ฉลามน้อยของครูฝึกสุดมึน - นิยาย ฉลามน้อยของครูฝึกสุดมึน : Dek-D.com - Writer
×

    ฉลามน้อยของครูฝึกสุดมึน

    ฉลามตัวน้อยแอบหลงรักคนดีที่ช่วยมันไว้จนกระโดดเข้าอควาเรียมที่อยู่ติดกับทะเลสถานที่คนดีทำงานอยู่ด้วยความร่าน..แค่กกๆความรักหลงครูฝึกสุดหล่อพร้อมการอ่อนอ้อน ขี้น้อยใจของฉลามน้อยกับความหน้ามึนของอิพี่

    ผู้เข้าชมรวม

    63

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    63

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.พ. 64 / 20:16 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

        “ฟู่..ฟู่….”


        "ปัง..ปังงง…ปังงง..”


      กร็อก กร็อก

        "เอาขึ้นมาเร็ว กรงใส่นักเที่ยวกำลังจะพังแล้วเร็ว” เสียงตะโกนโวกเวกโวยวายของหัวหน้าผู้ดูแลการจัดโชว์แสดงกำลังสั่งพนักงานคนอื่นๆให้สาวกรงขึ้นมาให้เร็วที่สุด


        "เอ้า..1.2.3.อีกครั้ง.เอ้า..1..2..3ช่วยกัน” เหล่าพนักงานที่รับผิดชอบในการแสดงโชว์ให้นักท่องเที่ยวพยายามช่วยกันดึงกรงขึ้นด้วยความเร่งรีบเพราะเครื่องดึงกรงเกิดหักครึ่ง


        “มันเกิดอะไรขึ้นด้านล่างกัน เราได้รับสัญญาณฉุกเฉิน” เจ้าหน้าที่ดูแลการให้อาหารสัตว์น้ำใพูดขึ้น


        “เราได้รับแจ้งว่ากรงนักท่องเที่ยวสำหรับดูฉลามขาว เกิดถูกโจมตีจากฉลามขาวที่พยายามลากกรงลงน้ำลึกทำให้เครื่องดึงกรงหลักหักครึ่งเหลือเครื่องดึงกรงตัวเดียวที่พยายามดึงกรงให้อยู่ เลยให้ช่วยกันดึงกรงก่อนเครื่องดึงกรงอีกอันจะมาถึง”


        “แล้วคนที่ติดอยู่ในกรงละมีกี่คน??”


        “จากรายงานมี3คนเจ้าหน้าที่ดูแลผู้ชายคนใหม่1คนกับนักท่องเที่ยวสาว2คน”


        “งั้นพวกเราก็รีบไปช่วยขึ้นมาเร็ว!!!”

      ลึกลงไปในทะเลที่เกิดเหตุมีฉลามตัวเหตุพุ่งเกลงไปในทะเลที่เกิดเหตุมีฉลามตัวเหตุพุ่งเข้ามากระแทกกรงและกัดกรงจนบิดงอไปเรื่อยๆข้ามากระแทกกรงและกัดกรงจนบิดงอไปเรื่อยๆ ด้วยเหล็กที่นำเข้ามาเป็นเหล็กพิเศษที่แข็งแรงทนจึงเหมาะสำหรับสร้างกรงให้สัตว์น้ำกันการข้ามบ่อไปกินสัตว์น้ำตัวอื่นและไปจนถึงสร้างเพื่อให้นักท่องเที่ยวสามารถสัมผัสประสบการณ์ได้เห็นสัตว์น้ำได้อย่างใกล้ชิดด้วยความแข็งแรงของมันฉลามตัวนี้ได้ทำการโจมตีกรงมา4ชั่วโมงแล้ว


        "เจ็บมากไหมนะกระแทกมาจนเป็นแผลขนาดนี้”

      เจ้าหน้าที่ชายหนุ่มเพียงคนเดียวกำลังจับจองไปที่ฉลามขาวขนาด4เมตรตรงหน้าด้วยความกังวลกับแผลที่เกิดจากการกระแทกอย่างรุนแรงของฉลามตัวยาว


        'ฮึก..ฮึก..ฮือ~ ไม่เอาอย่ากอดผู้หญิงพวกนั้นนะ'

      เสียงร้องไห้ของฉลามขนาด4เมตรที่กระแทกกรงอย่ารุนแรงทุกครั้งที่ผู้หญิงสองคนพยายามเบียดเข้าหาเจ้าหน้าที่หนุ่มหล่อ หน้าอกที่ใหญ่โตในชุดว่ายของหญิงสาวกำลังเบียดเกยกับแผ่นอกของชายหนุ่มมันทำให้ฉลามตัวยาวบ้าคลั่งอย่างหนัก


        'ไม่เอาอย่ามากอดเขานะ.ฮึก…ฮือ…' ดวงตาของฉลามแวววับด้วยน้ำตาคลอเบ้าแต่เพราะอยู่ในทะเลทำให้ไม่เห็นน้ำตาที่ไหลออกมา


        ‘อย่ายุ่งกับคนใจดีนะ!!!' 

