พี่คงไม่รู้... {you don't know my love}

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 {intro}

intro

"อ...อ้า...ย..หยุด..จ..เจ็บ..ฮึก" ร่างบางครางกระเส่าและร้องขอทั้งน้ำตา



"หึ ชอบไม่ใช่หรอ ห้ะ! ชอบนักไม่ใช่หรอ" ร่างหนาพยายามกระแทกเข้ามาในตัวร่างบางให้ลึ
กกว่าเดิม



"ฮึก..เจ็บ..ฮึก..ย..หยุด..อ้ะ..อ้า..อึก.." ไม่ว่าจะร้องขอแค่ไหนร่างหนาก็ไม่มีทีท่าว่าจะเบาลงหรือหยุด แต่กลับทำแรงขึ้นกว่าเดิม



"หึ ร้องให้ตายกูก็ไม่หยุดจนกว่ากูจะพอใจ!"ร่างหนากระแทกเร็ว แรงมากขึ้นอีกจนร่างบางแทบทนไม่ไหว



"ฮึก..อ้ะ..อึก..อ้า..อื้อ..อั่ก..อ๊า.."ร่างบางตัวสั่นคลอน แทบพยุงตัวไม่ได้    และครางไม่เป็นภาษา



"หึ อยากให้หยุดหรอ? กูว่ามึงก็ตอบรับดีนี่ ร่านๆอย่างมึง แค่นี้คงเบาไปด้วยซ้ำ!"   เขาพูดเหยียดหยามร่างบางจนทำให้ร่างบางร้องไห้หนักขึ้น จากคำพูดและการกระทำที่แสนรุนแรง




"ฮึก..ผม.. อึก..ไม่ได้..ฮึก.ร่าน..อ้ะ..อ้า..ย..อย่า..อื้ม..อ๋า.."ร่างบางส่ายหน้าปฎิเสธอย่างไร้เรี่ยวแรง และโดนร่างหนาใช้มือลุกล้ำมาเล่นกับแกนกายของตนเอง


"ไม่ร่านหรอ! แล้วมึงไปอ่อยเขาทั่ว! แบบนั้นหมายความว่าไง!" ร่างหนาตะคอก พร้อมกับใช้หัวแม่มือบดขยี้ส่วนหัวของแกนเล็ก



"ฮึก..อ้ะ..อึก..ยะ..อย่าตรง..นั้น..อ๋าา"ร่างบางครางลั่นพร้อมกับปลดปล่อยจน        เลอะเต็มมืออีกคนและสลบไปอย่างหมดแรง



"หึ!"ร่างหนา มองร่างบางอย่างสมเพชและปลดปล่อยใส่ในตัวร่างบางทุกหยาดหยด  ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างร่างบาง