คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : แต่ชั้นแก่แล้วขอพักเฉยๆใช้เงินเก็บไปจนตายไม่ได้หรอ
อนที่ 7 แ่ั้นแ่แล้วอพัเยๆใ้เินเ็บไปนายไม่ไ้หรอ
หลัาผ่านไปวันสอวัน เรา็ัารับเ้าสวนป่า?้าบ้าน เนื่อาั้นเือบหัวทิ่มายเพราะสะุับเถาอะไรัอย่า? หรือสายไฟนะ...เหอะๆ เือบไม่ไ้แ่ายแล้วมั้ยหละเรา ารัารสวนนั่นที่ริ็ไม่ยาเลย แ่โทรหายัยวา ไม่เินสิบนาทีสะอาสุๆ เหมือนะใ้เลเอร์หรืออะไรัอย่าทำให้สวนป่านั่นเป็นผุยผ และเรื่อูฝุ่น?ริมถนน็ูฝุ่นเ้าไป? เ้าท่อน้ำทิ้นั่นูฝุ่น้วย? อ่า....น่าสนใีแฮะ ที่สำัือทั้หมทั้สิ้นไม่ใ้นเลย หุ่นยน์ล้วนๆ สะวีแท้...แ่็รู้สึเหาๆนะ นึว่าะเอนสวนไรี้...เหอะๆ เอาเป็นว่าุยับระบบหน่อยแล้วันทำเป็นเมินมาสอสามวันละ ั้นไม่ไ้เหวาหรอนะ ็แ่รู้สึว่าทำวามสะอาอะไรนี่อยู่ในภาริ เลยะอูสถานะพร้อมรายละเอียหน่อย
“ระบบ แ้สถานะแบบละเอีย”
“รับลิน” เสียอ่อยเียว พูนเียวมาสอสามวัน อลั้นหรอ?
“…”
—-แ้สถานะแบบละเอีย---
ื่อ นาสาว ลิน ใสสบาย
อายุ 50
อาีพ อัโนมัิ
สุภาพ 6
วามว่อไว 4
วามำและารเรียนรู้ 7
ะแนนสะสม +10
สิล
รวสอบ(2.5/5) ทำอาหาร(2/5) ปลูผั(2) อ่านใ(2.5/5)
ระบบร้าน้า (5)
-อาหารและยา
-สิ่อำนวยวามสะว
-อื่นๆ
ภาริรายวัน (2)
-เรียมัว้อนรับลูบุธรรม ราวัล 2ะแนน
-ไปเอเพื่อนบ้าน? ราวัล สิลผู้น
ภาริรายเือน (2)
-พบเอเพื่อนเ่า ราวัล สิลผู้น +1
-เรียมัวูแลหลาน ราวัล เลี้ยเ็ (2)
วล้อะมีารหมุนอัโนมัิ ถ้าเป็นสิลหรือะแนนะมีารบวอัโนมัิ หาเป็นสิ่อะมีารัเ็บไปในระเป๋า (ะมีารแ้เือนหาระเป๋าเ็ม)
ระเป๋า: ลูอมุ่มอ(2) พลาสเอร์ (2) ปาา(1) ยาสามั(5) แว่นาอ่านใระับ่ำ(1) ริสันน้ำ(2) ริสันแส(2) ริสันสุาาศ(1)
—-บารรายานสถานะ---
“เอิ่ม...เยอะั ูมั่วั้วีแท้...ระบบ ั้นเล่นเมส์ไม่เ่...และไม่่อยเ้าใอะไรพวนี้หรอนะ”
“รับ”
“่วยเสนออะไรหน่อยสิ ปินายอบายอหนิ”
“ลินอยาให้ผม่วยหรอรับ ลินสามารถทำเป็นไม่สนใไ้ เพราะว่ายัไลิน็ไม่ไ้อยาใ้อะไรนี่รับ”
“…”
“แ่ไม่้อรวสถานะและทำเป็นระบบไม่มีอยู่ริ ราบใที่ลินไม่เรีย ระบบ็ะไม่โผล่มา”
“็ริ...” แ่้ันเห็นไปแล้วไ แล้วอนนี้็่อน้าน่าเบื่อ...ถึั้นะเษียแ่อายุริๆั้นแ่ยี่สิบ้นๆเอนะ...่า...ไหนะภาริ...ลูบุธรรมะมาเยี่ยม? ั้นมีหลาน? ั้นมีหลานั้แ่เมื่อไหร่...นี่ั้นลืมไปเยอะนานั้นเลยหรอ หลานทั้น...ถึไม่่อยอบเ็็เหอะ...แ่นั่นหลานั้นนะ ั้น็้อเรียมัวสิ... แล้วยัมีอะไรนะ ริสันหรอ?? เอิ่มเยอะเินสมอะประมวน...
