ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฉันหลงรักพระเอกในนิยาย
ท่ามลาวามหรูหราออนโมิเนียมสุหรูที่ั้ระห่านอยู่ใลาเมืออประเทศีน หวัหยู่เยียน นัแสสาวื่อันั่อ่านนิยายอยู่บนโฟาสีำัวให่ เธอมิ่อยู่ับโลแห่ัวอัษร ริมฝีปาอิ่มบายับเบาๆ ะที่วาสีาราเมลอเธอไล่อ่านบรรทั่าๆ อย่าั้ใ
หยู่เยียนเป็นนัแสเบอร์้นๆ อวารบันเทิีน เธอผ่านารแสมาแล้วทุบทบาท ทั้นาเอแสนี นาร้ายสุโห และัวละรที่ับ้อนมามาย วามสามารถอันหลาหลายอเธอทำให้เธอไ้รับารยย่อว่าเป็นหนึ่ในนัแสที่เ่าที่สุในรุ่นอเธอ
ในยามที่เธอไม่ไ้อยู่หน้าล้อ หยู่เยียน็ใ้เวลาส่วนให่ไปับารอ่านหนัสือ เธอหลใหลในโลแห่ินนาารและวามิสร้าสรร์ที่หนัสือมอบให้เธอ และในอนนี้ เธอำลัื่ม่ำับนิยายเรื่อใหม่ที่เพิ่ื้อมา
“หยู่เยียน อย่ามัวแ่อ่านนิยายนลืมอ่านบทนะ๊ะ”ผู้ัารสาวสวยเยว่ิพูึ้น เมื่อเห็นาราสาวเพื่อนสนิทอเธอ้มหน้าอ่านนิยาย ‘หลิวเยว่ิ ผู้ัารส่วนัวหรือเพื่อนสนิทเพียนเียวอเธอ ที่่อย่วยเหลือและูแลันั้แ่่อนที่เธอะเ้าวารบันเทิ’
“รู้แล้วเ้า่ะ”ใบหน้าหวาน่ำประประัน
ทว่าวารบันเทิที่เ็มไป้วย่าวาวและเรื่ออื้อาว หวัหยู่เยียนโเ่น้วยภาพลัษ์ที่สะอาและไร้ที่ิ เธอเป็นนัแสสาวที่ประสบวามสำเร็อย่าสู มีผลานีรีส์มาว่า 10 เรื่อ และไม่เยมี่าวเสียหายใๆ เลย หยู่เยียนเป็นที่รู้ัใน้านวามเป็นมืออาีพและารทุ่มเทให้ับานอเธอ เธอไม่เยหวั่นไหวับพระเอที่เธอแส้วย ไม่ว่าพวเาะหล่อเหลาหรือมีเสน่ห์แ่ไหน็าม เธอสามารถแยแยะระหว่าีวิริและีวิในอถ่ายไ้อย่าัเน
วามมั่นและวามเป็นมืออาีพอหยู่เยียนทำให้เธอเป็นที่เารพนับถือในวารบันเทิ เธอเป็นัวอย่าที่ีสำหรับนัแสรุ่นใหม่ และเป็นแรบันาลใให้ับแฟนๆ ทั่วประเทศ
แ่ในเวลานี้ หวัหยู่เยียน นัแสสาวื่อัลับพบว่าหัวใอเธอถูโมยไปโยัวละรในนิยาย เินเ๋อหยวน พระเอหนุ่มรูปามและมีเสน่ห์านิยายเรื่อล่าสุที่เธออ่าน
“นี่…เพื่อนรัแไม่ิะมีแฟนบ้ารึไ”ำถามอเพื่อนสนิททำให้เธอเยหน้ามอ
“ไม่รู้สิอาเพราะยัไม่เอนที่ใ่มั้”
“นที่เ้ามาีบเธอั้มามาย ไม่ถูใใรบ้าเลยหรอ”
