เพลย์บอยสุดเฮี้ยว /กับ /สาวเปรี้ยวตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : (^o^)--เพื่อนที่ดี ต้องเลี้ยงข้าวเพื่อน(เฉพาะข้าวนะ)เย้!!--(//-_-//)

                 ฉันโดนมันบ่นมาหลายชุดอยู่เหมือนกันข้อหาที่ไม่เรียกมันไว้ก่อนมันไปอาบน้ำ ฉันก็เลยบอกให้มันมาจัดห้องที่มันคุ้ยไว้จนกระจุยกระจาย พอฉันเดินไปนอกห้องมันก็เอาเท้ากวาดของไปรวมกันที่มุมห้องจนฉันแทบจะสะดุดล้มเอาหน้าสวยๆของฉันลงไปทิ่มพื้น  ตอนนี้ก็อยู่ที่เซ็นทรัลเพราะมันลากมาให้รอห้างเปิด จนในที่สุดคุณยามใจร้าย(ที่ปล่อยให้ฉันรออยู่ข้างนอก)ก็ใจดีเปิดประตูห้างให้เข้า(นั้นมันงานเค้าย่ะ-ผู้เขียน)

                  "แกไปหาของกินกันก่อนนะ"ไอ้กิ๊ฟมันเขย่าเรียกฉันทั้งๆที่เมื่อก่อนออกจากบ้านมันเพิ่งกินข้าวต้มกับน้ำเต้าหู้(ที่ฉันซื้อมากินเองแต่มันแย่งไป)เข้าไปแล้ว อยากจะให้หมอเอามีดกรีดท้องมันผ่าออกมาให้ดูหน่อยว่ากระเพาะมันทำด้วยอะไร

                  "ไม่เอาฉันจะไปดูเสื้อใหม่"ฉันลากมันไปที่ร้านเสื้อ

                  "งั้นแยกกันไปเลยนะ"

                  "เอาดิ..อยากอยู่เหมือนกัน"

                  "แต่แกบอกว่าจะเลี้ยงข้าวฉันนะ"

                  "ก็เรื่องแกดิถ้าไม่ไปดูเสื้อกับฉันก็ไม่เลี้ยง"ฉันก็พยายามหาเรื่องไม่เลี้ยงมันไปเรื่อยๆ

                  "ก็ได้ไปก็ไป"ใครขอแกมิทราบไม่ต้องมาก็ได้เพื่อน

                  "แต่ฉันเลี้ยงร้านเดียวนะ"เดี๋ยวมันเข้าทุกร้านล่ะยุ่งเลย

                  "เออ..น่ะร้านเดียวก็ร้านเดียว"ค่อยยังชั่ว แต่ที่มันบ่นว่าไม่อยากซื้อเสื้อมันก็เข้ากับฉันทุกร้านนั้นแหละ แต่ก็ดีกว่าเข้าออกร้านขนมนะจริงมั้ย

                  "แก..หิวแล้วอ่ะ"ไอ้กิ๊ฟเขย่าฉันอีกครั้ง

                  "ฉันยังไม่หิวอ่ะ..ตามใจคนเลี้ยงหน่อยดิ"

                  "เออ.ก็..ไม่ได้ว่ะ"แล้วมันก็ใช้แรงความมากมายมหาศาลของมันลากฉันเข้าร้านอาหาร

                  "รับอะไรดีค่ะ"พนักงานเสริฟถามและเตรียมจด

                  "ข้าวเปล่าโถหนึ่งค่ะ..ที่เหลือแกสั่งนะกิ๊ฟ"

                  "ได้เลยเพื่อน...เอากุ้งเผาแม่น้ำ 2 ที่ ทีโบนเสต็ก2 ที่
หูฉลามน้ำแดง1ที่ ยำปลาหมึก3ที่ ปูผัดผงกระหรี่2ที่ฯลฯ"
                    
                   พนักงานรับออร์เดอร์มองมันอย่างอึ้งๆแต่ก็จดไป

                  "เฮ้ย...เพื่อนไม่ต้องสั่งเพื่อกันก็ได้"

                  "ใครบอกว่าเพื่อของแกทีโบนจานเดียวก็อิ่มจนคลานออกจากร้านแล้ว"

                  "อย่าบอกนะว่าแกกินทั้งหมดคนเดียว"

                  "เออ..ดิ"OoO กินเข้าไปได้ไงว่ะนั้น

             "//ยื้อ..ก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย..รักไม่ช่วยอะไรเลย//" เสียงโพลีโทรศัพท์ฉันดังขึ้น
             
                   "สวัสดีค่ะ..."

                  ("จี้หรอจ้ะ..นี่พี่อิงฟ้านะ")

                    "พี่ฟ้ามีอะไรกับจี้หรอค่ะ"

                  ("จี้มาที่ห้องซ้อมหน่อยสิจ้ะ..เราต้องแสดงอาทิตย์หน้า")
 
                    "อ๋อ..ค่ะขอ10นาทีในการไปถึงนะค่ะ"

                   ("โอเค..จ้ะเร็วเข้านะ")พอวางสายฉันก็ลุกขึ้นยืน

                    "จะไปไหนอ่ะ"กิ๊ฟถาม

                    "ไปซ้อมร้องเพลง"

                    "แล้วตังค์ค้าข้าวอ่ะ"กิ๊ฟแบมือออกมาข้างหน้า ฉันเปิดกระเป๋าตังค์แล้วหยิบแบงค์ร้อยใส่มือมัน

                    "แกบ้าป่ะ..แค่เนี่ยมันจะพออะไร"

                   "ก่อนออกจากบ้านฉันบอกแกว่าไง"

                   "บอกว่าจะเลี้ยงข้าว"

                   "แล้วนี้อะไร"ฉันชี้ที่โถข้าว

                   "ข้าว"กิ๊ฟตอบแล้วทำหน้างงๆ

                   "แล้วที่เหลือมันใช่ข้าวป่ะ"

                   "ไม่ใช่"

                   "ก็ตอบได้นิ..ไปล่ะน่ะเดี๋ยวไม่ทัน"ฉันรีบเดินออกมาโดยที่ไม่ฟังเสียงของกิ๊ฟเลย

                    พลั่ก..ใครบางคนเดินชนฉัน..ฉันจะหันไปขอโทษแต่พอหันไปมันก็หายไปแล้ว ฉันเลยรีบเดินขึ้นรถแล้วไปที่ซ้อมทันที
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

คอมเม้นมาด้วยนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ เดี่ยวจะรีบแต่งต่อนะค่ะ^o^