คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่สาม สายฝนกับหยาดเลือด
พิมพิสา พยายามเร่วามเร็วแู่เหมือนฟ้าฝนะไม่เป็นใ นอาสายฝนะไม่เบาลแล้ว ลับยิ่ลมาหนันแทบมอไม่เห็นถนนรหน้า เพราะเป็นแทบานเมือรถราที่วระวิ่สวนันไปมา็ูเหมือนะน้อยลทุที มือ้าหนึ่หยิบปืนสั้นู่ใึ้นมาปลเฟ หันมอถนนรหน้าสลับับมอระหลั แสไฟารถันเิมยัส่อมา และูเหมือนะเร่วามเร็วเพิ่มึ้นมา้วย
สัาไฟแ้านหน้าทำให้พิมพิสาำใ้อหยุรถ นเป็นผู้รัษาหมาย ะให้แหเสียเอ็ูะทำไม่ไ้ อีทั้รถยน์ันหลันอาับามมาิๆ ็ูเหมือนะไม่ลมือทำอะไรเสียที
ถนนสามเลน พิมพิสาออยู่เลนลาสำหรับทาร รถันหนึ่เปิไฟเลี้ยวเป็นสัาว่าะเลี้ยว้าย เพียไม่นานสัาไฟสีเียวสำหรับเลี้ยว้าย็ปราึ้น น่าแปลที่รถยน์ันหลัลับไม่ับมาอเทียบ้า เพราะมัวแ่สัเรถันหลั พิมพิสาึไม่ทันระวั รถหล้อสภาพเ่าราวับรถนหมูับพุรมาที่รถอเธอทันที
โรม!!!
เสียรถสอันระแทันนัสนั่น รถหล้อถอยหลัออไปนไ้ระยะ ่อนะเพิ่มวามเร็วับรเ้ามาอีรั้
โรม!!
านั้นทุอย่าอยู่ในวามเียบ มีเพียไอน้ำาหม้อน้ำ้านหน้าที่พวยพุ่ออมา รถหล้อถอยหลัอีรั้ ายรูปร่าอ้วนทีูุ่้นา้าวลมาารถหล้อพร้อมยับเสื้อผ้าในุนอเรื่อแบบ เามอ้านหน้ารถอพิมพิสาที่ยับยู่อย่าพึพอใ รอยยิ้มร้ายปราบนใบหน้า ่อนะหยิบโทรศัพท์ออมาโทรออ
"เร็วเ้า เิอุบัิเหุ รถอผู้อพิมพิสาถูนนยับ รีบโทรามรถพยาบาล่วน"
ระหว่านั้นนับรถยน์ันสีำ็ปราัว
"ท่านผอบอ ผมไม่ิเลยว่าท่านะเหี้ยมโหทั้ยัเ้าแผนารนานี้ เธอเป็นลูน้อที่สร้าื่อเลยนะรับนั่น"
ายุำมีรอยสันถึใบหน้าพร้อมับลูน้ออีนเินเ้ามา
"แล้วอย่าไรล่ะ ันไม่สนีวินที่ะทำให้ันเือร้อนเห็นไหม ่อไปนาย็มาเป็นลูน้ออันนับานี้"
ปั!
ระสุนปืนที่ออาปลายระบอปืนแหวผ่านอาาศเาะเ้าลาออัวลูน้ออย่าแม่นยำ พร้อมับร่าที่ล้มล
พิมพิสาเลืออาบใบหน้าเปิประูรถออมาอย่ายาลำบา ยามหายใรู้สึเ็บใน่ออ เา็รู้ว่าี่โรหัเ้าไปทิ่มปอ
ท่านผอบอและายที่สัเ็มใบหน้าที่นั่ลับพื้น ว้าปืนพที่เอวึ้นมาระับ มอร่าโเลืออพิมพิสาที่ำลัโอนเอน
"แผนารอท่านผอบอ่าร้ายา น่าเสียายที่ิันายยาไปเสียหน่อย แ่ถึะาย็ะลาท่านผอบอไปลนร้วยเป็นเียริอย่ายิ่"
เลือที่ไหลอาบมาามหน้าผา ไหลผ่านวาลมโยามนี้ยิู่หน้าลัวนั
"เฮ๊อะ ผมหรือะายูสภาพอุ้วยผู้อ"
ปั!
