เพลงนี้เล่าเรื่อง (izone x 48G)

ตอนที่ 1 : ผมรู้พี่ก็ชอบผม(ยูจินมิจู)

เปินเพลงไปด้วยเพืี่อความเข้าใจในฟิวส์

ยุจ:"พี่มิ้นเนี่ยสวยจังเลยเนอะเยน~"

ใช่เนี่ยอ่ะยุจนักกีฬา บาสเก็ตบอลของโรงเรียนตอนนี้อ่ะอยู่ม.5แหละ ส่วนโน้นพี่มิ้นพี่ ม.6เป็น เชียร์ลีดเดอร์ของโรงเรียน

ส่วนไอ้คนเล่าอยู่เนี่ยชื่อของเราคือเยนเพื่อนสนิทไอ้ยุจเนี่ยเเหละเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลเหมือนกันวันๆก็ต้องนั่งฟังมันบ่นถึงพี่มิ้นวันละหลายๆรอบ

ไม่ว่าจะเวลาไหนมันก็พูดไม่ว่าจะเป็นตอนเรียน ตอนกินข้าว ตอนซ้อม แม้กระทั่งตอนนอนเเม่งก็โทรมากบอกเรื่องนี้เเต่มันไม่ได้ถี่ขนาดนั้นนะเเค่บอกเเค่เวลาเห็นพี่เค้าซ้อมอ่ะเเล้วก็เวลาเจอถือว่า อยู่ในเกณฑ์ที่ปกติอ่ะนะ

เเต่มันไม่ได้มีเเค่เราคนเดียวหลอกนะมันยังมีไวน์รุ่นน้อง ม.4ที่โคตรจะสนิทจนสามารถเรียกเรียกพวกเราได้โดยไม่ต้องมีพี่นำหน้ายังได้

เออมันก็เป็นนักกีฬาเหมือนกันเนี่ยแหละ ไปกลับเข้าสู้ เหตุการณ์ปกติ

เยน: จร้าาาเพื่อนยุจกูรู้เเล้วเพราะอะไรรู้มั้ยเพราะว่ามึงบอกกูทุกวันเลยว่าพี่มิ้นเค้าสวย

ไวน์:พี่มึง!!เป็นไรอ่ะ

ยุจ:ห๊ะๆ!ไม่ได้เป็นไรนิทำไมอ่ะกูดูแปลกหรอไวน์

เยน:มันอาจจะเป็นมึงลอยๆอ่ะยุจเเบบว่าพี่ไม่โดนตัวไหนว่างี้อ่ะ

ยุจ:โดนว่ะ

ไวน์:อ่าวพี่เสพหรอ

ยุจ:โดนใจอ่ะคนโน้นอ่ะ

ไวน์:เฮ้ยเป็นเหนื่อย เหนื่อยว่าตอนซ้อมบาสอีกอ่ะเนอะอิพี่เยน

เยน:เออ...ยุจถ้าอากาศมันหนักขึ้นอ่ะบอกกูกับไวน์อ่ะจะได้พาไปหาหมออ่ะ

ไวน์:จริงปล่อยเเบบนี้กลัวว่าพี่มิ้นเค้าจะระเเวงอ่ะว่าจะมีใครตามกลับบ้านหรือป่าวอ่ะ

ยุจ:เเหม่กูไม่ใช่ผีมั้ยล่ะถึงจะได้ตามติดเป็น วิญญาณหลอนอ่ะ

ไวน์:เเหม่น้องเป็นห่วงอ่ะห่วงพี่มิ้นอ่ะนะไม่ใช่พี่

เยน:เเล้วทำไมพี่มิ้นเค้าจะต้องชอบมึงด้วยอ่ะ

ยุจ:ก็หน้าตาดี เรียนเก่ง กีฬาได้ เเถมบ้านรวย เนี่ยเป็นไงครบรับลองอยู่กับกูมีกินมีช๊อปอ่ะมึง

ไวน์:เนี่ยพี่รู้ป่าวถ้าไวน์เป็นพี่มิ้นนะที่พี่พูดมาอ่ะไม่ต้องการเลยต้องการอย่างหลังอันเดี๋ยวอ่ะ

ยุจ:นี้มึงหวังเงินหรอไวน์บ้างมึงก็รวยนิมึงทั้งคู่เลยยังจะเอาตังค์กูอีก ข้าวกูก็เลี้ยงมึงเอาเงินไปทำอะไรกันหมดอ่ะ

เยน:เเหม่ก็เลี้ยงเเค่ตอนที่มึงใช่พวกกูไงเช่น...

