n o l i m i t ♡

ลำดับตอนที่ #9 : you got me insane in da brain .

" Everytime I call you think got me a freaking doll

But I'm not your freaking doll,

And my heart goes boom . "

  

HUNTSMAN

" ตายๆ ไปซะเถอะ ไม่ว่าจะตัวผู้หรือตัวเมีย ฉันก็ไม่ละเว้นอะไรทั้งนั้น "

From - Raw Instinct by Purple_unicorn

ชื่อ : ลูอิส | Luis

(จริงๆ แล้วชื่อของเขาอ่านได้อีกแบบว่า 'หลุยส์' แต่เขามีอดีตที่ไม่ดีกับชื่อนี้ จึงเลือกที่จะแนะนำตัวในชื่อลูอิสแทน)


นามสกุล : เดฟลิน | Devlin


- ลูอิส (Luis) แปลว่า นักรบที่มีชื่อเสียง

- เดฟลิน (Devlin) แปลว่า ดุร้าย


อายุ : 23 ปี


อาชีพ : นักแสดงอิสระ


งานอดิเรก : 

- เล่นกีฬาเอ็กซ์ตรีม : ลูอิสมีความชื่นชอบในการเล่นกีฬาเอ็กซ์ตรีมเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ Parkour และ BMX ซึ่งเขาก็มักจะไปเล่นกีฬาพวกนี้เสมอเมื่อมีเวลาว่างจากการทำงาน

- ปาเป้า : อยู่ที่บ้านของลูอิสมีกระดานปาเป้าอยู่ที่ห้องนั่งเล่น และบางครั้งเขาจะเอาลูกดอกมาปาใส่มันในเวลาที่รู้สึกเบื่อหรือหงุดหงิด ซึ่งส่วนมากก็ปาแม่นซะด้วย

- เล่นเกม : นอกจากการชอบความท้าทายในชีวิตจริง ในเกมก็ไม่ต่างกัน แต่เขาก็ไม่ใช่ประเภทที่ว่าชอบเล่นคนเดียว ต้องเล่นเป็นทีมจึงจะสนุก ซึ่งแนวเกมที่เขาชอบเล่นก็คือเกมต่อสู้

- ดูภาพยนตร์แอคชั่น : นอกจากเกมแล้ว หนังแนวแอคชั่นก็ยังเป็นสิ่งที่เขาโปรดปรานเช่นกัน เขาสามารถจำทักษะต่างๆ ในหนังไปใช้ในการแสดงของตัวเองได้ด้วย

- สังเกตและออกล่ามนุษย์ครึ่งสัตว์ : ลูอิสมีความเกลียดชังเหล่ามนุษย์ครึ่งสัตว์เพราะมีเหตุผลส่วนตัว แต่ดูไปดูมาเหมือนจะเกินเลยไปหน่อย แต่เขาก็ไม่ได้บุ่มบ่าม เจอแล้วฆ่าทิ้งเลยอะไรขนาดนั้น ซึ่งถ้าเขาคิดจะฆ่าแล้วล่ะก็ เขาก็ไม่มีความปรานีปราศัยกับใครหน้าไหนทั้งนั้น


ส่วนสูง : 178 เซนติเมตร


บุคลิก การแต่งตัว การพูด :

- รูปร่างหน้าตาและการแต่งตัว

ลูอิสเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างสมส่วน มีมัดกล้ามเล็กน้อยจากการเล่นกีฬาต่างๆ เขามีผิวคล้ำเล็กน้อยเพราะการตากแดด เส้นผมยุ่งเหยิงปิดหน้าปิดตาสีปีกกา ดวงตาเรียวสีคราม หางตาตกเล็กน้อย ปกติดวงตาของเขาจะมีประกาย แต่ถ้ากำลังเผชิญหน้ากับเหล่ามนุษย์ครึ่งสัตว์ มันจะดูไร้ประกายเหมือนคนวิกลจริต เขามีตำหนิบนร่างกายคือแผลเป็นที่ขาขวา (เป็นแผลยาว) ที่เกิดจากการเล่นกีฬ่าเอ็กซ์ตรีมเมื่อสองปีก่อน ส่วนในด้านของหน้าตา ถึงจะดูเซอร์ๆ แต่ก็ถือว่าดูดีในระดับหนึ่งเลยทีเดียว แต่นั่นก็คงเป็นเพียงแค่ตอนที่เขายังดูปกตินั่นแหละนะ เพราะถ้าเข้าสู่โหมดนายพรานออกล่าสัตว์เมื่อไหร่ ก็ดูน่ากลัวไม่ใช่น้อยเลยเหมือนกัน

