ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยตัวแสบกับนายจอมเฮ้ว

    ลำดับตอนที่ #4 : จูบแรก

    • อัปเดตล่าสุด 14 เม.ย. 49



    "แล้วเซอร์ไพรซ์เธอคืออะไรล่ะ"จีมินถาม


    "ก็พอโรงเรียนเลิกน่ะฉันว่าจะไปหาพี่เฮซึนที่ชุมนุมน่ะ"


    "แค่เนี่ยน่ะเซอร์ไพรซ์ของเธอ"ซอจินพูด


    "เอาน่า แค่นี้ก็มากแล้วก็ฮีซุนเคยไปหาพี่เฮซึนซะเมื่อไร"จีมินพูด


            ตอนเย็น


    "ฉันไปล่ะน่ะซอจิน จีมิน"


    "จ๊า"


            แล้วฮีซุนก็รีบวิ่งไปที่ชุมนุมดนตรีทันที


    "ประตูเปิดอยู่เข้าไดดีกว่า"ฮีซุนคิด


            อีกฝั่งของอาคาร


    "โซอึน  นายกลับไปก่อนน่ะ"


    "ทำไมเหรอ"


    "ฉันจะไปเอากีตาร์ก่อน พี่เฮซึนเค้าให้ฉันเอากลับบ้าน"


    "ก็ไปด้วยกันดิ"


    "ไม่เป็นไรหรอก"


    "ถ้างั้นฉันกลับก่อนน่ะ"


            แล้วอึนฮยอนก็รีบวิ่งไปที่ชุมนุมดนตรีสากลทันที


    "อุ๊ย  บ้าจริงดันไปแตะแก้วน้ำแข็งพื้นเปียกหมดเลย ผ้าก็ไม่มีซะด้วย  แล้วนี่พี่ฮีซุนไปไหนเนี่ยเงียบจัง"ฮี

    ซุนพึมพำ



    "นั่น    ใครอ่ะ"อึนฮยอนตะโกนแล้วรีบเดินไปดูที่ต้นเสียง


    "นายมาทำอะไรที่นี่อ่ะ"


    "แล้วเธออ่ะมาทำอะไรที่นี่ ชุมนุมนี้ก็ไม่ได้เรียนซะด้วย   หรือว่าเธอแบจะมาหาฉัน"


    "บ้าเหรอใครมาหานาย"


    "แล้วเธอล่ะมาทำอะไรที่นี่"


    "ไม่เกี่ยวกับนาย  แล้ววันนี้เค้าไม่ซ้อมดนตรีกันเหรอ"


    "ป่าว  ไม่ได้ซ้อม"


           แล้วฮีซุนก็เดินไปเหยียบน้ำที่ทำหกไว้เมื่อกี้


    "ว๊ายยยยยยยยยยยยย"ตัวของฉันเกือบจะล้มลงไปแต่โชคดีที่นายอึนฮยอนรับตัวฉันไว้ทันแต่ก็รับไว้

    ไม่ได้นานฉันและนายอึนฮยอนก็ล้มลงไปที่พื้นพร้อมกันทำให้เราจูบกันโดยไม่ได้ตั้งใจ


    "อุ๊บ"ฉันทำตาโตแล้วก็หน้าแดงเพราะความที่ไม่เคยจูบใครมาก่อน ไม่นานฉันก็ผลักนายอึนฮยอนออก

    ไปจากตัวและปล่อยหมัดออกไปตรงหน้า


    "นี่!!!!!!!!!นายกล้าดียังไงถึงกล้ามาจูบฉัน"


    "มันเป็นอุบัติเหตุ ฉันไม่อยากจูบเธอซักหน่อย"แล้วฮีซุนก็ทำท่าจะปล่อยหมัดออกไปอีก


    "นี่  ถ้าเธอชกอีกล่ะก็ฉันก็จะจูบเธอแบบตั้งใจหรือไม่แน่ฉันอาจจะปล้ำเธอเลยก็ได้ ยิ่งอยู่กัน 2 ต่อ 2

