจะให้คนๆนึงหมุนขวด ถ้าขวดนั่นไปหยุดอยู่ที่ใครคนที่หมุนขวดต้องจูบกับคนที่ขวดชี้อยู่ หลังจากจูบเสร็จคนที่โดนจูบจะเป็นคนหมุนขวดต่อ จูบแบบดูดดื่มแบบเราไงจ๊ะบี๋”เฮร่าตบหัวเฮสเทียดังปึ๊กจนเพื่อนๆขำกันไปหมด เจเนซิสลุกขึ้นไปเอาขวดแก้วมาจากในครัวก่อนที่จะเอามาตั้งไว้กลางวงก่อนจะเอ่ยถาม
“ใครจะหมุนก่อน ?”
“เล่นด้วยดิ เล่นไรกัน?”เสียงของเซดริกดังมาจากประตู เพื่อนๆหันไปมองแบบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ตอนนี้เซดริกควรจะไปนอนที่อีกที่นึงที่เป็นที่เก็บตัวของตัวแทนไม่ใช่เหรอ ?
“มาได้ไงเนี่ย ?”เดย์ถาม
“เขาบอกว่าออกไปหาอะไรทำก่อนก็ได้ค่อยกลับไปนอน”เพื่อนๆพยักหน้าเข้าใจกัน ก่อนที่เจสันที่นั่งข้างๆฮาเดสจะขยับให้เซดริกนั่ง เซดริกนั่งลงก่อนที่จะถามเพื่อนๆขึ้นมาอีกครั้งว่าเล่นอะไรกัน หลังจากนั้นเจเนซิสก็อธิบายเกมเกมนี้ให้เซดริกฟัง เซดริกฟังจบก็พยักหน้าก่อนที่จะอาสาเป็นคนหมุนขวดคนแรก
ทันทีที่เซดริกหมุนขวด ขวดนั่นก็หมุนอย่างแรงก่อนที่แรงจะค่อยๆผ่อนค่อยๆผ่อนจนไปหยุดอยู่ที่เจสัน..เพื่อนๆในวงร้องโอ้กันขึ้นมาก่อนจะหัวเราะเสียงดัง
“จูบเลยๆๆ”เสียงของทุกคนยุยงให้ทั้งคู่จูบกัน เซดริกสูดหายใจลึกก่อนที่จะหันไปจูบเจสันทันที ฮาเดสกับสาวๆหันไปกรี๊ดกันสามสี่คน โดยเฉพาะฮาเดสที่ดูจะกรี๊ดเป็นพิเศษ เนื่องจากที่ที่ฮาเดสนั่งตรงนี้มันชัดยิ่งกว่าคนอื่นๆ
ให้ตายเถอะ ! ฟินโว้ยยย
พอถอนจูบออกมาทั้งเซดริกกับเจสันก็นั่งหน้าแดงกันทั้งสองคน เจสันหมุนขวดต่อด้วยใบหน้าที่ยังแดงอยู่เหมือนเดิม พอหมุนไปเรื่อยๆขวดก็ไปหยุดอยู่ที่เจเนซิส ซึ่งเพื่อนสนิทสาวๆของเจเนซิสนั้นรู้ดี ว่าเจเนซิสกับเจสันกำลังดูๆกันอยู่
เจสันนั่งกุมหน้ากุมตาก่อนที่จะลุกไปจูบกับเจเนซิสอย่างดูดดื่ม พวกผู้ชายผิวปากแซวกันใหญ่ ส่วนพวกผู้หญิงก็ร้องแหมออกมารัวๆ พอเจสันถอนจูบทั้งคู่ก็กลับไปตั้งหลักด้วยการกุมหน้ากุมตาอีกรอบ เจเนซิสนั่งสูดหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะหมุนขวดต่อ
ขวดแก้วหมุนไปเรื่อยๆก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองว่าขวดหยุดอยู่ที่ใคร พอเห็นว่าหยุดอยู่ที่ใครนั้นทั้งเจเนซิสและคนที่ขวดหยุดใส่ก็หัวเราะกันออกมาสองคน