ในเรื่องของการแต่งตัว ลูอิสเป็นคนที่ชอบจับนู่นจับนี่มาผสมกัน และดูเหมือนเขาจะมีหัวในด้านแฟชั่นอยู่พอสมควร เพราะทุกครั้งที่เขาแต่งตัวออกมา แม้จะเป็นเพียงเสื้อผ้าธรรมดาๆ ก็ดูมีระดับขึ้นได้ถ้าอยู่บนตัวของเขา ประเภทของเสื้อผ้าที่เขาชอบใส่ก็จะเป็นเสื้อยืดหรือเสื้อเชิ้ต โดยบางครั้งก็สวมแจ็คเกตทับลงไปด้วย โทนสีจะเน้นเข้มมากกว่าสว่าง ส่วนมากจะมีโทนน้ำเงินเป็นส่วนประกอบเสมอ กางเกงจะเน้นเป็นยีนส์หรือไม่ก็คาปรี (กางเกงคาปรีจะยาวประมาณครึ่งน่องถึงครึ่งแข้ง) รองเท้าจะเป็นผ้าใบเสียส่วนใหญ่เพราะจะได้เคลื่อนไหวสะดวก เครื่องประดับที่เขาชอบสวมคือสร้อยคอของผู้ชาย มีหลากหลายแบบทั้งสั้นและยาว แต่ส่วนใหญ่จะมีจี้ห้อยอยู่ด้วย บางครั้งลูอิสก็จะใช้น้ำหอมด้วย ซึ่งแบรนด์โปรดของเขาก็คือ coach และบ่อยครั้งที่จะเห็นเขาสะพายกระเป๋าเป้ ส่วนมากในกระเป๋าก็จะเป็นพวกของใช้จำเป็นอะไรประมาณนี้


- ลักษณะการพูด

โทนเสียงพูดของลูอิสเป็นเสียงนุ่มทุ้ม และปกติเขาก็จะพูดจาสุภาพ เรียกได้ว่าใครๆ ก็อยากจะพูดคุยด้วย เขาจะแทนตัวเองว่า 'ผม' ในเวลาทำงานและกับคนที่อายุมากกว่า และ 'ฉัน' กับคนที่ค่อนข้างคุ้นเคยและอายุใกล้เคียงกัน ส่วนกับคนอื่นๆ เขาจะแทนว่า 'คุณ' ในเวลาทำงานและกับคนที่อายุมากกว่า 'นาย' , 'เธอ' กับคนอายุใกล้เคียงกัน แต่ยกเว้นกับมนุษย์ครึ่งสัตว์ที่เขาจะแทนว่า 'แก' ไปเลย ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชายก็ตาม

ตัวอย่าง

{ introduce himself }

"ลูอิส เดฟลินครับ" เขาบอกชื่อของตัวเองพร้อมรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร

"อ้าว ชื่อคุณไม่ได้อ่านว่าหลุยส์--"

"ลูอิสครับ" เขาพูดขัด รอยยิ้มบนใบหน้ายังคงอยู่ แต่หารู้ไม่ว่าเขาเริ่มจะหงุดหงิดเพราะได้ยินชื่อที่ตัวเองไม่อยากจำเข้า

"ง-- งั้นเหรอคะ" หญิงสาวหัวเราะแห้งๆ และเขาก็พยักหน้า

อย่าเรียกด้วยชื่อนั้นอีกเลย

{ work }

เขาอ่านบทภาพยนตร์สองบทแบบคร่าวๆ ก่อนจะตัดสินใจคืนบทหนึ่งให้เจ้าของเดิม

"ผมเล่นแค่แนวแอคชั่นเท่านั้น ฉากเลิฟซีนมันก็ต้องมีในภาพยนตร์ธรรมดา แต่ถ้าจะเน้นทั้งเรื่อง ผมก็ขอปฏิเสธครับ"

และหนังเรื่องต่อไปของเขาก็ยังคงเป็นแนวแอคชั่นตามเคย...

{ with beast human - normal }

"ทำไม...?"

