My Ocean : มหาสมุทรสุดที่รัก

มหาสมุทร องค์กรกุล

ชายหนุ่มลูกเสี้ยวญี่ปุ่น วัย 27 ปี เจ้าของกิจการผู้มีความผูกพันกับกับคุณยายเป็นพิเศษเพราะย้ายไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ประเทศญี่ปุ่นอยู่หลายปี

ไม่มีใครรู้เหตุผลว่าทำไม เขาจึงหันหลังให้กับอาชีพนักการเงินที่ทุ่มเทศึกษาเล่าเรียนและตั้งใจทำงานในสายงานนี้หลังจากเรียนจบ แล้วเลือกมาเปิดร้านอาหารญี่ปุ่นทันทีที่ย้ายกลับมาอยู่เมืองไทย

อาสา เตชายงค์

นักศึกษาสาวคณะศิลปกรรมศาสตร์ ปี 3  สมาชิกจอมยุ่งที่ช่างเจรจามากที่สุดของบ้าน

คำว่า ‘เป็นที่รัก’ เป็นคุณสมบัติอย่างหนึ่งของเธอที่พัฒนามาจาก นิสัยที่ชอบ  ‘อาสา’ ช่วยเหลือคนอื่นสมกับชื่อ  

ไม่มีใครรู้เหตุผลว่าทำไม เธอจึงดึงดันจะทำงานพิเศษช่วงค่ำที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแถวหอศิลป์ร้านนั้นหลังจากเลิกเป็นติวเตอร์สอนพิเศษศิลปะ

บ่ายแก่ๆ อันแสนเฉอะแฉะของวันหนึ่งในฤดูฝน

เขา เผลอรักษาชีวิตเต่าน้อยตัวหนึ่งไว้ได้

ส่วนเธอ เผลอทำจิตวิญญาณตัวเองหล่นลงไปในมือของคนผู้นั้น

คนหนึ่ง เงียบ สงบ

อีกคน สว่าง สดใส

ใครจะไปรู้ ว่าจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่ชวนให้อุ่นใจ จะเกิดขึ้นจากความบังเอิญเล็กๆ ในบ่ายวันฝนพรำนั่นเอง

__________________________________________

เราไม่รู้ว่าปกติแล้วคนอ่านจะสะดวกคุยตรงไหนมากกว่ากัน เราเลยทำเพจกับทวิตไว้ด้วยค่ะ

facebook วาฬสีคราม

twitter @waiprajun

 

ซึ่งตอนนี้ทุกที่ค่อนข้างจะว่างเปล่ามาก ฮ่าๆ

 

ยังไงก็มาพูดคุยกับเราบ้างน้า 

แต่ที่สำคัญที่สุด เราอยากให้ทุกคนมีความสุขที่ได้อ่านค่ะ 

 

Enjoy na ka