ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : 11th, XANXUS Moe(!?) XS or SX!! /END
PS. เตือนก่อนว่ารั่ว ทำใจให้ดีๆ ก่อนอ่านนะคะ...โฮะๆๆๆ
สคอลโล่ชอบแมว...ชอบเอามากๆ...ชอบมากสุดๆ...กระทั่งเผื่อแผ่ไปถึงสัตว์ทุกชนิดที่มีรูปร่างคล้ายแมว...ไม่เว้นแม้แต่...
“บอส...”เสียงเรียกแผ่วเบาทำให้แซนซัสเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร ร่างสูงถึงกับอึ้งไปชั่ววูบเมื่อใบหน้าคมติดหวานของสคอลโล่อยู่ห่างออกไปไม่ถึงคืบ
“ขอ...ชั้น...”เสียงที่แผ่วลงจนได้ยินไม่ถนัดแต่ทว่าใบหน้าแดงระเรื่อที่ดูเย้ายวนอย่างบอกไม่ถูกนั้นก็ทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะ
“ขออะไร...”บอสหนุ่มกระซิบถามด้วยเสียงแหบพร่า
“คิดถึง...”เสียงหวานพร้อมกับดวงตาที่ช้อนขึ้นมองอย่างออดอ้อนทำให้เขาต้องแอบกลืนน้ำลาย...ร่างบางรวบรวมความกล้าอยู่อีกชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมา...
“คิดถึงเจ้าไลเกอร์นั่นเป็นบ้าเลย!! ขอเล่นกับมันหน่อยสิ!!”เพล้ง~ ครืนนนนนน...ป๋าแซนแทบจะทรุดลงไปกับพื้น เหวอรับประทานไปสองวิครึ่ง บรรยากาศวาบหวามชวนเสียตัว(?)เมื่อครู่พังลงอย่างไม่เป็นท่า เมียรักช่างทำกันได้~!!
แต่เพื่อไม่ให้เป็นการเสียหน้า ป่าก็ต้องตีหน้านิ่งควักกล่องเรียกเจ้าตัวมาร(น้องไลเกอร์)ตามพระบัญชาของคุณเมีย
ก็บอกแล้ว...สคอลโล่ชอบแมว...ชอบเอามากๆ...ชอบมากสุดๆ...กระทั่งเผื่อแผ่ไปถึงสัตว์ทุกชนิดที่มีรูปร่างคล้ายแมว...ไม่เว้นแม้แต่...ไลเกอร์ของป๋า
.
.
.
=[]=^
นี่ตูแพ้กระทั่งกล่องของตัวเองเหรอเนี่ย!!
......................................
หงุดหงิด หงุดหงิดๆๆ ว้อย!! ป๋ายกเท้าขึ้นถีบรูปปั้นหินอ่อนที่ราคาประมาณค่ามิได้อย่างไม่สบอารมณ์
“ชิชิชิ เป็นอะไรล่ะเนี่ยบอส?”เจ้าชายถามเสียงใส สะกิดแผลโดยไม่รู้ตัว
“หน้าแบบนี้จะเป็นอะไร ถ้าไม่ใช่เมียเมิน”กบปากไม่สร้างสรรค์พูดแทงใจดำดังฉึก
“โฮะๆๆๆ นั่นสิ ฟรานน้อยของเจ๊พูดถูก”กระเทยถึกว่าเสียงสะดิดสะดิ้ง
“...”ผู้อยู่ฝ่ายบอสเพียงคนเดียวอย่างเลวี่ก็เงียบ...ตูไม่สนอะไรทั้งนั้นนอกจากตำแหน่งมือขวาบอส =A= (เอิ่ม...ปล่อยมันไปเหอะ)
“พวกแก...”ก่อนที่ระเบิดจะลงเจ้าชายก็ขัดขึ้นมาซะก่อน
“โอ๊ะโอ...เจ้าชายมีความคิดดีๆล่ะ”คำพูดของเบลเหมือนชี้ทางสว่าง มีหรือบอสจะไม่สน
“ชิชิชิ นี่คือออพชั่นเสริมสำหรับบอสโดยเฉพาะ...แต่แด๊น~!! ทีวีเจ้าชายขอเสนอ!! หู+หางแมวสุดโมเอะ!! แว๊ก!! ตบหัวเจ้าชายทำไมเนี่ย!”
“แกจะบ้าเรอะ!!“
“อ้าวบอสไม่ชอบเหรอ ดีออก ขยับได้ด้วยนะขอบอก”
“โอ...ความคิดนี้แหร่มมาก นานๆทีก็มีความคิดดีๆเหมือนกันนิ”น้องกบเห็นด้วยซะงั้น
“เจ๊ก็อยากเห็น อิอ๊างงง บอสหูแมว”
“...*0*...”ส่วนเจ้าเลวี่ถึงจะยังเงียบแต่ตาเป็นซะอย่างนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันแปรพรรค
“พวกเรา...ลุย!”
“แว้ก!! อย่า!! ม่ายยยย~”
ครืด....
“ทำอะไรกันอยู่น่ะ เสียดังชะมัด ...เฮ้ย!!”หลามน้อยถึงกับผงะเพราะภาพตรงหน้า...บอสหูแมว!!
นะ...นี่มัน...มัน...มัน...มันน่ารักเป็นบ้า!! แขนเรียวคว้ากอดร่างสูงอย่างอดใจไม่ไหว
“>w< น่าร้ากกกกก~”ได้ผลด้วยเว้ย!! สี่ผู้พิทักษ์คิดกันเป็นเสียงเดียวอย่างอึ้งๆ นึกไม่ถึงสุดๆ ใจจริงแค่อยากให้บอสลองใส่หูแมวดูเฉยๆแท้ๆ เมื่อผลออกมาเป็นแบบนี้
ตัวประกอบทั้งลายก็ต้องจรลีปล่อยให้คู่พระนาง(?)เขาสวีทกันไปแล้วกัน
“อ๊า~~ น่าร้ากกก >[]<”หลามน้อยบิดแก้มป๋าอย่างหมั่นเขี้ยว
“วันนี้บอสน่ารักจัง ขอ...”
“แกจะขออะไรอีกวะ ห๊าาา!!”
“...ขอกดบอสได้มะ!”
“ชะเฮ้ย!!”
Happy Ending(?)
ฟิคนี้สอนให้รู้ว่า...
เกิดเป็นเมะห้ามทำตัวโมเอะ
หลุดเคะเผลอแบ๊วโดยเด็ดขาด
มิฉะนั้นเคะของเราจะสามารถ
ก่อการบังอาจเปลี่ยนตำแหน่ง
.
.
.
บทความนี้ปิดถาวร เพราะไรเตอร์โดนบอสยิงทิ้ง...อาเมน
.
.
.
.
.
.
ล้อเล่นๆ เราวิ่งไปหลบหลังน้องหลามได้ทันหรอก ฮ่าๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น