ขวดหยุดอยู่ที่ไลล่า ซึ่งทั้งเจเนซิสและไลล่าไม่มีอายอยู่แล้ว เอาจริงๆก็คือถ้าหยุดกับเพื่อนผู้หญิงในวงก็ไม่มีอายทั้งนั้นแหละ เคยจูบกันมาหมดแล้วนี่นา
เจเนซิสพุ่งเข้าไปจูบกับไลล่าเนิ่นนานก่อนที่จะกลับลงไปนั่งที่เดิมโดยไม่มีอาการเขินอายสักนิด ไลล่าพูดออกมาว่าชิลๆก่อนที่จะหมุนขวดต่อ
“กูขอสาปแช่งให้ขวดหยุดอยู่ที่ธันเดอร์ ! แล้วมึงจะได้ชิลๆของจริง”ฮาเดสพูดแช่ง ไลล่าพ่นคำด่าใส่ฮาเดสก่อนที่จะอึ้งเมื่อหันไปเห็นว่าขวดหยุดอยู่ที่ธันเดอร์ ฮาเดสกับเพื่อนๆในวงหัวเราะอย่างสะใจ
ไลล่าหน้าแดงแจ๋ก่อนที่จะเงยมองหน้าของธันเดอร์ที่กำลังยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่ฝั่งตรงข้าม
“Come on, Dear”ธันเดอร์พูดท้าทายทำเอาไลล่าหน้าแดงกว่าเดิม ไลล่าค่อยๆลุกขึ้นเดินไปหาธันเดอร์ก่อนจะนั่งลงแล้วประกบจูบทันที
พวกหนุ่มๆในวงผิวปากแซวก่อนที่เดย์จะกดหัวของไลล่าให้ใกล้ธันเดอร์กว่าเดิม หลังจากนั้นพอไลล่าถอนจูบเสร็จเธอก็ทุบหลังเดย์ไปทีนึงแล้วเดินกลับที่ของตัวเอง
เกมSpin the bottleจบลงไปก่อนที่เกมใหม่จะเข้ามาแทน Truth or dare เกมนี้เซดริกเป็นคนเสนอหลังจากที่เจเนซิสและสาวๆทุกคนเริ่มเซ็งเนื่องจากไม่มีใครหมุนโดนเซดริกกับฮาเดสเลย
“ใครคนแรกจ๊ะ”เฮสเทียถาม เซดริกเสนอเล่นคนแรกเหมือนเดิมโดยมีเพื่อนๆสาปแช่งให้หมุนให้โดนฮาเดสสักที แต่ทว่าขวดก็ดันไปหยุดอยู่ที่ไลล่า
“ไม่ได้มึงอีกและ!”ไลล่าบอกพลางตีแขนฮาเดส ฮาเดสขำก่อนจะแลบลิ้นใส่ไลล่า
“Truth or dare”
“Truth”เซดริกหัวเราะก่อนที่จะถามไลล่าด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย
“จูบครั้งแรกตอนอายุเท่าไร”
“11”คำตอบของไลล่าทำเอาเพื่อนๆตาลีตาเหลือกกันใหญ่...สิบเอ็ดปี !? ปีหนึ่ง !
ไลล่าหัวเราะเมื่อเห็นเพื่อนทำตาโตกัน ไลล่าเอื้อมไปหมุนขวดก่อนที่จะภาวนาในใจขอให้หยุดที่ฮาเดสไม่ก็เซดริกสักคนนึง พอเสียงหมุนขวดหายไปปุ๊ปไลล่าก็ลืมตาดูทันที ก่อนที่จะยิ้มร่าเมื่อพบว่าขวดหยุดอยู่ที่ฮาเดส
“Truth or dare จ๊ะที่รักก”ฮาเดสเงียบก่อนที่จะใช้ความคิดสักพัก ถ้าเธอเลือกTruthคนอย่างไลล่าคงจะถามแน่ๆว่าชอบเซดริกใช่ไหม ถ้าเลือกDareก็ต้องสั่งให้ไปทำอะไรสักอย่างกับเซดริกแหงๆ…
ทำก็ได้วะ !
