spy impossible

ลำดับตอนที่ #1 : เป็นไปไม่ได้

    ณ กรุงนิวยอค์กซิตี้ ปีค.ศ.3000 ในยามค่ำคืน ถ้าคุณลองมองลงมาจากมุมสูงอย่างที่พวกเขากำลังมองลงไปตอนนี้ มันสวยงามมาก ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหนนะเหรอ พวกเขาอยู่ ณ จุดที่สูงที่สุดของเมืองนี้ ตึกเวิลด์เทรดที่สาม หลังจากที่ตึกที่สองต้องถูกขยายหลังจากการขยายตัวทางเศรษฐกิจของอเมริกาเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว บนตึกนี้สูง500ชั้น  น่าจะเป็นที่สงบที่สุดในเมืองนี้ แต่พวกเขาทำให้มันไม่สงบ

    เสียงเปิดประตูชั้นดาดฟ้าดังขึ้น

  \"หวัดดี เด็กๆ หมดเวลาเล่นสนุกแล้ว ส่งข้อมูลที่พวกแกแฮคมาให้ฉัน แล้ววางอาวุธซะ\"หัวหน้ารปภ.สั่ง เขายกปีนขึ้นขู่ พร้อมด้วยรปภ.อีก20 นาย

    พวกเขาทำตามที่หัวหน้ารปภ.สั่ง คือ วางอาวุธ

  \"เกรงว่าเราจะส่งข้อมูลที่แฮคไปไม่ได้นะคุณน้า เพราะพวกเราได้ส่งมันไปที่รังของพวกเราแล้ว\" ชายผมแดง ตัวสูงบอก

  \"ไงเราจะให้พวกผู้หญิงไปก่อนดีมั้ย ไบรอัน\"ชายคนเดิมพูด

  \"อันนี้เราก็ต้องถามเจ้าตัวเขาก่อนนะ จอร์จ\"ไบรอัน ชายร่างสมาท ผมทอง ตอบกลับมา

  \"ไม่\"ผู้หญิงทั้งสองตอบกลับมาพร้อมกัน

  \"งั้นนายไปก่อน อเล็กซ์\"ไบรอันพูด

  \"ได้\"ชายผิวดำ ร่างกำยำตอบกลับมา

    อเล็กซ์วิ่งไป เขากำลังจะกระโดดตึก นี่เขาลืมไปหรือไงว่าเขาอยู่ดาดฟ้าไม่ใช่ชั้นหนึ่ง และแล้วเขาก็หายไป

  \"นี่พวกแกจะทำอะไร คิดจะหนี้หรือไง\"หัวหน้ารปภ.พูด

  \"กะแล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้ นี่เคท ช่วยคุ้มกันที\" หญิงสาว ผมดำสลวย หน้าสไตล์เอเชีย พูดอย่างเสียอารมณ์

  \"ได้ เจน\"หญิงสาวอีกคน ผมเป็นสีทอง หุ่นของเธอดูสวย

  \"พวกเรายิง\"หัวหน้ารปภ.สั่ง

    ทันใดนั้นลูกกระสุนก็ตรงดิ่งมาที่พวกเขา แต่มันไม่โดนพวกเขาเลยสักนิด มันเหมือนมีสนามพลังอะไรสักอย่างมาหยุดมันไว้ และก็ดูเหมือนมันจะมาจากเคท แต่เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไง มันเป็นไปไม่ได้

    พวกรปภ.พยายามยิงกระสุนอย่างต่อเนื่อง แต่มันก็ไม่โดนพวกเขาเลยสักนิด ในที่สุดกระสุนปืนของพวกรปภ.ก็หมดลง อยู่ดีๆอาวุธของพวกรปภ. ทั้งปืน มีด ก็ลอยหลุดมือตกตึกไปหมดเลย ดูเหมือนว่าเคทจะทำอีกแล้ว

