ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 01 : คุณหนูผู้นั้นเป็นท่านพี่หญิง
Chapter 01 คุณหนูผู้นั้นเป็นท่านพี่หญิง
ท้องฟ้าสีคราม ปุยเมฆสีขาวนับเป็นอีกวันที่สดใส ณ คฤหาสน์แฟนธอมไฮฟ์ พ่อบ้านหนุ่มนามว่าเซบาสเตียน กำลังเก็บดอกกุหลาบสีขาวบริสุทธิ์ภายในสวน มืออีกข้างกดดูเวลาไปพลาง เขาต้องทำเวลาให้ทันก่อนที่แขกจะมาถึง
" ดอกไม้สีขาวแสดงถึงความบริสุทธิ์ของนายน้อย " หยิบหนึ่งดอกขึ้นมาพิศมอง อมยิ้มน้อยๆให้กับความทุ่มเทของตน กุหลายสีขาวมันก็งดงามอยู่หรอกแต่เขาชอบกุหลาบสีเลือดมากกว่า
พลั่ก !
" อั่ก ! " จังหวะที่เซบาสเตียนกำลังกลับไปทำงานของตนที่ห้องครัวต่อ มีบางสิ่งบางอย่าง? หล่นมาทับเขาอย่างจัง จนตัวเขากระแทกกับพื้นจมดิน ไม่ต้องบอกว่าแรงขนาดไหน ดูเอาถึงกับทำให้ร่างกายของเขาจมดินได้
" เลดี้? "
พอลองมองเจ้าสิ่งนั้นบนตัวเขา กลับพบคุณหนูตัวน้อยสลบคาอกของเขาอยู่ ชายหนุ่มยันตัวขึ้นเล็กน้อย มองกุหลาบที่เพิ่งเก็บมาแล้วกระจัดกระจายตกตามพื้นแล้วได้แต่ถอนหายใจ
" ต้องเก็บใหม่อีกแล้วเหรอเนี่ย " เหลือเวลาอีกไม่มากต้องรีบซ่อมพื้นและเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนจะถึงเวลาที่แขกมาถึง
เลดี้ผู้นี้มาจากไหนกัน?
เซบาสเตียนเก็บดอกไม้ใหม่อีกครั้ง แล้วอุ้มร่างของเด็กสาวที่สลบไสลไม่ได้สติ เกิดคำถามขึ้นภายในใจของพ่อบ้านปีศาจ คุณหนูคนนี้มาจากไหนกัน ' มาจากฟ้าเหรอ ' ลองแหงนขึ้นฟ้าสีครามโปร่ง มีความเป็นไปได้ที่เธอมาจากข้างบน
" เอายังไงดี....อืม " ทำท่าคิดหนัก โดยอุ้มร่างนี้ไปด้วย ' คงต้องแจ้งให้นายน้อยทราบก่อน ' ก่อนที่เขาจะไปทำงานต่อ เซบาสเตียนแวะไปที่ห้องห้องหนึ่ง มันเป็นห้องทำงานของมาสเตอร์ ชิเอล แฟนธอมไฮฟ์
ก๊อก ก๊อก
" นายน้อยขอรับ "
" เข้ามา " เด็กหนุ่มจ้องมองพ่อบ้านของตนที่มาพร้อมร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง หลี่ตามองพิจารณากับสิ่งที่เห็น คิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่ามันเกิดอะไรขึ้น " เซบาสเตียน นายพาใครมา " ความสงสัยมีมากกว่าจึงเอ่ยถามออกไป