“Dare”ไลล่าหัวเราะชั่วร้ายก่อนที่จะสั่งฮาเดสทันที
“ฉันขอสั่งให้เธอจูบเซดริก !”
ฮาเดสตวัดสายตาไปมองไลล่าก่อนที่จะร้องชิออกมาเบาๆไม่รอช้าปรี่เข้าไปจูบเซดริกทันที ไลล่ากับเพื่อนๆในวงอมยิ้มกันบ้างหัวเราะกันบ้าง พวกผู้ชายบางคนก็ผิวปากแซว
พอถอนจูบเสร็จฮาเดสก็ลุกขึ้นสะบัดหนีไปเลยก่อนที่จะตะโกนบอกเพื่อนๆทันที
“สี่ทุ่มแล้วกูต้องไปตรวจเด็กละ เล่นต่อไปกันเถอะพวกมึง !”เซดริกอมยิ้มเล็กน้อย เพราะสังเกตเห็นว่าฮาเดสหน้าแดง
น่ารัก....
เช้าวันต่อมาปีห้าฮัฟเฟิลพัฟหน้าตาทรุดโทรมแทบจะไม่มีแรงไปเชียร์เซดริกในภารกิจครั้งที่หนึ่งนี้ แต่ทว่าก็ต้องแบกสังขารกันไป เนื่องจากเมื่อคืนกว่าเกมจะจบก็ล่อไปตีสองได้
“ไงล่ะ พวกมึงบอกแล้วให้รีบนอนไม่เชื่อกู”ฮาเดสพูดเมื่อหันไปเห็นว่าพวกเพื่อนๆในวงเกมเมื่อวานกำลังนั่งหาวในขณะที่กำลังดูพวกตัวแทนการแข่งขันทำภารกิจแรกอยู่ เมื่อวานพอเธอกลับมาจากตรวจเสร็จปุ๊ปเธอก็ขึ้นห้องนอนหลับไปเช่นเดียวกับเซดริก ในขณะที่พวกเพื่อนๆยังนั่งเล่นกันอยู่
เจสันหาวก่อนที่จะตอบฮาเดส
“คนมันอยากเล่นนี่หว่า”ฮาเดสแค่นหัวเราะก่อนที่จะมองไปยังการแข่งขันต่อ ตอนนี้เซดริกกำลังทำภารกิจอยู่ เจ้ามังกรนั่นดูหิวกระหายอยากจะกัดจะกินตัวเซดริกให้ตายไม่ก็พ่นไฟให้ตัวไหม้ตายกันไปข้างนึงเลย
ในสายตาของฮาเดสเธอคิดว่าเซดริกตอนนี้ดูเท่ไม่เบา แถมยังดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย เพราะปกติเขาเหมือนกับสติแตกไม่ก็คนติดยายังไงก็ไม่รู้ ไม่หน้าดำหน้าแดงก็ยิ้มแม่งทั้งวัน บางทีก็หน้าหนาเกิน
ผิดกับตอนนี้ เขาดูมีลุคคล้ายๆกับอัศวินไม่ก็พระเอกในหนังมักเกิ้ลที่เธอเคยดูเหมือนกันนะ ชุดสีเหลืองนั่นทำให้เขาดูหล่อไม่เบาเชียวล่ะ
ผ่านไปไม่นานนักในที่สุดเซดริกก็ทำภารกิจจบ เธอแอบเห็นว่าเขาหันมายิ้มกับพวกธันเดอร์แล้วก็เดย์ด้วยรอยยิ้มภูมิใจ
ไม่โดนเผาตายเป็นเซดริกย่างก็ดีแค่ไหนแล้ว
หลังจากตัวแทนทั้งสามทำภารกิจจบ อาจารย์ใหญ่ก็ประกาศถึงงานเลี้ยงเต้นรำที่จะจัดขึ้นในพรุ่งนี้เมื่อประกาศเสร็จแล้วก็ปล่อยเด็กนักเรียนไป เด็กนักเรียนทุกคนดูตื่นเต้นกันไปหมด ซึ่งคนที่ตื่นเต้นส่วนใหญ่จะเป็นสาวๆซะส่วนใหญ่เช่นเดียวกับพวกสาวๆฮัฟเฟิลพัฟอย่างพวกเธอ