    อีก"อึนฮยอนพูดแล้วทำท่าจะเดินเข้ามา


    "ไอ   ไอ   ไอบ้า"แล้วฉันก็วิ่งไปที่ประตู


    "นี่ ฉันต้องเสียจูบแรกไปให้นายอึนฮยอนเหรอเนี่ย"ฮีซุยคิด


    "นี่ ฉันต้องเสียจูบแรกไปให้ยัยตัวแสบเหรอเนี่ย"อึนฮยอนคิด


    "ทำไมประตูเปิดไม่ออกล่ะ  นี่นายทำอะไรซักอย่างซิ"


    "จะทำอะไรล่ะ นี่มันเลิกเรียนนานแล้วนักการก็มาปิดประตูสิ"


    "แล้วฉันต้องอยู่กับนายเหรอเนี่ย   ไม่  ไม่   มันต้องมีวิธี   โทรศัพท์ทำไมของฉันมันต้องแบตหมดน่ะ 

    แล้วของนายล่ะ"    


    "แบตหมดเหมือนกัน"


    "เราต้องอยู่อย่างนี้ทั้งคืนเลยเหรอ"  


    "ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า  ไม่ต้องกลัว"


    "นี่นาย!!!!!!!!!!!"แล้วฮีซุนก็ทำท่าจะปล่อยหมัดออกไปอีก


    "อ๊ะ  อ๊ะ  เมื่อกี้ฉันยอกว่าอะไรอย่าลืมน่ะคร๊าบบบบบบบบ แต่ถ้าคุณต้องการอย่างที่ฉันว่าก็ต่อยมาเลย"

    แล่วอึนฮยอนก็ทำท่าอมยิ้ม 



    ที่บ้าน


    "มาแล้วเหรอเฮซึนแล้วไหนน้องล่ะ"


    "อ่าว  ยังไม่มาอีกเหรอแม่"


    "ยังเลยลูก"


            แล้วเฮซึนก็รีบจะโทรหาฮีซุน


    "ไม่ติด"เฮซึนพึมพำ แล้วเฮซึนก็รีบวิ่งไปที่ห้องเฮซุน เพื่อหาว่ามีเบอร์โทรศัพท์ของเพื่อนคนอื่น  แล้วก็มี

    จริงๆด้วย


    "06-96xxxxx  ซอจิน"


    "ซอจินเหรอ"เฮซึนพึมพำ


    "สวัสดีครับคุณเป็นเพื่อนของซอจินรึป่าว"


    "ใช่ค่ะ ทำไมเหรอ"


    "คุณรู้รึป่าวครับว่าฮีซุนหายไปไหน"


    "เมื่อตอนเย็นเห็นบอกว่าจะไปหาพี่ที่ชุมนุม"


    "ครับ  ขอบคุณครับ"


    "แย่แล้ว ฮีซุนต้องถูกขังแน่เลย"แล้วเอซึนก็รีบขับรถไปที่โรงเรียนทันที


    "นี่ นายไปนั่งไกลๆหน่อยได้ไหม"


    "ทำไมเหรอหรือคุณกลัวผมจะทำอะไรคุณ"


    "ไม่ได้กลัวซักหน่อย"แล้วฮีซุนก็เดินออกมา


    "อุ๊ย  อีกแล้วทำไมต้องลื่นซ้ำ 2 ด้วยน่ะ"


    "เดินไหวมั๊ย"


    "ไม่ต้องมายุ่ง"ฮีซุนทำท่าลุกขึ้น


    "โอ๊ย"แล้วฮีซุนก็ล้มลงไปอีก


    "สงสัยขาจะแพลง รอตรงนี้ก่อนน่ะเดี๋ยวมา"


            แล้วอึนฮยอนก็เดินมาพร้อมกับยา


    "นายเอายามาจากไหน"


    "มีก็แล้วกัน  เอาขามานี่"


    "ไม่"


    "บอกให้เอาขามา"อึนฮยอนพูดจบพร้อมกับดึงขาฮีซุนมาวางไว้ที่ตักแล้วก็ถอดถุงเท้าแล้ะรองเท้าออก

