คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Into วันแรก
“ไรับัวเล็
ไม่เอันั้นานัวโึ้นเยอะเลยนะ”พี่ฮยอวอนพูแล้วลูบหัวผมอย่าเบามือ
“ผมไม่ใ่เ็แล้วนะรับพี่ฮยอวอน ผมอายุ19แล้ว”ผมพูอย่าภูมิใแล้วยิ้มออมา
ะที่ผมยิ้มผม็สัเเห็นว่าพี่ที่ามพี่ฮยอวอนมา้วย เาหน้าแเมื่อมอผม
อะไรอเาัน...
ผม้อพี่เาาไม่ะพริบ
พี่เา็ทำไ้แ่หลบาผม แ่หน้า็ยัแอยู่
“มออะไรเหรอรับ”พี่ฮยอวอนมอามสายาอผม้วยวามสสัย “อ้อ
นนนี้ือเพื่อนอพี่ ื่อวอนโฮ วอนโฮนี้น้อู ื่อายุน เรียไอเอ็ม็ไ้”
ื่อวอนโฮอย่าั้นเหรอ
ผม่อยๆยื่นมือไป้าหน้าเพื่อที่ะทำวามรู้ัับอีน
พี่วอนโฮ็ยื่นมือมาับมือผม แ่มือพี่เาเหื่อออเยอะมารับ
พี่เาื่นเ้นเหรอรับ
“เลิับไ้แล้วไอ้วอนโฮ
หวนะเว้ย”พี่ายอผมรีบปัมืออผมับพี่วอนโฮออทันทีแล้วอผมไว้แน่นๆ
“ับมือเอไหมล่ะรับุเพื่อน”พี่วอนโฮพูเสียเบาๆแล้วมอไปทาอื่น
“แหม่ พออยู่่อหน้าไอเอ็มทำเป็นสุภาพ เี๋ยว่อยปาแหเลยไอ้นี้”พี่ฮยอวอนพู้วยท่าทีเล่นๆแล้ว้ามือะ่อยพี่วอนโฮริๆ
แล้วพวเราสามน็ย้ายสถานทีุ่ยไปเป็นบนรถแทน
ผมับพี่ฮยอวอนลันว่าะไปทาน้าวเที่ยที่ร้านอาหารที่เยไปทาน้วยันบ่อยๆ
ส่วนพี่วอนโฮ็ามน้ำไป
“แล้วพี่วอนโฮับพี่ฮยอวอนรู้ัันไ้ยัไเหรอรับ”ผมถามออไปอย่าสสัย
เพราะอนที่พี่ฮยอวอนไปเยอรมันพี่เาไปนเียวและพี่ายอผมไม่มีเพื่อนนนี้้วย
“เรื่อมันยาวมาเลยนะ
ืออนที่พี่ไปอยู่เยอรมันเือนแร พี่โรหว้าเหว้เลยลอไปทัไอ้วอนโฮ สุท้าย็สนิทันเพราะมันไม่่อยเ่ภาษาเลย้อให้พี่่วยบ่อยๆ”
“อเถียรับ
ไอเอ็มอย่าไปเื่อที่มันพูนะรับ พี่ไม่ใ่ไม่เ่ภาษา
แ่แ่ยัไมุ่้นินเท่าไหร่”พี่วอนโฮพูแล้วเอื้อมมือมาับมือผมพร้อมบีบเบาๆ “เื่อพี่นะรับ
ไอเอ็ม”พี่เาพูพร้อมทำท่าอ้อนผม
ึๆๆๆ
เสียหัวใอผมเ้นแรอย่าับะทะลุออมานออ
หน้าผม้อแมาแน่ๆเลยในอนนั้น
“ปล่อยเลยนะไอ้พี่วอนโฮ มาับมือน้อูไ้ไ
ไอ้ห่านี้”พี่ฮยอวอนรีบปัมือพี่วอนโฮออามือผมทันที พอพี่เาปล่อยมือ ผม็รีบหันไปมอนอหน้า่าทันที