“บี๋จ๋า เต้นรำกับเค้านะะ”เฮสเทียหันไปอ้อนแฟนสาวข้างๆก่อนจะหอมแก้มเป็นของขวัญรอบนึงเมื่อแฟนสาวของเธอพยักหน้า ฮาเดสเบะปากก่อนจะหันไปมองอีกด้านแทนพบกับธันเดอร์เดย์แกรนด์และเจสันกำลังชวนพวกเพื่อนๆของเธอเต้นรำอยู่ ฮาเดสเบะปากอีกรอบก่อนจะรีบเดินหนีบรรยากาศที่มีแต่คู่รักไป
ให้ตายเถอะ คนโสดอย่างเธอนี่อยู่ยากจริงๆเลย
ระหว่างการเดินหนีพวกคนมีแฟนคนมีคนจีบทั้งหลายเธอก็คิดว่าควรจะไปหาเซดริกสักหน่อย จึงเดินไปทางที่พักของพวกตัวแทนการแข่งขัน
พอเดินเข้าไปปรากฏภาพเซดริกกำลังยืนคุยกับพ่อของเขา เอมอส ดิกกอรี่ ฮาเดสจึงเตรียมหันหลังกลับเพราะให้พ่อลูกคุยกันจะดีกว่า
“ผมซะอย่างพ่-- อ้าว ฮาร์เทมิส!?”ระหว่างที่เซดริกกำลังยืนคุยกับพ่อของเขาอยู่หางตาเขาก็เหลือบไปเห็นฮาเดสที่กำลังจะหันหลังกลับไป แต่พอเขาทักเธอก็หันมาเขาก่อนจะมองเขาด้วยสีหน้านิ่งๆ
...เขาทำอะไรผิดอีกเนี่ย ?
“สวัสดีค่ะคุณดิกกอรี่”ฮาเดสหันไปทักพ่อของเขาก่อนจะส่งยิ้มบางๆให้ พ่อของเขายิ้มกลับก่อนที่จะถามชื่อของฮาเดส เธอแนะนำตัวก่อนจะยิ้มให้พ่อเขาอีกรอบ
“ฉันฮาเดส เพอร์ซิโฟเน อาร์เทมิส เรียกว่าฮาเดสก็ได้ค่ะ”
“เธอเป็นลูกของธีริน?”
“ฉันเป็นหลานเธอค่ะแค่ใช้นามสกุลเธอเฉยๆ แล้วคุณดิกกอรี่...รู้จักป้าของฉันด้วย ?”พ่อของเขาพยักหน้าก่อนที่จะบอกกับเธอว่าให้เธอเรียกว่าลุงเอมอสแทนคุณดิกกอรี่
“ไง ดิกกอรี่ ฉันนึกว่านายจะโดนเผาเป็นเซดริกย่างซะแล้ว”คราวนี้เธอหันมาทักเซดริกที่กำลังยืนทำหน้างงๆอยู่บ้าง เซดริกยิ้มแห้งๆก่อนที่จะตอบกลับฮาเดส
“เหมือนเธอแช่งฉันอ่ะอาร์เทมิส ไม่เป็นห่วงพรีเฟ็คชายบ้างเหรอ ?”ฮาเดสหัวเราะตอบกลับอย่างเด็ดขาดว่าไม่ ทำเอาเซดริกเบะปากทันที
“แล้วพวกเพื่อนๆฉันเพื่อนๆเธอหายไปไหนกันหมดล่ะเนี่ย ?”เซดริกถามทันทีที่เห็นว่าเธอมาคนเดียว
“ชวนกันไปงานเต้นรำกุ๊กกิ๊กๆกันแล้วล่ะ ฉันเดินหนีมาเนี่ย เหม็นกลิ่นความรัก”เซดริกหัวเราะเมื่อมองไปยังใบหน้าของฮาเดสที่กำลังเบะปากด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ก่อนจะเอ่ยถามเธอไป
“เธอได้คู่เต้นรำหรือยังอาร์เทมิส ?”
