คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1
ณ โรงเรียนมิซเทียเรียซ แท-ทันพุง
ปี โซลอน ที่ 53
"เฮ้ ! ดาร์ค" ครู๊ก แวน เรียก
"อ้าว แวน มีอะไรหรอ"
"ก็วันนี้น่ะซิ โซลอน แวดเวนเดล" แวนพูดด้วยอาการที่เหนื่อยหอบ
"..." ดาร์ครอหังคำตอบ
"มีสอน แท-ทันพุงด้วย ชั้นก็เลยจะมาถามว่านายจะไปมั้ย"
"อืม..ไปสิ นี่ก็ใกล้สอบแล้ว ขยันหน่อยก็ดี"
"อือ งั้น เราเจอกันที่ห้องของโซลอนน่ะ"
"อื้ม" ดาร์คตอบตกลง
ณ ห้องโซลอน
๐จ๊อก แจ๊ก พึม พำ๐ มีนักเรียนอยู่เต็มห้องทำให้เสียงที่พวกเขาพูดคุยดังลั่น
"ดาร์ค นายมานั่งนี่สิ"แวนเรียก
"อืมๆ" ว่าแล้ว ดาร์คก็ขยับมานั่งตรงแวน
"สวัสดีนักเรียนทุกคน!" โซลอนแวดเวนเดลกล่าวทักทาย
"สวัสดีครับ/ค่ะ โซลอนแวดเวนเดล" นักเรียนในห้องกล่าวทักทายตอบ
"เอาล่ะ วันนี้ ชั้นจะสอน การใช้ แท-ทันพุงที่ถูกต้องน่ะ"
"เธอ มานี่สิ" โซลอนเรียกดาร์ค
"ครับ โซลอน"
"ที่ชั้นเรียกเธอออกมา เพราะชั้นคิดว่าเธอ เรียนเก่งที่สุดแล้วน่ะ ไหน ลองทำแทพุงที่ถูกต้องสิ"
"พา รัม ชุบ ตา" ดาร์คสามารถใช้แทพุงเปลี่ยนสีใบไม้ จาก สีน้ำตาล กลายเป็นสีขาว
".. เก่งมาก เธอทำได้ถูกต้อง ไหนเธอลองบอกมาสิ ว่าชื่ออะไร" โซลอนถาม
"เอ่อ ผม ชื่อ โลนรี่ ดาร์ค" ดาร์คแนะนำตัวเอง
"..." นักเรียนทั้งห้องรวมถึงโซลอนด้วยต่างพากันเงียบสนิท
"เอ่อ เธอ พ่อของเธอใช่ โลนรี่ ดัซค์ ใช่มั้ย"
"ใช่ครับ"
โซลอน เงียบโดยสนิท ทำไมทุกคนถึงต้องกลัวชื่อ โลนรี่ ดัซค์น่ะหรือ .. คิดว่าตอนนี้คุณยังไม่ควรจะรู้น่ะ
"เอ่อ เข้าที่ได้แล้ว เอ้า คนต่อไป" โซลอนชี้ไปที่ครู้ก แวน
"เธอลอง ทำทันพุงล่ะกัน"
"ครับ โซลอน"
"ยอ รึม ทัน พุง" การใช้ทันพุง จะต้องใช้ ฤดูเข้ามาช่วย ซึ่งแวน ก็ทำได้
"อืม เก่งมาก กลับเข้าที่ได้แล้วจ๊ะ"
"ดาร์ค ทันพุงของชั้นดีมั้ย" แวนถาม
"อื้ม ดีสิ ครู๊ก" ดาร์คตอบ
"วันนี้......" โซลอนหยุดชะงักทันที
"เอ่อ คุณโลนรี่ เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรน่ะ" โซลอนถามเพื่อนความแน่ใจ
"เอ่อ ครับ โซลอน เมื่อกี้ผมแค่เรียก ครู๊ก แวนเท่านั้นแหละครับ"
"... พ่อใช่ ครุ๊ก ว็อนดฺ ใช่มั้ย"
"ใช่ครับ" แวนตอบ
"โอ้ ตายล่ะ" โซลอนอุทานออกมา
จะให้โซลอนเก็บความรู้สึกอยู่ได้ไงล่ะ ก็ ตะกูลของโลนรี่และครู๊ก เป็นตระกูลสองตระกูลที่เป็นผู้ที่สร้าง แท-ทันพุงขึ้นมา และเป็นผู้ที่เก่งกาจที่สุด แต่แค่เท่านี้ก็คงจะไม่เท่าไหร่ แต่มันไม่ใช่แค่เท่านี้น่ะสิ
ทั้งสองตระกูลนี้ ยังสร้างสงคราม และทำลาย ต่างๆนาๆ เรียกได้ว่าศัตรูรอบข้างทีเดียว
