คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : การต่อสู้
ตอนนี้เขาบอกได้เลยว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับโดฟลามิงโก้อย่างเข้าจังๆ
“งั้นฉันขอถามนายอีกรอบนะว่า นายมาที่นี่ในอาณาเขตของดองกี้โฮเต้แฟมิลี่ของฉันได้ยังไงกัน หรือว่านายเป็นสายสืบของกองทัพเรือเพื่อมาจับตามองครอบครัวของฉันกันล่ะ หือ?”โดฟลามิงโก้
“ฉันไม่ได้เป็นสายสืบของกองทัพเรืออะไรทั้งนั้น ฉันก็แค่คนธรรมดาที่แล่นเรือผ่านมาคนเดียวแล้วเจอลมพายุมรสุมทำให้เรือของฉันแตกที่กลางทะเลแล้วฉันก็มาเกยตื้นที่ชายฝั่งของเกาะที่นี่ โดยที่ไม่รู้ว่าที่นี่เป็นอาณาเขตของนาย”คาคาชิ
เขาทำการแต่งเรื่องโกหกที่คิดขึ้นมาแบบสดๆว่าเขานั้นเรือแตกที่กลางทะเลแล้วมาเกยตื้นที่เกาะที่นี่
เขาไม่รู้ว่าเรื่องที่เขาโกหกไปนั้นจะทำให้โดฟลามิงโก้เชื่อเขาขึ้นมารึเปล่า
“นายไม่ใช่สายสืบของกองทัพเรืออย่างงั้นหรอ? นายก็แค่คนธรรมดาที่เรือแตกที่กลางทะเลแล้วร่างกายของนายก็มาเกยตื้นที่เกาะที่นี่โดยที่นายไม่รู้ว่าที่นี่คืออาณาเขตของครอบครัวของฉันอย่างงั้นหรอ? มันคงเป็นเรื่องที่ฟังที่จะเชื่อยากจากคำพูดของนายหน่อยนะ แต่ฉันคิดว่า…….”โดฟลามิงโก้
จู่ๆโดฟลามิงโก้ก็เงียบไปสักพักแล้วสัญชาตญาณของเขากำลังบอกว่ารีบหลบเร็วมีบ้างอย่างพุ่งออกมาจากทางด้านหลังของเขา เขารีบกระโดดหลบจากเส้นด้านที่พุ่งโจมตีมามันก็ไปโดนที่พื้นดินเข้าอย่างจังจนเกิดเป็นรูขนาดย่อมๆ
“เกือบไปแล้วสิ”คาคาชิ
เขาหันหลังมามองที่โดฟลามิงโก้อีกครั้งพร้อมตั้งตัวเตรียมรับมือจากการต่อสู้ของอีกฝ่าย
“ดูเหมือนคำพูดของนายที่ฉันฟังมาแล้วมันดูจะเป็นเรื่องที่โกหก คนธรรมดาอะไรที่จะออกเดินทางมาคนเดียวในทะเลที่กว้างขวางใหญ่ขนาดนี้ที่มีสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลากันล่ะ นายนี้โกหกไม่เนียนเลยนะ ฟุฟุฟุฟุ”โดฟลามิงโก้
เขาว่าแล้วมันต้องเป็นอย่างงี้ที่อีกฝ่ายคงไม่เชื่อเขาแน่ๆคนธรรมดาอะไรออกเดินกลางทะเลที่กว้างใหญ่ได้ด้วยตัวคนเดียวกันบ้าบอเลยแหละยกเว้น มิฮอว์ค ล่ะนะที่เขาจะเชื่อ
“ฉันคงต้องฆ่านายทิ้งละน่า ฟุฟุฟุ ฉันก็ไม่อยากให้ใครรู้เกี่ยวกับเกาะที่นี่สักเท่าไหร่คงมีแต่ต้องกำจัดทิ้งอย่างเดียวละน่า ~งั้น…เจอนี้หน่อยเป็นไง”โดฟลามิงโก้
โดฟลามิงโก้ก็ใช้ด้ายหลายเส้นพุ่งโจมตีมาทางเขา เขาทำการหลบเส้นด้ายพวกนั้นไปเลื่อยๆ โดยที่เขาต้องหยิบอาวุธอย่างคุไนออกมาจากมิติของเขาที่ได้เก็บมันเอาไว้เอาออกมาใช้บัดป้องด้ายบ้างส่วนที่เข้ามาใกล้ถึงตัวของเขาพร้อมกับระเบิดควันอีก2ลูกและยันระเบิดอีก5ใบ
เขาทำการปาระเบิดควันลงที่พื้นจนมันฟุ้งกระจายไปทั่วถึงเขาจะรู้อยู่แล้วว่ายังไงฮาคิสังเกตุของโดฟลามิงโก้ยังไงก็ต้องเห็นการเคลื่อนไหวอย่างลับๆของเขาแน่ๆเขาทำการใช้คาถาแยกร่างออกมาถึงสามตัวแล้วสั่งพวกมันให้กระจัดกระจายกันออกไป ส่วนทางด้านโดฟลามิงโก้ก็ใช้แขนตัวเองปิดจมูกของควันที่ฟุ้งกระจายกันออกมา
“นี่คงจะเป็นลูกเล่นที่น่าสนใจดีนิแต่ถึงอย่างงั้นนายจะหลบซ่อนจากฉันไปยังไง ฉันก็เห็นนายอยู่ดีเพราะฮาคิสังเกตุของฉันเห็นนายอยู่ตรงหลังโขดหินยังไงล่ะ!!”โดฟลามิงโก้