“แน่นอนว่าไม่”ฮาเดสตอบกลับทันควัน เซดริกหัวเราะก่อนจะเม้มปากแน่นเอ่ยประโยคเชิญชวนผู้หญิงตรงหน้าด้วยอาการเขินอายเล็กน้อย
“สนใจเป็นคู่เต้นรำกับฉันไหม ?”
ฮาเดสและเซดริกเดินไปที่ห้องเรียนของศาสตราจารย์มักกอนนากัลเพื่อที่จะเข้าเรียนคาบนี้ ก่อนจะเห็นว่าทุกคนกำลังยืนดูศาสตราจารย์มักกอนนากัลที่กำลังเต้นรำอยู่กับเด็กผู้ชายบ้านเรเวนคลอ
ทุกคนหันมามองฮาเดสกับเซดริกที่เพิ่งเข้าชั้นเรียน ทั้งคู่ส่งยิ้มแห้งๆให้ก่อนจะขออนุญาตเข้าห้องกับศาสตราจารย์มักกอนนากัล
“พวกเธอทั้งคู่ไม่มีนาฬิกาหรือไงถึงมาช้าขนาดนี้”ศาสสตราจารย์มักกอนนากัลดุ ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง
“พวกเธอมาช้าแสดงว่าไม่สนใจการสอนเต้นรำ นั่นแปลว่าพวกเธอเต้นรำเป็นกันอยู่แล้วสินะ ออกมายืนตรงนี้คุณอาร์เทมิสคุณดิกกอรี่ แล้วเต้นรำโชว์เพื่อนๆซะ”ฮาเดสกับเซดริกยิ้มแห้งอีกครั้งก่อนจะเดินไปยืนอยู่ตรงที่ศาสตราจารย์มักกอนนากัลชี้
ฮาเดสกับเซดริกเงยหน้าสบตากันเพียงครู่นึงรอเพลงเริ่ม เมื่อเพลงเริ่มขึ้นทั้งคู่ก็เริ่มเต้นรำโชว์ท่ามกลางสายตาตะลึงของเด็กนักเรียนเรเวนคลอ ไม่ใช่ว่าตะลึงที่ทั้งคู่เต้นรำได้สวยหรืออะไรทั้งนั้น แต่ตะลึงที่คู่ฟัดคู่กัดอย่างทั้งคู่สามารถเต้นรำดีๆด้วยกันได้
ฮาเดสกับเซดริกเต้นรำไปเรื่อยๆจนกว่าเพลงจะจบ และเมื่อจบเพลงศาสตราจารย์มักกอนนากัลก็เอ่ยชมถึงคู่ก่อนจะหันไปบอกกับเด็กนักเรียนคนอื่นๆในห้องให้เต้นรำให้ได้แบบนี้ แล้วศาสตราจารย์มักกอนนากัลก็เริ่มสอนทุกคน จะมีก็แต่เซดริกและฮาเดสที่ได้แต่ยืนเงียบๆ เพราะศาสตราจารย์สั่งให้ทั้งคู่ยืนอยู่ตรงมุมห้อง
“ฉันไม่ยักรู้ว่าเธอเต้นรำเป็น”เซดริกกระซิบบอก ฮาเดสหัวเราะเบาๆ
“แน่นอน ฉันทำเป็นทุกอย่าง เพราะฉันเก่ง”