มนุษย์ครึ่งสัตว์คนหนึ่งถามเขาด้วยน้ำเสียงขาดห้วง อีกฝ่ายไม่เข้าใจว่าทำไมคนอย่างลูอิส เดฟลิน ถึงต้องมาทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่ชีวิตของเขาก็ดูสมบูรณ์แบบแท้ๆ

เขาแสร้งทำเป็นมองหน้าอีกฝ่ายด้วยความฉงนสนเท่ห์ ก่อนจะยิ้มบางๆ ออกมา

"ก็เพราะ...สนุกดีล่ะมั้ง? อย่างพวกแกนี่ อยู่ไปก็เกะกะสายตาฉัน วันๆ คงคิดแต่เรื่องที่ว่าจะขยายพันธุ์ยังไงสินะ?"

อีกฝ่ายส่ายหน้ารัวๆ แต่ดูเหมือนลูอิสจะไม่สนใจแล้ว...

"จะอะไรก็ช่าง ตายๆ ไปซะเถอะ"

และลั่นไกปืนอีกครั้งหนึ่ง เพื่อปลิดชีวิตมนุษย์ครึ่งสัตว์ผู้เคราะห์ร้ายคนนั้น

{ with beast human - insane }

ลูอิสไม่ค่อยได้เจอกับมนุษย์ครึ่งสัตว์ที่กล้าต่อสู้กับเขามากนัก เพราะฉะนั้น ถ้าเขาได้เจอเมื่อไหร่...

มันก็สนุกไปเลยน่ะสิ!

"เอาสิ! ดิ้นรนเข้าไป พยายามที่จะรอดจากฉันสิ แต่แกรู้ไหม ตอนนี้ฉันกำลังสนุกสุดๆ ไปเลยนะ!"

เขาแสยะยิ้ม กระโดดหลบมนุษย์ครึ่งสัตว์ที่กลายร่างตนนั้นไปมา และเมื่อเขาเจอช่องว่าง ก็ไม่รอช้าที่จะลั่นไกปืนปลิดชีวิตอีกฝ่ายทันที

"ได้แค่นี้เองเหรอ กระจอกว่ะ..."

{ kidding }

"รู้ไหม ผมไม่ชอบโทนสีเบจหรอกนะ" เขาว่า และคู่สนทนาก็ก้มมองเสื้อของตัวเองที่เป็นโทนสีเบจ

"ขอโทษด้วยครับ พอดีผมไม่ทราบ--"

"จะขอโทษทำไม" เขาหัวเราะเล็กน้อย "ถ้าเข้าเกณฑ์ผมแล้ว มันจำเป็นต้องมีเสื้อผ้าด้วยเหรอครับ?"

อีกฝ่ายมองหน้าเขาด้วยสายตาแปลกๆ และเขาก็หัวเราะออกมาอีกครั้ง

"ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นล่ะ ผมแค่ล้อเล่นน่า"


เพศและรสนิยมทางเพศ :

ในอดีตลูอิสเคยชอบผู้หญิง แต่หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ฝังใจในครั้งนั้น รสนิยมก็เปลี่ยนไปเป็นผู้ชายไปโดยปริยาย เป็นได้ทั้งรุกและรับ แต่ต้องเน้นหนักๆ ว่าถ้าดูจากลักษณะนิสัยของเขาแล้ว เขาก็เป็นพวกที่ชอบความรุนแรงใช่ย่อยเหมือนกัน หรือเรียกง่ายๆ ก็คือ SM ส่วนในด้านลักษณะของอีกฝ่าย แค่หน้าตาดีและไม่ซกมกก็ถือว่าเข้าเกณฑ์เขาแล้ว แต่ถ้าจะถามว่าเขาคิดจะจริงจังกับใครในตอนนี้บ้างไหม เขาก็คงส่ายหน้าและตอบยิ้มๆ ว่า "ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น แต่ในอนาคตก็ไม่แน่"


นิสัย :

{ he's real sadistic and masochistic }

ลูอิสเป็นคนที่เรียกได้ว่าชอบความรุนแรง ไม่ว่าจะกับคนอื่นหรือตัวเองก็ตาม บางครั้งคิดอุตริอะไรขึ้นมา ดึกๆ ดื่นๆ ก็พกปืนใส่เป้ออกไปนอกบ้าน ตามที่เปลี่ยว (ซึ่งก็เปลี่ยวจริงๆ) ถ้าเจอพวกมนุษย์ครึ่งสัตว์โดยบังเอิญ หากตอนนั้นกำลังมีความรู้สึกวิกลจริตอยากเห็นคนอื่นเจ็บปวดก็ยิงซะ โดยปกติถ้าได้เจอเขายิงก็ไม่รอดแทบทุกราย แถมไม่ได้มีแรงจูงใจอะไรเป็นพิเศษอีกต่างหาก นึกจะยิงก็ยิงดื้อๆ และการที่เขาชอบทำอะไรแผลงๆ หาเรื่องให้ตัวเองบาดเจ็บ มันก็เป็นการชอบความท้าทายแค่ส่วนหนึ่ง อีกส่วนคืออยากได้แผลซะมากกว่า แถมดูเหมือนเขาจะมีความสุขกับมันแบบแปลกๆ ด้วยสิ