ไวน์:เช่นไวน์เดินผ่านห้องครูจิตรามั้ยฝากส่งสมุดหน่อย

เยน:เเล้วก็เพื่อนเยน~ฝากซื้อน้ำให้หน่อยนะกูอยู่ห้องสมุดคุยโครงการวิทย์อยู่

ยุจ:พวกมึงเก็บกดหรอถามจริง

ไวน์:เเหม่พี่เค้าเรียกระบาย

เยน:ยุจๆๆ!!พี่มิ้นมองมึงอ่ะ

ยุจ:ใหนอ่ะ

เยน:ตอนที่พี่เค้าคุยกับเพื่อนอ่ะ

ไวน์:เออหลายวันมาเนี่ยอ่ะที่เรามีการเเข่งขันบ่อยๆอ่ะไวน์เห็นพี่มิ้นมองพี่ยุจบ่อยๆนะพี่เวลาพี่เเข่งอ่ะ

ยุจ:เเล้วมึงรู้ได้ไงอ่ะว่าเค้ามองกูมึงก็อยู่ในสนามนิ

ไวน์:เเหม่ก็เเบบว่าอย่ากรู้อ่ะนะว่าพี่เข้ามองใครมองไปก็ยิ้มไปงี้อ่ะ

เยน:กูว่าล่ะทำไมมึงมองเเต่ข้างสนามกูก็นึกว่ามองมองเเฟนที่เเท้อยากเสือกนี้เอง~

ไวน์:เเหม่พี่ไวน์อ่ะไม่มีเเฟนอ่ะพูดเเล้วเศร้าT_Tมีไม่ได้กลัวเเฟนโดนเเฟนคลับดักตบอ่ะพี่หน้าตาดีเป็นเหตุอ่ะเนอะ

ยุจ:กูเหนื่อยอ่ะไวน์ เเต่กูไม่กลัวอ่ะเเฟนคลับไม่ได้เเฟนจริงๆกูสักหน่อยเเฟนจริงอยู่โน้นนั่งอยู่บนสเเตนเชียร์โน้น

เยน:เป็นยอมใจเลยจร้าาาา อาทิตย์ วาเลนไทน์นิวงเราจะมีเล่าหรือป่าวอ่ะ

ไวน์:ไม่น่าเชื่อเนอะพี่เราจะทำเป็นทุกอยากได้อยางไงเเต่ยังไงก็เป็นเเล้วนอกจากเป็นนักกีฬายังมี งานอดิเรกเป็นนักดนตรีอีกด้วย

ยุจ:เห็นครูบอกว่ามีนะปีนี้โรงเรียนก็จัด วาเลนไทน์เหมือนทุกทีเเต่ปีนี้คือไม่ต้องเรียนเพราะว่าพวกสภามันเสนออ่ะ

เยน:เเล้วเอาเพลงอ่ะจะได้ไป เเกะเพลงดู กูอ่ะตีกองเเปปเดี๋ยวก็ได้ล่ะเเต่ไวน์กับเเชร์มันเป็นเครื่องสายอ่ะ

ไวน์:โธ่พี่เเค่เเกะเพลงกีต้าร์อ่ะเเปปเดียวเองเนอะพี่ยุจ

ยุจ:จริงๆเราก็เเกะเพลงกันได้อยู่เเล้วนิเเชร์มันก็เเกะโน๊ตเบสได้เก่งทุกคนเรื่องเเค่นี้ทำได้อยู่เเล้ว

เยน:จริงเเชร์มันเป็นนักดนตรีวงโยนิหว่าเรื่องโน๊ตเเปปเดี๋ยวมึงเลยกีต้าร์มึงอ่ะตัวใหม่ได้ยังอ่ะ

