ฟิคบารามอส ความทรงจำอันมิอาจลืมเลือน ~คิล = เฟริน ~

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่หนึ่ง

ตุบ

เสียงของหนักกระทบลงสู่พื้นดินตามแรง ตามด้วยเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวด เจ้าของร่างระหง มองขึ้นไปทางทิศที่ตนเองตกมา ลูบท้ายทอยป้อยๆ เบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด

"แหะๆ ไม่น่าพลาดท่าเลยเรา"

เจ้าตัวหัวเราะกับตัวเองแกมสมเพศแกมขำ แต่ก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกถึงฝ่ามือร้อนๆที่ถูงวางลงบนบ่า

"ไม่น่าพลาดเลยใช่มั้ยยยยยยย"

ดวงหน้างามน่าพิศหันมามองร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างหลัง หัวเราะนิดๆแกมแก้ตัว

"แหม น่าคิล คนเรามันก็พลาดกันได้"

นัยน์ตาหวานสีน้ำตาลทำให้เขาใจอ่อนอีกครั้ง ไม่อยากจะดุอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยื่นมือให้เธอพยุง

"ลุกไหวมั้ย" เฟรินเบ้หน้าเป็นสัญญาน ชายหนุ่มก้มตัวลงให้หญิงสาวขึ้นขี่หลัง

"เนี่ยน่ะน้า คนมันซนจริงๆ" คิลบ่นอุบอิบตลอดทาง ทำให้เธอนึกสงสัยว่าเขาเป็ฯอาชีพจากการเป็นหัวขโมยเป็นนักเทศตั้งแต่เมื่อไหร่







เมื่อร่างสองร่างก้าวเข้ามาในบ้านขนาดใหญ่หลังหนึ่ง บ้านที่ใหญ่จนเรียกว่าวังได้เต็มปาก ห้องรับแขกเป็ฯสีขาว หรือโทนอ่อนสบายตา

คิลวางเฟรินลงอย่างเบามือลงบนโซฟาตัวใหญ่ที่น้ำตาลที่เด่นเป็นสง่าอยู่กลางห้อง

แล้วเดินจากไปพักหนึ่ง แล้วกลับมาพร้อมกล่องยาไปโต

แต่กล่องยาใปนั้นทำให้หญิงสาวถึงกับเบ้หน้าอีกครั้ง เอ่ยเสียงอ่อยๆ

"โธ่ คิล ไม่ต้องทำแผลก็ได้ นะ นะ" เธออ้อน พลางกระเซาะแขนของเขา

คนตัวโตกว่ามองเธอด้วยแววตาเอ็นดู ส่ายหัวสีดำๆอย่างระอาเล็กๆ

"ไม่ได้ อย่าดื้อสิเฟริน"แล้วจึงหอมแก้มคนรักเบาๆเป็นการปลอบใจ รู้ทั้งรู้เธอเกลียดยาเข้าใส้ขนาดนั้น แต่ถ้าเธอบาดเจ็บมันก็อีกเรื่อง


"คิลใจร้าย"

"แล้วใครล่ะที่แต่งงานกับคนใจร้ายน่ะ เฟลิโอน่า ฟีลมัส?"