หลังจากจบการฝึกซ้อมการเต้นรำก็ถึงเวลามื้อเที่ยง ฮาเดสกับเซดริกก็แยกย้ายกันไปหาเพื่อนของตนแต่ทั้งคู่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือการไปห้องโถงใหญ่เพื่อกินข้าว ระหว่างการเดินครั้งนี้ในกลุ่มของฮาเดสนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะโดยมีประเด็นคือเรื่องที่เฮร่าตอนซ้อมเต้นรำนั้นเหยียบเท้าคู่ซ้อมไปประมาณสิบกว่ารอบ จนคู่ซ้อมของเธอทนไม่ไหวจแล้วขอศาสตราจารย์เปลี่ยนคู่
“สงสารคนที่ซ้อมเต้นรำกับมึงว่ะ เท้าช้ำหมดแล้วมั้ง”ฮาเดสเอ่ยแซวก่อนจะหัวเราะอย่างสะใจ เฮร่าฟาดเข้าไปที่หลังของฮาเดสทีนึงก่อนจะเอามือปิดหน้าตัวเอง
เขินอ่ะ…
“ว่าแต่มึงอ่ะ มึงมันร้ายกาจจ”
“ร้ายกาจอะไรของมึงไอรีน ?”
“แหมมม กูก็นึกว่ามึงงอนที่ไม่มีใครชวนมึงเต้นรำเลยเดินหนีไปแล้ว ที่ไหนได้”
“ไปหาว่าทีสามีนี--อั๊ก ! มือหนักชิบหายนี่มือคนหรือมือหมีวะ !”ในขณะที่ไอรีนกำลังเอ่ยแซวฮาเดสอยู่ฝ่ามือหนักๆของฮาเดสก็ทุบลงไปที่หลังของไอรีนดังปั๊กทำเอาไอรีนเข่าอ่อนทรุดลงไปนั่งกับพื้นทันที
พอฮาเดสทุบหลังของไอรีนเสร็จแล้วก็เดินหนีเข้าห้องโถงใหญ่ไปก่อนเลย ไอรีนทำหน้าตาเหลอหลาก่อนที่จะเตรียมหันไปขอความช่วยเหลือเพื่อนๆคนอื่นให้ช่วยพยุงเธอลุกขึ้น แต่ปรากฏว่า..
ว่างเปล่า...พวกเพื่อนๆหนีไปหมดแล้ว !
เฮ้อ...เข้าใจแล้ว...คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง...กระซิก กระซิก
มื้อเที่ยงครั้งนี้ฮาเดสไม่ได้ไปนั่งกินที่โต๊ะฮัฟเฟิลพัฟตามปกติแต่เธอมากินที่โต๊ะกริฟฟินดอร์ เพราะดูเหมือนพวกเด็กๆสามคนอย่างเฮอร์ไมโอนี่ แฮร์รี่และรอนกำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่ท่าทางลับๆล่อ ก็เลยเข้าไปร่วมบทสนทนาซะด้วย ปรากฏว่าเป็นเรื่องงานเลี้ยงเต้นรำ
แล้วก็ทำท่าทำทางซะ…
“ว่าแต่พี่ได้คู่ยังอ่ะ ถ้าได้แล้ว...แล้วคู่กับใครเหรอ ?”แฮร์รี่หันมาถามเธอด้วยใบหน้าสงสัย ฮาเดสกระตุกยิ้มก่อนที่จะบอกเบาๆราวกับกระซิบ
“ได้แล้วล่ะ….กับ….เซดริก..น่ะ”แฮร์รี่กับรอนร้องห้ะขึ้นมาอีกรอบเนื่องจากได้ยินชื่อไม่ชัด จะมีก็แต่เฮอร์ไมโอนี่ที่เหมือนจะหูดีไปสักหน่อยเลยได้ยินชื่อถึงเอาแต่ยิ้มกรุ้มกริ่มมองหน้าเธออย่างนั้นน่ะ
“พัฒนาขึ้นแล้วเหรอพี่ ?”