     แรงกระแทกสุดท้ายก่อนที่กรงจะขึ้นบนผิวน้ำในที่สุด


       ย้อนกลับไปไมนานมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่อาศัยใต้ทะเลกินเนื้อเป็นอาหาร โดยส่วนใหญ่จะหาปลาขนาดกลางกินเพราะขนาดตัวที่เล็กกว่าเผ่าพันธุ์ตัวเองซึ่งมีชื่อที่มนุษย์ชอบเรียกว่าฉลามขาว ด้วยขนาดที่เล็กเท่าลูกฉลามที่ยาว1เมตรเพราะการเจริญเติบโตที่ช้าทำให้ถูกขับไล่ออกมาใช้ชีวิตโดดเดียวตัวลำพัง คอยหลบซ่อนนักล่าที่ตัวใหญ่กว่าเพราะมันสู้ไม่ได้ถ้าสู้มันจะถูกกัดจนบาดเจ็บหนัก


      …โครกก…

        "หิวจังเลยแถวนี้ไม่มีอะไรกินแล้ว คงต้องว่ายไปใกล้ฝั่งที่มนุษย์อยู่หน่อย’

      สาเหตุที่มันต้องหาอาหารใกล้ฝั่งเพราะไม่มีนักล่าเข้ามาแย่งด้วยกลัวจะถูกมนุษย์ทำร้ายและจับพวกมันไป พร้อมอีกทั้งขยะที่มนุษย์บางคนทิ้งลงทะเลกอาจทำให้มันตายได้ เช่นถุงพลาสติกที่จะพันตัวมันจนขยับไปไหนไม่ได้หาอารไม่ได้จนทำให้อดตายและเสี่ยงถูกนักล่าตัวอื่นโจมตี


        'เฮ้อออ!!!' มันไม่ได้อยากจะไปแต่เพราะมันไม่มีทางเลือกมันถูกฉลามตัวอีกมาแย่งปลาในเขตมันกินจนหมด จะไปเขตคนอื่นมันอาจถูกฉลามเจ้าถิ่นทำร้าย มันไม่ได้กินอาหารมา3วันถ้าไม่ไปมันจะอดตายด้วยความหิวมันจึงต้องดิ้นด่นมา


        'นั้นปลานิตัวใหญ่ด้วย’เสียงร้องของมันดังขึ้นอย่างตื่นเต้น


        ‘เจ้าปลาน้อย จะกินละนะ~ อ่า ฮะ ช่วยด้วยผมขยับตัวไม่ได้”ในขณะที่จะเข้าไปตะคลุบเหยื่อใกล้ชายฝั่งที่ไม่มีคนในตอนรุ่งสางมันกับถูกตาข่ายข้างหนึ่งรัดกับลำตัวอีกข้างตาข่ายได้เกี่ยวกับโขดหินเอาไว้ทำให้มันไปไหนไม่ได้


        'อ่าผมจะต้องตายที่นี่จริงๆหรอ ไม่อดตายก่อนก็เกยตื้นจนกลายเป็นแตกแห้งไม่เอานะ ฮึก.ฮึก’

      ด้วยความที่มันหาอาหารไกล้ฝั่งในตอนน้ำขึ้น แต่ตอนนี้น้ำค่อยลดระดับลงจนน่าใจหายมันพยายามดิ้นลงน้ำก่อนจะขาดอากาศหายใจ แม้นจะพยายามดิ้นก็ไม่สามารถหลุดไปได้ซ้ำครีบหางยังฉีดขาด


      …ตูบ..ตูบ..ตุบ…

        “หืมนั้นเสียงอะไรนะ” เสียงฝีเท้าที่ไกล้เข้ามาเผยให้เห็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผมสีถ่านเสยด้านข้างดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคล้ายหาดทรายยามเย็น รูปร่างสูงใหญ่กำลังพอดีสวมกางเกงสีแดงแสกส้มพร้อมลวดลายตัวอักษรสีดำ ในมือถือพัดทรงกลมรูปฉลามตัวน้อยเดินเข้ามาใกล้


        'มนุษย์!!!อย่าเข้ามานะจะทำร้ายเราหรออย่าเข้ามาใกล้นะ' ฉลามตัวน้อยหลังจากเห็นมนุษย์ก็แตกตื่นอย่างหนักดิ้นไปมาอย่างรุนแรง

        "โอ้ ใจเย็นก่อนนะฉันไม่ทำร้ายเธอหรอ” ชายหนุ่มพูดขึ้นก่อนจะยิ้มอันอ่อนโยนให้


        “อยู่นิ่งๆนะฉันจะเอาตาข่ายออกให้”

      ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับมันเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่อ่อนโยนพร้อมรอยยิ้มนั้นมันทำให้ฉลามตัวน้อยสงบลงและยังแปลกใจที่มันฟังภาษาที่มนุษย์คนนั้นพูดออก ไม่นานมนุษย์คนนั้นก็เอาตาข่ายออกให้อย่างอ่อนโยนพร้อมกับพามันลงทะเลก่อนจะโบกมือลา


        “ลาก่อนนะเจ้าฉลามตัวน้อย โชคดีเดินกลับปลอดภัยนะ”


        'ลาก่อนนะ คนใจดี' มันบอกออกไปพร้อมตีหางใส่น้ำไปมาแม้นชายหนุ่มจะไม่รู้ว่ามันพูดอะไร แต่ด้วยท่าทางของมันทำให้ชายหนุ่มยิ้มกว้างขึ้นก่อนเดินจากไป



    #############################


        คุยกับไรท์


     น้อนฉลามตัวน้อย น้องไม่ได้น้อยนะแต่พี่ธีระชอบพูดตัวน้อย คิคิ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น