คำสัญญาหรือความเชื่อ

ลำดับตอนที่ #3 : พี่เปลี่ยนไป

         เช้าวันรุ่งขึ้น.....

        ~กาลเวลาทำให้ใจคนเราเปลี่ยนผันในวันต้องไกล...แต่ฉันยังคงมีแต่เธออยู่ในหัวใจเสมอ~ ได้เวลาตื่นไปมหาลัยแล้วหรอ ในหัวฉันตอนนี้คิดแต่เรื่องเมื่อวานทำไมพี่เซนส์ถึงจำฉันไม่ได้เขาอาจจะแค่อำเราเล่นหรือเจาจำเราไม่ได้จริงๆน่ะ 

          ณ มหาลัย

      "เมื่อวานแกเป็นอะไรไป ทำไมหลังจากไปซื้อน้ำมาให้พวกเราแกดูเศร้าๆไป" เพื่อน3คนถามฉันด้วยความเป็นห่วง "ฉันโอเคแค่เมื่อวานนี้อากาศมันร้อน" ฉันตอบเพื่อนๆไปแต่ในใจของฉันตอนนี้มันโคตรเจ็บปวดเลยกับคำตอบของคนเมื่อวานนี้ที่ฉันอุตส่าเข้าไปเพื่อหวังว่าเขาจะจำฉันได้บ้างแต่เปล่าเลย เขากลับมองฉันด้วยความรู้สึกเฉยๆในตาของเขามันช่างว่างเปล่าราวกับว่าฉันกับเขาไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจริงๆ 

      "พวกแกๆ!!!ฉันมีอะไรจะบอก" ทำไมหน้าน้ำขิงมันดูตกใจขนาดนั้นน่ะ "พวกเราได้พี่รหัสอยู่แก๊งเดียวกันยกเว้นยัยน้ำมนต์" ฉันควรต้องดีใจหรือเสียใจกับสิ่งที่มันพูดดีเนี่ย-.- "งั้นก็แสดงว่าพี่รหัสฉันไม่ได้อยู่แก๊งเดียวกันกับพี่รหัสพวกแกอ่อ" ฉันถามมันกลับ สิ่งที่มันบอกมานี่ไม่ได้เข้ากับหน้าตาของมันตอนวิ่งมาประกาศในกลุ่มเล๊ยยย 

       "ฉันไปสืบมาล่ะว่าแก๊งพี่รหัสพวกฉันไม่ถูกกับแก๊งพี่รหัสแก" มันว่าต่อ "กพี่รหัสพวกฉันชื่อแก๊งเสือดำส่วนพี่ภูผาอะไรนั้นน่ะอยู่แก๊งเสือขาว" พี่ภูผาก็ดูเป็นคนดีแต่ทำไมไปอยู่ในแก๊งแบบนั้นล่ะ โถ่ๆพี่รหัสที่แสนดีของฉัน

       "แล้วยังไงต่อ" ก้ามปูถามต่อ "ก็แก๊งเสือดำจะล่าผู้หญิงตอนกลางคืนแต่แก๊งเสือขาวจะล่าผู้หญิงตอนกลางวันน่ะสิ" นี่ขนาดต้องแบ่งกลุ่มกันเพื่อแบ่งผู้หญิงกินกันเลยหรอเนี่ยผู้ชายสมัยนี้ "แล้วแก๊งเสือดำมีใครบ้างหรอ" ก็ฉันอยากรู้นิจะได้ระวังตัวเวลากลางค่ำกลางคืน ฉันเป็นคนรักนวลสงวนตัวนะ "มีพี่เอิร์ธ พี่ภีมร์และคนสำคัญนี้ร้ายไม่เบาเลยคือพี่เซนส์" พะพี่เซนส์?งั้นหรอ 

       นี่เขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆใช่ไหมแล้วผู้หญิงที่เดินมากับเขาเมื่อวานนี้ล่ะ อย่าบอกนะว่าพี่เขามีแฟนแล้ว นี่เขาลืมสัญญาที่เคยให้กับฉันแล้วหรอ "ยังไม่จบเหลือแก๊งพี่รหัสแกก็จะมีพี่จิว พี่พีทและก็พี่ภูพาหัวหน้าแก๊ง" นี่พี่ภูผาเป็นถึงหัวหน้าแก๊งเลยหรอ!!! "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกเราล่ะ" ใบตองที่ทำหน้างงถามขึ้น น้ำขิงที่อุตส่าไปสืบเรื่องมาเลยเล่าต่อว่า "ก็จะมาบอกให้ระวังตัวไง" นี่พวกเขาอันตรายขนาดนั้นเลยหรอ พูดเหมือนพวกพี่เขาเป็นฝุ่นPM2.5ที่จะแทรกซึมเข้ามาภายในโพรงจมูก ไม่รู้แหละยังๆฉันก็ต้องไปทำพี่เซนส์ว่าทำไมเขาเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนั้น ถ้าได้เจอน่ะจะถามเขาให้รู้ดำรู้แดงกันไปข้างหนึ่งเลย กล้าลืมฉันได้ยังไง

        ระยะเวลาที่ฉันรอเขามามันไม่ได้มีความหมายอะไรกับเขาเลยใช่ไหม "หวัดดีสาวๆทำอะไรกันอยู่"ใครน่ะอยู่ก็เข้ามาทักพวกฉันเฉยเลย  "หวัดดีคะพี่เอิร์ธ" ใบตองตอบกลับคำทักทายคนตรงหน้า "เย็นนี้ว่างไหม พวกพี่ว่าจะชวนน้องๆไปเลี้ยงตอนรับน้องรหัสพวกพี่น่ะ" ดีจังมีพี่รหัสมาชวนถึงที่เลยแล้วหันกลับมาดูที่ตัวฉันสิ กลางวันอยู่แท้ๆแก๊งเสือขาวพี่รหัสฉันหายไปไหนไม่เห็นมาเลี้ยงตอนรับฉับแบบยัยพวกนี้เลย คิดมันน่าน้อยใจ

          "น้องจะไปด้วยก็ได้นะครับ" นี่พี่ภีร์เขาชวนฉันหรอ ฉันเผลอยิ้มให้เขาไปด้วย อยู่ๆก็มีคนเดินเข้ามาแทรกกลางสนทนาระหว่างวง ใช่เป็นเขาพี่เซนส์ "มึงไปชวนเขาได้ไง นั่นมันเด็กแก๊งเสือขาวนะเว้ย" แล้วไงใครแคร์ก็เพื่อนพี่เป็นคนชวนเองนี่น่า

           "ใช่น้องน้ำมนต์เป็นเด็กฉัน ฉันพาไปเลี้ยงเองได้ ป่ะไปเลี้ยงฉลองน้องรหัสของพี่กัน" ฉันได้แต่ทำหน้างงๆแต่คนที่เพิ่งเข้ามาลากฉันออกมาจากโต๊ะแล้วกระซิบข้างหูฉันเบาๆ "เจอกันเย็นนี้นะสาวน้อย แต่งตัวสวยๆล่ะอย่าให้อายน้องรหัสแก๊งเสือดำนั่น" แต่น้องรหัสแก๊งเสือดำเป็นเพื่อนฉันน่ะ ทำไมพี่ภูผาก็ดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคนหลังจากวันที่รู้ว่าเป็นพี่รหัสกันก็ยังดูสุภาพอ่อนโยน แต่พอมาวันนี้กลับดูเป็นคนเจ้าเล่ห์ กะล่อนเหมือนพวกชอบอยากเอาชนะ ทุกคนรอบตัวฉันจะเปลี่ยนไปแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันปรับตัวไม่ทันนนน