ท่านอ๋อง ท่านคิดผิดแล้วที่แต่งงานกับข้า

         

เหวยลู่เสียน

อายุ 19 ปี

ลูกครึ่ง เทพ-มาร ถูกสาปให้กลายเป็นมนุษย์และถูกสะกดพลังจนกว่าจะอายุ 19 ปี แล้วมนต์สะกดจะคลาย แต่วันนึงมีคำสั่งจากฮ่องเต้ว่า จะให้เหวยลู่เสียนแต่งงานกับเหลียนเฟิ่งเฉิงแทนเหวยซูเมิ่ง เขาจึงแต่งงานและพานางไปใช้ชีวิตกันที่มณฑลเฟิ่งหลิว มณฑลชนบทที่อยู่ติดภูเขาและลำธาร และด้วยนิสัยของนางที่ไม่ชอบให้ใครมาบงการชีวิต นางจึงทำทุกวิถีทางที่จะหนีจากท่านอ๋อง แต่พลังของนางไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย นางจึงสรรหาวิธีแปลกๆมาใช้กับเขาเพื่อจะให้เขาเกลียดนาง...

เหลียนเฟิ่งเฉิง

อายุ 23

บุตรชายลำดับที่แปดของฮ่องเต้ ในยศชินอ๋อง เขาเป็นลูกที่ได้รับความโปรดปราณมากที่สุด ฮ่องเต้จึงให้เขาไปปกครองมณฑลเฟิ่งหลิวตั้งแต่อายุยังน้อย และด้วยนิสัยใจเย็นและเย็นชาของเขาทำให้เป็นที่นับถือของประชาชน และด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาของเขาก็เป็นที่เลื่องลือว่าเป็นผู้ชายในฝันในหมู่สาวๆทั้งในวังและนอกวัง แต่เขาเลือกที่จะแต่งงานกับเหวยลู่เสียน ลูกบุญธรรมของเสนาบดีเหวย แทนที่จะแต่งงานกับเหวยซูเมิ่ง ลูกสาวแท้ๆของเสนาบดีเหวยที่เป็นที่เลื่องลือเรื่องความงาม และเมื่อเขาแต่งงานกับเหวยลู่เสียน นางก็มักทำตัวแปลกๆกับเขาเพื่อหวังให้เขาเกลียดและทิ้งนางแต่มันกลับกลายเป็นทำให้เขามีความสุขและทำให้เขารู้สึกขาดนางไม่ได้...

นางมารเพ่ยฟาง

นางมารเพ่ยฟางเป็นธิดาของเจ้าเมืองมาร เป็นคนรักอิสระและได้พบรักกับเทพไป๋หลง โอรสของเมืองวิมานเทพ จนมีลูกด้วยกัน1คนนั้นก็คือ เหวยลู่เสียน แต่ด้วยความที่นางทำผิดกฎเจ้าเมืองมารจึงสาปลูกของนางให้กลายเป็นมนุษย์ธรรมดาและสะกดพลังนางไว้จนกว่าจะอายุ19ปีบริบูรณ์ แล้วนำไปทิ้งไว้ที่หน้าจวนเสนาบดีเหวย และห้ามไม่ให้พบหน้าลูกจนกว่าเหวยลู่เสียนจะอายุครบ19ปี... 

เทพไป๋หลง

เทพไป๋หลงเป็นโอรสของเจ้าเมืองวิมานเทพ เป็นคนรักความสงบ จนวันหนึ่งได้พบนางมารเพ่ยฟางโดยบังเอิญและได้พบรักกันและมีลูกด้วยกัน1คน ซึ่งก็คือเหวยลู่เสียน แต่เมื่อเจ้าเมืองวิมานเทพรู้เรื่องเข้า เขาจึงถูกกักขังไม่ให้ออกไปไหนเพราะเขาทำผิดกฎที่ไปรักกับนางมารเพ่ยฟาง เขาจึงทำได้เพียงทนเห็นลูกของตนเองถูกรังแกโดยที่ตนเองช่วยอะไรไม่ได้...

