[Fic One piece]การเป็นพ่อเด็กเนี่ยไม่ง่ายจริงๆ

ลำดับตอนที่ #6 : ทำความรู้จักกัน

ต่อจากความเดิมที่แล้ว

เอสกับซาโบ้ก็รีบถอยห่างจากชายตรงหน้า พร้อมถือท่อแป๊ปตั้งหลักเตรียมพร้อมต่อสู้ทันที

“นายเป็นใครกัน!! ทำไมถึงรู้ชื่อพวกเราได้”ซาโบ้

“ถ้านายเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียวฉันจะฟาดนายแน่”เอส

“โห่วโห่ว!!! เย็นหน่อยสิฉันไม่ได้มาทำร้ายพวกเธอซะหน่อยน่ะ”คาคาชิ

“ฉันจะเชื่อนายได้ยังไง!!ว่านายไม่ได้มาทำร้ายพวกเราน่ะ”ซาโบ้ กำท่อแป๊ปไว้แน่นๆ

“ใช่สิบ้างที่นายอาจมีดาบหรือของมีคมมาฟันคอพวกเราก็ได้ใครจะไปรู้”เอส ชี้ท่อแป๊ปมาที่หน้าของคาคาชิ

“เห้ออออออ~ ในเมื่อพวกเธอไม่เชื่อฉันก็ไม่เป็นไร”คาคาชิ 

“งั้นฉันจะแสดงให้พวกเธอเห็นเองก็ได้ ว่าฉันไม่ได้พกอาวุธมาเลยสักชิ้นโอเคไหม?”คาคาชิ

“ตามนั้นก็ได้ ถ้านายว่ามาอย่างงั้นแต่มีข้อแม้ถ้านายคิดจะตุกติกละก็ฉันจะฟาดหัวนายแน่ แหล่ะฉันจะยืนดูนายอยู่ตรงนี้จนกว่าจะแน่ใจว่านายไม่มีอาวุธติดตัวมาสักกะชิ้น”เอส เดินมาใกล้ๆคาคาชิพร้อมเงยหน้ามองมาที่เขา

“เอ..ส ฉันว่านายอย่-า”ซาโบ้

“ไม่เป็นไรหรอกซาโบ้ฉันไม่เป็นไร นายยืนดูอยู่ตรงนั้นแหละ ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้ามาโอเคไหมซาโบ้”เอส

“ฉันเข้าใจแล้วเอสถ้านายว่างั้นฉันจะไม่เข้าไป”ซาโบ้

“ดีมากซาโบ้”เอส หันไปมองซาโบ้เล็กน้อยพร้อมยิ้มไปให้แล้วหันกลับมามองคาคาชิต่อ

“ฉันเริ่มได้เลยใช่ไหม”คาคาชิ

“อืม!!”เอส

จากนั้นคาคาชิก็ทำการถอดเสื้อผ้าข้างนอกออกมาแต่ยังมีเสื้อผ้าข้างในใส่อยู่ พร้อมทำการค้นเสื้อผ้าข้างนอกให้เอสเห็นว่าไม่มีอาวุธสักชิ้นที่อยู่ในนี้ ต่อไปก็กระเป๋าที่เหน็บอยู่ที่ขาของคาคาชิก็ทำการถอดออกมาแล้วเปิดกระเป๋าข้างในให้  เอสดู พอเห็นว่าไม่มีอะไรอยู่ในนี้ เอสก็มองทีคาคาชิต่อ แต่พอคาคาชิทำการถอดเสื้อผ้าตัวข้างในเท่านั้นแหล่ะ 

ทำให้เอสเห็นผิวกายที่ขาวนวล พร้อมกับซิกแพคที่เรียงรายอย่างลงตัว แสดงให้เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นคนชอบออกกำลังกาย  ฝึกฝนตัวเองเป็นประจำ ทำให้หน้าของเอสถึงกับขึ้นสีมาทันทีแต่ไม่ใช่แค่เอสเท่านั้น คนที่อยู่ข้างหลังอย่างซาโบ้ก็หน้าขึ้นสีมาเหมือนกัน แต่พอคาคาชิจะเริ่มถอดกางเกงต่อเท่านั้นแหล่ะ เอสก็รีบบอกให้เขาหยุดถอดทันที

“หยุดถอดได้แล้ว!!! ฉันเชื่อแล้วว่านายไม่ได้พกอาวุธมาจริงๆ”เอส ก็รีบหันหน้าไปทางอื่นตอนนี้หน้าของเขาแดงขึ้นมากเลย

“ในที่สุดเธอก็ยอมเชื่อฉันสักทีว่าฉันไม่ได้พกอาวุธมาจริงๆ”คาคาชิ

“ฉันเชื่อ ฉันเชื่อแล้ว แต่ว่านายก็รีบๆไปใส่เสื้อผ้ากลับซะ”เอส

“อ๋อ โอเคเดี๋ยวรีบใส่เสื้อผ้ากลับเดี๋ยวนี้แหละ”คาคาชิ

“รีบๆซะล่ะ”เอส

[แล้วทำไมฉันต้องหันหน้าหนีด้วยวะแล้วทำไมหน้าขึ้นสีด้วยเนี่ยกะอีแค่ถอดเสื้อผ้าเองนะ นี้ฉันเป็นวะอะไรเนี่ย]เอส

[แล้วฉันหน้าขึ้นสีทำไมเนี่ย ก็แค่ถอดเสื้อผ้าเองนะ แล้วทำไมหัวใจเต้นเร็วจังวะ]ซาโบ้  จับที่หน้าอกด้านซ้าย