" ไม่ทราบเหมือนกันขอรับนายน้อย จู่ๆเธอหล่นมาจากข้างบน "
ข้างบน? ชิเอลย่นคิ้ว เขากำลังถูกพ่อบ้านปีศาจล้อเล่นอยู่หรือจะมีผู้หญิงที่ไหนหล่นมาจากฟ้าเล่า ! ไม่ใช่นางฟ้าซะหน่อย
" อย่ามาล้อฉันเล่นนะเซบาสเตียน " เด็กหนุ่มเริ่มกดเสียงตํ่าแสดงสีหน้าไม่พอใจ
" กระผมไม่ชอบการล้อเล่นหรอกนะขอรับ " พ่อบ้านหนุ่มปั้นยิ้มให้แล้ววางเด็กสาวลงบนเก้าอี้หนังใกล้ๆ
เด็กสาวยังคงสลบอยู่ ทั้งชิเอลทั้งเซบาสเตียนต่างจ้องเธอตาเป็นมัน สำรวจพิจารณาเธออย่างถี่ถ้วน เธอใส่เดรสสีนํ้าเงินยาวเปิดไหล่ ผ่าหลัง มองดูแล้วเป็นเสื้อผ้าที่แปลกตาและออกจะโชว์เนื้อหนังมังสามากเกินไป เซบาสเตียนลอบมองนายน้อยของเขาหน้าแดงก็ถึงกับต้องเอิ้อมมือไปปิดตานายน้อยไว้
" ฮะ.....เฮ้ ! เซบาสเตียน " ชิเอลพยายามแกะมือเซบาสเตียนออก
" ห้ามมองนะครับนายน้อย "
" ฉันสั่งให้นายปล่อย !! "
พอชิเอลออกคำสั่งเซบาสเตียนก็ยอมปล่อยมือออก เขามองเด็กสาวคนนั้นอีกครั้ง เธอคนนี้มีผมสีเดียวกับเขา ไม่ว่าจะผิวพรรณหรือหน้าตาดูเหมือนเขาไปหมด ซึ่งไม่ได้คิดไปเองและมีความรู้สึกแปลกๆแทรกเข้ามา เขารู้สึกสนิทกับเธอคนนี้อย่างบอกไม่ถูก
เพราะอะไรกันนะ?
แต่ว่า....ทางเดียวที่จะรู้ทุกอย่างได้คือต้องรอเธอฟื้น
" อะ....อืมมม "
ในที่สุดเธอก็รู้สึกตัวตื่น เผยให้เห็นดวงตาสีฟ้าคราม ภาพลางๆเหมือนมีใครจ้องเธออยู่ค่อยๆปรับสภาพการมองจนเห็นได้ชัดขึ้นและมีหนึ่งคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาอยู่ในนี้ ภาพจำสุดท้ายก่อนที่เธอจะล่วงตกบ่อนํ้าคือเขา
" นายผลักฉันทำไมยะ !!! " ซีอาน่าคว้าเข้าที่เนคไทของเซบาสเตียน กระชากเขาลงมา จ้องชายหนุ่มจนหน้าห่างกันไม่ถึงคืบ เซบาสเตียนที่ถูกเธอดึงไทกระชากคอลงมาถึงกับเหงื่อตก สงสัยในสิ่งที่คุณหนูคนนี้พูด
" กระผมไม่เคยทำอะไรคุณหนูเลยนะขอรับ "
เอ๊ะ !!?
เธอคลายเนคไทบนมือเขาออก เพิ่งมีสติสังเกตุรอบๆตัว สายตาของเธอไปสะกิดกับเด็กผู้ชายคนนึง ชิเอล แฟนธอมไฮฟ์ ? เซบาสเตียน ชิเอล ห้องทำงานที่เคยใันเห็นบ่อยๆ ?
