รักสุดจี๊ดของยัยตัวร้าย - นิยาย รักสุดจี๊ดของยัยตัวร้าย : Dek-D.com - Writer
×

    รักสุดจี๊ดของยัยตัวร้าย

    หึหึ คนอย่างโอลีฟไม่เคยยอมใครด้วยสิแต่จะทำยังไง เมื่อเธอต้องหมั้นกับ พีช ลูกชายของเพื่อนสนิทของคุณพ่อของเธอ ติดตามได้เลยจ้าาา

    ผู้เข้าชมรวม

    40

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    40

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  31 ม.ค. 58 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนำ

    โอลีฟ’’

    หาวว !! ง่วงจังเลย ! อร้ากก ~ ลืมๆ

    สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ โอลีฟ นะคะ อ้ะๆ บอกชื่อจริงด้วยก็ได้ ฉันมีชื่อจริงว่า นางสาว ธารธารา  ปัญญาสกุลรักษ์  ขอบอกว่าฉันสวยและรวยมาก >< !! ครอบครัวของฉันทำธุรกิจเกี่ยวกับการส่งออกเครื่องสำอาง แบรนด์ PRSIZZ ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมไปทั่วโลก วันๆฉันมีแต่นั่งๆนอนๆและช้อปกระจาย แต่ไม่ใช่ว่าฉันไม่เรียนนะ ฉันเรียนที่ โรงเรียนนานาชาติโอเนลโจซัว (ชื่อมันแปลกๆนะว่ามั้ย) ในระดับชั้น ม.5/1 รู้มั้ยว่าฉันลืมตาขึ้นมาก็มีมแต่เงิน ! เงิน ! เงิน ! แล้วก็เงิน คิดดูละกันนะว่าชีวิตฉันแต่ละวันนี้สบายมากแค่ไหน สุขกว่านี้ไม่มีอีกแล้ววว ><

                    ก๊อกๆๆๆ !! (เสียงเคาะประตู)

    โอลีฟ ! มาม๊าให้มาเรียกลงไปทานข้าวเสียงของพี่สาวฉันตามมาติดๆหลังจากี่เคาะประตู อ้อ!ลืมฉันมีพี่สาวนะ ชื่อแม่นาง มิกเซอร์ นางสูง ยาว เข่าดี กว่าฉันตั้งเยอะ T^T แต่ไมม่ใช่ว่าฉันไม่สวยนะจ้ะ แต่ความสวยของฉันมันไม่สามารถอธิบายได้ มัน บูยูจุบุฟุบฟิบเยเย่ มากเลย (สตินางหายแล้วจ้า)

    แป๊บนึง ! ใกล้เสร็จแล้ววฉันตะโกนบอกพี่มิกเซอร์ผู้สูง ยาว เข่าดี (มันยังอิจไม่พอ)

    เร็วๆ ด้วย

    มาแล้ววววฉันเปิดประตูแล้วยิ้มอย่างสง่าผ่าเผยให้พี่มิกเซอร์แต่นางกลับยิ้มให้ฉันแค่เจื่อนๆนั้น เอ๊ะ ! เห็น่วาฉันสวยกว่าไมได้นะยะ (ให้กำลังใจตัวเอง) งานอิจฉาต้องมาล่ะ

    ฉันเดินลงจากชั้นสองของบ้านดิ่งตรงไปที่ห้องอาหารก็เจอเซอร์ไพรซ์อย่างหนักเพราะว่าคุณป๋าก็อยู่ด้วย นี่แสดงว่าท่านกลับจากอเมริกาแล้ว ปกตินานๆจะได้กลับมาบ้านครั้งนึงแต่นี่คุณป๋ามา ฉันจะทำยังไงได้ล่ะ !

    คุณป๋า !! ไอมิสยูจุ้บๆฉันทักทายท่านอย่างเอาอกเอาใจ

    อ้าว..ลงมาแล้วหรอ โอลีฟ ป๋าก็มิสยูเช่นกัน

    ป๋ามีเวลาว่างเลยได้กลับมาหาพวกเราน่ะลูกเสียงของมาม๊าดังขึ้นขณะที่ท่านกำลังยกอาหารมาวางที่โต๊ะ

    อย่างนี้คุณป๋าต้องพาพวกเราไปเที่ยวแล้วล่ะฉันบอกคุณป๋าอย่างติดตลกเพราะรู้ว่ายังไงคุณป๋าก็ไม่มีเวลาว่างพอที่จะไปเที่ยวกับพวกเราหรอก

    ป๋าไม่พาไปเที่ยวแต่จะพาไปบ้านพี่พีชแทนแล้วกันคุณป๋าพูดพลางยิ้มในมาดสุขุม อร้ายยย หล่อี่สุดพ่อฉ้านน

    พีช...พีชไหนคะ พีช พชร รึป่าวหนูจะขอลายเซ็น

    พีชลูกชายคุณลุงเจ้าสัวน่ะลูก หนูจำได้รึป่าว

    อ๋อค่ะ...ห๊ะ !! พี่พีชลูกคุณลุงเจ้าสัว ไม่เอาค่ะหนูจะไม่ไปเจอเด็ดขาด เพราะหนูก่อวีรกรรมกับเขาไว้เยอะ