เหวยซูเมิ่ง

อายุ 21ปี

ลูกสาวแท้ๆของเสนาบดีเหวย เป็นที่เลื่องลือเรื่องความงาม มีนิสัยขี้อิจฉา ส่วนหนึ่งเป็นการเลี้ยงดูของเหวยเสี่ยวฉีผู้เป็นแม่ที่เลี้ยงดูอย่างตามใจจนทำให้นางเสียคน..

ตัวอย่าง

"นี่เจ้า!! เตียงเนี่ยข้าขอนะ เจ้าก็นอนพื้นละกัน" เหวยลู่เสียนพูดพลางนำผ้าห่มและหมอนโยนให้เขา ก่อนจะขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างสบายใจ

"ได้ยังไงกัน นั้นเตียงข้านะ" เหลียนเฟิ่งเฉิงปาหมอนและผ้าห่มขึ้นไปบนเตียงแล้วนั่งบนเตียงข้างๆนาง

"ลงไปเลยนะ ข้าไม่ชอบนอนกับคนอื่น" นางลุกขึ้นนั่งแล้วพยายามผลักเขาแต่กลับไม่ขยับเลยสักนิด 

"งั้นก็นอนด้วยกันบนนี้แหละ" เหลียนเฟิ่งเฉิงพูดตัดปัญหาเพราะเขาเองก็ป่วยการจะเถียงกับนางเช่นกัน "ไม่!!"เหวยลู่เสียนพูดเสียงดังลั่นห้อง "แสดงว่าเจ้ากลัวจะห้ามใจไม่ลวนลามข้าไม่ได้ใช่ไหมล่ะ" เหลียนเฟิ่งเฉิงเอามือทาบหน้าอกแล้วทำหน้าตกใจ "งั้นก็นอนด้วยกันบนนี้แหละ" พูดจบเหวยลู่เสียนก็ล้มตัวนอนแล้วคลุมโปงทันที 

********************************************************************

"ซิ่นชุ่นนายของเจ้าไม่ชอบสตรีแบบใดรึ" เหวยลู่เสียนเข้าไปถามซิ่นชุ่นที่กำลังตักน้ำ อย่างอารมณ์ดี

"ท่านอ๋องไม่ชอบสตรีที่ชอบใช้ร่างกายยั่วยวนผู้ชายขอรับ มีวันนึงท่านอ๋องกลับไปที่วังหลวงแล้วมีนางกำนัลมายั่วยวนท่านอ๋อง ท่านอ๋องถึงกับสั่งโบยนางเลยนะขอรับ แล้วท่านถามทำไมรึขอรับ" ซฺิ่นวุ่นบอกนางพลางตักน้ำไปด้วย 

"เอ่อ..ก็ข้าจะได้ไม่ทำไง" ไม่ทำน้อยล่ะสิ ท่านอ๋องแล้วท่านจะรู้ฤทธิ์นางมารในตัวข้า หึๆ เมื่อคิดได้อย่างนั้นนางก่อนเดินออกจากบริเวณบ่อน้ำทันที

***********************************************************************

Gossip  with the writers

  สวัสดีรีททุกคนนะคะ นี้เป็นนี้นิยายเรื่องที่สองที่ไรท์แต่งขึ้น นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์ล้วนๆไม่อิงประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น ดังนั้นเรื่องนี้จะมีความเป็นจีนโบราณเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แล้วขนมธรรมเนียบก็ไม่ได้เป๊ะนะคะ ถ้าหากภาษาไม่ค่อยลื่นไหลไรท์ก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ 

 แล้วก็อย่าลืม คอมเม้นต์ และกด favorites เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ

璐贤

Black heart

             

https://www.youtube.com/watch?v=_QBa-TFhpLo