" ..... "
เราอยู่ในฝันหรอกเหรอ? ไม่สิ.....รองเท้าหายไปข้างแถมได้แผลตอนตกมาด้วยความเจ็บนี้ของจริง อ่อ งั้นสรุปได้ว่า เราหลงอดีตมา
หลงอดีต........" กรี๊ดดดดดดด " ซีอาน่าสติแตกเป็นที่เรียบร้อย
กว่าซีอาน่าจะหายสติแตกได้ เล่นทำให้ชิเอลแทบบ้า ตอนนี้เด็กหนุ่มนั่งมองหญิงสาวในชุดสีนํ้าเงินกำลังนั่งจิบชาด้วยทวงท่าที่สมเป็นเลดี้มากกว่าเมื่อครู่และได้ฤกษ์ที่เธอควรตอบคำถามเขาเสียที
" เธอชื่ออะไร แล้วเป็นใคร มาจากไหน มีจุดประสงค์อะไร ถ้าตอบคำถามไม่ดีเธอได้เป็นอาหารแร้งแน่ " ชิเอลรัวคำถามใส่เด็กสาวตรงหน้า
" ไม่ต้องขู่หรอกค่ะ รุ่นที่ 1 " เธอวางถ้วยชาบนมือลง เรื่องตอบคำถามน่ะไม่ยากแต่เรื่องที่ว่าเธอเป็นลูกหลานตระกูลนี้ในอนาคตนี่สิจะเชื่อไหม ซีอาน่าคิดว่าคำตอบคือไม่ จึงบรรจงถอดแหวนบนนิ้วโป้งออกยื่นให้เด็กหนุ่มดู " ดูนี่แล้วคิดเอาเอง "
แบบนี้ง่ายกว่า
" แหวนนี่มัน !!? "
ชิเอลหยิบแหวนที่เธอส่งให้ขึ้นมาดู แล้วลองเทียบกับแหวนที่เขามีอยู่ มันแทบไม่มีความแตกต่างใดๆเพียงแต่วงที่เธอส่งมาให้นั้นเก่ากว่าอันที่เขาสวมใส่อยู่มาก จะบอกว่าลอกเลียนก็ต้องขอชมเชยเลยว่าทำได้สุดยอดเกินไป แต่ความรู้สึกกลับไม่ได้คิดเช่นนั้น
แหวนวงนี้คือแหวนตระกูลแฟนธอมไฮฟ์ของจริง
" เธอก็อปปี้แหวนวงนี้รึเปล่า อย่ามาหลอกกันให้ยากเลย " แต่ดันปากแข็ง ดึงดันที่จะทดสอบบางสิ่ง
" ฉันชื่อซีอาน่า แฟนธอมไฮฟ์เป็นผู้นำรุ่นที่ 11 ค่ะรุ่นที่ 1 "
" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " ชิเอลหัวเราะออกมา เป็นการหัวเราะที่สะใจในความคิดของซีอาน่า จะไม่ให้เขาขำได้ยังไง ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเป็นผู้นำคนที่ 11 ของตระกูลแฟนธอมไฮฟ์ จะให้เขาเชื่อเหรอ? นี่เธอพยายามจะบอกว่าย้อนอดีตมาต้นตระกูลของตัวเองสินะ
" จริงสิ...." ซีอาน่ากำลังจะพูดบางสิ่ง เธอฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งให้ชิเอล กะไว้แล้วว่าต้องออกมาในรูปแแบนี้ อย่าดูถูกคนที่ฝันเกี่ยวกับเรื่องราวของเขามาตลอด 1 ปีเต็มเชียว
" นายน่ะเป็นแฝดน้องของชิเอล แฟนธอมไฮฟ์สินะ "
" กึก ธะ....เธอรู้ได้ยังไง !!? " สิ่งที่ซีอาน่าพูดทำให้เด็กหนุ่มชะงัก
" ที่ๆฉันจากมามีรูปแฝดเก่าๆอยู่น่ะ แล้วก็ก่อนมาที่นี่ฉันฝันเกี่ยวกับนายมาหนึ่งปีเต็มเพราะฉะนั้นฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับนายและเซบาสเตียน "
" ทีนี้จะเชื่อรึยังล่ะ ? " ชิเอลมองรอยยิ้มของซีอาน่า ถึงจะดูเจ้าเล่ห์แต่เขากลับเห็นใบหน้าของใครคนนึงทับซ้อนแทน ' ท่านแม่ ' เหมือนอย่างไม่ต้องสงสัย หึ....ชักจะมีเรื่องสนุกๆขึ้นมาแล้วสิ
ตลอดหนึ่งชั่วโมงเต็มที่ชิเอลนั่งคุยกับซีอาน่า แปลกมากๆที่เขาพูดได้เยอะและสนุกขนาดนี้ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนคงเพราะเธอคล้ายกับแม่และเป็นลูกหลานในอนาคตของเขาด้วยล่ะมั้ง คุยไปคุยมาจนได้เรื่องราวว่าเธอเองก็มาแบบงงๆ
" ฉันตามคนที่หน้าเหมือนเซบาสเตียน...."