ใบหน้าหวาน่ำสายหน้าไปมาแทนำอบ เพราะนที่มาีบไม่ถูใเธอแม้แ่น้อย…แ่ทว่าว่าเธอลับไม่หลรันที่ไม่มีัวนะั้น
แม้ว่าเินเ๋อหยวนะเป็นเพียัวละรที่ไม่มีัวน แ่เา็ทำให้หัวใอหยู่เยียนเ้นแร้วยวามรัและวามปรารถนา เธอหลใหลในวามล้าหา วามลา และวามอ่อนโยนอเา เธอใฝ่ฝันที่ะไ้พบเาในีวิริ
“หวัหยู่เยียนเธอเป็นอะไรอเธอเนี่ย”เธอบ่นพึมพำับัวเอ ใบหน้าหวาน่ำลับแระเรื่อ “นี่ันำลัหลุมรัพระเอนิยายอย่านั้นหรอ”
‘นี่าราัอย่าหวัหยู่เยียนันไปรัเินเ๋อหยวนพระเอในนิยายอย่านั้นหรอ แล้วันะสมหวัไ้ยัไ ็ในเมื่อเานนั้นไม่มีัวนอยู่บนโลใบนี้’
หยู่เยียนรู้ีว่าวามรัอเธอที่มี่อเินเ๋อหยวนเป็นไปไม่ไ้ แ่เธอ็ไม่สามารถห้ามใัวเอไ้ เธอมิ่อยู่ับโลแห่ินนาารอเธอมาึ้นเรื่อยๆ ใ้เวลาหลายั่วโมในารอ่านและินนาารถึพระเอในนิยายอเธอ
วามรั้อห้ามอหยู่เยียนลายเป็นวามลับที่เธอเ็บไว้ับัวเอ เธอไม่ล้าบอใร เพราะลัวว่าะถูมอว่าบ้าหรือไร้สาระ แ่ในใลึๆ เธอหวัว่าสัวันหนึ่วามฝันอเธอะเป็นริ และเธอะไ้พบับเินเ๋อหยวนในีวิริ
ภายในมุมห้ออันเียบสบ หวัหยู่เยียนยัมอยู่ับโลแห่ัวอัษร ใบหน้าหวาน่ำราวับผลเอร์รี่สุอม วาสีาราเมลแฝแววสใส ริมฝีปาอิ่มเอิบสีมพูระเรื่อวนหลใหล เส้นผมยาวสลวยสีานมที่เยรวบไว้หลุรุ่ยลมาอย่ายุ่เหยิเล็น้อย ลับยิ่เพิ่มเสน่ห์ให้ับภาพลัษ์ที่ทั้น่ารัและเย้ายวนใ
ในอ้อมออันอบอุ่นอเียนอนหวัหยู่เยียนมิ่สู่ห้วยนิทราอย่าสบสุ เธอหลับไปพร้อมับนิยายที่อ่านอย่าเพลิเพลิน วาสีาราเมลปิลอย่า้าๆ ะที่นิยายในมืออเธอลายเป็นสะพานเื่อมระหว่าโลแห่วามริและโลแห่ินนาาร เธอหลุลอยไปในเรื่อราวที่เ็มไป้วยวามรั…
ในยามเ้าอันอบอุ่น หัวใอหวัอยู่เยียนพอโ้วยวามสุ เธอื่นึ้นาเียอย่าสื่น และเริ่ม้นวันใหม่้วยารอาบน้ำำระร่าายอย่าผ่อนลาย ลิ่นหอมอสบู่โยฟุ้ไปทั่วห้อน้ำ ่วยปลุให้เธอรู้สึระปรี้ระเปร่า หลัานั้น เธอสวมุเสื้อผ้าที่เรียมไว้สำหรับารเ้าาีรีส์ที่ำลัถ่ายทำอยู่ วามื่นเ้นและวามั้ใปราัเนในวาอเธอ ะที่เธอเฝ้ารออยที่ะไ้ถ่ายทอบทบาทที่ไ้รับมอบหมายอย่าเ็มที่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น