.
.
.
.
.
한없이 끌어안고 있던
ฮันออบชี กือรออันโก อิดดอน
ฉันเหนี่ยวรั้งนายเอาไว้มานานเกินไปแล้ว
널 놔야 해
นอล นวายา เฮ
ฉันต้องปล่อยนายไปสักที
난 아무것도 해줄 수 있는 게 없는데
นัน อามูกอทโด แฮจุล ซู อิทนึน เก ออบนึนเด
ไม่มีอะไรที่ฉันทำให้นายได้เลย
내가 없어야만 행복할 너라서
เนกา ออบซอยามัน แฮงบกคัล นอราซอ
นายจะมีความสุขโดยที่ไม่มีฉัน
놓아 놓아 놓아
โนอา โนอา โนอา
ฉันจะปล่อยนายไป
.
.
.
.
.
ถ้านั่นมันเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำให้นายมีความสุขได้ฉันก็ยินดีที่จะทำ
นั่นคือการปล่อยนายไป
ถึงว่าฉันจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม...
____________________________________________________________
[Open 15/07/60]
_____________________________________________________________
มันก็จะดราม่าๆหน่อย ถ้าแต่งไม่ดี ภาษาไม่สวย พิมพ์ผิด หรือชอบก็เม้นท์บอกเค้าได้เลยน้าาา นี่เป็นนิยายดราม่าเรื่องแรกที่แต่ง ถึงแม้จะแต่งม่าไม่เป็นก็จะพยายามนะคะ เป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้าา
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น