แล้วก็ได้รู้เรื่องราวว่าเธอถูกคนหน้าเหมือนเซบาสเตียนผลักตกบ่อนํ้า ถูกเงาสีดำพันลอบตัว ฉุดรั้งจนขยับตัวไม่ได้ กระชากเธอจมสู่ความมืดและเธอก็สลบไป จนมาอยู่ที่นี่หล่นจากฟ้าลงมาทับเซบาสเตียนเต็มๆ
สมนํ้าหน้าหมอนั่น
" นี่....ชิเอล " ซีอาน่าลุกออกจากเก้าอี้เดินมาหาชิเอล " จนกว่าฉันจะหาทางกลับช่วงเวลาเดิมได้คงต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน แต่ว่านะนายจะจัดการเรื่องฉันยังไง "
" อ๋อ....เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก " เรื่องแค่นี้เขาหาทางจัดการได้ " เธอเองก็อยู่ได้ตามสบายเพราะถือว่าเธอเป็นคนนึงในตระกูลแฟนธอมไฮฟ์ "
" และฉันคิดว่าเธอควรไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่นะ " ชิเอลมองเสื้อผ้าที่ซีอาน่าใส่ แต่เขาต้องรีบหันหน้าไปทางอื่นซ่อนใบหน้าแดงๆไว้ ไม่ใช่เพราะชุดของเธอโป๊เกินไปหรอกที่ทำให้เขาหน้าแดงแต่ไอขนาดก้อนเนื้อนั่นน่ะสิที่มันใหญ่ล้นออกมาจนต้องเบือนหน้าหนี
" นายไม่สบายรึเปล่า? ชิเอล " ซีอาน่าเห็นหน้าของเด็กหนุ่มแดงผิดปกติเลยเอื้อมมือไปจับหน้าผากและนั่นแหละที่ทำให้ชิเอลหน้าแดงหนักกว่าเก่าเพราะไอ้เจ้าก้อนเนื้อนั่นมันทิ่มตาเขาเต็มๆ
" วะ.....เหวอ !!! " เขาเลยล่นหนีไปอีกข้างหนึ่ง " เดี๋ยวฉันเรียกเซบาสเตียนมาจัดการให้ " พูดตะกุกตะกักไม่เป็นสรรพ
" นายน้อยเรียกกระผมมีอะไรหรือขอรับ " ซักพักเซบาสเตียนเข้ามาในห้อง เห็นนายน้อยของเขาหน้าแดงแล้วก็อดแกล้งไม่ได้เลยเข้าไปกระซิบเบาๆ " ใหญ่หรือขอรับ "
" หุบปาก เซบาสเตียน !!! " ชิเอลหน้าแดงหนักกว่าเก่า ขู่ฝ่อๆใส่พ่อบ้านประจำตัวเขา " นายช่วยพาท่านพี่หญิงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที เราจะได้รับแขกกัน "
เดี๋ยวนะ.....เมื่อกี๊ชิเอลเรียกเราว่าท่านพี่หญิงเร้อะ !!!! ตอนนี้สติของซีอาน่าหลุดเป็นที่เรียบร้อย
" ขอรับนายน้อย " เซบาสเตียนโค้งหัวน้อยๆ " เชิญเลดี้ตามกระผมมาทางนี้ด้วยครับ "
เธอเดินเอ๋อมาตลอดทาง ในหัวมีแต่คำว่าท่านพี่หญิง ท่านพี่หญิงตีกันในหัว อะไรคือการที่ชิเอลเรียกเธอว่าพี่หญิง แล้วยังทำหน้าตาขะเขินมองแล้วละลายพิกล เหตุใดรุ่นที่ 1 ของเธอถึงได้น่ารักน่าฟัดขนาดนี้
" ปรกติกระผมจะไม่ได้รับอนุญาตให้แตะเนื้อต้องตัวสุภาพสตรีคนไหน แต่สำหรับคุณเป็นกรณีพิเศษ "