  \"คือพวกเราอยากทดสอบฝีมือของพวกคุณน้าหน่อยนะ\"จอร์จพูดอย่างกะล่อน

  \"ตาพวกเราบ้างละนะ\"ไบรอันร้อง

  \"ลุย\"เคทเสริม

    พวกเขาวิ่งเข้าประจันหน้ากับพวกรปภ. ใช้วิชาคาราเต้ผสมเทควันโดอย่างลงตัว ไบรอันแตะเขาที่ก้านคออย่างจัง รปภ.สลบทันที ไบรอันไม่ทันระวังหลัง รปภ.อีกคนกำลังจะง้างมือต่อยไบรอันด้านหลัง

  \"ระวัง\"เคทร้อง

    ทันใดนั้นไบรอันหายไป แล้วเขาก็ไปปรากฎตัวข้างหลังรปภ.คนนั้น  และแตะผ่าหมากอย่างแรง แต่เขาเทเลพล็อตได้อย่างไรละ มันเป็นไปไม่ได้

  \"โอ๊ย เจ็บนะนั้น\" จอร์จร้อง



                                 ***



    ในห้านาทีต่อมารปภ.ทุกคนสลบเหมือดหมดเลย

  \"ไปกันยัง\"จอร์จกล่าว

  \"หรือนายจะรอให้พวกนั้นมาฆ่านาย\"ไบรอันตอบ

    พวกเขาวิ่งจนสุดดาดฟ้าอีกก้าวเดียวพวกเขาก็จะตกลงไปแล้ว เจนกดบริเวณตาตุ่มของเท้าหนึ่งที จอร์จถอดรองเท้าออก

  \"นั้นนายจะทำอะไร\"เคทถามอย่างงงๆ

  \"ก็วิ่งด้วยรองเท้ายิดเกาะมันไม่สนุกนิ\"จอร์จตอบ

  \"ไปกันเถอะ\"ไบรอันพูด

  \"แล้วจะอยู่ทำไม\"เจนกล่าวตาม

    พวกเขาทุกคนกระโดดพร้อมกัน เว้นแต่ไบรอันตอนนี้เขาหายต้วอีกแล้ว มีเสียงเหมือนคนยิงอะไรบางอย่างมาเกาะที่ดาดฟ้าแล้วก็ปล่อยไป เจนกับจอร์จนั้นเอง พวกเขาใช้เครื่องยิงเชือก เพื่อทรงตัว ที่จะวิ่งไต่บนอาคารตึก จอร์จวิ่งบนอาคารโดยไม่มีเชือกหรือรองเท้ายึดเกาะได้ยังไง ส่วนเคทตอนนี้เธอปล่อยตัวให้สบายไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก เธอกำลังหลับตาคิดขึ้นว่าตอนนี้เธอกำลังแวกว่ายอยู่ในมหาสมุทรที่กว้างใหญ่

    เธอลืมตาขึ้นตอนนี้อีก500เมตร เองก็จะถึงพื้น อีก250เมตร อีก100เมตร อีก50เมตร อีก10เมตร ทันใดนั้นก็มีสนามพลังเกิดขึ้นอีกแล้ว มันหุ้มร่างเธอเอาไว้ เธอเลยลงถึงพื้นอย่างปลอดภัย

  \"ไง มากันครบหรือยัง\"ไบรอันกล่าว

    ตอนนี้เขาอยู่ในรถที่ใช้พลังงานของน้ำธรรมชาติ มันเป็นรถสปอร์ตสีดำที่ช่างเข้ากับท้องฟ้าของยามค่ำคืนนี้ โดยมีอเล็กซ์ซึ่งเป็นคนขับ โดยปกติแล้วเราไม่นิยมขับกันเอง เรามีระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติ แต่ในสถานะการนี้อาจมีการผิดพลาดได้

  \"มาแว้ว\"จอร์จและเจนลงมาจากตึกแล้ว

  \"ไปกัน\"

    ทุกคนขึ้นรถมาครบแล้ว เสียงปิดประตูดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงระเบิดดัง...ตูม ตอนที่รถกำลังระเบิดนั้น ขณะนั้นมีเสียงหนึ่งโพล่ขึ้นมาว่า

  \"จบโปรแกม\"มันเป็นเสียงผู้หญิงซะด้วย

                                ---