    ได้อย่างนุ่มนวล


    "นี่ นายทายาเบาๆหน่อยสิ"(ความจริงเค้าก็ทาเบาอยู่แล้วแต่ก็อยากหาเรื่องไปงั้นแหละ)


    "เอ้า เสร็จแล้ว"


    "ขอบใจ"


    "ห่ะ"


    "ก็บอกว่าขอบใจ ไม่เคยได้ยินหรือไง"


    "ก็ไม่เคยได้ยินเธอพูดไงถึงได้ไม่แน่ใจว่าเธอพูดจรองรึป่าว"


    "นี่!!!!นายกวนประสาทฉันเหรอ"


    "ป่าวครับป่าว"แล้วอึนฮยอนทำหน้ากวนตีน


    "นี่นาย"พร้อมกับปล่อยหมัดออกไปแต่เสียหลักทำให้อึนฮยอนได้กอดฉันฟรีๆพร้อมกับประตูที่เปิดออก


    "ฮีซุ...........นน"เฮซึนเรียกพร้อมกับทำท่าตกตะลึง


    "พะ........พี่เฮซึน"ฮีซุนเรียกพร้อมกับผลักตัวออกจากอึนฮยอน


    "มันไม่ได้เป็นอย่างที่พี่คิดน่ะ"


    "ไปฮีซุนกลับบ้าน"


            ในรถ


    "ฮีซุนมาทำอะไรที่ในห้องดนตรีสากล"


    "ก็มาหาพี่นั่นแหละ แต่โชคไม่ดีอยู่ๆประตูห้องก็ล็อค"


    "แล้วนายอึนฮยอนล่ะมาทำอะไร"เฮซึนรู้อยู่แล้วว่าอึนฮยอนจะมาเอากีตาร์แต่ก็อยากถามเพื่อให้แน่ใจ


    "จะไปรู้เหรอพี่ก็ลองถามเค้าดูสิ"


    "ไม่รู้แน่น่ะ"


    "แน่สิ"


    "ถ้าพี่เห็นครั้งต่อไปเค้าทำกับฮีซุนอีกพี่จะให้เค้าชดใช้"


    "โอ๊ย        พี่ไม่เป็นไรหรอกเพราะคงไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้วล่ะ ฮีซุนเกียจเค้าจะตาย"


            เช้าวันต่อมา


    "เฮ้ย   วันหยุดทั้งทีทำไมไม่ได้พักบ้างน่า"ฮีซุนบ่น


    "เอาน่าอย่าบ่นไปเลยรีบๆเข้า"เฮซึนพูด


    "นักเรียนเราต้องรีบซ้อมน่ะเหลืออีก 1 อาทิตย์ก็จะถึงเวลาแข่งแล้วแล้วห้ามขี้เกียจ ห้ามบ่นเด็ดขาด  ต่อ

    ไปในหนึ่งอาทิตย์ก่อนแข่งต้องตื่นมาซ้อมตั้งแต่ 5 โมงเช้าจนถึง 6 โมงเช้า แล้วมาซ้อมอีกหลังเลิก

    เรียนจนถึง 2 ทุ่มแต่ถ้าใครไม่มีเรียนก็ซ้อมทั้งวัน"


    "อาจารย์มาซ้อมแค่หลังเลิกเรียนไม่ได้เหรอ"


    "ได้"


    "เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ"เสียงฉันดีใจ


    "แต่เธอต้องซ้อมจนถึงเลิกเรียน"ฉันทำหน้าหงอยทันที


    "แต่........."