{ careful and clever }

อย่างไรก็ตาม ลูอิสเป็นคนที่ฉลาดในระดับหนึ่ง แต่ยังไม่ถึงขั้นจีเนียสอะไรขนาดนั้น อาจพูดได้ว่าเขามีความรอบคอบถ้วนถี่สูงน่าจะถูกกว่า ก่อนจะทำอะไรเขาก็มักจะวางแผนอยู่เสมอ แม้แต่เรื่องการกำจัดมนุษย์ครึ่งสัตว์ก็เหมือนกัน เรื่องอะไรเขาจะยอมให้พวกนั้นรู้ว่ามีนายพรานกระหายเลือดกำลังจ้องจะฆ่าพวกนั้นทุกฝีก้าว ถ้าเขาบุ่มบ่ามป่านนี้ก็คงถูกจับได้ไปนานแล้ว อีกอย่างคือลูอิสเป็นคนที่เรียนรู้เร็ว เข้าใจอะไรได้ค่อนข้างง่าย ดูแค่ครั้งสองครั้งก็ทำตามได้แล้ว แต่ถ้าจะให้ถึงขั้นที่ว่าถามอะไรตอบได้หมด อันนั้นก็ถือว่าเกินความสามารถของเขาเหมือนกัน

{ gentleman }

ในเวลาปกติ ลูอิสก็ถือว่าเป็นคนที่มีความเป็นสุภาพบุรุษ เป็นผู้ชายที่สุภาพ ชอบช่วยเหลือคนอื่นๆ ไม่ว่าจะหนักหรือเบา ใครหลายคนก็ต่างชื่นชมเขาในจุดนี้ แต่หารู้ไม่ว่ามันก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งบนหน้ากากของเขาเท่านั้น ตัวเขาจริงๆ ที่อยู่ภายใต้หน้ากากนั้นเป็นอะไรที่ไม่ว่าใครก็คาดไม่ถึง

{ perfectionist } 

ลูอิสนั้นค่อนข้างรักความสมบูรณ์แบบ เขามักจะตรวจทานทุกสิ่งทุกอย่างให้ถี่ถ้วนเสมอ และถ้าได้ทำอะไรสักอย่าง เขาก็จะทำอย่างเต็มที่ ไม่ว่าจะเรื่องการแสดงหรือล่ามนุษย์ครึ่งสัตว์ หรือเรื่องยิบย่อยอื่นๆ ถ้ามีตำหนิขึ้นมาสักเล็กน้อยเขาก็ไม่ยอมแล้ว

{ adventurous or crazy ? }

แน่นอนว่าลูอิสชอบความเสี่ยงและการผจญภัย เขาไม่กลัวการบาดเจ็บหรืออันตรายที่อาจเกิดขึ้น ทำไปเพราะเป็นความสนุกสนานส่วนตัว และสามารถเชื่อมไปถึงนิสัยข้อแรกได้ตรงที่เขาแอบเป็นเอ็มนั่นแหละ แต่ตรงจุดนี้ก็ทำให้เขามีชื่อเสียงในระดับหนึ่งในวงการบันเทิง เพราะฉากท้าความตายแต่ละฉากนั้นเขาลงเล่นเองทั้งหมด ไม่จำเป็นต้องใช้สตั๊นท์แมน แถมไม่ได้มีท่าทีว่าจะกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว คนดูอาจคิดว่าเขาใจเด็ดหรือกล้าหาญ แต่ถ้าจะให้พูดตามตรง เขาคงจะบ้าซะมากกว่าล่ะมั้ง

{ forceful and decisive }

ลูอิสเป็นคนที่มีความเด็ดเดี่ยวและเด็ดขาด ไม่งั้นเขาคงไม่กล้าฆ่าพวกมนุษย์ครึ่งสัตว์เหมือนผักปลาแบบนั้น ถ้าเขาคิดจะทำ ก็คือเขาจะทำ และไม่มีความลังเลใดๆ ไม่ว่าอะไรก็ไม่สามารถกวนใจหรือเปลี่ยนใจเขาได้