แล้วผมะเินทำไมเนี้ย
"เ้าู้ันะไอ้ห่านี้ ไหนะน้อเมเปิ้ล ไหนะ-----"
"หยุพูเลยไอ้ฮยอวอน ูอโทษ"
พี่วอนโฮมีแฟนอยู่แล้วเหรอ อยู่ีๆผม็หน่วๆในใแหะ แปลมา อาารนี้มันแปลๆ
"พี่ฮยอวอนรับ"ผมเรียพี่าย่ามาราอัวเอที่ำลัุยับเพื่อนอพี่เาอยู่
"มีอะไรเหรอรับ"พี่เาหันมามอผมพร้อมยิ้มบาๆมาให้
"ือว่า วามรั ืออะไรเหรอรับ"ผมถามออไปรๆแล้วเาแ้มแ้เินเล็น้อย
พี่ฮยอวอนับพี่วอนโฮหัวเราะออมาทันทีเมื่อผมพูแบบนั้นออไป ผิรไหนัน ็ผมไม่รู้นี่น่าว่าวามรัืออะไร
"วามรัือารให้ ถ้าเราเลือที่ะให้ใรสัน นนนั้นะให้วามรัเราลับมา แ่ไม่ไ้หมายวามเราะ้อเป็นนรับอย่าเียว เรา้อเป็นผู้ให้้วย"
พี่วอนโฮบรรยายออมา ผมทำไ้แ่ะพริบาถี่ๆ อย่าไม่เ้าใ ็ผมไม่เยมีวามรันี่น่า
"น้อมันไม่เ้าใหรอวอนโฮ น้อยัเ็เินไปสำหรับเรื่อพวนี้"
พอสิ้นำพูอพี่ฮยอวอน ทั้รถ็ลับมาเป็นปิ เหลือแ่ผมที่ยัๆับประโยที่พี่วอนโฮ
เมื่อมาถึร้านอาหาร ผมับพี่ฮยอวอน็เ้าไปในร้าน่อน ส่วนพี่วอนโฮ็ปลีัวไปเ้าห้อน้ำ
"ไอเอ็มอยาทานอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า"พี่ฮยอวอนถามผมแล้วส่เมนูมาใหู้ อ่า ผม็ไม่่อยอยาทานอะไรเสีย้วยสิ
"ั้นทานนี้ีไหม----"
พี่ฮยอวอนยัพูไม่ทันบประโย็มีผู้หินหนึ่เินมาลารันทำให้ผมับพี่ฮยอวอนมอไปที่ผู้ที่มาใหม่
เธอเป็นผู้หิที่สวยมานหนึ่ ผมสีน้ำาลเ้มอเธอยิ่เพิ่มสเน่ห์ให้ทวีูยิ่ึ้น ผิวสีาวเนียนสะอาา ใบหน้า็แสนะิ้มลิ้ม วาลมโเหมือนุ๊าที่น่าถนุถนอม ร่าายผอมเพรียว สัส่วนทุอย่าลัวมา
เธอือใรัน?
"ฮยอวอนลับมาาเยอรมัน แล้วทำไมไม่บออลล่ะ่ะ แล้วนี้ใรัน ทำไมถึมาทาน้าวับฮยอวอน"ผู้หินนี้รัวำพูออมาอย่าไม่หยุ น้ำใสๆที่หาา็เริ่มไหลออมา ถ้าให้เาเธอรัพี่ฮยอวอนมาสินะ
เรียว่ารัใ่ไหมรับ บอผมที...
"ทำไมผม้อบอุ้วย ็ในเมื่อผมับุไม่ไ้เป็นอะไรัน"พี่ายอผมอบลับไปอย่าเย็นาพลาพลิูรายารอาหารไปเรื่อยๆ
"ฮ-ฮยอวอนยัโรธอลอยู่ใ่ไหม -อลอโทษ ย-ยโทษให้อลนะ"ผู้หิที่ื่ออลพู้วยน้ำเสียปนสะอื้น น่าสสารั...
