แฮร์รี่ พอตเตอร์ ฉบับแนวๆ

ลำดับตอนที่ #5 : แฮร์รี่---กว่าจะถึงวันนั้น

รอน : 555+ ในที่สุดก็ยอมแพ้ เพราะ ฝีมือฉันแท้ๆ
เฮอร์ : นี่ รอน ฝีมือของพวกเราทุกคนต่างหาก ฝีมือเธอคนเดียวที่ไหน
รอน : มันสมควรเป็นฝีมือฉันเพราะว่า ฉันหล่อที่สุด เหมาะที่สุด (หลงตัวเอง)
ระหว่างที่รอนและเฮอร์ไมโอนี่ทะเลาะกัน ทุกๆคนต่างก็มุงดูชุลมุนกันใหญ่ (ทำไมไม่ห้ามเนี่ย?)
ระหว่างนั้นท่านลอร์ดและผู้เสพความตายลุกขึ้นพร้อมกับโจมตีทุกคน โดย ทุกคนไม่ทันตั้งตัว

ขณะนั้น ศจ.ใหญ่ก็ได้ใช้เวทย์ช่วยนักเรียนทุกๆคนไว้ได้และได้ใช้เวทย์ต่อสู้กับ ท่านหลอดกาแฟ(ลอร์ดมืด)และผู้เสพความตาย จนท่านหลอดกาแฟ(ลอร์ดมืด)
และผู้เสพความตายต้องหนีไป และท่านหลอดกาแฟ(ลอร์ดมืด)ก็ได้บอกกับทุกคนว่า"ฝากไว้ก่อนเถอะชั้นจะกลับมาล้างแค้นพวกแกทุกๆคน"
รอน:เอากลับไปเลยพวกเราทุกคนไม่รับฝากของ 5555+
นักเรียนทุกคน:ขอบคุณครับ/ค่ะ่ ศจ.ใหญ่ ที่ช่วยพวกเราไว้
ศจ.ใหญ่:ไม่้เป็นไร ดีนะที่ฉันช่วยพวกเธอไว้ทันไม่เช่นนั้นล่ะก็ มีหวังโรงเรียนของเราคงจะกลายเป็นโรงเรียนร้างแน่ๆ

ลอร์ดมืด: เฮอะ!! มันน่าเจ็บใจนัก เราไม่น่าบุกไปตรงๆอย่างนั้นเลย (ก็ว่างั้นแหละ)
ลูเซียส: ตัวการมันไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกครับท่านลอร์ด
ลอร์ดมืด: แล้วมันเรื่องอะไรกัน!!!!
ลูเซียส: มันเป็นเพราะไอ้เด็กพอตเตอร์กับพักพวกของมันต่างหาก ผมไปเค้นความจริงมาจากอัมบริจได้ว่ามันกำลังจัดตั้งกองทัพดัมเบิลดอร์ขึ้นเพื่อต่อกร
กับพวกเรา
เบลลาทริกซ์: มันช่างกล้านัก ได้ยินมาว่าไอ้เด็กลองบัตทอมก็อยู่ด้วย ฮ๊าๆๆๆ คิดเรอะจะทำอะไรได้
ลอร์ดมืด: เราต้องวางแผนให้ดีกว่านี้ซะแล้ว -*-