วุ่นจะตายพี่ชายเป็นแฟนกับเพื่อนน้องสาว

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2 หญิงสาวต้องห้ามกับดาวตกสื่อรัก

“ พี่มินเท!!! ”

“ มีนา ”

“ พวกเธอ.....เธอ...มาได้ยังไงเนี่ย ”

“ หนูนั้นแหละที่อยากจะถามพี่ ”

ทั้ง2ทำท่าหมดสนุกเมื่อเห็นกันและกัน

“ เอาน่าๆฉันเป็นคนชวนมาเองแหละ ” เสี่ยวซินช่วยปรับความเข้าใจให้

“ นี่หนะหลอพี่ชายเธอมีนา ” มิจิเอ่ย

“ ใช่จ๊ะทำไมหลอมิจิ ”

“ ชั้นเริ่มไม่อยาก ”ไปละ มิจิเอ่ยเบาๆขณะที่เธอทำหน้าบึ้งตึง

“ ก็ไม่มีใครใช้ให้ไปนี่ ” มินเทเริ่มสติแตกที่มีคนมาทำท่าไม่ดีใส่

“ เอาน่า ไม่เป็นไรหลอกน่ามินเทเขาก็เป็นคนดีนะ  ” อาปิงกับอาหลงช่วยทำให้สถานการณ์ดีขึ้น

“ มาๆๆๆขึ้นรถเถอะ ” อาปิงขวักมือเรียก

“ เชอะอยากไหนบอกไม่อยากไปไงแล้วขึ้นรถทำไม  ” มินเอ่ยเบาๆ

“ นายว่าอะไรฮะชังมินเท  ” มิจิได้ยินที่มินเทพูดถึงกับควันออกหู

“ ทำไมฮะมีอะไร ” มินเทโกรธจัด

“ พอเลยพี่หยุดเลย ” มีนาเอ่ยเสียงดังข่มทั้งคู่

“ แต่ว่า....” มินเทพูดไม่ทันจบมีนาก็เอ่ยขึ้นว่า

“ ไม่มีแต่ ”

พอทั้งคู่สงบศึกแล้วมินเทก็ออกรถ ทั้ง6คนนั่งคุยเล่นไปมีแต่มินเทกับมิจิเท่านั้นที่เงียบ

“ว้าว!!!นั่นไงทะเล” มิจิเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ

“ ชอบทะเลหลอ ” มิเทเอ่ยด้วยเสียงเรียบ

“ แล้วไงยะ! ”  มิจิเอ่ยแบบกวนๆ

“ นี่เธอ …. ” มินเทเริ่มโมโห

“ เอาน่าๆถึงที่พักแล้ว” อาหลงเอ่ยแบบเบื่อๆ

ที่พักที่มินเทเลือกนั้นเป็นโรงแรมระดับ5ดาวที่หรูที่สุดในแถบนั้น โรงแรมนี้อยู่ติดทะเล ลมเย็นสบาย

ขณะลงจากรถมินเทลากเอาอาปิงกับอาหลงไปที่ๆพวกผู้หญิงมองไม่เห็น

“ อะไรเนี่ยมินเท มีอะไรหลอ  ” อาหลงกับอาปิงถามอย่างงง

“ พวกนายรู้ใช้มะว่ามีนาเป็นน้องสุดที่รักของฉัน ”

“ รู้ทำไมหลอ ”

“ ถ้าใครมันคิดจะจีบน้องสาวฉัน ตาย!!!!!!!!! ”