"ุเลิพูไ้แล้ว ผมรำา"
"ฮยอวอน ยโทษให้อลนะ"เธอเอื้อมมือมาับมืออพี่ฮยอวอนแล้วส่สายาอร้อเพื่ออ้อนวอน แ่็เปล่าประโยน์ พี่ายอผมสะบัมือนั้นทิ้อย่าไม่ใยีแล้วหันไปสั่ับาร์
"พาผู้หินนี้ออไป ันรำา"
"ฮยอวอน!!!ให้โอาสอลอีรั้เถอะนะ!!!"เธอพยายามะเียะายไปหาผู้ายที่เธอรัมา แ่มีหรือที่ผู้หิะสู้แรอผู้ายไ้
"ไม่ใร้ายไปหน่อยเหรอรับ พี่ฮยอวอน"
"แ่นี้ยัน้อยไปเสียอีที่เาทำับพี่"
ผมมอไปที่ใบหน้าอพี่าย่าแม่แล้วถอนหายใออมา ผมะไปเ้าใพี่เหรอรับ นาำว่ารัผมยัไม่รู้ัเลย
เฮ้อ ไอเอ็มล่ะเพลีย
"ผมอัวไปเ้าห้อน้ำ่อนนะรับ"ผมพูพลาลุึ้นไปห้อน้ำ ระหว่าที่เินไปเ้าห้อน้ำ็ิอะไรเรื่อยเปื่อย
แ่ผม็อยารู้นะรับว่ารัืออะไร ใรพอะสอนผมไ้
"อ้าว ไอเอ็มมาเ้าห้อน้ำเหรอ"ระหว่าที่ผมำลัเหม่อลอย ผม็เอับพี่วอนโฮที่ำลัเินออมาาห้อน้ำพอี
อ้ะ ผมิอะไรออแล้ว ในเมื่อพี่วอนโฮผ่านโลมาเยอะว่า ้อรู้ัำว่ารัแน่นอน และผมมั่นใว่าพี่เาะสอนให้ผมรู้ัำว่ารัไ้
"พี่วอนโฮรับ"ผมเอื้อมมือไปับมือออีนที่ำลัทำหน้าาื่นทันทีที่ผมับัวพี่เา แ่ับมือเอ ทำหน้าาื่นเป็นระ่ายเลย
"อ-อะไรเหรอรับ"พี่เาพูะุะัพลาออไปทาอื่น ผมแอบเห็นนะว่าหน้าพี่เาแ
"พี่สอนผมหน่อยไ้ไหมรับ"
"ส-สอน สอนอะไรรับ"
"สอนให้ผมรู้ัำว่ารั ว่ารัืออะไร"
"ห้ะ ทำไมถึเป็นพี่ล่ะ นอื่น็มี----"
"เพราะผมใเ้นับพี่นเียว ไม่รู้ล่ะรับ ผมไม่รู้ว่ามันเรียว่าอะไร แ่ผมรู้สึแปลๆับพี่ แ่ผมบัับ พี่้อสอนผม ผมให้่า้า100ล้าน"ผมพู้วยน้ำเสียที่เ็มเปี่ยมไป้วยวามมั่นใ
ั้ร้อยล้านเลยนะ...
พี่วอนโฮเหมือนมีท่าทีลัเลแ่็่อยๆพยัหน้าลพร้อมยิ้มให้ผม
"พี่ล พี่ะสอนให้นายรู้ทุเรื่อเลย"พี่เาพูแล้วยับมาระิบที่หูอผมเบาๆแ่เสียนั้นำพูนั้นทำให้ผมหน้าแทันที
"โยเพาะเรื่อบนเีย"
-----------------------------------------------------
When_I_Was_Young
พี่วอนโฮนหื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน บไปแล้วนะอนแร เรื่อนี้มีทั้หม15อนรวมอินโทร้วย อาะบ้านิๆเพราะ้อปั่นเรื่ออื่น้วย เรื่อนี้เราีพิมพ์นะ แ่ีอนไหน็ไม่แน่
ป.ล.When_I_Was_Youngับหมั้นโล่วือนัเียนนเียวันนาาาาาาาาาาาาา
ความคิดเห็น