    "ไม่มีแต่"


    "ค่ะก็ได้  ตื่น 5 โมงเช้าก็ได้"ฉันยอมรับอย่างจำใจแล้วฉันก็หันไปเห็นอึนฮยอนกำลังกำลังมองแล้วยิ้มมา

    ทางฉัน


    "มองอะไร ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง"ฉันพูดไปได้ยังไงเนี่ยนายอึนฮยอนต้องหาว่ฉันหลงตัวเองแน่เลย


    "ไม่เคย  เคยเห็นแต่คนที่ไม่สวยแล้วยังเลือกมากอีก"


    "นายว่าฉันเหรอ"


    "ป๊าว"แล้วอึนฮยอนเดินไปข้างบนสงสัยจะไปดื่มน้ำ


    "นี่ นายมาพูดกันให้รู้เรื่องก่อนดิ"แล้วฉันก็ขึ้นตามไป


    "ฉันก็หมายความที่พูดนั่นแหละ แล้วแต่เธอจะคิดก็แล้วกัน"


    "ถ้านายพูดอย่างนี้อีกล่ะก็  ฉันจะต่อยไปยั้งแน่"


    "อย่าลืมน่ะเมื่อวานเกิดอะไรขึ้นแล้วฉันพูดว่ายังไง"


            จากนั้นอึนฮยอนก็เดินมาใกล้ฉัน


    "เธอเข้ามาต่อยฉันดิ ฉันจะได้ทำอย่างเมื่อวาน"จากนั้นอึนฮนอยก็เดินมาจับมือฉันทำให้เราดูเหมือนกับ

    กอดกัน


    "นี่ ปล่อยฉันน่ะบอกให้ปล่อยไง"ฉันตะโกนเสียงดังเกินไปทำให้ทุกคนในยิมขึ้นมาดู และพวกเค้าตาค้าง

    เพราะคิดว่าฉันและอึนฮยอนกำลังกอดกัน


    "พี่ๆเข้าใจผิดกันแล้วน่ะค่ะ"ฉันบอก


    "ไม่ต้องปิดบังกันหรอก พวกเธอชอบกันใช่มั๊ย ไม่เห็นจะต้องอายเลย"


    "โธ่ พี่เราไม่ได้เนอะไรกันจริงๆน่ะครับ"


    "ใช่ค่ะ"ฉันเสริม


            แล้วพี่ๆก็เดินลงไปข้างล่างเพราะเค้าไม่เชื่อสิ่งที่ฉันกับนายอึนฮยอนพูด


    "นี่นายทำอะไรไม่ดูบ้างเลย"


    "ก็ถ้าเธอไม่ตะโกนคงไม่มีใครขึ้นมาดูหรอก"


    "อ๋อ  สรุปว่าฉันผิดใช่มั้ย"


    "แล้วแต่จะคิด"


    "นี่นายไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย"


            แล้วฉันกับอึนฮยอนก็ลงมาพร้อมกัน


    "ตกลงเป็นแฟนกันแล้วใช่ป่ะ"พี่คนหนึ่งพูดขึ้น


    "พี่ก็ เรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจกันน่ะค่ะ "


    "นี่นายพูดอะไรบ้างสิ เห็นมั๊ยพี่ๆเค้าเข้าใจผิดกันหมดแล้ว"


    "จะพูดอะไรล่ะ พูดไปพี่เค้าก็ไม่เชื่อ"

    "อ่าว มาซ้อมกันได้แล้ว" อาจารย์เชพูด


    แล้วพวกเราทั้งหมดก็ซ้อมกันจนถึง 2 ทุ่ม


    "ฮัลโหลพี่เฮซึน มารับฮีซุนด้วยน่ะ"


    "อืมเดี๋ยวไป"


    ''โห เดี๋ยวนี้มีแฟนถึง 2 คนเลยเหรอเนี่ย"อึนฮยอนพูด


    ''นายพูดบ้าอะไรของนาย''


    "ก็แชจองกับพี่เฮซึนไง"


    "อ๋อ แล้วทำไมฉันจะมีแฟน 2 คนไม่ได้ฮึ"พูดจบอึนฮยอนก็ดึงฮีซุนมากอดและจูบทันทีเป็นเวลานาน

    มาก แล้วฮีซุนก็รวบรวมแรงที่มีทั้งหมดผลักอึนฮยอนออก ฮีซุนหายใจแรงมากและปล่อยหมัดออกไป

    ตรงหน้าอึนฮยอนทันที


    "หมัดนี้สำหรับไอคนบ้ากามอย่างนาย"ฮีซุนพูดแล้ววิ่งออกไปทันที


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×