" อะ....เอ่อออ " เธอรู้สึกกระอักกระอ่วน จะให้ผู้ชายแต่งตัวให้เธอเนี่ยนะ? แล้วเมลินล่ะ ทำไมต้องเป็นหมอนี่ด้วยและอีกอย่างนึงเขาไม่สงสัยเลยเหรอว่าเธอเป็นใคร " เซบาสเตียน.....นายไม่สงสัยเลยเหรอว่าฉันเป็นใคร "
เซบาสเตียนเพียงส่งยิ้มให้จากนั้นก็...." ไม่ต้องบอกหรอกครับว่าคุณคือลูกหลานของนายน้อยและยังเป็นผู้นำรุ่นที่ 11 ที่ย้อนอดีตมาและยังฝันถึงเรื่องของผม รู้ความลับของพวกเราทุกอย่างเพราะฉะนั้นนายน้อยไม่ปล่อยคุณไปไหน แต่ถึงกับเรียกพี่หญิงนี่กระผมเองก็แปลกใจเหมือนกันสงสัยนายน้อยสนใจคุณมากถึงกับให้ผมพาคุณมาเปลี่ยนเสื้อและให้ผมหาห้องนอนดีๆให้ใกล้ๆกับนายน้อย "
จากนั้นก็พูดยืดยาวเสร็จสรรพชนิดที่ไม่ต้องให้เธอเปิดคำถามใดๆ เพราะเล่นตอบมาหมดแล้ว " นายอ่านใจฉันได้รึไงเนี่ย ? "
" ก็กระผมเป็นพ่อบ้านปีศาจนี่ครับ พ่อบ้าน...."
" พ่อบ้านของตระกูลแฟนธอมไฮฟ์ต้องทำได้ทุกอย่าง " เธอชิงตัดบทเขาก่อน " นี่ถ้าจะเปลี่ยนก็รีบเปลี่ยน ฉันทำใจได้แล้ว แต่ว่า...." ซีอาน่าหน้าแดงแปร๊ด
" วางใจเถอะครับคุณหนู กระผมไม่มีทางมองเด็ดขาด " เซบาสเตียนดึงโบว์สีดำบนผมเธอออกแล้วนำมันมาผูกปิดตาเอาไว้
นั่นทำให้ซีอาน่าเบาใจขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยๆเซบาสเตียนก็เป็นปีศาจตนนึงที่พอใจแค่ดวงวิญญาณของผู้เป็นนายเท่านั้น คงไม่สนหรือพอใจกับเรือนร่างจองอิสตรีเท่าไหร่นัก
เซบาสเตียนค่อยๆรูดซิปบนหลังซีอาน่าลง ถกแขนเสื้อเปิดไหล่ออก ตุบ! จนชุดเดรสไถลลงตามตัวเธอล่วงหล่นสู่พื้น ตอนนี้เธอเหลือแค่บลาตัวจิ๋วกับจังหวะหัวใจที่เต้นโครมคราม
คิดผิดคิดถูกเนี่ย ถึงเราจะบอกให้เขาปิดตาก็เหอะแต่แบบนี้ก็อายอยู่ดีแหละ
" คุณหนูขอรับ ไอที่คุณหนูใส่อยู่กระผมต้องถอดออกไหมครับ ? " เซบาสเตียนดึงตะขอบลาเซียเธอเบาๆด้วยความสงสัยว่ามันคืออะไร
" ยะ....อย่าจับสิ !! นี่มันชั้นใน " ตอนนี้เธอรู้สึกจะบ้าตายอยู่แล้ว ช่วยแต่งให้มันเร็วๆเหอะ
" โอ๊ะ ! ขออภัยครับคุณหนู " เซบาสเตียนเลื่อนมือออกจากไหล่บางของซีอาน่า หยิบกระโปรงสีขาวชั้นในสุดมาสวมใส่ให้เด็กสาว ตามด้วยอีกหลายๆชิ้น
" เฮ้อ....." ซีอาน่ายืนนานจัดจนต้องถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย บ่นออกมา " ฉันไม่ชอบเสื้อผ้ายุคนี้เลย " มีหลายชิ้นเยอะแยะไปหมดแถมฟู่ฟ่องมากเกินไปไม่ใช่แบบที่เธอชอบ
" ตอนนี้มีอยู่แค่ชุดเดียว อดทนใส่หน่อยนะครับคุณหนู " เซบาสเตียนพูดพลางแกะโบว์ที่ปิดตาเขาออกด้วย " ผมเข้าใจว่าคุณหนูไม่ชินกับเสื้อผ้าสมัยนี้ เดี๋ยวกระผมจะแจ้งนายน้อยให้ทราบนะครับ "