ยุจ:ได้เเล้วเดี๋ยวส่งให้ดูในเเชท

ไวน์:พี่มึง!!ครูเเรกซ้อมเเล้วไปรีบซ้อมอยากกลับบ้านการบ้างมีทำวันนี้มีอิ้งเสริม

ซีรีส์:อิมิ้นมึงมองน้องเหมือนจะกินน้องอ่ะ

มิ้น:ป๊าวใครม๊องไม่มี๊

ว่าน:มึงดูไม่มี พิรุธเลยอ่ะอิมิ้น เเบบว่าเนียนมาก

ซีรีส์:เเหม่ซ้อมหรีดเส็จเเทนที่จะกลับบ้านดันอยู่ต่อดูน้องซ้อม

ว่าน:กูว่านะน้องมันคงรู้เเล้วมั้งเเบบนี้อ่ะเเบบว่าทั้งไปดูเเข่งทั้งไปเชียร์ใน ฐานะเชียร์ลีดเดอร์เเละก็พี่ที่ชอบเด็ก ม.5อ่ะ

มิ้น:ก็ป่าวนิก็เเค่อยากไปดูเค้าเเข่งบาสกันเฉยๆอ่ะ

ว่าน:กูนี้โคตรเชื่อมึงเอยอ่ะมิ้น

มิ้น:มึงดูไม่เหมือนที่ปาปพูดเท่าไหร่เอาอ่ะ

ซีรีส์:เเต่น้องสู๊งสูงทั้งน้องยุจเเล้วก็น้องไวน์เลยอ่ะเเต่กูสงสารน้องเยนอ่ะเนี่ยสิดูตัวเล็กไปเลยอ่ะเวลายืนด้วยกันอ่ะ55+

มิ้น:เเต่ครูกิตติเคยบอกว่าน้องเยนวิ่งเร็วอ่ะเเถมส่งลูกได้ดีด้วย

ว่าน:เเบบว่าส่งให้น้องชู๊ดอ่ะนะเเล้วพอชุ๊ดได้มึงก็เฮงี้ป่ะ

มิ้น:เอ๊ะกูเคยเฮด้วยหรอไม่รู้เลยอ่ะ

ซีรีส์:ไม่เคยเลยเนอะเเม็ตที่เเล้วคือเชียร์สุด ชีวิต เลยอ่ะมึงอ่ะนักกีฬาสำรอง งงเป็นไก่เลยอ่ะ

ว่าน:เเบบว่าวันนี้อิพี่มิ้นเป็นอ่ะหรอสงสัยเก็ยกด

มิ้น:กูว่าที่เก็บกดเนี่ยไม่ใช่กูอ่ะพวกมึงเเน่ๆรุมกูจังเลยเนี่ย

ซีรีส์:เเต่น้องมันชอบมึงอ่ะตามส่งทุกวั๊นทุกวันมองมึงเเทบทุกวันคือมึงไม่ชอบน้องบ้างหรอว่ะ

มิ้น:ก็ไม่อ่ะเฉยๆตัวท๊อปอ่ะมึงใครๆก็ชอบน้องป่ะ

ว่าน:อันนี้ตัดพ้อหรอ

มิ้น:ป่าวอธิบายเฉยๆเพื่อมึงไม่เข้าใจอ่ะ

ว่าน:อาทิตย์หน้าวาเลนไทน์เเล้วอ่ะเเบบว่า ขี้เกียจหอบดอกไม่กลับบ้านอ่ะพอดีหน้าตาดีอ่ะนะคนชอบเยอะ

มิ้น:จร้าาาาทิตหน้ากูเนี่ยเตรียมถุงผ้ามาเลยเตรียมใส่ดอกไม้

ซีรีส์:เเต่ปีที่เเล้วพวกเราได้เยอะจริงนะเเบบว่าหอบกลับไปไม่หมดอ่ะโรนเรียนก็คนเยอะเกิ๊น

มิ้น:ไปมึงน้องซ้อมเส็จล่ะกูจะกลับบ้านล่ะ

ว่าน:บ้านอยู่ไกล้โรงเรียนอ่ะเนอะกลับตอนใหนก็ได้ กูกับอิรี่ต้องกลับมอไซร์

ซีรีส์:มึงช่วยเรียกกูว่าซีได้ป่ะคือชื่อกูตั้งให้มันเรียกว่าซีไงไม่ไช่รี่อ่ะ

ว่าน:ไม่อ่ะกูจะเรียกว่ารี่อ่ะ

ซีรีส์:ก็กูไม่ได้เรียกไง!