"เอ่อ วันนี้ เลิกเรียนแค่นี้ก่อนแล้วกัน สวัสดีทุกคน" พอโซลอนพูดจบก็รีบเดินออกจากห้อง และนักเรียนทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไป
รุ่งเช้า
"สวัสดี นักเรียนทุกคน วันนี้ อาจารย์มีเรื่อจะมาประกาศให้ทุกคนได้รู้" โซลอนบอกด้วยสีหน้าที่เคร่ง ขรึม ไม่เหมือนแต่ก่อน
"โซลอน จะประกาศอะไรน่ะ" แวนถามดาร์ค
"ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็เราอยู่ด้วยกันนี่ จะไปรู้ได้ไง"
"อ่อ ใช่ ชั้นลืมคิดน่ะ"
"เอาล่ะ ทุกคนเงียบ"
"..." ว่าแล้วทุกคนในห้องก็ต่างพร้อมใจกันเงียบกริบ
"ใน 3 ปีหน้า จะมีการแข่งขัน แท-ทันพุง ซึ่งการแข่งขันครั้งนี้ ไม่ใช่การแข่งขันธรรมดา แต่เป็นการคัดเลือก จ้าวของ แทพุง และ ทันพุง
ใครชนะเลิศ แท พุง หรือ ทัน พุง คนๆนั้นก็จะเป็นจ้าวในฝ่ายที่ตนเองชนะ"
"โอ้โห นายจะลงแข่งมั้ย" แวนถาม
"อืม ชั้นคิดว่ามันก็น่าสนใจดีน่ะ"
".. อย่าเพิ่งดีใจกัน เพราะการแข่งขันครั้งนี้ ไม่ใช่ การนำ แท-ทันพุง มาเปลี่ยนสีใบไม้อย่างเดียวน่ะ แต่มีทั้งการต่อสู้และสามารถประยุต์นำมาทำตามโจทย์
ที่โซลอน แต่ละท่านได้ตั้งขึ้นมา ใครแข่งชนะเป็นจ้าว แต่ถ้าพลาดนิดเดียว มันม่ใช่เรื่องเล็ก และคนทั่วโลกจะมาเข้าการแข่งขันนี้ด้วย เราไม่รุ้ว่าพลังของแต่
ละคนมีจำกัดเท่าไร เพราะฉะนั้น ระวัง นี่เป็นคำเตือน"
"แวน นายยังคิดที่จะแข่งอยู่รึเปล่า" ดาร์ค ถามแบบหยอกเล่นกับแวน
"เอ่อ แข่งสิ แต่ชั้นคิดว่า เวลาอีก3ปี ชั้นคิดว่า เราน่าจะแยกย้ายกันไปฝึก และอีก3ปี มาเจอกันในวันแข่งขัน นายคิดว่าไง" แวนถามดาร์ค
"อืม ก็ดี งั้นชั้นไปก่อนน่ะ"
"อืม เอ่อ ดาร์ค อย่าตายน่ะ"
"หา.. อื้ม นายก็เหมือนกันล่ะ" และแล้วทั้งคู่ก็หันหลังให้กัน และเดินจาไปด้วยรอยยิ้มและความมั่นใจ ว่าอีก3ปีข้างหน้า พวกเค้า จะต้องกัลบมาเจอกัน ในการ
แข่งขันให้ได้
ณ บ้านของตระกูลโลนรี่
"เอ่อ พ่อครับ อีก3ปี จะมีการแข่งขัน แท-ทันพุงน่ะครับ ผมจะเข้าแข่งได้ไหมครับ" ดารค์ถามพ่อ
"อืม ได้สิ แล้วลูกจะไปฝึกที่ไหนล่ะ" ดัซค์ถาม
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน" ดาร์คพูดด้วยสีหน้าที่วิตกกังวล
"งั้น พ่อจะให้ดาร์คไปฝึกกับคุณปู่ดีมั้ย ที่นั่น เป็นที่ฝึกชั้นเยี่ยมเชียวล่ะ"
"เอ๋ จริงเหรอครับ" ดาร์คพูดด้วยความตื่นเต้น
"จริงสิ ถ้าลูกอยากไป"
"ครับ ขอบคุณครับพ่อ แล้วผมจะไปได้วันไหน"
"พรุ่งนี้ตอนเย็น เป็นไง"
"ครับ ขอบคุณครับ"