{ bright and cheerful }

สองอย่างนี้อาจเป็นเพียงอดีตของเขาเสียมากกว่า ในวัยเด็กนั้นเขาเคยเป็นคนที่ร่าเริงแจ่มใสเหมือนกับเด็กทั่วไปจริงๆ และเป็นความสดใสที่เกิดจากความจริงใจด้วย ถึงปัจจุบันจะดูเหมือนเขาเป็นมิตรและสนุกสนานอยู่ แต่จริงๆ แล้วเขาก็ไม่ได้รู้สึกมีความสุขกับชีวิตประจำวันสักเท่าใดนัก ส่วนมากก็ยิ้มแย้มเพราะเป็นส่วนหนึ่งของงานเท่านั้น


ความชอบ :

- ปาร์กัวร์ : เป็นกีฬาเอ็กซ์ตรีมชนิดหนึ่งที่เป็นการฝึกเอาชนะอุปสรรคในเส้นทางหนึ่งๆ ด้วยท่าทางต่างๆ ตามธรรมชาติ เช่น การวิ่ง กระโดดหรือปีน ซึ่งการที่มีทักษะในการเล่นกีฬาปาร์กัวร์ก็ทำให้ลูอิสมีความคล่องตัวสูงมาก และมีประโยชน์เวลาที่ออกล่าเหล่ามนุษย์ครึ่งสัตว์

- เครื่องดื่ม Bloody Mary : เป็นน้ำมะเขือเทศปรุงด้วยเครื่องเทศสเต็กและใส่วอดก้า รสชาติคล้ายๆ พิซซ่าไม่มีชีส เป็นเครื่องดื่มที่เขามักจะสั่งประจำเวลาไปดื่มที่บาร์

- ลาซานญ่า : อาหารอิตาเลียนชื่อดังที่เป็นเส้นลาซานญ่าสลับชั้นกับซอส โรยชีสให้แน่นแล้วนำไปอบ เรียกได้ว่าเป็นอาหารโปรดของเขาเลยก็ว่าได้

- ภาพยนตร์และเกมแนวแอคชั่น : ลูอิสสามารถจำทักษะในเกมหรือภาพยนตร์ไปใช้ในสถานการณ์จริงได้เพียงแค่ดูไม่กี่ครั้งเท่านั้น

- ความเจ็บปวด : ไม่ว่าจะต่อตัวเองหรือผู้อื่นก็ตาม แต่คงต้องเน้นหนักๆ ว่าโดยเฉพาะต่อพวกมนุษย์ครึ่งสัตว์นั่นแหละนะ

- ความสมบูรณ์แบบ : ลูอิสเป็นคนที่รักความสมบูรณ์แบบ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำมักจะมีผลลัพธ์ที่ไร้ที่ติเสมอ

- ความสะอาด : เห็นแบบนี้แต่ลูอิสก็รักความสะอาดใช่ย่อยเหมือนกัน ทั้งร่างกาย ที่อยู่อาศัย หรือของใช้ต่างๆ เขาก็จะรักษาความสะอาดของมันเป็นอย่างดี


ความเกลียด :

- มนุษย์ครึ่งสัตว์ : ตอนแรกเขาเกลียดเพราะมีเหตุผลส่วนตัว แต่ต่อมาดูเหมือนมันจะลุกลามไปเรื่อยๆ จนเหมารวมไปจนถึงมนุษย์ครึ่งสัตว์ทุกคน ถ้าบังเอิญเจอเขาก็ไม่ได้ฆ่าทันที อาจคิดแผนนิดๆ หน่อยๆ เพื่อที่จะได้ฆ่าโดยที่ไม่ให้ใครรู้ว่าเขาเป็นคนฆ่า

- โทนสีเบจ : ก็เหตุผลส่วนตัวอีกนั่นแหละ ถ้าได้เห็นเขามักจะเผลอนึกถึงแฟนเก่าของตัวเองที่มีสีผมเป็นเฉดนี้ และชอบแต่งตัวในโทนสีนี้ด้วย

- ความสกปรก : ง่ายๆ เลยคือมันเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับความสะอาด เขาจะทนไม่ได้ถ้าต้องให้ร่างกายสกปรกนานๆ หรือบ้านและของใช้สกปรก