มิ้น:มึงจะเถียงกันเพื่อ/เสียงสูง/

ยุจ:พี่มิ้นจะกลับเลยหรือป่าวเดี๋ยวยุจไปส่ง

มิ้น:เออ.....

ยุจ:ยุจอยากไปส่งพี่จริงๆนะพี่กลับคนเดียวอ่ะ อันตราย

มิ้น:เเต่พี่ก็กลับเเบบนี้มาตั้งนานเเล้วนะ

ยุจ:ไม่อ่ะตอนนี้ยุจเป็นห่วงพี่เเล้วเดียวยุจเดินไปส่ง

มิ้น:.......

ซีรีส์:เเอ่กๆๆ!!

ว่าน:เป็นไรอ่ะอิรี่ตีนติดคอหรอ

ซีรีส์:กูไม่ได้ชื่อรี่กูชื่อซีรีส์

ยุจ:อ้าวพี่ซีรีส์กับพี่ว่านมาตั้งเเต่เมื่อไรอ่ะทำไมยุจไม่เห็นพี่อ่ะ

ซีรีส์:จริงพี่อยู่ตรงนี้ตลอดนะยุจไม่เห็นจริงดิ

ยุจ:หึ๊ไม่เห็นอ่ะพี่ ยุจขอโทษนะพี่เดี๋ยววันหลังจะทักพี่สองคนก่อนเลย งั้นวันนี้ยุจขอไปส่งพี่มิ้นนะ

ว่าน:พวกพี่ก็ไม่ได้ห้ามนิบ๊ายนะจ๊ะน้องยุจ

ยุจ:กลับบ้านดีๆนะคะ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

วันนี้มันก็เป็นอีกวันที่ยุจได้เดินกลับบ้านพร้อมกับพี่มิ้นรุ่นพี่ ม.6 ที่เค้าชอบมากกกกกก เเต่วันนี้มันดูเงียบเเปลกๆ

ยุจ: พี่มิ้นพี่พูดอะไรหน่อยสิ มันเงียบอ่ะ

มิ้น: เเล้วจะให้พี่พูดอะไรอ่ะ

ยุจ: ไม่รู้อ่ะ เเต่วันนี้อ่ะตอนยุจซ้อมยุจเป็นพีมองยุจบ่อยๆน่าาาา

มิ้น: หือ~หรอพี่ก็มองทุกคนเเหละ พี่ไม่ได้มองยุจเเค่คนเดียวสักหน่อย

ยุจ: จริงหรอ~ พี่ไม่คิดจะมองยุจบ้างหรอ. เนี่ยยุจอยู่ตรงนี้อ่ะไหนๆมองยุจหน่อยเร็ว

ในขณะที่กำลังพูดยุจก็เดินไปหยุดอยู่ข้างหน้าของรุ่นที่สาวคนสวยพร้อมกับจองเข้าไปที่หน้าของพี่สาวตรงหน้า เเต่รุ่นพี่กลับหลบตาของยุจไม่ยอมสบตาตรงๆ

เมื่อมิ้นเห็นเช่นนั้นเเล้วมิ้นจึงเดินหนีออกมาจากจุดๆนั้น

เวลาไม่นานก็ถึงบ้านของมิ้นเเล้วยุจจึงยืนรอจนกว่ามิ้นจะเข้าบ้าน

-------------------------------

เเชท

* ก็น่าตาดีอ่ะ *

19:43

เยน-[พวกเมิงงงงงทำไรกันอยู่อ่ะ]

