คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไม่รู้อ่ะชื่อไรดีหล่ะ - -**
“อ้าวเธอ... กลับรถเมย์หรอ” เสียงผู้ชายคนหนึ่งทักขึ้นขณะนั่งอยู่ที่เบาะ
“รถเต่ามั้ง” ฉันตอบแบบกวนๆ
“นี่นายพอส นายเป็นสุภาพบุรุษไหมห๊า... เห็นผู้หญิงไหม
เขาบอกว่ายังไง ควรลุกให้เด็กและสตรี สตรีมีครร” นั่น...
ฉันเสริมสตรีเข้าไปเอง
“ไม่เคยอ่ะ
เคยได้ยินแต่นั่งได้นั่งเลยไม่จำเป็นไม่ต้องลุก”
มันกฏบ้านไหนว่ะเนี่ย...
“ชิดในด้วยจ่ะ ชิดใน” พี่มาชิดเองเด่ะ... โหยทำไมปายนี้คนขึ้นเยอะอย่างนี้เนี่ย
“ยายครับ... นั่งนี่ก็ได้ครับ” เหอๆ นายนั่นลุกให้คนแก่คนหนึ่งนั่งก่อนหันมายักคิ้วให้ฉัน...
มันกล้าดียังไง
“ชิ... เป็นคนดีจริงเลย” ฉันพูดแกมประชดขณะคนมันเริ่มเบียดๆ กันขึ้นมา
“ก็ฉันมันคนดีนี่... ไม่เหมือนคนแถวนี้” นายนั่นว่าพลางกรอกตาขึ้นข้างบน
“นายว่าฉันหรอไง”
ฉันโวยวายจนคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ต้องหันมามอง
เอี๊ยด~
อ๊าย~ เบรคไม่ดีไปเปลี่ยนซะ เฮ้ย!!! ปล่อยฉันนะตาบ้า มากอดฉันทำไม
“ไอบ้า ปล่อยนะเว้ย” ฉันโวยวายพลางเตะนายนั่น
“ก็เมื่อกี้รถเบรคฉันเลยพุ่งไป
พอดีมันยึดไม่อยู่” ไอบ้านี่ แก้ตัวน้ำขุ่นๆ
“ชิดหน่อยคะ ชิดหน่อยคะ”
“ชิดไม่ได้แล้วโว้ย” ฉันตะโกนกลับขณะผลักนายนี่ให้ออกไป
“โอ๊ยๆๆ คนเบียดมา”
นายนั่นว่าขณะเริ่มขยับตัวเข้ามาใกล้ฉัน “ไม่เห็นเป็นไร
อยู่ใกล้เธอก็หอมดี” เขาว่า ฉันรู้ว่าตัวฉันหอม
แต่นายไม่ต้องแสดงอาการหื่นๆ แบบนี้ได้ไหม...
“เบียดหาพ่อหรอฟร่ะ” ฉันตะโกนอีกระรอกหลายคนมองฉันเป็นตาเดียวกัน แต่ฉันก็ไม่สะทกสะท้าน “มองไมวะ” ฉันสวนกลับหลายคนรีบเบี่ยงตาออก
บางคนก็ยังจับจ้อง
“อีตาบ้า จะมากอดไป... จับราวข้างบนซิ” ฉันว่าขณะนายนั่นยึดตัวฉันแทนราว
“ไม่มีที่จับ”
นายนั่นว่า มันก็จริงอ่ะ
“เบาะ”
“ไม่มีเหมือนกัน”
“จับหัวตัวเองไป๋”
ฉันตะโกนใส่ก่อนที่จะกดกริ๊งลงเอง... ขืนไปลงที่ป้ายมีหวังกลายเป็นกล้วยทับแน่...
เฮ้อ~ ออกมาข้างนอกค่อยโล่งหน่อย...
“ออกมาก็โล่งเนาะ”
“ใช่... เฮ้ย!! นายลงป้ายนี้ด้วยหรอไง” ฉันถาม ก็นายพอสบ้านี่มันลงตามฉันมา
“ก็คิดแบบเธอนั่นแหละ... บนรถมันอึกอัด
ก็เลยลงมาเดินข้างล่างดีกว่า” นายนั่นว่าพลางแบกกระเป๋าไว้บนบ่า
“บ้านเธออยู่ไหนหล่ะ”
นายนั่นหันกลับมาถาม
“ใต้ฟ้า บนดิน”
ฉันว่าแล้วเดินแยกไปอีกทางหนึ่ง มันเป็นทางที่เข้าบ้านได้เลย
“เฮ้ๆ เธอจะไปไหนอ่ะ” นายนั่นว่าแล้วเดินตามหลังมา... นายนี่มันตามตอแยยิ่งกว่ายัยเมย์ซะอีก
“มันเรื่องของฉันน่า” ฉันว่าแล้วเดินต่อ... ทางนี้เดินบ่อยก็จริงนะ
แต่ว่าก็ยังจำทางไม่ค่อยแม่นซักที “แล้วนายเดินตามฉันมาทำไม” ฉันหยุดเดินแล้วหันไปถาม
“ก็ฉันอยากเดินนี่”
นายนั่นตอบแบบกวนๆ จะว่าไป แถวนี้ก็ไม่มีบ้านมีแต่คอนโดเท่านั้น...