- โซอี้ บรูคลิน : นี่คืออะไรงั้นเหรอ? มันคือชื่อของผู้หญิงที่เคยเป็นเจ้าของหัวใจของเขาในอดีตไงล่ะ เหตุผลที่เธอทิ้งเขาไปมันเป็นอะไรที่เขาไม่อยากยอมรับมัน และเพราะตอนนั้นเขารักเธอมาก ตอนนี้เขาจึงเกลียดเธอมากเช่นกัน แต่เขาก็ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เธอเป็นอย่างไรหรืออยู่ที่ไหน


ประวัติ :

{ hey , my pumpkin , why don't you love me ? }

ลูอิสเติบโตขึ้นมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาไม่รู้ว่าพ่อแม่ของตัวเองคือใคร และในตอนนั้นเขาก็ยังเป็นเพียงเด็กผู้ชายธรรมดาๆ คนหนึ่ง ที่ยังสดใส บริสุทธิ์ และไม่มีพิษภัยใดๆ ลูอิสเป็นเด็กที่ฉลาดและเรียนรู้เร็ว เขามักจะได้รับคำชมจากพวกพี่เลี้ยงในนั้นอยู่เสมอๆ แถมยังชอบการปีนป่ายหรือข้ามสิ่งกีดขวางมาตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นเขามีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทสนมด้วยมากๆ อยู่คนหนึ่งที่ชื่อว่า 'โซอี้' เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่อ่อนโยนและมีน้ำใจ ถ้าเขาดื้อซนจนได้แผล นอกจากพวกพี่เลี้ยงแล้วก็มีเธอนี่แหละคอยเป็นพยาบาลคอยทำแผลให้ และดูเหมือนเขากับเธอก็เข้ากันได้ดีจนถึงขั้นสนิทสนม ในตอนเด็กๆ ลูอิสยังไม่ได้มีปัญหาอะไรกับพวกมนุษย์ครึ่งสัตว์ เขาสามารถพูดคุยและดำรงชีวิตกับคนเหล่านั้นได้เป็นปกติ และโซอี้เองก็เป็นมนุษย์ครึ่งสัตว์เช่นเดียวกัน ตอนที่เขาอายุได้แปดขวบ ความรู้สึกที่เรียกว่า puppy love ก็เกิดขึ้น เขารับรู้ได้ว่าตัวเองตกหลุมรักเพื่อนสาวคนนั้น แต่ไม่นานหลังจากนั้น โซอี้ก็มีครอบครัวหนึ่งรับเธอไปอุปถัมป์โดยที่เขายังไม่ได้บอกอะไรกับเธอเลยแม้แต่คำเดียวเพราะยังเป็นเด็ก

เมื่อลูอิสอายุได้สิบสองปี มีผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งมาที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เขาอยู่ ชายคนนั้นบอกว่าต้องการรับเด็กสักคนไปอุปถัมป์ และพุ่งเป้ามาที่เขาคนเดียวเท่านั้น ซึ่งจริงๆ แล้วก็เพราะผู้ชายคนนั้นมองเห็นความสามารถและอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในตัวของลูอิส เขาได้รับการเลี้ยงดูในฐานะผู้สืบทอดตระกูลของชายคนนั้น และเขาก็ได้รู้ในเวลาต่อมาว่าตระกูลเดฟลินที่เขาต้องสืบทอดนั้นเป็นตระกูลนายพราน ถึงพ่อบุญธรรมจะเลี้ยงดูเขาเป็นอย่างดี แต่อีกด้านหนึ่งก็ปลูกฝังอะไรแปลกๆ ให้กับเขาจนเขาซึมซับมันเข้าไป เริ่มเป็นพวกที่ชอบมอบความเจ็บปวดให้คนอื่น ไม่กลัวความตาย และยิ่งเพราะลูอิสเป็นเด็กที่ฉลาดและกล้าหาญอยู่แล้วเป็นทุนเดิม ความต้องการของพ่อบุญธรรมจึงสมบูรณ์แบบ ลูอิสเติบโตขึ้นมาเป็นชายหนุ่มในแบบที่เขาเป็นในปัจจุบัน เขาถูกพ่อเลี้ยงยุยงให้เกลียดชังและเข่นฆ่ามนุษย์ครึ่งสัตว์ แต่ในตอนนั้นเขาก็ยังไม่ลืมความรู้สึกที่มีต่อโซอี้ เขาจึงจะฆ่าเมื่อยามจำเป็นจริงๆ เท่านั้น