“ก็นิดนึงนะเฮิร์ม ฮ่าๆๆๆ”ทั้งคู่หัวเราะด้วยกันโดยที่ยังมีสายตางุนงงของรอนกับแฮร์รี่ส่งมาไม่ขาดสาย และถามด้วยน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็น
“ใครอ่าาาา!”
“ความลับจ้ะยัยหนู ฮ่าๆๆๆๆ”
หลังจากที่เซดริกกินข้าวมื้อเที่ยงเสร็จเขาก็แยกตัวออกมาจากเพื่อนเพื่อไปเดินเล่นๆรอบโรงเรียนด้วยความว่าง ระหว่างทางเดินเขาเจอเด็กๆบ้านเรเวนคลอมองหน้าเขาหลายคนจนเขาอยากจะเข้าไปถามเสียจริงว่าจ้องอะไรเขานักหนา ?
“เข้าไปเลยโช เข้าไปเลยย”เสียงของเด็กผู้หญิงบ้านเรเวนคลอกลุ่มนึงพูดกับเด็กผู้หญิงคนนึงที่พวกเธอกำลังดันหลังคะยั้นคะยอให้เดินเข้ามาทางเขา เขาหยุดเดินก่อนที่จะมองไปทางผู้หญิงกลุ่มนั้นแล้วขมวดคิ้วสงสัย
เข้าไปๆอะไรของพวกเธอ ?
“บ้ารึไง คนเยอะแยะ !”เด็กผู้หญิงที่โดนดันคนนั้นหันไปพูดกับเพื่อน เพื่อนๆพวกนั้นยิ้มก่อนที่จะออกแรงดันเธอแรงขึ้นจนในที่สุดเธอก็ต้านแรงไม่ไหวและโดนดันมาทางเขา
เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงผมสีดำเรียบแปล้คล้ายๆกับเดรโกมัลฟอย เธอก้มหน้าก้มตามองเท้าตัวเองก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาหาเขารวบรวมความกล้าแล้วส่งเสียงออกมา
“ไปงานเต้นรำกับฉันไหมดิกกอรี่ !?”หลังจากเธอพูดจบก็หลับตาลงรอฟังคำตอบอย่างตั้งใจ บรรยากาศรอบข้างที่เคยคึกคักเงียบกันไปหมด พวกเด็กๆเรเวนคลอหันมามาองอย่างตั้งใจรอลุ้นไปด้วย
“โทษทีนะ….พอดีฉันมีคู่เต้นรำแล้วน่ะ”เซดริกกล่าวขอโทษอย่างสุภาพก่อนที่จะเดินต่อนึกย้อนไปถึงเมื่อเช้าหลังจากทำภารกิจเสร็จ
“สนใจเป็นคู่เต้นรำกับฉันไหม ?”ทันทีที่เซดริกถามไปอย่างนั้นฮาเดสก็ทำหน้าตางงงวยถามกลับมาทันควัน
“ฉัน ?”เธอพูดพลางชี้ตัวเองไปด้วย
“ใช่ เธอนั่นแหละ คุณฮาเดส เพอร์ซิโฟเน อาร์เทมิส พรีเฟ็คหญิงบ้านฮัฟเฟิลพัฟคนที่จู--”ฮาเดสรีบพุ่งเข้าไปปิดปากเซดริกทันทีที่เขาเริ่มพูดอะไรลามปามไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืนต่อหน้าเอมอส ดิกกอรี่พ่อของเขาเอง
“เออๆ ! ไปก็ได้..แล้วอย่าพูดได้เรื่องนั้นอีกเชียวนะ ไม่งั้นเธอตายแน่”ฮาเดสพูดจบก็เอานิวชี้ชี้หน้าเขา
เคราเมอร์ลินเถอะ….ไอ้หมอนี่มัน...
เมื่อคืนมันแค่เกมโว้ยยยย
------------------------------------
ความคิดเห็น