คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : องค์หญิงเผ่าแวร์บีสต์
านั้นผม็เ้าไปเลือเรือที่ผมสามารถใ้แ้มื้อไ้ นระทั่เอโหมเรือำน้ำ ผมเลือื้อเรือ U-boat Type IX มา 1 ลำ 35,000 Points
เมื่อเลือื้อเสร็ผม็สั่เ้าประำารทันที ทันในั้นเอ็ไ้ปราเรืออูึ้นมาทาาบวาอเรือลาระเวนหนั Admiral Hipper-class ที่อนนี้ผมใ้เป็นเรือธอยู่นั่นเอ
ในระหว่าที่ผมนั้นำลัส่อล้อส่อทาไลผม็ไ้เห็นเาะอยู่ที่เส้นอบฟ้าพอี
"แ้สะพานเรือ นี่ือุเฝ้าระวัที่ 1 ผมเอเาะที่เส้นอบฟ้า " ุเฝ้าระวัรายานมายัห้อสะพานเินเรือ
"ท่าน ผบ.พวเราเอเาะนาลาอยู่ที่เส้นอบฟ้าทา 11 นาฬิารับ ออนุาทำารสำรวเาะนั้นรับ"
"ผมเห็น้วย เรียมทหารราบนาวีให้พร้อมัปัน ผมะไป้วยับพวเา" ผมพูพร้อมหยิบหมวึ้นมาใส่และำลัะเินไปยัห้อลัแส
"ห๊ะ ท่านะไป้วยหรอรับ แ่มันอันรายนะรับ เราไม่รู้ว่าบนเาะมีอะไรบ้าน้ะรับท่าน" ัปันพู้วยวามเป็นห่ว
"นายทหารที่ีะไม่ปล่อยลูน้อไปเผิอันราย ะที่ัวเอเอาสบายเ้าว่าหรอ ผมไม่ใ่ผู้นำประเภทนั้นรับ" พูบผม็เินออนอห้อสะพานเินเรือ
"นี่ือัปันเรือ อให้ทุนประำำแหน่เราำลัะเ้าใล้เาะปริศนา เหล่าทหารราบนาวีเรียมยพลึ้นบไ้"
"นายท้ายเรือ หันเรือไปทาาบ้าย 45 อศา หันป้อมปืนไปทา าบวา 45 อศา" ัปันสั่าร
"เราะยิเาะหรอรับัปัน" นายทหารในห้อสะพานเรือถาม
"เผื่อพวเาเอับสิ่ที่ไม่าิ เราะไ้สนับสนุนพวเาไ้ สั่ให้เรื่อบินรวารึ้นบินไ้ ทำารลาระเวนเาะนั่นทันที่อนที่ทหารราบนาวระถึเาะ" ัปันอธิบายและสั่าร
ัภาพมาหลัานั้นอี 10 นาที เรือยาิเรื่อยน์ถูปล่อยลาเรือลาระเวนหนั Admiral Hipper-class 15 ลำโยมีทหารราบนาวี 150 นายและผม้วยพร้อมอาวุธรบมือ ำลัมุ่หน้าสู่เาะปริศนารหน้าอเรา ระหว่าที่เรือยาำลัแล่นึ้นเาะ เรื่อบินรวารทาทะเล็บินผ่านหัวพวเราไป มุ่หน้าไปยัเาะปริศนา
ทหารราบนาวีในเรื่อนี้
"วัลีรี่ 1 เรียศูนย์วบุม เราพบาเรืออัปปาเยื้นอยู่ใล้ๆเาะ ประมา 1 ลำ และมีเรือเินสมุทรเหมือนสมัยยุลาอห่าออไป 1 ิโลเมร มีลุ่มนำลัวิ่าม ใรบาลุ่มอยู่าว่าน่าะเิาร่อสู้ึ้นรับ" นับบินเรื่อบินรวารทะเลรายานลับมา
"ป้อมปืน 3 ั้พิัยิที่ 330 อศายิ 220 บรรุระสุนให้พร้อมและรอฟัำสั่่อไป" ัปันออำสั่พร้อมับับาูวามเลื่อนไหวอเรือเินสมุทรลำนั้น
เรือเินสมุทร
ัภาพมายั 15 นาทีหลัานั้น เมื่อเรือยาเทียบหาแล้วพวเรา็เริ่มทำารยพลึ้นบทันที พวเรารีบระมำลัึ้นฝั่านั้น็เลื่อนที่ทันที โยพวเราไ้มุ่หน้าไปยัำแหน่ที่เิารปะทะันามรายานอนับินเรื่อรวาร์ทะเล
ัภาพมาอีมุมหนึ่ 2 พี่น้อำลัวิ่หนีลุ่มนที่ใสุ่เสื้อสีแถือาบไล่าม
"ท่านพี่แอนนา น้อวิ่่อไปไม่ไหวแล้ว"
"อทนอีหน่อยนะ นานะ"นพี่พูับน้อในะที่ำลัวิ่หนีอยู่
"อ์หิ รีบหนีไป้าับทหาระถ่วเวลาไว้ให้" แ่ทหารนนั้นยัพูไม่บพวเา็วิ่มาเอทาัน
"5555 หนีไม่รอแล้วล่ะ เอาละทีนี้ มอบราแผ่นินมาให้้าะ" ทหารบาิพูึ้นมา
"้ายอมายีว่าเสียราแผ่นินให้พวบาิอย่าพวแ" แอนนาพู ะที่พวเธอำลัเรียมใที่ะสละีพ แ่ทันในั้นเอ
ปัๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สิ้นเสียบาอย่า(ปืนลมือ) ทหารบาิ 30 นสิ้นีพทันที ทุน่าหลับาแล้วเอาใือปิหู้วยวามลัว เมื่อพวเาลืมา็้อประหลาใปนใับภาพรหน้า นใยลุ่มุำประหลาถืออแปลๆหันใส่พวเา
"ทิ้อาวุธแล้วเอามือประสานที่ท้ายทอยะ ถ้าไม่อยาาย" ทหารราบนาวีะโน
"ยอมำนนะ"
แ่เหมือนพวบาิะไม่ฟัและยัทำารัืน
"ระมยิ" ผมออำสั่ทันที
ปัๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ้าาาาาาา
พวบาิถูำัเือบหม บานวิ่หนีลับไปยัเรืออฝั่นเอ
"ระมยิใส่เาะบ้านี่เลย มมันะ มีใรไม่รู้มา่วยพวมัน มมันเลย"
แ่ยัไม่ทันที่พวมันะยิ็ไ้มีบาอย่ารมาทาเรือพวมัน
"นั่นอะไรน่ะ อะไรหวิวๆใ้น้ำน่ะ" ทหารบาิถามเพื่อนมัน
ู่ววววว ู้มมมมมม อร์ปิโาเรือ U-boat เ้าปะทะ้วยลูเียวเท่านั้น เรืออทหารบาิมทันที
"ท่านรับ เรือัล่าวถูมเรียบร้อยแล้วรับท่าน" ทหารราบนาวีพลวิทยุรายาน
"ีมา เรียมออเินทา่อไ้" ผมออำสั่่อทันที
"รับทราบรับ"
"...อบุมา ที่พวท่าน่วยีวิพว้าไว้" แอนนาเินเ้ามาอบุพวเรา
ทหารบาิ
นานะ
แอนนา
.....................
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น