เมื่อถึงวัยอุดมศึกษา ลูอิสเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยในเมืองที่ตัวเองอยู่ และได้พบเจอกับโซอี้อีกครั้ง เขาได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ในสถานะคนรักกับเธอ เพราะจริงๆ แล้วความรู้สึกของเขาและเธอก็ตรงกันมาตลอด แต่ช่วงเวลาแห่งความสุขของเขาก็จบลง เมื่อโซอี้รู้โดยบังเอิญว่าเขาถูกรับเลี้ยงโดยตระกูลของนายพราน แต่กระนั้นเธอก็ยังคงปิดบังความหวาดกลัวของตัวเอง เรื่องที่ว่าจะถูกเขาฆ่าเข้าสักวันรึเปล่า เธอยังคงทำตัวเป็นปกติและไม่ได้บอกอะไรกับเขา จนกระทั่งเธอเห็นภาพเขาฆ่ามนุษย์ครึ่งสัตว์คนหนึ่งต่อหน้าต่อตา (ตอนนั้นลูอิสไม่รู้ว่าโซอี้แอบตามมาด้วย) เมื่อเขารู้ว่าเธอเห็นเหตุการณ์ก็ตกใจ และในที่สุดโซอี้ก็ตัดสินใจที่จะถามอะไรบางอย่างกับเขา...

"หลุยส์ ทำไมนายถึงฆ่าเขา?"

ตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่เขาฆ่ามนุษย์ครึ่งสัตว์โดยที่ไม่มีแรงจูงใจอะไรเป็นพิเศษ

"ฉันเป็นว่าที่ผู้สืบทอดของตระกูลนายพรานไง..."

น้ำตาของเธอไหลลงมาหยดหนึ่ง

"มันฟังไม่ขึ้นเลยนะหลุยส์ เขาไม่ได้ทำอะไรผิด"

"ถ้านายฆ่าเพราะไม่มีเหตุผล ฉันก็ไม่แน่ใจว่าสักวันนายจะทำแบบนั้นกับฉันไหม..."

"ฉันรักนายนะ แต่เราคงไปกันต่อไม่ได้แล้ว"

ลูอิสไม่ยอมรับเหตุผลที่เธอขอเลิกกับตัวเอง แต่คงเป็นเพราะคำว่า 'ฉันรักนาย' ของเธอล่ะมั้ง

ถ้ารักกันจริง ต้องยอมรับกันให้ได้ไม่ใช่เหรอ ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ได้คิดจะฆ่าเธออยู่แล้วนี่...

แต่ถ้าเป็นแบบนี้ ในฐานะที่เขาเป็นนายพรานและเธอก็เป็นมนุษย์ครึ่งสัตว์ เขาก็คงไม่ละเว้นเธอเอาไว้เหมือนกัน


หลังจากที่เลิกกันไป เธอก็ย้ายไปเรียนในที่ๆ เขายังไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ลูอิสเรียนจบและเลือกประกอบอาชีพนักแสดงอิสระ เขามีชื่อเสียงค่อนข้างมากในวงการ เพราะเป็นนักแสดงที่เล่นฉากแอคชั่นโดยที่ไม่ต้องใช้สตั๊นท์แมน ลงเล่นเองทุกฉาก แต่ความลับดำมืดของลูอิส เดฟลิน ที่เขายังคงปกปิดไว้ ว่าตัวเองเป็นคนที่ตามล่าและสังหารพวกมนุษย์ครึ่งสัตว์ ก็ยังคงไม่ถูกเปิดเผย


อาวุธประจำตัว : ปืนลูกซองแฝดขนาน (Side-by-Side Shotgun) แบบสั้น เพราะมีลำกล้องที่ยิงใกล้และยิงไกลในกระบอกเดียวกัน และถ้ายิงพลาดก็สามารถยิงนัดที่สองได้ในทันที


เพิ่มเติม :

- ลูอิสจะแสดงภาพยนตร์แค่แนวแอคชั่นเท่านั้น และเขาไม่จำเป็นต้องใช้สตั๊นท์แมน เพราะเขาสามารถแสดงฉากแอคชั่นทุกฉากได้ด้วยตัวเอง

- วันเกิดของลูอิสคือวันที่ 22 สิงหาคม (ราศีสิงห์)