ท่านผอบอเหนี่ยวไปล่อยลูระสุนพุ่เ้าเาะ่วท้อ พิมพิสาัวอ ในะที่ายอีน็ปล่อยระสุนเล็ที่า นทำให้พิมพิสาล้มลับพื้น
"สอรุมหนึ่ ไม่หน้าัวเมียไปหน่อยหรือไ"
เห็นพิมพิสาอาารหนั ายนนั้นึเินเ้ามาอย่าย่ามใหมายะเล็ยิที่หัวในระยะประิ แ่มันิผิ
ปั!
เ้ามม. เาะลาหน้าผาอย่าแม่นยำทำเอาท่านผอบอ หน้าีเผือเมื่อเห็นว่าอนนี้เหลือนเพียนเียวแล้ว และพิมพิสาำลัเล็ระบอปืนมาที่เา
"ูท่า ิันไม่รออย่าที่ท่านผอบอว่า แ่ิันเปลี่ยนใไม่เอาท่านไปลนรให้เปลือพื้นที่ สู้ให้ท่านอยู่ใ้รรมบนโลน่าะทรมารว่า"
"ะายแล้วยัปาีอี ายๆ ไปะ"
ปั!
ปั!
เสียระสุนปืนที่ถูยิออมาพร้อมัน ท่านผอบอทรุฮวบแน่นิ่ไป พิมพิสาั้ใเล็ยิเ้าปอ ่อนร่าอัวเอะหายหลัล้มึเพราะระสุนที่เาะเ้าลาอ
"อนที่ื่นึ้นมา ันรับรอไ้ว่าแอาะเสียใมาที่ันไม่ยิแให้ายในวันนี้"
เสียไเรนทั้รถพยาบาลและรถรวัเ้าหู พิมพิสาร่าเปียโเยหน้ารับเม็ฝนที่สาลบนใบหน้า มันล้าเลือออาร่าายนถนนลายเป็นสีแาน พลันภาพทุอย่า็ับวูบล
ไร้ึ่วามรู้สึเ็บปว!
ลิ่นาวเลือละลุ้เ้ามู บวับสายฝนที่เทระหน่ำลมาบนใบหน้าน้อสำลั ทั้ที่วระไร้วามรู้ แ่พิมพิสาลับรู้สึเ็บที่หน้าอราวับโนระแท ใบหน้าแสบร้อนราวับถูบอย่าแร รสาิาวปนเ็มึมเ้าในโพรปา เสียโหร้อะโนัึ้อ ทั้ยัไ้ยินเสียเหมือนอมีมำลัระทบัน
ิ้วเรียวย่นิอย่าสสัย ่อนวาะ่อยปรือึ้นมอเห็นสายฝนที่เทลมาอย่าไม่หยุหย่อน พิมพิสาลุึ้นนั่อย่าสับสน ใบหน้ามน้มลมอที่ร่าายอัวเอ
หน้าแปล ที่ร่าายไม่มีเลือที่วระเปรอะเปื้อน แ่ที่แนเสื้อลับเป็นสีแาๆ เพราะสายฝนที่ำระล้าออไปนเือบหม
พิมพิสาประอัวลุึ้นยืน เสียร้อะโนว่า '่ามัน' ที่ั้อทำให้้อละสายาไปาร่าาย
"นี่มันอะไรันเนี่ย"
ผู้นนับร้อยนับพันำลัรบรา่อสู้ันอุลุ ราวับสรามเ้าทัพสมัยพระนเรศวรฯ ทั้ใทัุ้น
พลั!
เสียบาอย่าลระทบพื้นที่้านหลั เพียแ่เอี้ยวัวหันับะไปู อแหลมบาอย่า็พุ่ทะลุเ้าปัที่แผ่นหลั วามเ็บแล่นึ้นสมอเียบพลันนร่าายโอนเอน ่อนที่ะล้มลร่าายอเธอ็ถูประอเอาไว้
ความคิดเห็น