“ เฮือก...... ” อาหลงกับอาปิงยืนสั่นหน้าสีดไปทั้งคู่

“ ปะหมดเรื่องละ ” มิเทเอ่ยจบก็เดินไปเอากุญแจห้องที่จองไว้

ขณะที่มินเทเดินไปเอากุญแจห้องที่จองไว้ทุกคนต่างหาคู่นอนกัน

“ ฉันนอนกับมีนานะ  ” เสี่ยวซินพูดขึ้นด้วนหน้าตายิ้มแย้ม

“ งั้นฉันนอนกับอาปิงละกัน  ”  อาหลงเอ่ย

“ งั้นก็เหลือแค่.... ” มีนาพูดยังไม่ทันจบก็โดน2คนที่เหลือพูดแทรกว่า

“ ไม่มีทางงงงงงงง ” แต่ไม่ทันที่จะได้ฟังจบทุกคนต่างแยกย้ายเข้าห้องของตนเอง

“ เซ็งเลยทำไมฉันต้องมานอนห้องเดียวกับเธอด้วยนะ ” มินเทเอ่ยแบบเซ็งๆ

“ นั่นมันคำพูดของฉันต่างหากย่ะ ” มิจิเอ่ยอย่างอารมณ์เสีย

“ ไปไปเข้าห้องได้แล้ว ”

 “ ไม่ต้องมาสั่งฉันรู้น่า ” มิจิเอ่ยแบบหัวเสีย

ห้องที่มินเทจองไว้เป็นแบบเตียงคู่3ห้องทุกห้องเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุด และมองเห็นทะเลได้ชัดมาก

“ นี่มิจิ  เธอรู้จักกับมีนามานานหรือยังหนะ  ”

“ ก็ตั้งแต่อยู่ ม.ต้น.....ทำไมหลอ ”

“ อ๋อเปล่าน่ะไม่มีอะไร ”

“ แล้วฉันจะนอนยังไงเนี่ย ” มิจิกล่าวไปขณะมองไปที่มินเทอย่างไม่ว่างใจ

“ ok ok ฉันนอนโซฟาก็ได้ ” มินเทกล่าวอย่างเซ็ง

[ทั้งที่มันมี2เตียงแท้ๆทำไมต้องมานอนโซฟาด้วยเนี่ยๆๆๆ มินเทคิดในใจ]

พอทุกคนจัดของเตรียมห้องเสร็จก็ถึงมื้อเย็นพอดี มื้อเย็นวันนี้เป็นบาบีคิว ทุกคนเล่นกันสนุกมากจนถึงหัวค่ำ

ทุกคนเข้าห้องหมดเหลือแต่มินเทกับมิจิที่ยัง อยู่ที่ชายหาดเดินเล่นอยู่

“ ยังไม่นอนอีกหลอมิจิ  ” มินเทเริ่มผูกมิตรกับมิจิ

“ อืม....ยังไม่ง่วงหนะ.....แล้วนายหละ ”

“ ก็เหมือนกันนั่นแหละ…เราไปเดินเล่นกันดีไหม ”

 มิจิยังไม่ทันตอบตกลงมินเทก็ดึงแขนมิจิไปแล้ว

“ นายจะพาชั้นไปไหนหนะ ” มิจิเอ่ยอย่างกลัวๆกล้า

“ ฉันไม่ทำอะไรเธอหลอกน่า ”

“เดี๋ยวๆๆๆ”  มิจิเอ่ย

แต่มิจิยังไม่ทันพูดจบมินเทก็หยุดแล้วชี้ให้เธอดูบนท้องฟ้า

ว้าวว!!! สวยจริงๆเลย

“ นายรู้ได้ยังไงว่าที่นี่สวยอย่างนี้หนะ ”  มิจิเอ่ยอย่างเหม่อลอย

“ ก็ไม่มีอะไรมากหลอกนะฉันไปถามพนักงานมาหนะเขาบอกว่าที่นี่สวยที่สุดวันเวลานี้หละ”

ทั้งสองคนยีนดูดาวตกจนดึก

“ นี่มิจิทำไมเธอถึงไม่ชอบพวกนักเลงหละ ” มินเทถามมิจิ

“ .....ก็เพราะว่าฉันไม่ชอบพวกนี้ส่วนใหญ่จะทำงานผิดกฎหมาย ”

“ หลอ....แต่นักเลงที่ดีๆก็มีนะ.... ” มินเทเอ่ยด้วยเสียงอบอุ่น

ขณะที่ถอดเสื้อคลุมแล้วสวมให้มิจิที่หนาวสั่นอยู่

“ ....นักเลงที่ดีหลอขอคิดดูก่อนนะ ”

มิจิเอ่ยจบแล้วก็เดินจากไป