ไวน์-[เช็คโน้ตเพลง]

เยน-[ขยันมากกกกก]

ไวน์-[พอดีมีความรับผิดชอบอ่ะนะไม่เหมือนพี่]

เยน-[ขนาดนี้อยากเรียกกูพี่เลย]

ไวน์-[ได้ไอ้เยนนนนนนน]

เยน-[ใจเย็นๆกูล้อเล่น]

[กูว่าพวกมึงว่างอ่ะเอาจริง]-ยุจ

เยน-[ก็เพื่อนกับน้องเหงา]

ไวน์-[ไหนๆพี่มึงก็มาละอย่ากเห็นกีต้าร์ตัวใหม่]

[งั้นเเปปหารู้ก่อน]-ยุจ



[มึงดูได้เฟสอ่ะมีสองตัว]-ยุจ



เยน-[โหตัวที่สองคือเจ๋งอ่ะมีไฟด้วย]

[เเต่กูจะเอาตัวบนไปงานวาเลนไทน์]-ยุจ

เยน-[กูเห็นด้วยเพราะว่าเเม่งจัดตอนกลางวัน]

ไวน์-[??‘?ตัวบนดีสุดส่วนเรื่องเพลงเดี๋ยวส่งให้]

[ได้ๆเดี๋ยวกูกับเยนจะได้เเกะเพลง]-ยุจ

เยน-[งั้นเจอกัน]

ไวน์-[??‘?]

[??‘?]-ยุจ

------------------------------

วันก่อนวันวาเลนไทน์เนี่ยมันก็ดูตื่นๆหน่อยทั้งพวกเด็กนักเรียนทั้งพวกผู้คนทั่วไป

คงจะเตรียมเเผนพาเเฟนเที่ยวต่างๆนาๆ บ้างก็น่าจะบอกรักคนที่เเอบชอบ บ้างก็....อยู่เเม่งเฉยๆไม่รู้สึกรู้สาอะไร

เเต่วันนี้วันที่ยุจจะทำคือ......

ยุจ: พี่มิ้นๆพรุ่งนี้ไปดูดนตรีหรือป่าวเนี่ยยุจเล่นด้วยนะ

เออ.......คือการไปอยู่กับพี่มิ้นจริงถ้าคนไม่สนิทจริงคงลำใยมากเเต่ว่าเป็นพี่มิ้นอ่ะเนอะเลย ไม่ค่อยลำใยมาก

มิ้น:น้องยุจเล่นด้วยหรอคะเเบบนี้ต้องไปดูหรือป่าวอ่ะ

ยุจ: ไปสิๆเนี่ยนานๆเห็นคนหน้าตาดีเล่นกีต้าร์ร้องเพลงนะคะ

ซีรี่ส์:งั้นดูไปเข้าห้องน้ำดีกว่าตอนนี้รู้สึกเห็นอะไรก็เป็นสีชมพู ไปอิวานมึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยไปก่อนนะคะน้องยุจ

ยุจ: ไปนะคะ

มิ้น: ไปก็ได้ค่ะ

.

.

.

.

.

.

ยุจ: พวกมึงๆ เนื้อร้องตรงนี้อ่ะกูเปลี่ยนนะมันเขียนว่าผมอะกูเปลี่ยนเป็นหนูได้ป่ะ

เเชร์: ได้มึงเปลี่ยนนิพวกกูไม่ได้เปลี่ยน

ไวน์: ใช่อิพี่จะเปลี่ยนก็เปลี่ยนนะ

เยน: เออๆพวกมึงมาซ้อมต่อเพื่อ เพื่อนยุจของพวกเราเเละพี่อิไวน์

เเชร์: เอาจริงอิไวน์ควรเกิดเร็วกว่านี้หน่อยน่าจะดี

ไวน์: ถึงจะเกิดช้าเเต่กูสูงกว่าพี่มึงเเล้วนะเเชร์

เเชร์: ดูถูกความสูงกูได้ไงอ่ะ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ไว้จังเลยวันเวลาวันนี้โรงเรียนอนุญาตให้เเต่งตัวตามสบายดีมากเพราะว่าจะได้ทำอะไรสะดวก