- ลูอิสมีหมู่เลือด A

- ลูอิสไม่มีใครที่สนิทสนมด้วยเป็นพิเศษ เขาสามารถคุยกับทุกคนได้แต่ก็มักจะเว้นระยะห่างเอาไว้เสมอ จึงไม่ต้องแปลกใจถ้าเมื่อวานเห็นเขาไปกับกลุ่มหนึ่ง แล้ววันนี้เห็นเขาไปกับอีกกลุ่มหนึ่ง

- ลูอิสยังไม่คิดจะจริงจังกับเรื่องของความรักในตอนนี้ เพราะเขาไม่ชอบการถูกผูกมัด และอีกอย่างคือยังหวาดกลัวว่าถ้ารักใครเข้าแล้วจะเกิดเหตุการณ์เดจาวูด้วย

- ลูอิสอาศัยอยู่ที่บ้านคนเดียว เพราะพ่อบุญธรรมของเขาเดินทางไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศ และได้มอบหมายให้เขาเป็นผู้สืบทอดตระกูลแล้วเรียบร้อย

- นามสกุลเดฟลินของเขาเป็นนามสกุลของพ่อบุญธรรม

- มีคนเพียงคนเดียวที่เรียกเขาว่า 'หลุยส์' คือโซอี้ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กและแฟนเก่าของเขา และเพราะตอนนี้เขาเกลียดเธอไปแล้ว จึงไม่อยากได้ยินใครเรียกตัวเองด้วยชื่อนั้นอีก



: สำหรับลูอิสนี่เราอยากให้นางมีคู่นะคะ และคงต้องเป็นวายแล้วแหละ ปูประวัติมาให้มีปมกับผู้หญิงซะขนาดนี้5555

ว่าแต่หมอนี่ดูกระหายเลือดพอรึเปล่าคะ หรือยังดูซอฟต์ๆ ไป รู้สึกไม่มั่นใจว่านางจะบ้าพอมั้ย555 ยังไงถ้ามีอะไรอยากให้แก้ไขหรือเพิ่มเติมก็สามารถบอกได้เลยนะคะ ♡

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Other

{ Luis's Childhood friend and Ex-girlfriend }

" หลุยส์ บางครั้งเราควรปล่อยวางกับอะไรสักอย่างที่ไม่สามารถแก้ไขได้นะ นายไม่คิดแบบนั้นเหรอ? "

ชื่อ : โซอี้ บรูคลิน | Zoe Brooklyn

อายุ : 23 ปี

อาชีพ : ??

มนุษย์ครึ่งสัตว์กวางแฟลโลว์ (Fallow Deer) เพื่อนสมัยเด็กและแฟนเก่าของลูอิส และเป็นเพียงคนเดียวที่เรียกเขาด้วยชื่อ 'หลุยส์' และที่สำคัญคือเป็นต้นเหตุหลักๆ ที่ทำให้ลูอิสออกไล่ล่ามนุษย์ครึ่งสัตว์อย่างเป็นรูปแบบ โซอี้เป็นผู้หญิงที่มีน้ำใจและจิตใจอ่อนโยน ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจถ้าเธอจะเป็นรักครั้งแรกของลูอิส แต่เพราะโชคชะตาหรืออะไรก็ไม่ทราบได้ เพราะเธอเป็นมนุษย์ครึ่งสัตว์ จึงหวาดกลัวนายพรานเป็นธรรมดา และการฆ่าในครั้งนั้นของลูอิสไม่มีเหตุผลที่เป็นแรงจูงใจอะไรเป็นพิเศษ โซอี้จึงหวาดระแวงว่าสักวันเขาจะทำแบบนั้นกับเธอรึเปล่า เธอจึงตัดสินใจที่จะเลิกกับเขาและย้ายไปในที่ๆ เขาจะไม่สามารถหาเธอเจอ แต่ลึกๆ แล้วก็ไม่ใช่ว่าเธอจะเกลียดหรือไม่ได้รักเขา เธอยังคงห่วงใยเพื่อนและแฟนเก่าของตัวเองเสมอแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ใกล้กัน แต่ถ้าเธอโผล่มาให้เขาเห็นอีกครั้ง เธออาจจะไม่มีชีวิตรอดกลับไปก็เป็นได้

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ลิ้งค์ของรูปตัวละคร : 


Luis : https://www.pinterest.com/pin/338403359501314926/

Zoe : https://weheartit.com/entry/263965134?context_page=4&context_set=121263766-anime-face-claims&context_type=collection

TB