โดฟลามิงโก้ก็ใช้ด้ายพุ่งไปโจมตีที่โขดหินขนาดใหญ่จนมันแตกกระจายกันออกมาแต่กลับพบว่าไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลย
“ผิดขาดแฮะที่ไม่มีคนอยู่ตรงนั้น หรือว่าจะเป็นต้นไม้นั้นกัน!!”โดฟลามิงโก้
ตู้ม!! จนต้นไม้นั้นก็หักแต่กลับไม่พบเจอใคร
โดฟลามิงโก้ก็ใช้ฮาคิสังเกตุที่เขาตรวจพบว่าเจอคนอยู่ตรงนั้นที่เขาพบเจอพอเขาใช้ด้ายโจมตีไปก็ไม่ใครอยู่ตรงนั้นแล้วจนโดฟลามิงโก้เริ่มมีท่าทีเริ่มมีน้ำโมโหและหงุดหงิดมากขึ้น
“แกจะซ่อนไปถึงเมื่อไหร่กัน!! แกไม่คิดจะมาสู้ตรงๆซึ่งๆหน้ากับฉันหน่อยรึไงกันหรอฮะ!! ฉันเริ่มที่จะหงุดหงิดแล้วนะเว้ย”โดฟลามิงโก้
“ฉันก็ไม่ได้คิดที่จะหลบซ่อนตัวไปจากนายตลอดหรอกนะ”คาคาชิ ก็พลั่วเดินออกมาจากป่า
“ในที่สุดแกก็พลั่วหัวออกมากซักทีนะ!!”โดฟลามิงโก้
“แต่ถึงอย่างงั้นนายคงจะลืมอย่างนึง ตรงที่อยู่ตรงพื้นของนายไงมองดูสิเหมือนจะมีบ้างอย่างอยู่นะ”คาคาชิ
“อะไรนะ!!”โดฟลามิงโก้ ก็ก้มหน้ามองที่พื้นพร้อมเจอยันสีแดงอยู่ตรงที่พื้นสี่ใบ จากนั้นมันก็เกิดการระเบิดใส่ตัวโดฟลามิงโก้เข้าอย่างจัง
จนเสียงมันดังตู้ม!!!!!!
ฝุ่นที่ฟุ้งกระจายที่เกิดจากการระเบิดนั้นก็เริ่มค่อยๆหายไปจนเห็นตัวของโดฟลามิงโก้ที่ยั่งคงยืนอยู่ได้เหมือนไม่ได้เป็นอะไรแต่ภายในคงถูกแรงระเบิดระบมไปหมดแน่ เขารู้อยู่หรอกว่ายังไงโดฟลามิงโก้ก็คงใช้ผลด้ายกำลังรักษาแผลภายในร่างกายของตัวเองแน่ๆ
แต่จู่ๆโดฟลามิงโก้ก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนเข้ามาหาถึงตัวของเขาโดยที่เขายังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยแต่ก็พบกับสิ่งมหัศจรรย์
โดฟลามิงโก้ที่คิดว่าจะโจมตีใส่ไอคนนั้นที่มันมาวางระเบิดใส่เขานั้นด้วยความเจ้าเล่ห์เมื่อกี้กลับเป็นท่อนไม้โง่ๆอันนึงที่เขาโจมตีไปเอง
“เมื่อกี้มันยังอยู่ตรงเลย ทำไมถึงเป็นไอท่อนไม้นี้ได้ไง หรือจะเป็นเพราะผลปีศาจกันแต่ก็ดูเหมือนไม่ใช่คนที่กินผลปีศาจเข้าไปเลยสิ”โดฟลามิงโก้
โดฟลามิงโก้ก็เริ่มแผ่ฮาคิสังเกตุไปกว้างขวางมากขึ้นจนเขาพบกับคนที่เพิ่มมาถึงสามคนแต่มันดูเหมือนเป็นคนๆเดียวกัน
โดฟลามิงโก้ก็เริ่มใช้ด้ายโจมตีใส่พวกร่างแยกของคาคาชิอย่างรวดเร็วจนมันหายไปเกือบจะหมดแต่ได้มีร่างนึงที่ร่างจริงมาสลับกับร่างแยกพร้อมกับวิ่งเข้ากระโจนไปถึงหน้าของโดฟลามิงโก้พร้อมใช่เนตรวงแหวนใส่ทำให้ร่างกายของโดฟลามิงโก้หยุดซะงัก
ทำให้โดฟลามิงโก้โดนภาพหลวงตาเข้าไปจนร่างกายของโดฟลามิงโก้ก็ล้มตึงไปส่วนร่างจริงอย่างคาคาชิที่ยืนมองร่างของโดฟลามิงโก้ที่ล้มนอนไปแล้วนั้นคาคาชิก็นำร่างของโดฟลามิงโก้เข้าไปในคาถาคามุย
แล้วทำการวาร์ปไปที่เรือโจรสลัดของกลุ่มผู้ที่เคารพกับนายน้อย ก็ส่งร่างของโดฟลามิงโก้ไปที่ห้องนอนเสร็จ
เขาก็วาร์ปกลับมาที่บ้านของโซโรที่ตอนนี้โซโรยังไม่กลับมาที่บ้านยังคงฝึกอยู่ที่สำนักจนถึงตอนเย็น
“ฉันหวังว่าเนตรวงแหวนคงช่วยให้โดฟลามิงโก้ลืมหน้าตาของฉันไปได้ละนะ เห้อ~เหนื่อยจริงๆเลยไปอาบน้ำทำกับข้าวให้โซโรก่อนดีกว่า”คาคาชิ
ไรท์กลับมาแล้วนะพึ่งฝืนมากจากการไปทะเลตอนนั้นเมาเรือมากจนร่างกายเริ่มไม่ไหวเลยต้องพักยาวนะ แต่ตอนนี้ไรท์หายแล้วนะกลับมาแต่งนิยายได้แล้ว
ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่านน่าาา~~
ความคิดเห็น