W_Wendiago วี เว็นดิเอโก้ องค์กรลับ - นิยาย W_Wendiago วี เว็นดิเอโก้ องค์กรลับ : Dek-D.com - Writer
×

    W_Wendiago วี เว็นดิเอโก้ องค์กรลับ

    ไง หวัดดี ฉันสกาเล็ต (Scarlett) ที่แปลว่าสีแดงสดอะนะ ฉันเป็นถึงนางแบบระดับโลก แต่ใครจะรู้.. ว่าฉันอยู่ในองค์กรหนึ่ง ที่มีแต่ความลับดำมืด โดยใช้นามแฝงที่ว่า วิสทีร์เรีย (Wisteria)

    ผู้เข้าชมรวม

    86

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    86

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    3
    หมวด :  สืบสวน
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ส.ค. 59 / 00:28 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    หวัดดี.. ฉันสกาเล็ต ฉันอายุ 21 ปี และฉันเป็นนางแบบระดับโลก ช่ายย~ ไม่อยากเชื่อใช่ไหมล่ะ ที่อายุแค่นี้ก็เป็นนางแบบระดับโลกแล้ว
    แต่ไม่ต้องแปลกใจหรอก ฉันมีอะไรให้แปลกใจมากกว่านี้อีกเยอะ! 


    เสียงเครื่องบินกำลังลงเทียบท่า...

    เฮ้ออ~ ฉันนั่งมันมาหลายชั่วโมงเพื่อกลับมายังประเทศตัวเองเลยนะ   อ่อ.. ฉันสกาเล็ต ฉันเป็นลูกครึ่ง ไทย-อเมริกัน และฉันเกิดที่อเมริกา
    มันก็คงไม่แปลกหรอกที่จะเป็นประเทศตัวเอง ฉันเพิ่งกลับจากการไปถ่ายแบบที่ฝรั่งเศษมา และมันช่างน่าเบื่อซะจิง ฉันนั่งจนกระดูกก้นฉันจะร้าวแล้ว
    และในที่สุดก็ถึงที่หมายสักที.. หลังจากทำอะไรเสร็จการออกมาข้างนอกสนามบินก็เป็นเรื่องยากเหมือนอย่างเคยนั่นแหละ เพราะอะไรหน่ะหรอ...
    (แชะๆ แชะๆ.. แชะ)  (อร้ายย~.. อร๊าย....กรี๊ดด..) คนยังเยอะเหมือนเดิมเลยแหะ นักข่าวก็มากันซะเพียบเลย ทำอย่างกับว่าไม่เคยเจอฉันกันอย่างนั้นแหละ
    และเมื่อฉันผ่านสมรภูมินั้นมาขึ้นรถได้ก็เสียบหูฟังเหมือนอย่างเคย ใช่ ฉันดูเหมือนคนดังทั่วไป ไม่เห็นจะน่าสนใจใช่มั้ยล่ะ แต่อย่างที่บอก..
    ฉันมีอะไรให้แปลกใจอีกเยอะ เพราะว่าฉันเป็นสมาชิกขององค์กรหนึ่งที่มีความลับที่ดำมืดมากมาย... องค์กร เว็นดิเอโก้ ไงล่ะ! ฉันไม่รู้ฉันเข้ามาได้ไงหรอกนะ แต่ตั้งแต่จำความได้ฉันก็อยู่ที่นี่แล้วล่ะ มันเป็นที่ที่มืดมิดและน่ากลัว คนในองค์กรนี้มีอีกมากมาย หือแม้แต่อาจแฝงตัวอยู่กับคนบนโลกเหมือนกันกับฉันนั่นแหละ 
    แต่โชคดีที่ฉันเป็นที่ชื่นชอบของเบื้องบน เพราะมันก็เสี่ยงน้อยลงที่จะโดนฆ่า เวลาฉันทำผิดอะนะ แต่ก็มีคนที่เป็นที่ชื่นชมของเบื้องบนอยู่อีกหรอกนะ คู่หูอาบเลือด ' คาร์ดอส  วัลโด้   และ ดาร์ค ' ไงล่ะ! พวกนั้นฆ่าใครได้แบบไม่ต้องคิดเลยล่ะ!.. 

    และเมื่อถึงบ้านฉันก็ทิ้งตัวลงนอนด้วยความเพลียสุดๆนั่นแหละ....

    "หมดแรงเลยแหะ... ฉันไม่เหมาะกับการเดินทางนานๆเลยจิงๆ"  ขอหลับสักงีบดีกว่า ค่อยตื่นมาอาบน้ำละกัน
    (กรี๊งงง~.... กรี๊งงง~ .... กรี๊งง..)  สะดุ้ง!  "ฮัลโลว ว่าไง" หลังจากกลับถึงบ้านก็โทรมาเลยแหะ.. ตรงเวลาซะจิง จะหลับสักหน่อย...หึ
    [ไง..วิสทีร์เลีย  ถึงบ้านแล้วสินะ..] เสียงเย็นชาแบบนี้ ยังเหมือนเดิมจิงๆ "ใช่ ฉันถึงแล้ว.. ตรงเวลาจิงเลยนะ... โทรมามีอะไรล่ะ......คาร์ดอส..."
    [..ดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดีซะแล้วสินะ...]  "..เหอะ...ก็แน่ล่ะ..นายโทรมาตอนฉันกำลังจะหลับนิ่!..ยังจะมีหน้ามาพูดอีก.."
    [..เหอะๆ...ช่างเถอะ..เพราะตอนนี้มีงานเข้ามาแล้วน่ะสิ..จะรอเบื้องบนมาฆ่าเธอก่อนไหมล่ะ..หรือจะรองีบตอนงานเสร็จ.....เลือกเลยแล้วกันนะ...]
    "..เข้าใจแล้วล่ะหน่า...ว่าแต่คราวนี้จะให้ทำอะไรล่ะ.."  เซงชะมัด! ง่วงก็ง่วง แต่ก็ยังไม่อยากเอาลูกกระสุนฝังเข้าร่างตัวเองนี่นา.. เฮ้ออออ~..
    [..ถามได้ดีนิ่...] ....!!

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น