ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Episode 0 : กำเนิด
Episode 0 : กำเนิด
ในค่ำคืนนึงที่ท้องฟ้ามืดมิดสนิท แม้แต่ดวงจันทร์ที่เคยส่องแสงสวยงามก็ถูกก้อนเมฆกลืนกินจนดำมืด นอกชานเมืองที่ไม่มีวี่แววของผู้คนที่อาศัยอยู่ คลื่นทะเลสีดำที่พัดทุกอย่างในทะเลให้ขึ้นฝั่ง ในค่ำคืนที่เคยได้ยินแต่เสียงคลื่นทะเล ในวันนี้กลับได้ยินเสียงที่แตกต่าง เสียงเครื่องยนต์ขนาดเล็กที่ดังท่ามกลางเสียงของทะเลด้วยความเร็ว มันขับเคลื่อนอย่างไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน สิ่งเดียวที่เจ้าของยานพาหนะนั้นต้องการ คือการหนีจากยานพาหนะที่ใหญ่กว่าด้านหลัง
เอี๊ยด!!.....
เสียงเลี้ยวของล้อรถดังขึ้นท่ามกลางความมืด เจ้าของบิ๊กไบค์สีดำวาววับเร่งมือบิดอย่างไม่คิดชีวิตเมื่อรู้สึกได้ว่ายานพาหนะข้างหลังกำลังตามมาติดๆ ทางข้างหน้าคือทางขึ้นเขาที่ไม่มีแม้แต่เสาไฟข้างทาง หากพ้นทางโค้งที่อยู่ระหว่างทางขึ้นเขาก็จะสามารถเลี้ยวเข้าทางลัดที่อยู่ในป่าได้ เมื่อถึงตอนนั้นทางที่แคบและมีแต่ต้นไม้ใหญ่มากมายอย่างในป่า ก็จะทำให้ยานพาหนะคันใหญ่ไม่สามารถที่จะผ่านไปได้
เมื่อคิดได้ดังนั้นเจ้าของบิ๊กไบค์คันหรูก็บิดเร่งเครื่องขึ้นอีก จนเมื่อทางข้างหน้าเผยให้เห็นทางโค้ง มือเรียวที่ใส่ถุงมืออยู่ค่อยๆคลายออกเพื่อเตรียมตัวเลี้ยว แต่ในจังหวะที่ร่างกายกำลังเอนตัวไปด้านข้าง เสียงปืนจากด้านหลังก็ดังสนั่นขึ้น
ปัง!!....
ลูกกระสุนพุ่งตรงมาที่ล้อรถอย่างแม่นยำ ตัวรถสั่นไปสั่นมาจนเริ่มเสียความควบคุม แม้เจ้าของรถจะพยายามควบคุมแค่ไหนพอรู้ตัวอีกทีตัวรถก็พุ่งตรงไปที่หน้าผาแล้ว มือเรียวรีบหักหลบเพื่อเลี้ยวด้วยความตกใจ แต่เพราะความเร็วของรถทำให้มันค่อยๆเคลื่อนที่จนท้ายรถชนเข้ากับที่กั้นเหล็ก ความแรงจากการกระแทกทำให้ร่างของคนขับและหมวกกันน็อคกระเด็นออกจากตัว เผยให้เห็นร่างหญิงสาวผมบลอนด์ที่ลอยออกจากตัวรถและตกลงในทะเลด้านล่างหน้าผา
ตู้ม!!...
เสียงของหนักๆตกลงไปในทะเลดังขึ้นพร้อมกับเสียงคลื่นทะเลที่กลบเสียงนั้นอย่างรวดเร็วเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น รถหรูสีดำเจ้าของเสียงปืนเมื่อครู่จอดลงตรงหน้าทางเลี้ยวโค้ง บุรุษใส่สูทสีดำลงมาจากรถและวิ่งมาดูที่ก้นหน้าผาเพื่อเช็คอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่อยู่ข้างล่างหน้าผามีเพียงหมวกกันน็อคสีดำเท่านั้น บุรุษในชุดดำที่เห็นแบบนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดโทรหาใครบางคนทันที
“สวัสดีครับท่าน.....ผมมีเรื่องจะมารายงานให้ท่านทราบครับ”
เสียงทุ้มพูดกับปลายสายอย่างสุภาพ พร้อมกับรายงานเรื่องที่เพิ่งเกิดเมื่อครู่ให้ฟัง
“ครับ.....ทราบแล้วครับ”
“.......”