" เอาเหอะ....ยังดีกว่าไม่มีใส่ " เธอลองมองตัวเองในกระจก ชุดนี้มันก็น่ารักดียังดีกว่าเป็นเดรสสีชมพู แต่ว่านะมันไม่เป็นสีที่เข้าชุดกับของชิเอลไปหน่อยเหรอโทนเขียวๆกับชุดที่ชิเอลใส่วันนี้
" ถ้างั้นผมขอตัวไปรับแขกก่อนนะครับ "
แขก? " แขกที่ว่านี่คือใครกันเหรอเป็นผู้ค้าใช่รึเปล่า "
" ขอรับ คุณหนูนี่หัวไวจังนะครับเขาชื่อท่านดามีอาโน่จะมาเจรจาเรื่องโกดังกับนายน้อยน่ะขอรับ "
" แล้ว.....ต้อนรับแบบไหนล่ะ "
" แบบธรรมดาขอรับคุณหนู "
ทั้งเธอและเซบาสเตียนต่างส่งยิ้มให้กันและกัน แบบธรรมดา มันแตกต่างกับ การต้อนรับแบบแฟนธอมไฮฟ์อยู่แล้ว " เซบาสเตียนขอบใจนายมาก ฉันว่าจะไปหาชิเอลนิดหน่อยน่ะ "
" ขอรับ เดี๋ยวกระผมจะไปเรียกเมื่อมื้อคํ่าเตรียมเสร็จเรียบร้อยนะครับ " ปัง! เสียงประตูปิดลงพร้อมกับดวงตาสีแดงสว่างวาบของเซบาสเตียน
" ช่างเป็นดวงวิญญาณที่น่าอร่อยจริงๆ "
ตระกูลแฟนธอมไฮฟ์จะมีดวงวิญญาณที่หอมหวานไม่เว้นแม่แต่ลูกหลานของคุณเลยสินะขอรับ นายน้อย
ซีอาน่ามาที่ห้องรับแขกที่ชิเอลอยู่ ก๊อก ก๊อก เคาะประตูก่อนเปิดเข้าไปด้านใน ก็พบว่าชิเอลกำลังเล่นเกมกระดานกับแขกที่ว่านั่นอยู่ ดูเหมือนชายคนนั้นสงสัยไม่น้อยว่าเธอเป็นใคร
" สวัสดีค่ะ ท่านดามีอาโน่ " เธอถอนสายบัวพร้อมส่งยิ้มพอเป็นพิธีให้ เรื่องมารยาทไม่ต้องห่วงเลยสำหรับเธอเพราะไม่ว่าจะอดีตหรือปัจจุบันคุณหนูต่างต้องฝึกมารยาทและความรู้ต่างๆทั้งสิ้น เพียงแต่ถอนสายบัวในยุคเธอใช้ทักทายพระบรมวงศานุวงศ์เท่านั้น
" อะ....เอ่อ " ดามีอาโน่โค้งหัวรับ
" นั่นคือท่านพี่หญิงของผมเอง " ชิเอลหยุดเดินหมากตัวเล่น ลุกขึ้นมาแนะนำเธอให้แขกได้รู้จัก
" สุภาพสตรีผู้นี้คือ ซีอาน่า แฟนธอมไฮฟ์ "
" ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ "
เธอฝืนยิ้ม จะยังไงก็ไม่ชินที่ชิเอลเรียกเธอว่าท่านพี่หญิง ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว....ใกล้จะสติแตกอีกรอบแล้วเรา
TALK : ไม่ว่าจะมีเรือลำไหนโผล่ออกมา โปรดระวังเรือท่านล่มนะคะ แม้แต่เซบบี้ที่ออกมาตั้งแต่ต้นก็ตาม เรื่องนี้จะมีทั้งอดีตที่หนูซีย้อนมา และในยุคของหนูซีเอง
ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านค่ะทุกท่าน ♥
ุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น