“…”
“ระบบ ั้นอนุาิให้แทำามที่เห็นสมวรแล้วัน แ่้อแ้ั้นนะ”
“รับทราบ ระบบทำารประมวนผล แสรายานแบบย่อ ทำารใ้อาระเป๋าามเห็นสมวร”
—-แ้สถานะแบบย่อ---
สุภาพ 6 วามว่อไว 4 วามำและารเรียนรู้ 7
ะแนนสะสม +10
สิล: รวสอบ(1) ทำอาหาร(2/5) ปลูผั(2) อ่านใ(1) เสียไพเราะ(2)
ร้าน้า (5)
ภาริ(2)
-เรียมัว้อนรับลูบุธรรม ราวัล 2ะแนน เรียมัวูแลหลาน ราวัล เลี้ยเ็ (2)
-พบเอเพื่อนเ่า ราวัล สิลผู้น +1
ระเป๋ามิิ: พลาสเอร์ (2) ปาา(1) ยาสามั(5)
แ้เือน
-รวมภาริใล้เียเพื่อวามสะว
-ระเป๋าไ้รับารอัพเาริสันสุาาศแสและน้ำทั้หม ปัุบันสามารถเ็บอไ้ไม่ำัและสามารถเ็บอุภูมิหรือปรับแ่ไ้ ะทำารั้่าามวามเหมาะสม
-แว่นาไ้รวมับสิลและยระับเป็นารอ่านใระับหนึ่รวมถึส่ผลารยระับารรวสอบเป็นหนึ่
—-บารรายานสถานะ---
“ระบบอแ้เือน เินในธนาารอลินเหมือนะลลมาเยอะมาาารสั่อออนไลน์และบริารทำวามสะอาหลายวันที่ผ่านมา รวมับภาษียะ...อแนะนำให้หาานทำ หรือใ้เินให้น้อยล”
“???” ั้นมีเินเษียมาพอนะ ั้นิว่า....
“อาเป็นสาเหุให้ลิน่ว่อนโม่า ไม่ทำวามสะอาสวนรอบๆเนื่อา่าใ้่าย? และินยาอิ่มทิพย์เพราะถูว่า? ในระยะยาว” เอิ่มแปลว่ายาอื่มทิพย์นี่นนิน? นรวยิน้าวไ้ามปิหรอ??? ล้อั้นเล่นรึไ ารินเป็นวามสุนึอั้นเลยน้าาาา อ่า...เรา็ไม่ิว่าสั่อาหารมาินะแพอะ...อันที่ริไม่เยายาูราา้าวแ่ละมื้อเลย...รสาิ็ั้นๆ ทำไมแพั
“อ่า....” ้อประหยัหน่อยแล้วัน...เฮ้อ...ลายเป็นว่าเินเ็บั้นไม่พอที่ะทำให้ั้นเษียอย่ามีวามสุ (ในาริน...) ไหนเี๋ยวหลานะมาเยี่ยมอี ั้นะให้หลานั้นินยาอิ่มทิพย์รึไ น่าสสารแย่...
“…”
“ทำไมทุอย่าูแพั...”
