ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    KHR Fiction Yaoi : จับ Reborn มาแต่ง >>[Yaoi]<<

    ลำดับตอนที่ #11 : 11th, XANXUS’ Moe(!?) XS or SX!! /END

    • อัปเดตล่าสุด 16 พ.ค. 52


    PS. เตือนก่อนว่ารั่ว ทำใจให้ดีๆ ก่อนอ่านนะคะ...โฮะๆๆๆ

     
    สคอลโล่ชอบแมว...ชอบเอามากๆ...ชอบมากสุดๆ...กระทั่งเผื่อแผ่ไปถึงสัตว์ทุกชนิดที่มีรูปร่างคล้ายแมว...ไม่เว้นแม้แต่... 

    “บอส...”เสียงเรียกแผ่วเบาทำให้แซนซัสเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร ร่างสูงถึงกับอึ้งไปชั่ววูบเมื่อใบหน้าคมติดหวานของสคอลโล่อยู่ห่างออกไปไม่ถึงคืบ 

    “ขอ...ชั้น...”เสียงที่แผ่วลงจนได้ยินไม่ถนัดแต่ทว่าใบหน้าแดงระเรื่อที่ดูเย้ายวนอย่างบอกไม่ถูกนั้นก็ทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะ 

    “ขออะไร...”บอสหนุ่มกระซิบถามด้วยเสียงแหบพร่า 

    “คิดถึง...”เสียงหวานพร้อมกับดวงตาที่ช้อนขึ้นมองอย่างออดอ้อนทำให้เขาต้องแอบกลืนน้ำลาย...ร่างบางรวบรวมความกล้าอยู่อีกชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมา... 

    “คิดถึงเจ้าไลเกอร์นั่นเป็นบ้าเลย!! ขอเล่นกับมันหน่อยสิ!!”เพล้ง~ ครืนนนนนน...ป๋าแซนแทบจะทรุดลงไปกับพื้น เหวอรับประทานไปสองวิครึ่ง บรรยากาศวาบหวามชวนเสียตัว(?)เมื่อครู่พังลงอย่างไม่เป็นท่า เมียรักช่างทำกันได้~!! 

    แต่เพื่อไม่ให้เป็นการเสียหน้า ป่าก็ต้องตีหน้านิ่งควักกล่องเรียกเจ้าตัวมาร(น้องไลเกอร์)ตามพระบัญชาของคุณเมีย 

    ก็บอกแล้ว...สคอลโล่ชอบแมว...ชอบเอามากๆ...ชอบมากสุดๆ...กระทั่งเผื่อแผ่ไปถึงสัตว์ทุกชนิดที่มีรูปร่างคล้ายแมว...ไม่เว้นแม้แต่...ไลเกอร์ของป๋า

    .
    .
    .

    =[]=^
    นี่ตูแพ้กระทั่งกล่องของตัวเองเหรอเนี่ย!!

    ...................................... 

    หงุดหงิด หงุดหงิดๆๆ ว้อย!! ป๋ายกเท้าขึ้นถีบรูปปั้นหินอ่อนที่ราคาประมาณค่ามิได้อย่างไม่สบอารมณ์ 

    “ชิชิชิ เป็นอะไรล่ะเนี่ยบอส?”เจ้าชายถามเสียงใส สะกิดแผลโดยไม่รู้ตัว 

    “หน้าแบบนี้จะเป็นอะไร ถ้าไม่ใช่เมียเมิน”กบปากไม่สร้างสรรค์พูดแทงใจดำดังฉึก 

    “โฮะๆๆๆ นั่นสิ ฟรานน้อยของเจ๊พูดถูก”กระเทยถึกว่าเสียงสะดิดสะดิ้ง 

    “...”ผู้อยู่ฝ่ายบอสเพียงคนเดียวอย่างเลวี่ก็เงียบ...ตูไม่สนอะไรทั้งนั้นนอกจากตำแหน่งมือขวาบอส =A= (เอิ่ม...ปล่อยมันไปเหอะ) 

    “พวกแก...”ก่อนที่ระเบิดจะลงเจ้าชายก็ขัดขึ้นมาซะก่อน 

    “โอ๊ะโอ...เจ้าชายมีความคิดดีๆล่ะ”คำพูดของเบลเหมือนชี้ทางสว่าง มีหรือบอสจะไม่สน 

    “ชิชิชิ นี่คือออพชั่นเสริมสำหรับบอสโดยเฉพาะ...แต่แด๊น~!! ทีวีเจ้าชายขอเสนอ!! หู+หางแมวสุดโมเอะ!! แว๊ก!! ตบหัวเจ้าชายทำไมเนี่ย!” 

    “แกจะบ้าเรอะ!!“ 

    “อ้าวบอสไม่ชอบเหรอ ดีออก ขยับได้ด้วยนะขอบอก” 

    “โอ...ความคิดนี้แหร่มมาก นานๆทีก็มีความคิดดีๆเหมือนกันนิ”น้องกบเห็นด้วยซะงั้น 

    “เจ๊ก็อยากเห็น อิอ๊างงง บอสหูแมว” 

                “...*0*...”ส่วนเจ้าเลวี่ถึงจะยังเงียบแต่ตาเป็นซะอย่างนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันแปรพรรค 

    “พวกเรา...ลุย!”

    “แว้ก!! อย่า!! ม่ายยยย~” 

    ครืด....

    “ทำอะไรกันอยู่น่ะ เสียดังชะมัด ...เฮ้ย!!”หลามน้อยถึงกับผงะเพราะภาพตรงหน้า...บอสหูแมว!!

    นะ...นี่มัน...มัน...มัน...มันน่ารักเป็นบ้า!! แขนเรียวคว้ากอดร่างสูงอย่างอดใจไม่ไหว 

    “>w< น่าร้ากกกกก~”ได้ผลด้วยเว้ย!! สี่ผู้พิทักษ์คิดกันเป็นเสียงเดียวอย่างอึ้งๆ นึกไม่ถึงสุดๆ ใจจริงแค่อยากให้บอสลองใส่หูแมวดูเฉยๆแท้ๆ เมื่อผลออกมาเป็นแบบนี้…ตัวประกอบทั้งลายก็ต้องจรลีปล่อยให้คู่พระนาง(?)เขาสวีทกันไปแล้วกัน 

    “อ๊า~~ น่าร้ากกก >[]<”หลามน้อยบิดแก้มป๋าอย่างหมั่นเขี้ยว 

                “วันนี้บอสน่ารักจัง ขอ...” 

    “แกจะขออะไรอีกวะ ห๊าาา!!” 

    “...ขอกดบอสได้มะ!” 

    “ชะเฮ้ย!!” 


     
    Happy Ending(?)
     
    ฟิคนี้สอนให้รู้ว่า...
    เกิดเป็นเมะห้ามทำตัวโมเอะ
    หลุดเคะเผลอแบ๊วโดยเด็ดขาด
    มิฉะนั้นเคะของเราจะสามารถ
    ก่อการบังอาจเปลี่ยนตำแหน่ง
    .
    .
    .
     
    บทความนี้ปิดถาวร เพราะไรเตอร์โดนบอสยิงทิ้ง...อาเมน

    .
    .
    .
     
    ล้อเล่นๆ เราวิ่งไปหลบหลังน้องหลามได้ทันหรอก ฮ่าๆๆๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×