“ครับ แล้วผมจะไปพบพรุ่งนี้เช้าครับ...”
สิ้นเสียงบุรุษในสูทสีดำ เขาก็วางสายและเดินกลับขึ้นรถด้วยใบหน้าที่เฉยชา ทิ้งให้ร่างของหญิงสาวจมลงสู่ความมืดมิดของท้องทะเล
แต่ในความเป็นจริงหญิงสาวคนนั้นยังคงมีลมหายใจอยู่ ในขณะที่ร่างกายถูกเหวี่ยงออกจากตัวรถและจมลงในทะเล แม้จะเป็นเวลาอันสั้นแต่เธอยังคงจำมันได้อย่างแม่นยำ ร่างกายไม่สามารถขยับได้เหมือนกับถูกโซ่ตรวนทั้งร่างกายค่อยๆจมลงในทะเลพร้อมกับสติที่เริ่มเลือนราง ดวงตาสีแดงสดจับจ้องไปยังพื้นผิวทะเล ขอเพียงสักนิดหากมีปาฏิหาริย์ที่ทำให้ร่างกายของเธอขยับได้ เธอคงมีโอกาสรอด
แต่ปาฏิหาริย์มันคงไม่มีอยู่จริง...
หญิงสาวค่อยๆหลับตาลงเพื่อยอมรับชะตากรรมของตัวเอง เพราะเธอก็ไม่ใช่คนดีขนาดที่พระเจ้าจะเห็นใจ มันคงเป็นเวรกรรมที่ตามสนอง แม้ในหัวจะคิดเรื่องมากมายอยู่ แต่ร่างกายที่ไม่สามารถทำตามความคิดได้ก็จมลงไปเรื่อยๆ สุดท้ายแล้วชีวิตของเธอก็คงจบลงเพียงแค่นี้จริงๆ
แปล๊บ....
เสียงอะไรบางอย่างผ่านเข้าหูของเธออย่างชัดแจ๋วจนทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ เพราะไม่มีทางเป็นไปได้ที่มนุษย์จะได้ยินเสียงอะไรบางอย่างในขณะที่อยู่ใต้น้ำชัดเจนขนาดนี้ และอีกอย่างที่น่าประหลาดใจคือร่างกายที่เบาขึ้นมาอย่างน่าเหลือเชื่อ ดวงตาสีแดงสดค่อยๆลืมตาขึ้นอีกครั้ง ในใจของเธอแอบคิดเล่นๆว่าคงไม่ใช่พระเจ้าเกิดเห็นใจเธอและมาช่วยเธอใช่มั้ย? แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริงเธอคงต้องเชื่อฟังคำสอนของพระเจ้าซะแล้วหากรอดไปได้
ในทะเลที่ควรจะมืดสนิท ในตอนนี้มีอะไรบางอย่างกำลังส่องแสงอยู่ มันระยิบระยับและดูเหมือนลอยอยู่มากกว่าจมลง ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่สิ่งประหลาดนั้นอย่างตื่นเต้น พอรู้ตัวอีกมือที่เมื่อกี้แทบจะไม่มีแรงขยับก็คว้าสิ่งๆนั้นโดยไม่รู้ตัว ในขณะที่ปลายนิ้วสัมผัสกับสิ่งๆนั้น ก็เกิดกระแสไฟฟ้าช็อตไปทั่วร่างกายของเธอ ทันใดนั้นร่างกายของเธอก็จมลงไปในห้วงทะเลลึกอย่างรวดเร็ว โดยที่ในมือยังคงกำสิ่งๆนั้นไว้ในมือ
........ศิลาวิเศษสีดำนั่น......
====================
ไม่ได้เจอกันนานค่ะทุกคนนน
ในที่สุดตอนแรกก็มาสักทีหลังจากหายหัวไปเกือบปี555
ต้องขอโทษด้วยนะคะที่หายไปโดยไม่บอกไม่กล่าว…
ไรท์ติดเรื่องเรียนนิดหน่อยค่ะเลยไม่ค่อยมีเวลาเลย
แต่จากนี้ถึงอาจจะลงช้าบ้างแต่จะตั้งใจแต่งค่ะ!!!
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่ยังรอนะคาาาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น