“ลิน้อูว่าปีนี้ปีอะไรนะ...อนเ็บเินเษียไ้รวมภาษียะ ่าบริาราโนบ๊อท(สิน้าที่้อใ้มนุษย์ะมีราาสูมา) ่าไฟฟ้ารีน ่าสารพิษาน้ำ ่าอาาศหายใในบริเวบ้าน ่า...” เอิ่ม...เินไปมา แ่สามสิบปีมันเปลี่ยนไปนานั้นเลยหรอ...
“่าอาาศหายใ?”
“อาาศะถูสัเราะห์มาเพื่อหายใโยมนุษย์ ั้แ่ื่นมาลินไม่ไ้ใ้เรื่อหายใแบบปิมูอนออนอบ้าน ระบบลิ้์ะเ็บ้อมูลารใ้อาาศส่วนรวมอัโนมัิและหัรายเือนเหมือน่าน้ำ ่ารอสารพิษในน้ำ ่าเพิ่มออิเนในน้ำ ่าอาาศ ่า....” เอิ่ม...
“บอั้นที ว่าเินเือนั้นะีถ้าลับไปหาานทำ...”
“ลินเษียามหมายแล้ว ไม่อนุาิให้ทำานในบริษัท ึ่เป็นารทรมานแ่...และลินี้ลืม บวับเพิ่ื่นาโม่ามาไม่นาน ระบบแนะนำให้ทำอะไรที่บ้าน ไม่็ายอหรือฟรีแลน์เหมือนที่ลินเยทำมา่อน”
“ปลูผัทำสวน?”
“ไ้รับ แ่ะมีภาษี่าที่ทำิน น้ำ อาาศ เมล็ แส ....” อ่า...
“แล้วนแ่แบบั้นไม่ายันหมเรอะ?”
“ลินสามารถไปอยู่บ้านพันราไ้ฟรี ทุอย่าอลินะถูยึ แ่ลินะอยู่แบบิลๆไ้นายเลยรับ ะมีเพื่อนนเษียมามาย แ่ะไม่มีโอาสไ้ออมา้านอบ้านพัอี เนื่อาเป็นารสิ้นเปลือทรัพยารอระทรว...ในบ้านพัะมีสวนสาธาระ สระว่ายน้ำ ยิม โรหนั รัว เหมือนเมือเล็ๆสำหรับาวเษียเลยรับ” เหอะๆ...ัายหรอ? เหมือนะี...แ่ไม่ใ่แนวอะ เอาไ้เป็นทาเลือสุท้ายแล้วัน
“แล้วลูหลานั้น...”
“ไม่สามารถเ้าเยี่ยมไ้ เนื่อาะเป็นารใ้อาาศ ..... และหลายๆอย่าอบ้านพั...”
“อ่า..ั้นเลยเลืออยู่บ้านหรอ? ำไม่ไ้เลยว่าทำไมถึเลืออยู่บ้าน”
“..”
“่าเถอะ ั้น็ะอยู่ประหยัๆแล้วัน อย่าน้อยถ้ายัพอหาเินไ้ ั้น็ะไ้เอลูเอหลาน และออไปเที่ยวไ้บ้าถู้อมั้ย”
“รับ”
“แ่ั้นแ่แล้วอพัเยๆใ้เินเ็บไปนายไม่ไ้หรอ ทำไมวามริ่าโหร้าย...”
“ลิน...”
“อะไร”
“ระบบทำใหุ้รวยไ้นะ”
“เหอะๆ ะายอะไรั้นอีหละ ั้นไม่มีทาเลือแล้วนี่ ะายอะไร็ว่ามา...”
“…” ในที่สุลิน็เห็นประโยน์อระบบัที เห้อ...
“นินทาอะไรั้นหนะ”
“ลินอ่านใระบบไ้หรอ?!”
“…” แ่เา...แ่ไอ้ระบบนี่นินทาั้นหรอ?!
ความคิดเห็น