คาคาชิที่สวมใส่เสื้อผ้ากลับมาเรียบร้อยพร้อมหันหน้ามามองเอสกับซาโบ้ที่ตอนนี้หน้าของพวกเขาแดงมาก           ทำให้คาคาชิถึงกับแปลกใจ  พวกเขาเป็นไข้ไม่สบายกันงั้นหรอหรืออากาศมันร้อนกันนะก็ไม่เห็นจะร้อนนิแปลกจริงๆ เขาทำการโบกมือไปที่หน้าของเอสเพื่อให้เจ้าตัวได้สติ ดูเหมือนจะได้ผลด้วยล่ะ

“ฮัลโหล ฮัลโหล อยู่รึเปล่า”คาคาชิ

“ฮ่ะ เมื่อกี้อะไรนะ”เอส

“ฉันกำลังฮัลโหลเธออยู่ไง ตอนนั้นเธอดูเหมือนจะเหม่อมากเลยเลยน่ะ เป็นอะไรรึเปล่า”คาคาชิ

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปลือยในหัวอยู่นะ”เอส

“อย่างงั้นหรอ?”คาคาชิ

ซาโบ้ที่อยู่ข้างหลังเอสอยู่นานก็เริ่มพูดบทสนทนาขึ้นมา

“งั้นเรามากลับเข้าเรื่องกันเถอะเนอะเอสและก็นายด้วย”ซาโบ้

“นั้นสินะซาโบ้”เอส

“งั้นฉันถามนายก่อนนายรู้ชื่อพวกเราได้ยังไง”ซาโบ้

“ชื่อของพวกเธอออกจะดังจะตายว่าเป็นเจ้าหนูแห่งการขโมยเงินชั้นเอกเลยนิ ใครไม่รู้สิแปลกในละแวกนี้ของหมูบ้าน”คาคาชิ

“งั้นฉันถามนายต่อแล้วนายมาหาพวกเราถึงที่นี้มีจุดประสงค์อะไร”เอส

“จุดประสงค์ของฉันหรอ ฉันก็แค่อยากมาทำความรู้จักกับพวกเธอละมั้ง”คาคาชิ

“มาทำความรู้จักกับพวกเรา?”ซาโบ้

“ก็ใช่นะสิมาทำความรู้จักกับพวกเธอมันแปลกตรงไหน”คาคาชิ

“ฉันคิดว่านายจะมาขโมยเงินของพวกเราที่ขโมยมาซะอีกหรือจะมาฆ่าพวกเราอะไรอย่างเงี้ย”ซาโบ้

“ไม่~ฉันไม่ได้คิดอย่างงั้นฉันแค่อยากมาทำความรู้จักกับพวกเธอเฉยๆ ถ้าพวกเธอคิดว่าฉันจะฆ่าพวกเธอปานนี้คงฆ่าไปนานแล้วด้วยซ้ำแถมฉันก็ไม่ได้พกอาวุธมาฆ่าพวกเธอสักหน่อยนิ”คาคาชิ

“มันก็จริงนะซาโบ้”เอส

“นั้นนะสิเอส”ซาโบ้

“ดูเหมือนฉันจะเลยเวลามาแล้วสินะ งั้นคงต้องรีบกับซะแล้วล่ะ”คาคาชิ เงยหน้ามองท้องฟ้าที่เริ่มจะเปลี่ยนเป็นสีส้มบงบอกถึงเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะใกล้ตกดินแถมต้องไปเตรียมข้าวเย็นให้กับโซโรอีก

“แต่ก็นะวันนี้ฉันได้คุยกับพวกเธอก็โอเคแล้ว แต่ตอนนี้ฉันคงต้องกลับแล้วล่ะ ไว้เจอกันใหม่น้าา ฉันไม่เอาเรื่องพวกนี้ไปบอกให้ใครหรอก ว่าที่ซ่อนฐานของพวกเธอมันอยู่ตรงนี้”คาคาชิ 

คาคาชิกำลังจะเดินหันหลังกลับก็ได้ยินเสียงเอสเรียกซะก่อน

“เดี๋ยวก่อน!!นายนะชื่ออะไร”เอส

“ฉันมีชื่อว่า ฮาตาเกะ คาคาชิ ยินดีที่ได้รู้จักนะทั้งสอง”คาคาชิ

“ส่วนฉันชื่อ โปโตกัส ดี เอส ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”เอส

“ส่วนฉันชื่อ ซาโบ้ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”ซาโบ้

“แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหม”เอส

“ได้เจอกันอย่างแน่นอน”คาคาชิ ก็ทำการเดินหายเข้าไปในป่าเป็นที่เรียบร้อย

หลังจากที่คาคาชิเดินหายเข้าไปในป่าทางด้านของเอสกับซาโบ้

“ทำไมพวกเราถึงได้ไปรู้จักเขากันนะแถมอยากมาทำความรู้จักกับพวกเราอีแหน่ะ พวกเราก็เป็นพวกขี้ระแวงไม่ไว้ใจคนง่ายๆเลยนะ โดยเฉพาะนายเอสทำไมคร่าวนี้นายถึงไว้ใจคนง่ายจังล่ะ”ซาโบ้

“ฉันก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงไปไว้คนง่ายๆคนนึงที่คุยกันยังไม่ถึง เสี้ยววิได้ไง แต่ฉันชาตญาติของฉันมันบอกว่า เขาไว้ใจได้ แหละดูเหมือนเขาจะเป็นคนที่วิเศษกว่าคนทั่วไปอีกด้วย”เอส

“คนที่ดูวิเศษกว่าคนทั่วไปงั้นหรอ?”ซาโบ้

“แต่เอาเถอะฉันคิดว่าพวกเราแยกย้ายกลับบ้านกันได้แล้ว ไว้เจอกันนะซาโบ้”เอส

“ไว้เจอกันเอส”ซาโบ้