    วีรกรรมี่แกแอบเอาน้ำมันไปราดไว้บนห้องนอนเขา แล้วเขาลื่นหัวแตกเย็บไปหลายเข็ม...บลาๆๆๆพี่มิกเซอร์ที่นั่งอยู่เงียบๆพลางพูดขึ้นและแฉวีรกรรมของฉันต่างๆนานา ฉันก่อไว้ T^T พี่มิกเซอร์เกิดมาเพื่อฆ่าฉันจริงๆ

    พี่มิกซ์ หยุดเดี๋ยวนี้ท่ามกลางเสียงหัวเราะของคุณป๋า มาม๊า พี่มิกเซอร์ และสาวใช้อีกหลายนาง ก็เงียบสงัดลงเพราะเสียงฉัน

    ไปเรียนแล้วนะคะ คุณป๋า มาม๊า สวัสดีค่ะฉันไหว้ทุกๆคนแล้วรีบไปขึ้นรถไปโรงเรียน

    บนรถสปอร์ตคันหรูหราวีว่าอลังการงานสร้าง(เว่อร์ไปนะบางที)

    ฉันเปิดเพลงเกาหลีบนรถ โอ้ยย ~ รู้สึกดีขึ้นจริงๆกว่าตานนั่งทานข้าวอีกนะ เอ๊ะ ! วันนี้นิตยสารเกาหลีฉบับใหม่ออกนี่หว่า ไปเหมามาแจกเพื่อนๆดีกว่าเรา

    ลุงไทคะ หลังจากที่ไปส่งลีฟที่โรงเรียน วานลุงไทช่วยไปเหมานิตยสารเกาหลีมาให้ลีฟหน่อยนะคะ เอาทุกฉบับเลย อย่าให้เหลือแม้แต่ฉบับเดียวฉันบอกลุงไทคนขับรถที่บ้าน พลางยื่นนิตยสารตัวอย่างพร้อมเงินแบงค์พันอีกห้าแบงค์

    ครับผม แล้วคุณหนูจะซื้อไปทำไมเยอะแยะล่ะครับ

    ซื้อไปแจกเพื่อนๆทีค่เป็นติ่งเกาหลีน่ะค่ะฉันบอกแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ><

     

    ณ โรงเรียนนานาชาติโอเนลโจซัว 09.00 น. ณ ห้องเรียน ม.5/1

    ไฮ ! คริสตัล ซันนี่ฉันทักทายเพื่อนรักทั้งสองคน

    วันนี้ยูมาสายมากเลยนะโอลีฟคริสตัลพูดพร้อมกันกับซันนี่ นี่นางสองคนคงนัดคำพูดกันไว้แน่ๆ เวลาเจอฉันถึงได้พูดแบบนี้น่ะ

    ก็ไอไปเหมานิตยสารเกาหลีมาให้พวกยูน่ะเลยช้านิดหน่อย

    วันนี้ฉันนั่งม์มอยกับเพื่อนเลิฟทั้งสองไปเรื่อยๆดีนะที่วันนี้มีกิจกรรมคาบเช้าเลยไม่ได้เรียน มีเรียนอีกที่ก็คาบบ่ายนุ่นแหละ ><

    19:00 น. ที่ห้องนอนแสนสุขของโอลีฟ

    ติ๊ง ~ (ไลน์)

    Runway-run : สวัสดีครับน้องโอลีฟ

    Olivekorea : ...บลาๆๆๆ

    ฉันคุยกับเขาเรื่อยๆ แต่ก็สนุกมากๆ พบว่าเขาคือ พี่รันเวย์ ม.6/1 เป็นประธานนักเรียน แต่ทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้าเขาเลยอ่ะ แหงสิฉันเคยสนใจเกี่ยวกับสภานักเรียนที่ไหนล่ะ วันๆเอาแต่นั่งอ่านนิตยสารเกาหลีสุดไฮโซอยู่อ่ะดิ แต่พี่เขาก็หล่อดีนะ ว่าแต่ทักไลน์ดิฉันมานี่มีอะไรแอบแฝงอยู่อ่ะป่าวจ๊าาาาา คิคิ

    1 สัปดาห์ต่อมา เวลา 09:40 น. ณ โรงเรียนนานาชาติโอเนลโจซัว

    ว้ายยยย ! สายแล้ววว ป่านมิสซาร่าคงสอนเพื่อนๆได้เยอะแล้วล่ะ ประเด็นคือฉันเข้าเรียนสายมากๆ สภาพตอนนี้ฉันเหมือนยัยบ้าหน้าสวยที่วิ่งชนคนอื่นไปทั่ว ขณะที่ฉันกำลังวิ่งเข้าไปในห้องเรียนฉันดันเดินชนใครคนนึง ทำให้สิ่งของที่อยู๋ในมือตกหล่นกระจายเต็มพื้นเลยยย

    โอ้ยยยยยย

    ขอโทษครับ

    พอฉันเงยหน้าขึ้นเท่านั้นแหละก็พบว่าเขาคือ รันเวย์นั่นเอง ว่าแต่เขามาทำอะไรที่ตึก ม.5 กันแน่นะอยากรู้จริงๆแต่ตัวจริงเขาหน้าตาดีกว่าในรูปอีกนะ แต่นาทีนี้ฉันต้องรีบเข้าเรียนแล้วเสียเวลามามากพอแล้ว

    เดี๋ยวพี่ช่วยครับ

    ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ

    พอเก็บข้าวของที่หล่นเสร็จแล้วฉันก็รีบเดินเข้าห้องเรียนทันที เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ฉันเห็นเขายิ้มแล้วหน้าแดงด้วยแหละ ><

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น