จากนั้น ดาร์คก็รีบวิ่งขึ้นไปจัดกระเป๋า
"นี่ ดาร์ค ลูกจงจำเอาไว้น่ะ ถ้าลูกโตขึ้น ลูกห้ามแต่งงานกับคนตระกูล แลนด์ พ่อบอกได้แค่นี้"
"โธ่พ่อ มันอีกตั้นนานกว่าผมจะโต เอาเป็นว่า ผมทำตามพ่อก็ได้ครับ"
"อืมดีมาก" ถึงแม้ว่าดัซค์จะดีใจที่ดาร์คยอมสัญญา แต่ความวิตกกังวลก็ยังแสดงผ่านออกมาทางสีหน้าอย่างชัดเจน
ตอนเย็น
"แม่ครับ ผมจะไปแล้วน่ะครับ" ดาร์คบอกลา
"จ๊ะลูก ลูกมั่นใจเหรอ ว่าลูกอยากจะไปน่ะ"
"ครับ ผมมั่นใจ และพ่อกับแม่เองก็คงจะมั่นใจในตัวผมสิน่ะครับ ผมจะกลับมา และนำความยิ่งใหญ่มาครับ" ดาร์คพูดด้วยความมั่นใจ
"เอาล่ะไปกันได้แล้ว เอ่อ .. ดาร์ค" ดัซค์เรียกดาร์ค
"อย่าตายน่ะลูก"
"ครับ" ดาร์คตอบ
แต่คำพูดของพ่อที่พูดว่า "อย่าตายน่ะลูก" ก็ยังคงวนไปเวียนมาอยู่ในหัวสมองของเขา
"อ้าว ดัซค์ เปนงายมางาย โฮะ โฮะ" คุณปู่ เดธเลซ
"เอ่อ คุณปู่ครับ ผม ดาร์ค ลูกของดัซค์ครับ" ดาร์คแนะนำตัว
"อ่อ ดาร์คหลานปู่นี่เอง ว่าแต่มาเยี่ยมปู่หรือ"
"ก็ประมาณนั้นครับ แต่พ่อบอกให้ผมมาฝึกแท-ทันพุงน่ะครับ"
"งั้นหรอ .. อืม.งั้นมาทางนี้" คุณปู่เดธเลซ บอกพลางเดินนำ
"ปู่ครับ จะไปไหนเหรอครับ" ดาร์คถาม
"ก็ไปในที่ๆฝึกไง เอ้า ถึงแล้ว"
นี่น่ะเหรอที่ฝึก ดูยังไงมันก็เป็นแค่ตึก ไม่สิ มันเหมือนเป็นคฤหาสน์หลังใหญ่
"เอี๊ยด.." เดธเลซเปิดประตูออก
"โอ้โห ใหญ่จัง เอ๊ะ นี่มัน.." ดาร์คตกใจเล็กน้อย
"ใช่แล้ว นี่แหละ สนามแท-ทันพุง ในตำนาน" เดธเลซแนะนำ
"เอ้า มาลองกันเลยดีกว่า ไหน ดาร์ค ลองทำ แทพุงให้ปู่ดูหน่อย ขอแบบสุดพลังเลยน่ะ"
"ครับ ปู่"
"พม ยอรึม คาอึล คยออูล ชังมาชอล" ในสนามที่ดาร์คฝึกอยู่นั้น เหมือนได้ยกเอาฤดูกาลมาไว้ในสนาม เพราะในสนามนั้นมีทั้งฤดูใบไม้ผลิ ใบไม้ร่วง หนาว ฝน
"อืม ดีมาก จากที่ปู่ดูเจ้า ดูเหมือนว่า หลานจะมีสมาธิที่สงบ หลานถึงเรียก ฤดูกาลมาได้ แสดงว่าเทพฤดูกาลยอกรับหลาน"
"ต่อไป ปู่จะสอนการใช้แทพุง ในด้านต่างๆน่ะ แต่วันนี้ไปพักผ่อนก่อนเถอะ"
"ครับ" ว่าแล้ว ดาร์ค ก็กลับไปในห้องนอน
ในด้านของครู๊ก แวน
"พ่อครับ ผมจะไปแข่งแท-ทันพุง ได้มั้ยครับ" แวนขอพ่อ
"ได้สิ ตระกูลเราน่ะเก่งเรื่องทันพุงอยู่แล้ว แต่พ่อคิดว่า ลูกน่ะทำได้อยู่แล้ว"
"งั้นผมไปก่อนน่ะครับ"
"แวน แล้วลูกจะไปฝึกที่ไหนน่ะ" ไปเรื่อยๆครับ
"อืม หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกน่ะ"
"ครับ ผมก็หวังว่าอย่างนั้นน่ะครับ" และแล้วแวนก็ได้ เดินทางออกจากบ้านและไม่กลับไปที่บ้านอีกเลย จนกระทั่ง...
ความคิดเห็น