นายนี่อยู่คอนโดหรอไงกัน
“งั้นนายก็เดินไปเถอะ” ฉันว่าแล้วเข้ามานั่งในสวนสาธารณะ
“พี่หลินคะ... มานั่งอะไรแถวนี้คะ” เสียงยัยหลิวดังขึ้น... ชิ พาพี่บอลมาด้วยหรอเนี่ย “เอ๋... คุณนักเรียนใหม่นี่ สวัสดีคะ”
ยัยนี่ทำตัวอินโนเซ็นอีก มีบอลอยู่แล้วคิดจะจับอีกตัวหรอไง
“ดีครับ... เอ๋
หน้าตาเหมือนกันเลยนะครับเนี่ย” นายนั่นพูดขณะฉันนั่งมองเหตุการณ์ซึ่งรู้ทันทีว่ายัยหลิวกำลังสนใจนักเรียนที่อยู่ตรงหน้า
“บ้านคุณอยู่แถวนี้หรอคะ”
“ครับ...
ผมพักอยู่ที่คอนโดแถวนี้แหละครับ”
“อ้อ...
คอนโดที่อยู่เยื้องกับบ้านเรานี่เอง”
“ครับ...
หลิวดูเป็นคนอีธยาสัยดีมากกว่า... พี่สาวซะอีกนะครับ”
นายนั่นพูดพลางเหล่ตามาทางฉัน
“ชิ”
ฉันถลึงตาใช่แล้วเดินออกจากตรงนั้นทันที... ฉันเกลียดน้องสาวตัวเอง
“งั้นคุณก็อยู่ใกล้ๆ
งั้นไปที่บ้านฉันก่อนก็ได้คะ... พี่บอลก็จะไปนะคะ”
“ไม่... ฉันไม่ให้นายเข้าบ้าน” ฉันว่าแล้วเดินเข้าบ้านทันที
“กลับมาแล้วหรอครับ” เสียงผู้ชายแก่ๆ ทักขึ้นมาพร้อมกับรถกอล์ฟคันสีขาว... บ้านใหญ่จัด
ช่วยไม่ได้
“รอด้วยๆ”
เสียงหลิวดังขึ้น อ๊าย... จะแบกตาบ้านั่นมาทำไมกันเนี่ย “ดีคะลุงชุ่ม” หลิวโค้งตัวน้อยๆ ก่อนที่ขึ้นมานั่งข้างๆ ฉัน
ส่วนตาสองนายนั่งข้างหลังไป...
“ว้าวๆ บ้านเธอหรูเป็นบ้า” นายนั่นกระซิบข้างๆ หูฉัน
“ชิ... ใครให้นายมาไม่ทราบ” ฉันพูดเบาๆ
“ก็น้องสาวเธอชวนกินข้าวเย็น...
แต่ฉันรับรองเลยนะว่าฉันจะไม่แย้งกระดูกของเธอกิน”
“ไอ้บ้าเอ๊ย”
ฉันด่าเต็มๆ สองคนที่นั่งอยู่ต่างหันมามอง
ในที่สุดรถกอล์ฟก็จอดเทียบกับทางเข้าบ้าน
“เอากระเป๋าขึ้นไปเก็บที่ห้อง
วันนี้ฉันอยากกินน้ำส้มเอาไปให้ที่ห้องส่วนตัวฉัน”
ฉันพูดรัวเร็วโยนกระเป๋าให้สาใช้แล้วเดินไปชั้น 2 แล้วเข้าห้องส่วนตัว
“สวัสดีคะพี่มี่
วันนี้หลิวพาแขกมาด้วยนะคะ ช่วยเตรียมข้าวเย็นให้ด้วยกันคะ”
“คะ... วันนี้คุณผู้ชายไม่อยู่บ้านนะคะ
วันนี้เตรียมข้าวแค่ 3 เองหรอเนี่ย”
“เอ๋... แล้วยั... เอ๊ย หลินหล่ะครับ” นายจะรู้เรื่องฉันทำไม
“ก็คงออกไปกินกับเพื่อนหน่ะคะ”
“เร็วๆ หน่อย ฉันหิวน้ำ” ฉันตะโกนตัดบทสนทนาก่อนที่จะกระแทกประตู
ปัง!!
“ขอตัวก่อนนะคะ”
-----------------------------------------------
แจบๆ โหวต + เม้น ด้วยนะครับ ^^
ความคิดเห็น