เฮ้ย~.......วันนี้คนเยอะจังหมายถึงหน้าเวทีอ่ะคนเยอะจังไม่ใช่คอนเสิร์ตพี่ตูนคนเยอะจริงจัง

เหลือเวลาอีกไม่กี่นาทีวงของยุจก็จะขึ้น เเสดงเเล้ว ยุจกวาดสายตามองหารุ่นพี่คนสวยของเค้าอยู่เเต่คาดว่าน่าจะเจอเเล้ว

หลังจากวงก่อนหน้านี้ลงมายุจก็ขึ้นไปบนเวลาพร้อมกับเจ้ากี้ต้าร์ตัวใหม่ จัดเตรียมอุปกรณ์ต่างๆเรียบร้อยแล้วการเเสดงก็ได้เริ่มขึ้น

สายตาของผู้คนที่ดูการเเสดงดนตรีจะบจ้องมองยุจเเละเพื่อนร่วมวงเเต่สายตาของยุจกลับมองเพียงรุ่นพี่สาวคนสวยขเค้าที่ชื่อว่ามิ้นเท่านั้น

หนูรู้พี่ก็ชอบหนูอยากปากเเข็งอย่าทำยังนั้นเลยไม่ต้องทำเฉยเเค่มาจ้องตาไม่ต้องมัวเขิลเเค่เข้ามาพูดจา

ว่าน: อิมิ้นน้องยุจมองมึงอ่ะ

ซีรีส์: มองขนาดนี้มึงเดินไปหน้าเวทีเลยมั้ย

ว่าน: เอายิ้ม ยิ้ม กูว่ามึงยอมๆไปมั้ยเขินไม่มึงจะได้ผัวมั้ยถามจริง

ซีรีส์: กูว่ามันไม่สงใจเราเเล้วว่ะมองเเต่น้องยุจ

ถ้าพี่รักหนูจริงพี่อย่าทิ้งหนูไปพี่น่ารักมากมายทำหัวใจเเถบวายตาย

เเย่เเล้วยิ้มมางัี้พี่ชอบผมเเน่เเล้วน่าตาดีขโมยโดนใจตาสระอิอย่าเพิ่งไปมีใคร

ก็คงจาดีบอกมาได้มั้ยว่าคุณใครในใจเเล้วหรือยัง

ซีรีส์: คำอวยของเพลงเนี่ยคืออวยอิมิ้นมา ถามจริงยอมป่ะ

ว่าน: กูว่ามันไปดีเเล้วเเหละ

มิ้น: กูยังไม่ตายมั้ยล่ะ

ถามก่อนเลยเเล้วกันว่าพี่มีเเฟนหรือยังอานุพี่ขนาดนี้หนูว่ามีเเฟนเป็นพันล่ะ หัวใจหนูมอบให้ยอมเป็นชู้เรียกหนูหน่อยว่าหนู พี่อยากได้อะไรก็บอกเเต่เรื่องพี่พี่ก็ชอบหนูก็รู้

(พี่ก็ชอบเเล้วหนู่ก็ชอบ~)

.

.

.

การเเสดงจบลงด้วยดียุจเดินลงจากเวทีตรงดิ่งไปหารุ่นพี่คนสวยของเค้า

ซีรีส์: อิว่านน้องยุจมากกูว่ากูไปกินติมดีกว่า

ว่าน: กูไปด้วยจ้าาส่วนมึงอยู่นี้นะมิ้นนะ

.

.

.

ยุจ: พี่....เป็นไงเพลงเพราะป่ะ

มิ้น:เพราะค่ะ

ยุจ:เเล้วตกลงพี่ชอบยุจป่ะ

มิ้น:คะ....ถามอะไรเเปลกๆ

ยุจ: พี่ฟังในเพลงเเล้วนิ เป๋็นเเฟนกันนะคะ น่าาาาา

มิ้น: ตกลงก็ได้ค่ะ

เฮ!!!!!!!!!!!!

ยุจ: เเอบฟังกันหรอ

-------------จบ--------------